«Άλλο η απεργία και άλλο η παρανομία» ξεκαθαρίζει μέσω του «Βήματος της Κυριακής» ο υπουργός Εργασίας κ. Κωστής Χατζηδάκης, προαναγγέλλοντας ότι οι απεργίες που κηρύσσονται παράνομες από το δικαστήριο δεν θα μπορούν να επαναποφασίζονται από υπέρτερη -δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια-συνδικαλιστική οργάνωση. «Οι συνδικαλιστές που παρανομούν κατά τη διάρκεια της απεργίας θα υπόκεινται σε αστικές ευθύνες» προσθέτει.
Λάβρος κατά πάντων -αντιπολίτευσης και συνδικαλιστών- ο υπουργός Εργασίας, λίγες ημέρες πριν από τη συζήτηση του εργασιακού νομοσχεδίου στη Βουλή και της εκδήλωσης της 24ωρης γενικής απεργίας, απαντά στο σύνολο των επικρίσεων και των αντιδράσεων που δέχεται για τις νέες ρυθμίσεις που εισάγει το νομοσχέδιο του. «Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει μια ακόμη πολιτική θεατρική παράσταση, μιλάει με τσιτάτα, ενώ εμείς παρακολουθούμε τις εξελίξεις και αναζητούμε δίκαιες και ισορροπημένες λύσεις» λέει χαρακτηριστικά. Και προσθέτει: «Οι συνδικαλιστές ενοχλούνται από τα ηλεκτρονικά μητρώα και την ηλεκτρονική ψηφοφορία που εισάγουμε, όπως και από την κατάργηση της χρηματοδότησης των οργανώσεων από εργοδότες και κόμματα. Αυτό είναι το πρόβλημά τους».
Κύριε υπουργέ, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και το ωράριο είναι οι διατάξεις του νομοσχεδίου σας που έχουν δεχθεί τις εντονότερες κριτικές. Τελικώς αλλάζετε το 8ωρο, με τον τρόπο που εφαρμόζετε την αυξομείωση των ωρών εργασίας ανά περιόδους;
Όσα ισχυρίζεται η αντιπολίτευση για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας, λυπάμαι που το λέω, είναι κωμικοτραγικά. Ποιος μπορεί, άραγε, να πιστέψει ότι θα ήταν δυνατόν να καταργηθεί το 8ωρο σε μία χώρα της ΕΕ; Υπάρχουν σαφείς προβλέψεις στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη. Ακόμα σαφέστερες στο ίδιο το νομοσχέδιο (άρθρο 55). Ποιος, επίσης, σοβαρός άνθρωπος θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι εισάγεται για πρώτη φορά η διευθέτηση όταν ισχύει 30 χρόνια τώρα στην Ελλάδα και έχει εφαρμοστεί συγκεκριμένα στον ΟΤΕ, στην Alpha Bank, στον Παπαστράτο, στην ΗΒΗ και στον ξενοδοχειακό κλάδο; Είναι μια επιλογή, εναλλακτική των υπερωριών, η οποία ισχύει σε όλη την Ευρώπη, προσφέρεται από το 54% των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και εφαρμοζόταν στην Ελλάδα και επί ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δίνουμε απλώς την δυνατότητα στον εργαζόμενο, αν τον εξυπηρετεί, να το ζητήσει και μόνος του, είτε σε επιχειρήσεις που δεν υπάρχουν σωματεία, είτε εν πάση περιπτώσει για λόγους συμφιλίωσης της επαγγελματικής και προσωπικής του ζωής. Να δουλεύει δηλαδή λίγο παραπάνω από Δευτέρα έως Πέμπτη και να πληρώνεται για να κάθεται τις Παρασκευές. Είναι, άραγε, φιλεργατικό να του αρνηθούμε να βλέπει λίγο παραπάνω την οικογένειά του;
Ναι, αλλά η ατομική συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου, δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα και ανατρέπει τις υφιστάμενες εργασιακές ισορροπίες.
