Λένε ότι στην Ελλάδα ο χειρότερος ρήτορας είναι καλύτερος από τον καλύτερο Γερμανό ρήτορα. Ωστόσο, η Γερμανία είναι ένα από τα πιο ανεπτυγμένα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ισχυρή οικονομία, με υπηρεσίες που, ως επί το πλείστον, λειτουργούν σωστά, με αυξημένη παραγωγικότητα. Δεν είναι, λοιπόν, οι ρήτορες που θα φέρουν την Ελλάδα μπροστά, στην πρώτη ταχύτητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι η συστηματική δουλειά και το χειροπιαστό έργο. Και κυρίως η τόλμη και η αποφασιστικότητα να εφαρμόσουμε και εδώ, με τις αναγκαίες βέβαια προσαρμογές, λύσεις σε προβλήματα παρόμοια με τα δικά μας που δοκιμάστηκαν αλλού και πέτυχαν.
Θα ήθελα να σταθώ σε τρεις από τους τομείς που έχω θέσει στην κορυφή των προτεραιοτήτων μου ως υποψήφιος βουλευτής. Ο πρώτος είναι ο τομέας της εκπαίδευσης. Προχωρήσαμε σε σημαντικές αλλαγές. Αλλαγές που δεν υπολόγισαν το πολιτικό κόστος. Η ουσία τώρα είναι να υλοποιήσουμε αυτές τις δεσμεύσεις. Να προχωρήσουμε με την αξιολόγηση και να την επεκτείνουμε στη δευτεροβάθμια και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δίνοντας έμφαση στη συμμετοχή στην αξιολογική διαδικασία τόσο των δασκάλων, όσο και των μαθητών αλλά και των γονιών τους, όπως συμβαίνει σε όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Να συνδέσουμε την τριτοβάθμια εκπαίδευση με την παραγωγή διοργανώνοντας ημερίδες σταδιοδρομίας και επεκτείνοντας προγράμματα για τη δημιουργία εταιρειών-τεχνοβλαστών (spin-offs), εταιρειών, δηλαδή, που ιδρύονται σε συνεργασία με πανεπιστήμια και τεχνολογικά εργαστήρια φέρνοντας σε άμεση επαφή την έρευνα με την παραγωγική διαδικασία. Έτσι μόνο θα πάψουμε να είμαστε πρώτοι στην ΕΕ στην ανεργία των πτυχιούχων. Επίσης, πρέπει να καταργήσουμε επιτέλους την παρωχημένη πρακτική της παπαγαλίας και να ανοίξουμε το δρόμο για την ανάπτυξη του κριτικού πνεύματος και την εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες από νεαρή ηλικία. Να δώσουμε τη δυνατότητα και στα κατώτερα οικονομικά στρώματα να επιλέξουν το σχολείο που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους. Ήδη σε κράτη όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Δανία δίνονται σε κάποιες οικογένειες «κουπόνια εκπαίδευσης», δηλαδή τα χρήματα που θα έπαιρνε το σχολείο από το δημόσιο δίνονται απευθείας σε οικογένειες για να επιλέξουν σε ποιο δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο θα φοιτήσουν τα παιδιά τους.
