Μα αν δεν κάνω λάθος τότε ήσασταν Πρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών και Αντιπρόεδρος ο κ.Μαστοράκης από το ΠΑΣΟΚ;
Ακριβώς. Όταν μετά το ναυάγιο του Έρρικα η κ.Παλάθιο είχε φέρει εν θερμώ κάποιες προτάσεις για την απόσυρση των μονού τοιχώματος και όχι μονοπύθμενων γιατί είναι κάτι διαφορετικό, τάνκερς, εμείς όλοι οι ευρωβουλευτές σε συνεργασία με τον τότε Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας τον κ.Παπουτσή είχαμε αγωνιστεί προκειμένου το χρονοδιάγραμμα απόσυρσης το οποίο ήταν πιο αυστηρό και από το χρονοδιάγραμμα το οποίο είχαν θέσει οι Αμερικανοί με τον ΟΑ90. Αγωνιστήκαμε λοιπόν έτσι ώστε το χρονοδιάγραμμα να ελαστικοποιηθεί. Δώσαμε την μάχη από κοινού και η μάχη αυτή στέφθηκε με επιτυχία. Η Ε.Ε έκανε μια πρόταση στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό. Η πρόταση αυτή σχεδόν στο σύνολο της εγκρίθηκε από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό και τον Δεκέμβριο του 2001 εγκρίθηκε οριστικά από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο Υπουργών. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι είχαμε το ναυάγιο του Prestige ανοιχτά της Ισπανίας. Για το ναυάγιο αυτό υπάρχει ακόμα σε εξέλιξη διερεύνηση και στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τις ευθύνες. Δεν θέλω να γίνω δικαστής, αλλά πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν ήταν ο πλοίαρχος και η εταιρία υπεύθυνοι για το ναυάγιο, αλλά οι χειρισμοί που έγιναν από την πλευρά των Ισπανικών αρχών.
Νομίζω ότι αυτό που εγράφει τότε ήταν δεν υπήρξε έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος με αποτέλεσμα να καταλήξει στην ρύπανση.
Εν πάσει περιπτώσει αυτό που έχει σημασία τούτη την ώρα είναι ότι η όποια διορθωτική ρύθμιση ήρθε εν συνεχεία προς ψήφιση δεν ήρθε με πρωτοβουλία ούτε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ούτε καν της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ήρθε με πρωτοβουλία του Συμβουλίου Υπουργών, το οποίο υπό την πίεση του Γάλλου και του Ισπανού Υπουργού ζήτησε από την Επίτροπο, την κ. Ντε Παλάθιο, να φέρει ένα πιο αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Ο κ.Ανωμερίτης προφανώς συμφώνησε στο Συμβούλιο, όπως είχε φανεί και από κάποιες αρχικές του δηλώσεις. Ήρθε το χρονοδιάγραμμα το οποίο ήταν το παλιό και από κοινού απορριφθέν (από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) χρονοδιάγραμμα απόσυρσης των δεξαμενοπλοίων μονού τοιχώματος. Ο κ.Ανωμερίτης προφανώς βλέποντας ότι η κατάσταση είναι δυσμενής για την ελληνική ναυτιλία έκανε κάποιες δηλώσεις με τις οποίες ζητούσε να υπάρξει μια μελέτη σκοπιμότητας, επικαλούμενος τους κινδύνους που θα υπάρξουν σχετικά με την διαθεσιμότητα επαρκούς αριθμού τάνκερς και τις επιπτώσεις που θα είχε αυτό στην αγορά πετρελαίου, καθώς στην Ευρώπη το 80% του πετρελαίου μεταφέρεται από τάνκερς. Επομένως, αν δεν έχουμε επαρκή αριθμό τάνκερς αυτό σημαίνει άνοδο των τιμών του πετρελαίου. Κατόπιν αυτού ξέρουμε επισήμως ότι υπήρξε ένα γράμμα του προέδρου της Επιτροπής του κ.Πρόντι, προς τον κ.Σημίτη, όπου του εφιστούσε την προσοχή έτσι ώστε το θέμα να κλείσει επί ελληνικής προεδρίας φοβούμενος ότι η Ελληνική κυβέρνηση λόγω του βάρους που έχει η ναυτιλία για την Ελλάδα, θα προσπαθούσε να κάνει αυτό που όλοι μαζί κάναμε δύο χρόνια πριν. Επίσης, ξέρουμε ότι προς αυτήν την κατεύθυνση επίεσαν εντόνως προσωπικά τον κ.Σημίτη ο κ.Σιράκ και ο κ.Αθνάρ.