Μα, στις 20 Ιουνίου του 2019, όλα τα κράτη της ΕΕ, προσυπέγραψαν την Οδηγία 1158 η οποία εισάγει τη λογική των ατομικών συμβάσεων με πρωτοβουλία του εργαζομένου για λόγους συμφιλίωσης της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Οδηγία που προσυπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ και εμείς απλώς ενσωματώνουμε στο εθνικό δίκαιο. Θα καταψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που υπέγραψε; Ή, μήπως, τους ενοχλεί ότι εμείς δεν περιοριζόμαστε, όπως λέει η Οδηγία, στους παντρεμένους με παιδιά κάτω των 8 ετών, αλλά δίνουμε αυτή την δυνατότητα σε όλους τους εργαζομένους που το θέλουν; Τους πειράζει δηλαδή να ζητάνε αντίστοιχες ρυθμίσεις για τον εαυτό τους οι παντρεμένοι χωρίς παιδιά, οι φοιτητές κλπ; Αν αυτό είναι το πρόβλημα, ας ψηφίσουν τουλάχιστον την Οδηγία που οι ίδιοι προσυπέγραψαν!
Κριτική διατυπώνεται και για το θέμα των υπερωριών όπου πολλοί διαπιστώνουν ότι θα επέλθει μείωση στην αμοιβή της επιπλέον εργασίας σε σχέση με σήμερα. Τι τους απαντάτε;
Διερωτώμαι, πώς είναι δυνατό να επέλθει μείωση του εισοδήματος από υπερωρίες ενός εργαζομένου, ο οποίος είχε μέχρι τώρα ανώτατο όριο υπερωριών τις 96 ώρες το χρόνο (στη βιομηχανία), ενώ τώρα μπορεί να δουλεύει μέχρι 150 ώρες το χρόνο; Ρωτώ κάθε καλόπιστο αναγνώστη, είναι αυτό μείωση ή αύξηση; Είναι μεγαλύτερος αριθμός το 96 ή το 150; Τώρα, αν αναφέρονται στην υπερωριακή απασχόληση πλέον των 96 ωρών στη βιομηχανία ή των 120 ωρών στις υπηρεσίες, προφανώς ξεχνάνε να σημειώσουν ότι αυτή ήταν αδήλωτη, μαύρη εργασία. Αυτήν την εργασία υποστηρίζουν; Για να πληρωθεί ο εργαζόμενος σε αυτές τις περιπτώσεις έπρεπε, ή να την καταγγείλει, ή να επέμβει το ΣΕΠΕ! Στη δική μας περίπτωση, πέραν της αύξησης του ορίου των υπερωριών, δηλαδή των χρημάτων που τελικά βάζει στην τσέπη ο εργαζόμενος, προβλέπεται ότι αυτές ακριβώς οι μη-δηλωμένες υπερωρίες, δεν θα πληρώνονται με 80% προσαύξηση, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα, αλλά με 120%!
Εφόσον δεν υπάρχουν αρνητικές για τους εργαζόμενους αλλαγές, προς τι η δριμεία αντίδραση του συνόλου – σχεδόν – της αντιπολίτευσης, αλλά και των συνδικαλιστικών οργανώσεων;
Μην ξεχνάτε, ποιο είναι το πολιτικό εμπόρευμα, ορισμένων τουλάχιστον κομμάτων της αντιπολίτευσης. Είναι η συνεχής επανάληψη της «μονοπωλιακής» ευαισθησίας τους απέναντι στους εργαζομένους και η εξίσου αδιάλειπτη επίθεση σε εμάς για «οδοστρωτήρες» και «γαλέρες». Εκείνοι μιλάνε με τσιτάτα, ενώ εμείς παρακολουθούμε τις εξελίξεις και προσπαθούμε να βρούμε δίκαιες και ισορροπημένες λύσεις που να συνδυάζουν την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα με την προστασία των εργαζομένων. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει μία ακόμα πολιτική-θεατρική παράσταση. Το πολιτικό θέατρο όμως θα ξεχαστεί και θα μείνουν όλες αυτές οι αλλαγές που δίνουν περισσότερες ευκαιρίες τόσο στην οικονομία, όσο και στον εργαζόμενο.
Δεν μου απαντήσατε όμως για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Δεν έχουμε δικές μας πατέντες. Φέρνουμε ρυθμίσεις οι οποίες ισχύουν σε όλη σχεδόν την ΕΕ. Μπορεί ορισμένοι συνδικαλιστές να ενοχλούνται γιατί εισάγουμε ηλεκτρονικά μητρώα, ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και γενικότερα μέτρα διαφάνειας στον συνδικαλισμό. Επιπλέον, ορίζουμε ότι η συνδικαλιστική προστασία θα είναι στο επίπεδο αυτής των εγκύων, διότι σήμερα είναι ακόμα ισχυρότερη. Ενώ, επίσης, καταργούμε την χρηματοδότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες (ιδιώτες ή Δημόσιο) και από κόμματα. Αν αυτό είναι το πρόβλημά τους, θα ήταν εντιμότερο να το πουν, από το να κάνουν μία έωλη κριτική που δεν έχει καμία σχέση με το νομοσχέδιο.
