Πώς κρίνετε την τοποθέτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, στη συνέντευξή του στη Θεσσαλονίκη, ότι η κυβέρνηση με τις επιλογές της οδηγεί τη χώρα «σε δύσκολη πορεία»;
Από τη θέση του ο αρχηγός της εκάστοτε αντιπολίτευσης έχει υποχρέωση να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση. Η κριτική αυτή είναι καλοδεχούμενη, αρκεί να είναι και τεκμηριωμένη. Νομίζω, όμως, ότι ο κ. Παπανδρέου, παρασυρόμενος από πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είναι επιρρεπή στο λαϊκισμό, προσπαθεί να κάνει ένα αταίριαστο μείγμα: από τη μία, μια προσπάθεια να μεταλλάξει το ΠΑΣΟΚ σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, κατά τα σκανδιναβικά πρότυπα, και από την άλλη, υποκύπτει στον πειρασμό να ακολουθεί τους λαϊκίστικους και δημαγωγικούς δρόμους του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’70 και του ’80. Αυτό, τελικά, βλάπτει περισσότερο απ’ όλους τον ίδιο και την εικόνα που προσπαθεί να δείξει.
Ο κ. Παπανδρέου άσκησε δριμεία κριτική στο πρωθυπουργό, κατηγορώντας τον ότι «παρέδωσε τα όπλα πριν δώσει τη μάχη», για το θέμα της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Ε. Ε. – Τουρκίας και της μη αναγνώρισης της Κύπρου. Ποια είναι η γνώμη σας;
Ο κ. Παπανδρέου επιτίθεται προσωπικά στον πρωθυπουργό διότι βλέπει ότι στις δημοσκοπήσεις η δημοτικότητα του κ. Καραμανλή είναι πολύ υψηλή. Γι’ αυτό και οι προσωπικές επιθέσεις. Όσον αφορά στο θέμα που αναφερθήκατε, ο κ. Παπανδρέου, από τη διάθεση να ασκήσει προσωπική κριτική, πέφτει σε μία αντίφαση: ενώ ο ίδιος ήθελε να φαίνεται ως ο «πρωτοπόρος» της επιλογής για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, φαίνεται να κριτικάρει την κυβέρνηση, η οποία, ουσιαστικά, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να συνεχίζει τις βασικές στρατηγικές επιλογές που χαράχθηκαν από την Ελλάδα, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ο κ. Παπανδρέου, αν ήθελε να είναι συνεπής προς τη στρατηγική του, θα έπρεπε να παρακολουθεί τους τακτικούς χειρισμούς της κυβέρνησης και έπ’ αυτών αν κάνει κριτική. Υπερβάλλοντας, όμως, σε επιθέσεις, ουσιαστικά δημιουργεί σύγχυση και στους ίδιους τους οπαδούς του, οι οποίοι δεν ξέρουν αν τελικώς επιμένει στη στρατηγική επιλογή που όλοι μαζί στηρίζαμε, ότι, δηλαδή, η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για την καλυτέρευση των σχέσεων μεταξύ τω δύο χωρών.
Σε μια άλλη επίθεση κατά του πρωθυπουργού, ο κ. Παπανδρέου τον κατηγόρησε ότι με τη θέση που πήρε στη διάρκεια της συνέντευξής του στη Θεσσαλονίκη, υπονόμευσε το μέλλον της «Ολυμπιακής». Τι νομίζετε γι’ αυτό;
Και σε αυτή την τοποθέτηση του κ. Παπανδρέου αντανακλάται η πολιτική του αμφισημία και η κρίση προσανατολισμού της αντιπολίτευσης που θέλει να ασκήσει το ΠΑΣΟΚ. Από τη μία μεριά, για πρώτη φορά αναγνώρισε τα λάθη που είχαν γίνει από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, πράγμα που δεν είχαν κάνει έως τώρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στα ΜΜΕ, από την άλλη, όμως, προβαίνει σε μια κριτική που αδυνατίζει αυτή τη στάση του. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι εάν ο πρωθυπουργός δεν είχε κάνει την παραμικρή δήλωση την Κυριακή, την Τετάρτη, όταν ανακοινώθηκε η απόφαση της Κομισιόν, το επιβατικό κοινό θα έμενε ανεπηρέαστο; Είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι η «Ολυμπιακή», η οποία βρίσκεται σε μεγάλη κακοδαιμονία ουσιαστικά από τη στιγμή που πέρασε στο Κράτος, «αδυνάτισε» με τη συνέντευξη του πρωθυπουργού;
Μιλήσατε προηγουμένως για δημοσκοπήσεις. Ο κ. Παπανδρέου σε σχετική ερώτηση για την αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να «εισπράξει» τη λαϊκή δυσαρέσκεια είπε ότι ο στόχος του δεν είναι συγκυριακός, αλλά ότι έχει σχέση με την επομένη των εκλογών, τις οποίες πιστεύει ότι θα κερδίσει το ΠΑΣΟΚ. Πώς σχολιάζεται αυτή την τοποθέτησή του;
Κι άλλοι να βρίσκονταν στη θέση του, πιθανότατα θα έλεγαν το ίδιο. Κάτι πρέπει να πει προκειμένου να δικαιολογήσει γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ανακάμψει μετά τις εκλογές.
Εσείς γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Πιστεύω ότι συντρέχουν τρεις λόγοι: πρώτον, ο κόσμος ελπίζει στη ΝΔ και περιμένει να δει την εκπλήρωση των προεκλογικών της δεσμεύσεων. Δεύτερον, οι πολίτες θυμούνται ακόμα το ΠΑΣΟΚ για την αλαζονική συμπεριφορά πολλών στελεχών του και για την αδιαφάνεια της πολιτικής του σε πολλούς τομείς. Τρίτον, ο κ. Παπανδρέου δεν έχει κατορθώσει ακόμα να παρουσιάσει κάποιο ελκυστικό πρόσωπο για το νέο ΠΑΣΟΚ, το οποίο οραματίζεται, καθώς, τόσο σε επίπεδο πολιτικού λόγου, όσο και σε επίπεδο πολιτικού προσωπικού, το ΠΑΣΟΚ είναι ένα συνονθύλευμα μεταξύ παλιού και καινούργιου, χωρίς κατεύθυνση και χωρίς πυξίδα.
Ο κ. Παπανδρέου υπερασπίστηκε για άλλη μια φορά τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με τους κ. κ. Μάνο και Ανδριανόπουλο. Πώς κρίνετε αυτή του τη στρατηγική;
Είναι θέμα του ίδιου του κ. Παπανδρέου να αποφασίσει πώς θα λειτουργήσει το κόμμα του. Πάντως, είναι προφανές ότι πάρα πολλά στελέχη του κόμματός του δεν καταλαβαίνουν αυτή του την επιλογή, καθώς, προφανώς, δεν τους έχει πείσει για την αναγκαιότητά της. Ωστόσο, όμως, ακόμα κι αυτή η επιλογή ακυρώνεται γιατί, πώς είναι δυνατόν να συνυπάρξουν ο κ. Μάνος και ο κ. Ανδριανόπουλος με το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’70 και του ’80 που έχει κανείς την εντύπωση ότι προσπαθεί πολλές φορές να «αναστυλώσει» ο κ. Παπανδρέου;