“…Μπορεί, σίγουρα, να γίνει καλύτερη διαχείριση των πραγμάτων σε σχέση με την τελευταία διετία. Μπορούμε με πολιτική σταθερότητα, με φροντίδα για τη ρευστότητα, με ένα κλίμα φιλικό στην επιχειρηματικότητα και με προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων να εκπλήξουμε ευχάριστα. Και αν κερδίσουμε την εμπιστοσύνη θα αρχίσει η πορεία ανόδου…”
“Μπορούμε πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά, πιο δίκαια”. Συνέντευξη στην Καθημερινή της Κυριακής και το δημοσιογράφο Γ. Π. Τερζή
22 Απριλίου 2012
– Ποιό είναι το δίλημμα-διακύβευμα των προσεχών εκλογών;
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου είναι μια ιστορική στιγμή. Έχουμε τρεις δρόμους μπροστά μας:Ο πρώτος είναι αυτός που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ. Δεν νομίζω ότι έχει κάποιο νόημα να επιμείνουμε σε αυτόν. Βιώνουμε ήδη τη δραματική επιδείνωση της κατάστασης. Το παραδέχονται άλλωστε και οι περισσότεροι παλιοί του οπαδοί. Κατόπιν είναι τα μικρότερα λαϊκίστικα κόμματα, δεξιά και αριστερά. Μετά το «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου το 2009, που το πληρώσαμε πολύ ακριβά, εκείνα μας υπόσχονται σήμερα πως υπάρχουν ακόμα περισσότερα! Θέσεις εκτός πραγματικότητας που φοβάμαι ότι, αν γίνουν πιστευτές, θα κάνουν πολύ μεγαλύτερη ζημιά στην πατρίδα μας. Πιστεύω ότι υπάρχει και ο δρόμος της ευθύνης και της κοινής λογικής. Αυτόν επιδιώκει να ακολουθήσει η Νέα Δημοκρατία. Δεν αντιλέγω για τα λάθη. Είμαστε, όμως, σήμερα το μόνο, ουσιαστικά, συγκροτημένο μεγάλο κόμμα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα από το ΠΑΣΟΚ. Αλλά δεν υποσχόμαστε κήπους με τριαντάφυλλα. Μπορούμε να προχωρήσουμε πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά, πιο δίκαια. Όποιος, ωστόσο, ψάχνει για μαγικές συνταγές, ας τις αναζητήσει αλλού. Στις εκλογές αποφασίζουμε ο καθένας για την οικογένειά του και για την πατρίδα μας. Και εύχομαι – όπως ευχήθηκε ο Γ. Ράλλης μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981-, να μη μετανιώσουμε για τις επιλογές μας.
– Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, θα πρέπει να αναζητηθεί κυβέρνηση συνεργασίας; Αν ναι, με τη συμμετοχή ποιών κομμάτων;
Η Νέα Δημοκρατία ξεκινάει ως η βασική πολιτική δύναμη και ζητάει μια ισχυρή εντολή, έτσι ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε ένα καινούργιο ξεκίνημα χωρίς να πάμε σε μεγαλύτερες περιπλοκές. Η προσπάθεια συνεχίζεται και ο καλύτερος οιωνός είναι ο συστηματικός αγώνας. Εκεί επικεντρώνουμε την προσοχή μας και όχι στα σενάρια της επόμενης μέρας. Εν πάση περιπτώσει, όπως έχει σημειώσει και ο Α. Σαμαράς, είτε θα υπάρχει μια ισχυρή κυβέρνηση, είτε ορισμένες ενδιάμεσες αβέβαιες λύσεις – θυμίζω επ’αυτού την πολυγλωσσία μέσα στο ΠΑΣΟΚ ως προς τη μορφή της όποιας συνεργασίας – είτε ακυβερνησία στο άλλο άκρο. Η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα εθνικής ευθύνης, αλλά οι εξελίξεις δε θα εξαρτηθούν μόνο από εμάς.
– Πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος ή να οδηγηθούμε σε ένα μοντέλο “Παπαδήμου”;
Πρώτον, απάντησα στην προηγούμενη ερώτηση σε σχέση με το στόχο της Νέας Δημοκρατίας. Δεύτερον, σε διάφορες χώρες που υπάρχουν κυβερνήσεις συνασπισμού, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τη Γερμανία και τη Μεγάλη Βρετανία, πρωθυπουργός είναι ο αρχηγός του ισχυρότερου κόμματος. Τρίτον και κυριότερον, ανεξάρτητα απ’όλα αυτά τα σενάρια, το προέχον αυτή την ώρα είναι η σωτηρία της χώρας. Αυτό οφείλει να υπηρετήσει η επόμενη κυβέρνηση που, σε συνεργασία με την αντιπολίτευση και τις υπόλοιπες κοινωνικές δυνάμεις, πρέπει να γιατρέψει τις πληγές και να κάνει μια καινούργια αρχή για το έθνος. Είμαστε όλοι στο ίδιο πλοίο. Ας το καταλάβουμε επιτέλους. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η αρνητική παράδοση σ’ αυτόν τον τόπο, όπου ένας χτίζει και δέκα γκρεμίζουν. Είμαστε όλοι αντιμέτωποι με τις ευθύνες μας. Δεν είμαστε καταδικασμένοι να συμφωνούμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να λειτουργούμε υπεύθυνα και πατριωτικά.
– Μετά τις εκλογές, τί; Επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου ή εφαρμογή όσων ήδη έχουν συμφωνηθεί;
Υπάρχει ξεκάθαρη δέσμευση της ΝΔ – και με την ψήφο της στη Βουλή – ότι θα σεβαστεί τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Δεν είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας, είμαστε το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Στους στόχους που έχουν τεθεί είμαστε απολύτως προσηλωμένοι, όμως – το λέει το ίδιο το μνημόνιο – υπάρχει μια δυνατότητα αναθεώρησης ανά τρίμηνο, ανάλογα με την εξέλιξη των πραγμάτων. Αν βρούμε ένα καλύτερο μονοπάτι για να οδηγηθούμε στο στόχο κανένας δε θα το αρνηθεί. Δε νομίζω π.χ. ότι αν έχουμε ένα συγκεκριμένο τρόπο να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή στα καύσιμα και στις ενδοομιλικές συναλλαγές ή αν εγκαταστήσουμε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα για τον έλεγχο των δαπανών του δημοσίου θα μας πει κάποιος ‘γιατί το κάνατε’. Μπορεί, σίγουρα, να γίνει καλύτερη διαχείριση των πραγμάτων σε σχέση με την τελευταία διετία. Μπορούμε με πολιτική σταθερότητα, με φροντίδα για τη ρευστότητα, με ένα κλίμα φιλικό στην επιχειρηματικότητα και με προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων να εκπλήξουμε ευχάριστα. Και αν κερδίσουμε την εμπιστοσύνη θα αρχίσει η πορεία ανόδου.