Αν δε λυθούν τα προβλήματα των τραπεζών ούτε το Σχέδιο Γιούνκερ ούτε τα χρηματοδοτικά εργαλεία θα μπορέσουν να λειτουργήσουν σωστά, παρά το γεγονός ότι μπορούν να προσφέρουν σημαντικά στην πραγματική οικονομία, λέει ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωστής Χατζηδάκης στη συνέντευξή του στη EurActiv.
Ο κ. Χατζηδάκης ζητά να μη μειωθεί ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός και να διατηρηθεί η Πολιτική Συνοχής ιδιαίτερα για τις χώρες και τις περιφέρειες που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, όπως η Ελλάδα για την οποία σημειώνει χαρακτηριστικά: «Δε διανοούμαι να περιοριστεί η στήριξη της Ελλάδας μετά το 2020».
Αναφερόμενος στο μοντέλο διαχείρισης που προκρίνει όσον αφορά της διαχείριση των κοινοτικών πόρων απαντά: Είτε μιλάμε για την κεντρική κυβέρνηση είτε για τις περιφέρειες απαιτείται πάντοτε ένα μίνιμουμ υπευθυνότητας και σοβαρότητας. Και αυτό δεν μπορεί να το επιβάλει κανένας κανονισμός.
Τέλος, επαναλαμβάνει ότι από τα 4 προγράμματα του Υπουργείου Ανάπτυξης η απορροφητικότητα στα 3 από αυτά είναι απολύτως μηδενική.
Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Χατζηδάκη:
Μιλήσατε για «λογιστική απορρόφηση» του ΕΣΠΑ, ιδιαίτερα του προγράμματος Ανταγωνιστικότητας. Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει συγχαρητήρια στην Ελλάδα και την παρουσιάζει στις πρώτες θέσεις ανάμεσα στα κράτη μέλη σε επίπεδο απορρόφησης. Θεωρείτε ότι είναι κάτι κάνει λάθος η Ελληνική Κυβέρνηση ή η Επιτροπή μετρά συνολικά με λάθος τρόπο τις απορροφήσεις των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων;
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φημίζεται για τους καλούς της τρόπους διαχρονικά. Ανεξάρτητα πάντως από τα συγχαρητήρια, για τα οποία την ευχαριστούμε, εκείνο το οποίο έχει σημασία είναι ότι σύμφωνα με τους πίνακες της ίδιας της Επιτροπής η Ελλάδα στις απορροφήσεις είναι 11η. Σε σχέση δε με την έγκριση επιμέρους σχεδίων είμαστε στην 18η θέση. Επίσης την ίδια στιγμή ούτε η ίδια η κυβέρνηση δεν έχει διαψεύσει ότι σε 3 από τα 4 προγράμματα του υπουργείου Ανάπτυξης που έχουν ξεκινήσει να τρέχουν η απορρόφηση είναι απολύτως μηδενική.
Ενόψει του σχεδιασμού της νέας προγραμματικής περιόδου, ποια είναι η θέση της Νέας Δημοκρατίας για την πολιτική Συνοχής; Ποιο από τα τρία σενάρια της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεωρείτε ότι είναι το πλέον λειτουργικό; Είναι αυτό και το πλέον επωφελές για την Ελλάδα;
Κάθε χώρα προφανώς ενδιαφέρεται να στηρίξει τα δικά της συμφέροντα. Η Ελλάδα έχει υποστεί ένα πλήγμα λόγω της κρίσης την οποία διέρχεται από το 2010 και μετά. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία αυτή την ώρα στη χώρα. Η πολιτική συνοχής είναι το πιο απτό παράδειγμα αλληλεγγύης. Άρα μας βολεύει το σενάριο εκείνο που θα μας δώσει περισσότερη οικονομική στήριξη στην πράξη! Για να στηριχθεί η ανάπτυξη και η κοινωνική συνοχή.
Ανεξάρτητα απο αυτά και στο βαθμό που θα ισχύσει κάποιο σενάριο της ευρωπαϊκης Επιτροπής -πράγμα καθόλου δεδομένο- είμαι προσωπικά πιο κοντά στο σενάριο 2 που δίνει έμφαση τόσο στις χώρες όσο κ στις περιφέρειες με μεγαλύτερο πρόβλημα.
Πώς κρίνετε τη συμμετοχή της Ελλάδας στη διαπραγμάτευση για την μετά το 2020 προγραμματική περίοδο; Πού θέτετε τον πήχη για τον προϋπολογισμό του «νέου ΕΣΠΑ» 2020 – 2027;
Προφανώς όσο ψηλότερα γίνεται! Την προηγούμενη φορά η Ελλάδα υπήρξε θύμα λόγω της στατιστικής με αποτέλεσμα να φαίνεται λογιστικά πλούσια χώρα. Αυτό οδήγησε τελικά στην κατανομή από το αποθεματικό περισσότερων χρημάτων στη χώρα το 2016.
Καλό είναι να ληφθεί υπόψη από την γραφειοκρατία των Βρυξελλών ότι η κοινωνία στην Ελλάδα δεν έχει ανάγκη μόνο λόγια, αλλά ουσιαστική υποστήριξη. Δε διανοούμαι να περιοριστεί η στήριξη της Ελλάδας την ώρα που βασανίζεται απο μια δεκαετή κρίση.