Γιατί; Υπάρχουν ναυτιλιακά και …αντίθετα συμφέροντα;
Όχι. Προφανώς υπάρχει ένας ανταγωνισμός στους εφοπλιστές ανάμεσα σε αυτούς που έχουν πλοία μονού τοιχώματος και σε αυτούς που έχουν πλοία διπλού τοιχώματος, αλλά το κυρίαρχο στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι επειδή υπήρξε περιβαλλοντική μόλυνση και ρύπανση εκτεταμένη, είχαν να αντιμετωπίσουν οι δύο αυτοί ηγέτες ένα πολύ άσχημο κλίμα στις χώρες τους οπότε έπρεπε να δείξουν ότι είχαν κάποια επιτυχία σε επίπεδο ευρωπαϊκό. Η κυβέρνηση προφανώς δεν άντεξε σε αυτές τις πιέσεις και ανάκρουσε πρύμνα. Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εξακολούθησε να πιέζει και όλα αυτά μπορούν να αποδειχθούν τόσο από την γνωμοδότηση που έκανε ο Βρετανός συνάδελφος κ.Μπέρνς από την Επιτροπή Βιομηχανίας, όσο και η συνάδελφος η κ. Μπέϊς. Υπάρχουν τροπολογίες οι οποίες εστόχευαν πρώτον στην ελαστικοποιήση των ρυθμίσεων και δεύτερον στην υιοθέτηση μιας στρατηγικής παρόμοιας με την προηγούμενη με βάση την οποία θα έπρεπε να περιμένουμε τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό να αποφασίσει, καθώς η ναυτιλία εκφεύγει των εθνικών και ευρωπαϊκών συνόρων και επομένως για την ρύθμιση των προβλημάτων απαιτούνται διεθνείς λύσεις.
Δηλαδή να το πω λίγο διαφορετικά, τα αμερικανικά τάνκερς τα οποία μπορούν να μεταφέρουν αύριο πετρέλαιο στην Ευρώπη μπορεί να είναι μονού τοιχώματος;
Όχι. Κανένα πλοίο μονού τοιχώματος δεν μπορεί να μπει σε λιμάνι Ευρωπαϊκό από το χρονοδιάγραμμα αυτό και πέρα. Με την ρύθμιση αυτή όμως η οποία είναι μονομερής δεν αποκλείεται πλοία μονού τοιχώματος να περνάνε από τα χωρικά μας ύδατα ή έξω από τα χωρικά μας ύδατα και το Αιγαίο. Επομένως, μια ρύθμιση στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό θα ήταν πιο αποτελεσματική διότι θα δεσμευόντουσαν όλες οι χώρες και θα υπήρχε ένα διεθνές χρονοδιάγραμμα όπως είχε γίνει με την προηγούμενη ρύθμιση. Η τελευταία ρύθμιση είναι μεν πιο αυστηρή, από την άλλη όμως δεν είναι και επαρκώς αποτελεσματική, καθώς περισσότερο στρέφεται στην αντιμετώπιση των πολιτικών προβλημάτων που είχαν ορισμένες κυβερνήσεις και όχι σε μια αποτελεσματική και σφαιρική ρύθμιση του συνολικού ζητήματος.
Που σημαίνει επομένως ότι δεν ρυθμίζει το πρόβλημα.
Το ρυθμίζει κατά τρόπο ατελή.