Έπειτα είναι ο τομέας του περιβάλλοντος. Μείζονος σημασίας, ιδιαίτερα ύστερα από τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών. Το περιβάλλον, είναι για τη χώρα μας, όχι μόνο το άλφα και το ωμέγα για μια ανώτερη ποιότητα ζωής, αλλά και πολύτιμη πλουτοπαραγωγική πηγή. Η Ελλάδα είναι τουριστική χώρα, και αυτό που έχει να πουλήσει, κατά κύριο λόγο, είναι το περιβάλλον. Υπονομεύοντας το, στην ουσία υπονομεύουμε το μέλλον μας. Χρειαζόμαστε μια σφαιρική περιβαλλοντική πολιτική που θα προωθεί συντονισμένες πρακτικές. Που θα επιβάλλει την ολοκλήρωση του δασολογίου πρώτα, καθώς είναι πιο εύκολο από το κτηματολόγιο, και εν συνεχεία του ίδιου του κτηματολογίου. Που θα μειώσει τους βαθμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης από τρείς σε δύο, ώστε να γίνει πιο εύκολος ο συντονισμός και να αποφεύγονται οι αλληλοεπικαλύψεις στις αρμοδιότητες των φορέων. Που θα προχωρήσει σε μια αναπροσαρμογή του φορολογικού μας συστήματος δίνοντας κίνητρα σε εκείνους που πραγματικά νοιάζονται για το περιβάλλον και αντικίνητρα σε όσους αδιαφορούν. Με άλλα λόγια, χωρίς να προσθέσουμε νέους φόρους, μπορούμε να μεταφέρουμε τη φορολογία που επιβαρύνει την εργασία στη φορολογία ανάλογα με το πόσο ρυπαίνει μια επιχείρηση. Μια περιβαλλοντική πολιτική που θα δίνει το έναυσμα στον καθένα από εμάς να σέβεται το περιβάλλον. Σε πολλές πόλεις του εξωτερικού δίνονται οικονομικά κίνητρα στους πολίτες να ανακυκλώνουν. Όποιος ανακυκλώνει συγκεντρώνει μονάδες μέσω μιας ειδικής πιστωτικής κάρτας τις οποίες εξαγοράζει σε μια αλυσίδα καταστημάτων. Γιατί διστάζουμε να μεταφέρουμε όλες αυτές τις «νέες» ιδέες στη χώρα μας;
Ο τρίτος τομέας είναι αυτός της δημόσιας διοίκησης. Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει, το δημόσιο παραμένει η πιο μεγάλη «επιχείρηση» στην Ελλάδα. Είναι λοιπόν ανάγκη, δίπλα σε όσα έγιναν μέχρι τώρα (επέκταση των ΚΕΠ, πιο ουσιαστική χρηματοδότηση της τοπικής αυτοδιοίκησης κλπ), να δοκιμάσουμε και μια πιο καινοτόμο μέθοδο. Να χρησιμοποιήσουμε τις υπηρεσίες μεγάλων διεθνών οίκων, οι οποίοι διαθέτουν εξειδίκευση στο θέμα αυτό και να αναδιοργανώσουμε, επιτέλους, τη δημόσια διοίκηση με πραγματικά κριτήρια μάνατζμεντ. Δεν μπορεί, όταν και η πιο μικρή επιχείρηση στην Ελλάδα λειτουργεί με πιστοποιητικά ISO, το ελληνικό δημόσιο, ο μεγαλύτερος εργοδότης, να μείνει μόνο στους νόμους και τις τροπολογίες.
Ίσως όλα τα παραπάνω να ακούγονται ξένα στα αυτιά των Ελλήνων. Είναι όμως αναγκαίο, πιστεύω, να υπάρξουν καινοτόμες ιδέες που θα ανανεώσουν το υπάρχον σύστημα. Οι εκλογές διεξάγονται σε ένα εξαιρετικά ιδιότυπο κλίμα. Οι φονικές πυρκαγιές άφησαν το στίγμα τους στις ψυχές όλων των Ελλήνων. Αυτό που προέχει σήμερα είναι να σκεφτούμε σοβαρά ποιο μέλλον θέλουμε για την πατρίδα μας, πού θα τοποθετήσουμε την ψήφο μας. Οι εκλογές είναι τέσσερα λεπτά πίσω απ’το παραβάν για τέσσερα χρόνια της ζωής όλων των Ελλήνων. Είναι το αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη να επιλέξει εκείνον στον οποίο έχει περισσότερη εμπιστοσύνη ότι θα φέρει σταθερότητα στον τόπο και σιγουριά στον καθένα μας. Με
νέες ιδέες και πρακτικές λύσεις. Οι νέες ιδέες και οι πρακτικές λύσεις είναι αυτό που έχει λείψει διαχρονικά από τον τόπο, παραπάνω απ’ότι θα περίμενε κανείς.