Μια μεγάλη συζήτηση στην Ευρώπη, σε σχέση με τη διαχείριση των ευρωπαϊκών πόρων, σχετίζεται με τη διεύρυνση της χρήσης των χρηματοδοτικών εργαλείων. Ποια είναι η δική σας θέση; Βλέπετε τον κίνδυνο να μετατοπιστεί το κέντρο λήψης απόφάσεων από τις κυβερνήσεις/περιφέρειες στις τράπεζες;
Κανείς δεν μπορεί να απορρίψει τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για ανακυκλούμενους πόρους (revolving funds).
Επειδή το έχω ζήσει από μέσα, το θέμα είναι να υπάρχει λιγότερη γραφειοκρατία σε όλες αυτές τις διαδικασίες, προκειμένου οι κυβερνήσεις και οι περιφέρειες με ευελιξία να χρησιμοποιούν τόσο τους πόρους που πηγαίνουν κατευθείαν στα ταμεία τους όσο και τους πόρους που μέσω των τραπεζών διαχέονται στην πραγματική οικονομία.
Πώς κρίνετε τη συμμετοχή της Ελλάδας στη δημιουργία και αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων;
Δεν θα λύσουν το πρόβλημα της χώρας μόνα τους τα χρηματοδοτικά εργαλεία. Το 2013 είχαμε κάνει μια μελέτη σε σχέση με το κενό χρηματοδότησης της αγοράς – την μελέτη έκανε ο οίκος Oliver Wyman. Εμείς όντας από τους πρώτους σε απορροφήσεις εκείνη την περίοδο, απορροφούσαμε κάθε χρόνο 5 δις ευρώ συνολικά από τα ευρωπαϊκά ταμεία, ενώ το κενό χρηματοδότησης της οικονομίας ήταν 18 δις.
Είναι προφανές ότι θα πρέπει να μπουν συνολικά μπροστά οι μηχανές της οικονομίας και να λυθούν τα προβλήματα του τραπεζικού συστήματος στη χώρα.
Την ίδια στιγμή όμως είναι σημαντικό κάθε ελληνική κυβέρνηση να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για την απορρόφηση και την σωστή αξιοποίηση χρημάτων τα οποία είναι μια σημαντική τονωτική ένεση.
Μετά την αποχώρηση της Βρετανίας η Ευρώπη έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα: Αυτούς που ζητούν μείωση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού και εκείνους που ζητούν από τα κράτη μέλη να βάλουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη. Ποια είναι η δική σας θέση και της Νέας Δημοκρατίας; Και να τελικά έχουμε μείωση του προϋπολογισμού, με δεδομένη την αύξηση των προτεραιοτήτων, ποιοι τομείς θεωρείτε ότι θα πληγούν περισσότερο;
Δεν γίνεται καλύτερη Ευρώπη με λιγότερα χρήματα! Ας το πάρουμε απόφαση. Και ας αξιοποιήσουμε το παράθυρο ευκαιρίας που υπάρχει μέχρι το 2022 για να χτίσουμε μια πιο αποτελεσματική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου και του τομέα της συνοχής.
Αντιλαμβάνομαι ότι στα πλουσιότερα κράτη οι απόψεις αυτές δεν είναι καθόλου δημοφιλείς. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις ομελέτα αν δεν σπάσεις αβγά.
Θεωρείτε τελικά ότι το αποκεντρωμένο μοντέλο διαχείρισης (διαχειριστικές, περιφέρειες κτλ) λειτουργεί καλύτερα ή μια πιο κεντρική διαχείριση σε επίπεδο κράτους μέλους ή/και Ευρωπαϊκής Επιτροπής μπορεί να έχει καλύτερα αποτελέσματα;
Στην Ελλάδα την τελευταία φορά κάναμε δυο πράγματα ταυτόχρονα: περιορίσαμε τον αριθμό των προγραμμάτων εθνικής κλίμακας, ενώ ταυτόχρονα αυξήσαμε τους πόρους που διαχειρίζονται οι περιφέρειες.
Νομίζω ότι και τα δύο ήταν σωστά. Πρώτον, διότι σε κεντρικό επίπεδο έχουμε λιγότερη γραφειοκρατία και, δεύτερον, γιατί οι περιφέρειες είναι πιο κοντά στα προβλήματα.
Βεβαίως είτε μιλάμε για την κεντρική κυβέρνηση είτε για τις περιφέρειες απαιτείται πάντοτε ένα μίνιμουμ υπευθυνότητας και σοβαρότητας. Και αυτό δεν μπορεί να το επιβάλει κανένας κανονισμός.
Τι πιστεύετε για τη μέχρι τώρα πορεία του Γιούνκερ Πλαν, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο; Πώς μπορεί να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη συμμετοχή των χωρών του Νότου σε αυτό;
Σίγουρα έχει μια χρησιμότητα, καθώς αυξάνει μέσω της μόχλευσης τους πόρους που διατίθενται για τη συνοχή και την ανάπτυξη.
Θα ήμουν περισσότερο ικανοποιημένος εάν η συμμετοχή της Ελλάδας ήταν εντονότερη στο Γιούνγκερ Πλαν. Για να συμβεί όμως αυτό δεν φτάνει μόνο η ενεργοποίηση της κυβέρνησης, απαιτείται ταυτόχρονα – καθώς μιλάμε για κάποια μεγάλα ΣΔΙΤ ουσιαστικά – η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία και η αντιμετώπιση των μεγάλων πληγών του τραπεζικού συστήματος στη χώρα.
Χωρίς τράπεζες και επενδυτές το Γιούνγκερ Πλαν θα παραμείνει στη χώρα μας προβληματικό.