Θέλω να κάνω μια ερώτηση διευκρινιστική …
Για να υπάρχει μια σειρά όμως… Επομένως κάναμε τροπολογίες στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στοχεύοντας σε μια εκλογίκευση του χρονοδιαγράμματος και στην υιοθέτηση της στρατηγικής που είχε ακολουθηθεί προηγουμένως όσον αφορά τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό. Οι προσπάθειες μας ωστόσο προσέκρουσαν τόσο στην αντίδραση των άλλων κομμάτων, όσο και στην αντίδραση του Συμβουλίου το οποίο μας έκανε σαφές σε ανεπίσημους τριλόγους όπως λέγονται σε επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου και Επιτροπή ότι το Συμβούλιο δεν έχει περιθώριο υποχωρήσεως. Έγιναν κάποιες οριακές βελτιώσεις σε σχέση με το αρχικό προταθέν χρονοδιάγραμμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όχι όμως βελτιώσεις τις οποίες εμείς τουλάχιστον σε επίπεδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος θα δεχόμασταν. Και είμαι σίγουρος ότι και ο κ.Ανωμερίτης θα ευχόταν οι βελτιώσεις αυτές να είναι πολύ ουσιαστικότερες. Όμως προσέκρουσε στην αντίδραση των άλλων χωρών. Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση είχε αυτή την στάση και ανέκρουσε πρύμνα υπό την πίεση κυρίως της Γαλλίας και της Ισπανίας, αντί να δικαιολογήσει αυτή την στάση της ή έστω να πει ότι άλλαξα άποψη υιοθετώντας μια καινούρια προσέγγιση, θεώρησε σκόπιμο να κατηγορήσει την ΝΔ και μάλιστα με τα χειρότερα υπονοούμενα. Αυτό το πράγμα είναι θράσος χιλίων πιθήκων. Είναι απύθμενο θράσος και λυπάμαι που αυτόν τον ολισθηρό κατήφορο τον ακολούθησαν αυτές τις ημέρες και άνθρωποι τους οποίους θεωρούσα σοβαρούς και για των οποίων το κατάντημα λυπάμαι.
Σε ποίους αναφέρεστε τώρα…
Αναφέρομαι σε πάρα πολλούς. Μεταξύ των οποίων και τον πρωθυπουργό, ο οποίος οδεύει σε μια εκλογική ήττα αλλά θα ήταν καλύτερο να ακολουθήσει τον δρόμο του Γεωργίου Ράλλη τον οποίο θυμόμαστε ακόμη και τώρα για το δημοκρατικό του ήθος και όχι τον δρόμο τον οποίο ακολουθεί ο οποίος τον οδηγεί όχι μόνο σε ήττα αλλά και σε απώλεια των όποιων θετικών στοιχείων του είχε αναγνωρίσει η κοινωνία μέχρι τώρα. Εκείνο που φαίνεται από την συζήτηση αυτή είναι ότι αφενός υπάρχει μια διαστρέβλωση της κατάστασης, αλλά από την άλλη αποδεικνύεται και μια άγνοια των πραγματικών δεδομένων.
Να σας κάνω μια ερώτηση ξανά. Υπάρχουν συγκεκριμένοι Έλληνες εφοπλιστές που θίγονται αυτή τη στιγμή γιατί μόνο ο κ.Βαρδινογιάννης και ο κ.Αλαφούζος έχουν εκδοτικά συμφέροντα το STAR ο ένας, τον όμιλο της Καθημερινής ο άλλος. Από την ΝΔ μου έχουν πει ότι έχει ενάμισι τάνκερ ο ένας…
Αποσύρονται 93 πλοία υπό ελληνική σημαία και 600 πλοία ελληνικής πλοιοκτησίας. Από τα 93 πλοία, συμφερόντων Αλαφούζου είναι ένα. Ο Αλαφούζος έχει περισσότερο διπλού τοιχώματος τάνκερς, επομένως κατά την μεταβατική περίοδο βγαίνει κερδισμένος. Ο Βαρδινογιάννης 18-19 πλοία. Λοιπόν αυτό είναι μια πρώτη παρεξήγηση. Η δεύτερη παρεξήγηση σχετίζεται με την ρύπανση. Με στοιχεία επίσημα του ΟΗΕ μόνο το 12% της ρυπάνσεως των θαλασσών οφείλεται σε δραστηριότητα πλοίων. Το