Ερωτήσεις.
1.
Εκτιμάτε πώς θα πρέπει η σημερινή κυβέρνηση να εξετάσει την προοπτική κατανομής των κονδυλίων του Δ΄ΚΠΣ από ιδιωτική εταιρεία ή σε συνεργασία με ιδιωτικές εταιρείες; Η δημόσια διοίκηση μέσω των διαχειριστικών αρχών γιατί παρουσιάζει αυτήν την αδυναμία απορρόφησης; Μήπως θα πρέπει να καθιερωθούν «μπόνους» επίτευξης των στόχων στους υπαλλήλους και σε αντίθετη περίπτωση ακόμα και πρόστιμα;
Είναι βέβαιο ότι η ελληνική δημόσια διοίκηση πάσχει. Επίσης βέβαιο είναι ότι δεκαεπτά χρόνια εμπειρίας από Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης δεν ήταν αρκετά για να μπορέσει η ελληνική δημόσια διοίκηση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που θέτουν οι Βρυξέλλες σε σχέση με την διαχείριση των κονδυλίων. Το χειρότερο είναι ότι πολλές φορές κάνουμε μόνοι μας ακόμη πιο περίπλοκους τους κανόνες, συστήνοντας επιτροπές και συμβούλια. Για μένα είναι προφανές ότι θα πρέπει να εισαχθεί η λογική των κινήτρων και των κυρώσεων στους χειριστές έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη αποδοτικότητα στην διαχείριση των κονδυλίων. Όσοι δεν θέλουν να υποστούν κάποιες κυρώσεις δεν είναι υποχρεωμένοι να συμμετέχουν σε διαχειριστικές επιτροπές. Παράλληλα θα πρέπει να αμείβεται με μπόνους η αποδοτικότητα. Πρέπει επίσης να προωθηθεί η λεγόμενη μέθοδος του outsourcing δηλαδή η συνεργασία της δημόσιας διοίκησης για κάποια προγράμματα με τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό ισχύει και σήμερα, αλλά σε πολύ μικρή έκταση. Τέτοιες δυνατότητες προβλέπονται από τον νέο κανονισμό των Διαρθρωτικών Ταμείων, επομένως
πολλά προγράμματα μπορεί να εκτελεστούν με την επίβλεψη μία τοπικής αναπτυξιακής ή μιας ιδιωτικής επιχείρησης τη οποίας η αμοιβή μπορεί να συνδεθεί με τα αποτελέσματα της δουλειάς της.
2.
Λείπει κύριε Χατζηδάκη ένα υπουργείο επιχειρηματικότητας στη χώρα μας; Πιστεύετε πως το αρμόδιο υπουργείο Οικονομίας θα πρέπει να βάλει στο «κόλπο», των κοινοτικών κονδυλίων τις επιχειρήσεις, υποβάλλοντας αυτές πρωτότυπα και καινοτόμα σχέδια ανάπτυξης;
Δεν μας λείπει νομίζω το Υπουργείο Επιχειρηματικότητας. Αυτό που μας λείπει περισσότερο είναι η επιβράβευση του πνεύματος της επιχειρηματικότητας, καθώς την λέξη κέρδος την βλέπουμε με καχυποψία στην χώρα μας. Αν θέλουμε όμως να προχωρήσουμε μπροστά πρέπει να ενισχύσουμε την διαφάνεια, να ελαττώσουμε την γραφειοκρατία και να δώσουμε όλα τα κίνητρα που απαιτούνται σε αυτούς που θέλουν να επενδύσουν προκειμένου να δημιουργηθεί η αναγκαία αναπτυξιακή ώθηση στην χώρα και ιδιαίτερα στην περιφέρεια που την χρειάζεται και περισσότερο.
3.
Μπορείτε να μας πείτε εν συντομία πώς θα κινηθεί το Δ΄ΚΠΣ, ποιες θα είναι οι περιοχές παρέμβασης και κυρίως ποιες ευκαιρίες δημιουργεί στις γεωγραφικά μειονεκτικές περιοχές
της χώρας μας;
Το Δ ΚΠΣ θα είναι πολύ περισσότερο επικεντρωμένο στην περιφέρεια από ότι ήταν το Γ ΚΠΣ. Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα περιφερειακά επιχειρησιακά προγράμματα. Παράλληλα, με την δημιουργία των πέντε μεγάλων περιφερειών και την μείωση των εθνικών τομεακών προγραμμάτων, γίνεται προσπάθεια να μειωθεί η γραφειοκρατία και να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα στην διαχείριση των πόρων. Στα εθνικά προγράμματα θα δοθεί έμφαση σε πέντε έξι άξονες οι οποίοι είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης με την προώθηση της Κοινωνίας της Πληροφορίας στον δημόσια τομέα, το περιβάλλον και φυσικά η κατάρτιση και η εκπαίδευση.
4.
Περιφερειακές πολιτικές και περιφερειακή ανάπτυξη… Μήπως και σε αυτήν την περίπτωση μια ξένη εταιρεία με διεθνή εμπειρία θα έπρεπε να «βάλει το χεράκι της» μέχρι τώρα σε επίπεδο τουλάχιστον εντοπισμού των προβλημάτων και αδυναμιών στη χώρα μας μέσω σχετικής έκθεσης ή μελέτης; Πώς κατά τη γνώμη σας θα πρέπει να εφαρμόζονται οι εκάστοτε πολιτικές;
Θεωρώ ότι τόσο ο προγραμματισμός όσο και η διαχείριση των προγραμμάτων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης πρέπει να γίνεται με την καλύτερη δυνατή
επιχειρησιακή λογική. Υπό αυτήν την έννοια δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να υπάρχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ανάμειξη διεθνών μεγάλων οίκων στο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Αυτό όμως απαιτεί αντίστοιχη προετοιμασία και συζήτηση, την οποία είμαι βέβαιος ότι θα διεξαγάγουν οι αρμόδιοι φορείς.
5.
Δημόσια ή ιδιωτικά πανεπιστήμια ή μόνο δημόσια αλλά πραγματικά δημόσια στη χώρα μας κύριε Χατζηδάκη;
Δεν βρίσκω τον λόγο γιατί να μην συνυπάρχουν
στην χώρα μας ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια, από την στιγμή που υπάρχουν παντού ιδιωτικά πανεπιστήμια, ακόμα και στην Κίνα. Όλα τα προηγμένα κράτη προωθούν την αυτοτέλεια, την αυτονομία και την αυτενέργεια των Πανεπιστημίων. Τα Πανεπιστήμια
συνδέονται με την αγορά εργασίας και τις επιχειρήσεις. Δημόσια Πανεπιστήμια λειτουργούν σε ορισμένες περιπτώσεις με δίδακτρα και συνυπάρχουν με μη κρατικά που δίνουν ολοένα και περισσότερες υποτροφίες
για να προσελκύσουν οικονομικά αδύνατους που είναι καλοί στις σπουδές τους. Η άρνηση απέναντι στα ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση είναι μία μάχη οπισθοφυλακής που δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στην συντήρηση της σημερινής μετριότητας. Όσο πιο γρήγορα εγκαταλείψουμε τα στερεότυπα του χθες, τόσο περισσότερα θα προσφέρουμε στις επόμενες γενιές.