Η ΓΣΕΕ σε υπόμνημά της αναφέρεται, μεταξύ των άλλων, στις αλλαγές που επέρχονται στον τρόπο λήψης της απόφασης για απεργία και στη διαδικασία νομιμοποίησής της, μιλώντας για «παρεμπόδιση και εξουδετέρωση του δικαιώματος της απεργίας» και «παραβίαση της μυστικότητας της ψηφοφορίας». Ποια είναι η δική σας άποψη;
Θυμόμαστε όλοι τους ξυλοδαρμούς στο πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ, αλλά και τις καταγγελίες των ίδιων των συνδικαλιστών για έλλειψη διαφάνειας. Οι ρυθμίσεις που ανέφερα σε αυτό αποσκοπούν: Διαφάνεια, καθαροί κανόνες, ενίσχυση της αξιοπιστίας του συνδικαλισμού. Όσο για τη ρύθμιση για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (μετρό, ακτοπλοΐα, απορρίμματα κ.λπ.) να παρέχεται το 1/3 της υπηρεσίας στις απεργίες, δεν φέρνουμε παρά μια ρύθμιση που ισχύει στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Αυστραλία, στον Καναδά κ.λπ. Οι απεργίες γίνονται εναντίον των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένας συνδικαλιστής θα ήθελε να στραφεί εναντίον π.χ. ενός ηλικιωμένου, ο οποίος θα μένει αποκλεισμένος στο σπίτι του, λόγω μιας αντίληψης για την απεργία, που είμαι βέβαιος ότι δεν συνάδει με την ευαισθησία που έχουν απέναντι στην κοινωνία οι ίδιοι οι απλοί απεργοί.
Με μια τροποποίηση που φέρατε τώρα στη Βουλή προβλέπεται για πρώτη φορά ότι δεν μπορεί το Εργατικό Κέντρο ή η ΓΣΕΕ να επαναπροκηρύξει μια απεργία που έχει κηρυχθεί καταχρηστική από ένα δικαστήριο. Δεν θεωρείτε ότι με αυτόν τον τρόπο περιορίζεται το δικαίωμα της απεργίας;
Θυμηθείτε απλώς τι έγινε πρόσφατα στο μετρό. Ένα από τα πολλά σωματεία προκήρυξε απεργία, στην οποία συμμετείχαν μερικές δεκάδες υπαλλήλων. Σταμάτησε το μετρό της Αθήνας και εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίοι ταλαιπωρήθηκαν. Το ίδιο έγινε την περασμένη Πέμπτη στο λιμάνι του Πειραιά. Είναι, άραγε, σεβασμός απέναντι στην δικαιοσύνη και στο κοινωνικό σύνολο, μια απεργία που κηρύσσεται παράνομη και καταχρηστική από ένα δικαστήριο, να επαναπροκηρύσσεται αμέσως από ένα δευτεροβάθμιο ή τριτοβάθμιο όργανο; Αφού έχει κηρυχθεί παράνομη, ας επαναπροκηρυχθεί από τους ίδιους. Αλλά τηρώντας τους κανόνες που προβλέπονται από τους νόμους. Που είναι νόμοι κράτους-μέλους της ΕΕ. Για τον ίδιο λόγο προβλέπουμε και αστική ευθύνη όσων συνδικαλιστών προβαίνουν σε παράνομες πράξεις κατά τη διάρκεια μιας απεργίας. Όχι φυσικά όλων των συνδικαλιστών της οργάνωσης, αλλά αυτών που παρανομούν. Διότι άλλο απεργία και άλλο παρανομία. Αυτή η πρακτική, της παράκαμψης ουσιαστικά των νόμων και της δικαιοσύνης, θεωρώ ότι είναι μια πρακτική προσβλητική τελικά απέναντι στην ίδια την κοινωνία και τους θεσμούς.
Η ψηφιακή κάρτα εργασίας, που αποτελεί τη διάταξη με την υψηλότερη αποδοχή, είναι ικανή να ελέγξει μια αγορά εργασίας που βρίθει παραβάσεων;
Αυτό είναι το βασικό θέμα κ. Παπαδή. Και εδώ θα περίμενα δημιουργικές προτάσεις. Όσοι διαβάζουν τη συνέντευξη γνωρίζουν, ότι βασικό πρόβλημα στην ελληνική αγορά εργασίας είναι η εφαρμογή της όποιας νομοθεσίας! Υιοθετούμε λοιπόν την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας που είναι εγγύηση για την τήρηση του ωραρίου του εργαζομένου, αλλά και εγγύηση για την αποφυγή αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων. Είναι ένας σύγχρονος ψηφιακός μηχανισμός, ο οποίος θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης και θα προωθηθεί το ταχύτερο σε συνεργασία με το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Θα εφαρμοστεί δε ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της κάθε δουλειάς. Αλλά πάντως θα εφαρμοστεί! Αντί λοιπόν να συζητάμε για αυτά, το μόνο που ακούγεται από την αντιπολίτευση είναι μουχλιασμένα συνθήματα!