υπόλοιπο οφείλεται σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την στεριά. Η χώρα μας της οποία η κυβέρνηση υποτίθεται δείχνει μεγαλύτερη περιβαλλοντική ευαισθησία έχει το ρεκόρ παραπομπών για το περιβάλλον στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Είμαστε 94 φορές στο μικροσκόπιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας και είμαστε σήμερα 10 φόρες στο εδώλιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για αυτά τα ζητήματα. Αυτά δείχνουν και πόσο μπορείς να ρυπάνεις και την θάλασσα. Όταν δεν έχεις κάνει βιολογικούς καθαρισμούς ή όταν στο Θριάσειο Πεδίο έχεις την κατάσταση αυτή για την οποία έχουν παραπεμφθεί δύο φορές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (για την έλλειψη συστήματος συλλογής και σταθμού καθαρισμού που να εξασφαλίζει την τριτοβάθμια επεξεργασία των αστικών λυμάτων και για την ρύπανση γενικότερα στο Θριάσειο Πεδίο). Αγνοούμαι ότι έχουμε την πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη όσον αφορά την Ναυτιλία. Το 55% της χωρητικότητας της Ευρωπαϊκής ναυτιλίας ανήκει στην Ελλάδα. Υποτίθεται, όμως, ότι ενδιαφερόμαστε. Γιατί αν δεν ενδιαφερθεί κανείς για την ελληνική σημαία, εάν δεν ενδιαφερθεί η ελληνική κυβέρνηση θα ενδιαφερθεί μήπως η αυστριακή κυβέρνηση ή η κυβέρνηση του Λουξεμβούργου; Να σας πω και άλλη μια παρεξήγηση ακόμη. Αν έχουμε πρόβλημα στην διαθεσιμότητα τάνκερς θα ανέβουν οι τιμές του πετρελαίου. Όλοι αυτοί που σήμερα κατηγορούν το κόμμα της ΝΔ θα κατηγορούν την όποια κυβέρνηση είναι τότε ότι ανέβηκαν οι τιμές του πετρελαίου. Δεν μπορούμε να έχουμε και την πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Οι όποιες ρυθμίσεις βρίσκουμε θα πρέπει να είναι ρυθμίσεις ισορροπημένες που να λαμβάνουν υπόψη τους την προστασία του περιβάλλοντος και των θαλασσών και από την άλλη μεριά να λαμβάνουν υπόψη την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και της ναυτιλίας. Κανείς δεν μιλάει εναντίον της απόσυρσης των πλοίων μονού τοιχώματος. Όλοι είμαστε υπέρ της απόσυρσης των δεξαμενοπλοίων μονού τοιχώματος. Το ερώτημα είναι πότε και με ποιο χρονοδιάγραμμα; Υπάρχει και κάτι άλλο. Αποσύρονται 93 πλοία με ελληνική σημαία και 600 πλοία ελληνικής ιδιοκτησίας. Τα πλοία αυτά θα πρέπει να αντικατασταθούν. Όλα αυτά τα πλοία θα κατασκευασθούν είτε στην Κορέα, είτε στην Ιαπωνία διότι τα ελληνικά και γενικότερα τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία δεν είναι ανταγωνιστικά. Οι έλληνες λοιπόν εφοπλιστές θα δώσουν για τα μεν πλοία ελληνικής σημαίας σε αυτές τις χώρες ποσό που ισοδυναμεί με επίσημα στοιχεία και μελέτες με 4,6 δις ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι ισούται με 5-6 προγράμματα του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Για το σύνολο δε της αντικατάστασης των πλοίων με ελληνική σημαία θα δώσουμε ένα ποσό το οποίο υπερβαίνει τις απολαβές της Ελλάδος από το ΚΠΣ. Ένα λοιπόν από τη μια πανηγυρίζουμε για το ότι παίρνουμε λεφτά από την Ε.Ε και από την άλλη με μια μονοκονδυλιά πανηγυρίζουμε επίσης ότι τα λεφτά αυτά τα δίνουμε στην Κορέα και την Ιαπωνία σημαίνει ότι στην χώρα αυτή κάτι δεν πάει καλά. Έχουμε πάρει διαζύγιο από την κοινή λογική. Γνωρίζω ότι είμαστε η τελευταία χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού από πλευράς αντιλήψεων, αλλά έπρεπε εν μπάσει περιπτώσει να σκεφτόμαστε αυτό που σκέφτονται οι Γερμανοί όταν υποστηρίζουν ανεξαρτήτως κομμάτων την Lufthansa, αυτό που σκέφτονται οι Ιταλοί όταν υποστηρίζουν την Ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία, αυτό που σκέφτονται οι Ισπανοί και οι Γάλλοι ανεξαρτήτως κομμάτων όταν υποστηρίζουν δικές τους βιομηχανίες, οι Γάλλοι και πυρηνικές βιομηχανίες. Εκεί δεν υπάρχει ευαισθησία για το περιβάλλον; Εδώ το θέμα είναι ευρύτερο. Εδώ τίθεται θέμα πλήρους ανικανότητας του κ.Ανωμερίτη να πείσει πλέον όχι για τα εθνικά μας συμφέροντα τα οποία θυσιάζονται στο βωμό του πολιτικού κόστους του κ.Αθνάρ ή του κ.Σιράκ αλλά όταν υπάρχει ενδεχόμενο αφενός μεν ανόδου της τιμής του πετρελαίου λόγω της απόσυρσης μέσα σε ένα χρόνο τόσου μεγάλου τάνκερς και δεύτερον να δημιουργηθούν προβλήματα και στην αγορά σκρα. Τα περισσότερα ναυπηγεία της Ευρώπης και αν κάνω λάθος διορθώστε με δεν έχουν πλέον κοινοτικές επιδοτήσεις, έχουν κλείσει οπότε τα λεφτά πάνε υποχρεωτικά σε ναυπηγεία κορεάτικα και κινέζικα όπως είπατε. Είχε μια σειρά από επιχειρήματα για να πείσει το Συμβούλιο Υπουργών να αλλάξει γνώμη γιατί δεν τα κατάφερε;
Ο κ.Ανωμερίτης ξεκίνησε στην αρχή ενδίδοντας τον Δεκέμβριο, στη συνέχεια άλλαξε στρατηγική και στη συνέχεια μετά την πίεση Πρόντι, Αθνάρ και Σιράκ ανέκρουσε πρύμνα. Επομένως, έχουμε τρεις διαφορετικές στρατηγικές για το θέμα. Δεν θέλω, όμως, εγώ να ακολουθήσω τον ίδιο δρόμο και να κατηγορώ με ευκολία. Ήταν δύσκολο το θέμα να το παλέψει σε ευρωπαϊκό επίπεδο και κάποιες οριακές βελτιώσεις έγινα σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα που πρότεινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτό όμως που καταλογίζω στην κυβέρνηση είναι αυτό στο οποίο αναφέρθηκα προηγουμένως. Απύθμενο θράσος. Δικαιούται να αλλάξει άποψη. Δικαιούται εγώ λέω να ενδώσει στις πιέσεις ξένων κυβερνήσεων. Αυτό που δεν δικαιούται είναι να σπιλώνει υπολήψεις και να προσπαθεί να διαστρεβλώσει την εικόνα προκειμένου να αποτινάξει τις πολιτικές της ευθύνες για να επιτύχει με αυτό τον άθλιο τρόπο να έχει πολιτικά οφέλη.
Υπέρ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ετάχθηκαν 500;
Ετάχθηκαν 500 διότι και από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος αφού έγινα αυτές οι οριακές βελτιώσεις και αφού ξεκαθαρίσθηκε από το Συμβούλιο ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Και έγινε δε σαφές από τις άλλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Σοσιαλιστές, Πράσινους κλπ) ότι δεν είχαν διάθεση να δώσουν περαιτέρω μάχη, έγινε πια κατανοητό και στους υποστηρικτές των δικών μας θέσεων ότι σε αυτή την φάση και την παρούσα ευρωπαϊκή συγκυρία δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο ουσιαστικό.