Αντιδράσεις – τουλάχιστον από την πλευρά των εργαζομένων – συγκεντρώνει και η διάταξη για την μετατροπή της Επιθεώρησης Εργασίας σε ανεξάρτητη αρχή. Πως απαντάται στην κριτική που σας ασκείτε ότι αντί να αναβαθμίσετε, εμπλουτίσετε και θωρακίσετε τον ΣΕΠΕ «απεκδύεστε την ευθύνη του ελέγχου».
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι εγώ, με τους «οδοστρωτήρες» και τις «γαλέρες» μου, θεωρούμαι τόσο πολύ αξιόπιστος από ορισμένα κόμματα και από ορισμένες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ειδικά για το θέμα της Επιθεώρησης Εργασίας! Για όλα τα άλλα, είμαι χάλια! Ειδικά για αυτό, όμως, δεν υπάρχει καλύτερος! Όλα αυτά ακριβώς δείχνουν ότι είμαστε μπροστά σε μια ζαλισμένη και προκατασκευασμένη αντιπολίτευση που δεν έχει καμιά σχέση με αυτό καθαυτό το νομοσχέδιο. Εδώ μιλάμε για μια μεγάλη αλλαγή. Είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που δημιουργεί Ανεξάρτητη Αρχή για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας με Διοικητή που θα επιλέγεται με συμμετοχή του ΑΣΕΠ. Ενώ, λοιπόν, εμείς ψηφίσαμε την αντίστοιχη ρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ στην ΑΑΔΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να καταψηφίσει αυτήν την αλλαγή. Μετά ψάχνουν γιατί είναι τόσο χαμηλά στις δημοσκοπήσεις!
Προβληματισμός υπάρχει και για την διάταξη που προβλέπει έξτρα αποζημίωση, αντί της επαναπρόσληψης στις περιπτώσεις άκυρης απόλυσης που κρίνεται στο δικαστήριο.
Ο ήδη υφιστάμενος, μακρύς κατάλογος για την προστασία από απολύσεις διευρύνεται. Προστίθεται π.χ. η προστασία από απόλυση του πατέρα 6 μήνες μετά τη γέννηση κάθε παιδιού του. Ο τηλε-εργαζόμενος που ασκεί το «δικαίωμα αποσύνδεσης». Τώρα, αυτό που αναφέρετε, ισχύει σε 2 βασικά περιπτώσεις. Στην περίπτωση που υπάρχει ένταση στη σχέση εργοδότη-εργαζόμενου, ή στην περίπτωση που η εταιρεία έχει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Εμείς εδώ εφαρμόζουμε το σύστημα που ισχύει στη Γαλλία και την Ισπανία. Και, ρωτώ ειλικρινά, είναι λογικό να βάζουμε να συμβιώνουν στον ίδιο χώρο δύο άνθρωποι που δεν θέλει να βλέπει ο ένας τον άλλον; Και, επίσης, είναι τρελοί οι Γάλλοι και οι Ισπανοί που έχουν μια αντίστοιχη ρύθμιση;
Τελικώς, πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει μόνο διατάξεις που προκαλούν αντιδράσεις ή έχει και ρυθμίσεις κοινά αποδεκτές;
Πρόκειται για ένα τρισάθλιο νομοσχέδιο! (γελάει) Τόσο τρισάθλιο που εισάγει άδεια πατρότητας 14 ημερών. Που προβλέπει γονικές άδειες πληρωμένες από τον ΟΑΕΔ για 2 μήνες και για τους δύο γονείς. Ρυθμίζει θέματα για την υγεία και την ασφάλεια των αυτοαπασχολούμενων σε delivery και courier. Εξισώνει τις αποζημιώσεις απόλυσης των εργατοτεχνιτών με τους υπαλλήλους. Ρυθμίζει με ένα σύγχρονο τρόπο τα ζητήματα της τηλεργασίας. Εισάγει μέτρα καταπολέμησης της βίας και παρενόχλησης.