Το κοινοβούλιο ετάχθη έτσι γιατί από την στιγμή που το Συμβούλιο ήταν ομόφωνη η άποψη του και η Ελλάδα που ήταν η κατεξοχήν ενδιαφερόμενη για το θέμα και έχουσα μάλιστα την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το απεδέχθη, τα επιχειρήματα τα οποία είχε από εκεί και πέρα να επικαλεστεί κανένας πήγαν περίπατο… Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι σπάνε και πλοία διπλού τοιχώματος. Πρόσφατα έσπασε το «IEVOLI SUN» το οποίο ήταν οχτώ χρονών και διπλού τοιχώματος και περί αυτού δεν γίνεται συζήτηση. Δεν είναι πανάκεια η απόσυρση των πλοίων μονού τοιχώματος για να λυθεί το πρόβλημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος στην θάλασσα και της ασφάλειας στην ναυσιπλοΐα γενικότερα. Πρέπει να ληφθεί μια συνολική δέσμη μέτρων που έχει σχέση με αυστηρούς λιμενικούς ελέγχους, με αναβάθμιση των κανόνων λειτουργίας των νηογνωμόνων, με την συγκεκριμενοποίηση κάποιων λιμένων καταφυγής από όλα τα κράτη της Ε.Ε έτσι ώστε όταν υπάρχει κακοκαιρία να μπορούν να καταφεύγουν πλοία και αυτό ούτε από την Ισπανία, ούτε από την Γαλλία έχει γίνει. Δυστυχώς για το θέμα αυτό υπήρξε απόλυτη σύγχυση και μίλησαν άνθρωποι που δεν είχαν καμία σχέση ούτε με την ναυτιλία, ούτε με την Ε.Ε, ούτε με την κοινή λογική.
Μας είπατε προηγουμένως ότι τα λεφτά που θα πάρουμε από το Γ’ ΚΠΣ είναι λίγα μπροστά σε αυτά που θα υποχρεωθούν να δώσουν οι έλληνες εφοπλιστές για να αντικαταστήσουν τα πλοία μονού τοιχώματος με άλλα διπλού σε ξένα ναυπηγεία. Κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει ότι και τι μας ενδιαφέρουν εμάς τα κεφάλαια των εφοπλιστών; Αυτοί που έχουν τάνκερς έχουν και πλοία στην ακτοπλοΐα, έχουν και πλοία σε άλλους ναυτιλιακούς κλάδους.
Η ναυτιλία είναι η δεύτερη πηγή συναλλάγματος στην Ελλάδα μετά τον τουρισμό. Επομένως, αν έχουμε την πολυτέλεια να καταστρέψουμε τον δεύτερο σημαντικό τομέα της οικονομίας μας ας το κάνουμε. Αν θεωρούμε ότι είμαστε τόσο δυνατή χώρα που προκειμένου να ικανοποιηθεί η Γαλλία και η Ισπανία μπορούμε να κάνουμε θυσία την ναυτιλία μας ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Αυτή την στιγμή τα ευρωπαϊκά ναυπηγεία υφίστανται αθέμιτο ανταγωνισμό από τα ναυπηγεία της Νοτίου Κορέας. Έχει κλείσει αυτό το θέμα.
Όχι δεν έχει κλείσει αλλά θα πάει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Είναι τεράστιο θέμα. Το σίγουρο είναι ότι ανεξαρτήτως αυτών των πραγμάτων δεν θα γίνουν στην Ευρώπη καινούρια ναυπηγεία.
Στα πλαίσια των παρεξηγήσεων θα ήθελα να πως ότι προσπάθησαν ορισμένοι στην Ελλάδα να αποκρύψουν ότι εκτός από τους ευρωβουλευτές της ΝΔ και οι δύο ευρωβουλευτές του ΔΗΚΚΙ απείχαν της ψηφοφορίας. Και ο λόγος που το έκανα είναι γιατί ακριβώς αντιμετώπισαν με διαφορετικό τρόπο την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων επί του θέματος αυτού. Γι’ αυτούς γιατί δεν είπε κανείς ότι εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα κάποιων εφοπλιστών;
Το μήνυμα που επιθυμώ να περάσει από την συνέντευξη είναι ότι μας κατηγορούν για κάτι που συμφωνούσαν έναν χρόνο πριν.