Κωστής Χατζηδάκης

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Χρειάζεται μια άλλη ρύθμιση έτσι ώστε με ενισχυμένη πλειοψηφία το πρυτανικό συμβούλιο να αποφασίζει για την άρση του ασύλου. Ραδιοφωνικός σταθμός ΝΕΤ 105,8

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Στις προσεχείς εθνικές εκλογές θα είστε και υποψήφιος.»


Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Στη Β’ Αθηνών.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Ν’ αρχίσουμε απ’ το θέμα του ασύλου; Όλοι λένε ότι υπάρχει νόμος για το άσυλο ο οποίος όμως δεν εφαρμόζεται γιατί οι φοιτητές δεν συμμετέχουν σ’ αυτή την επιτροπή, γιατί και οι πρυτάνεις πολύ πιθανόν να μην θέλουν να πάρουν το κόστος να αφήσουν την αστυνομία να μπει μέσα και να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Παρότι μαθαίνουμε ότι σε κάποια πανεπιστήμια, άκουγα τον πρύτανη του Πανεπιστημίου της Κρήτης που έλεγε ότι τον Αύγουστο έγινε άρση του ασύλου, αφήσανε για 15 μέρες τους αστυνομικούς, μπήκαν μέσα και καθάρισαν τον τόπο γιατί γινόταν διακίνηση ναρκωτικών.»


Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Με βάση τον σημερινό νόμο, που είναι νόμος του 1982, μπορεί να γίνει άρση του ασύλου με δύο τρόπους. Ο ένας τρόπος είναι από μια τριμελή επιτροπή στην οποία συμμετέχει ο πρύτανης, ένας εκπρόσωπος του διδακτικού προσωπικού κι ένας φοιτητής. Σ’ αυτή την επιτροπή ο φοιτητής δεν πάει ποτέ ή κι όταν έχει πάει, δεν έχει δεχθεί την άρση του ασύλου. Επομένως καθώς η επιτροπή αυτή αποφασίζει ομοφώνως σύμφωνα με το νόμο, δεν μπορεί να λειτουργήσει το πράγμα και γι’ αυτό το λόγο μέχρι σήμερα ιστορικά έχουμε 3 μόνο περιπτώσεις άρσης του ασύλου. Οι δύο ήταν στο Πολυτεχνείο όταν δεν είχε μείνει λίθος επί λίθου και είχε καεί το μισό σχεδόν- αναφέρομαι στο κεντρικό κτίριο- και τελικά η σύγκλητος μετά από πολύωρες συσκέψεις αποφάσισε με πλειοψηφία 2/3 να άρει το άσυλο και να γίνει παρέμβαση της αστυνομίας. Άρα εκεί είναι προφανές ότι χρειάζεται μια άλλη ρύθμιση έτσι ώστε με ενισχυμένη πλειοψηφία, κι όχι με ομοφωνία, το πρυτανικό συμβούλιο που είναι ένα 5μελες όργανο να αποφασίζει για την άρση του ασύλου.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Έχουμε άρα επί 25 περίπου χρόνια ένα νόμο που πρακτικά δεν μπορεί να εφαρμοστεί απ’ ότι καταλαβαίνω, έτσι;


Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Ναι, έχετε απόλυτο δίκιο. Και καταστρέφεται περιουσία που είναι περιουσία όλων μας, των φορολογουμένων και μάλιστα καταστρέφεται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με το άσυλο διότι το άσυλο έγινε για να προστατέψει την ακαδημαϊκή ελευθερία, δεν έγινε για να γίνεται διακίνηση ναρκωτικών, για να πετάνε μολότοφ κλπ. Κι επειδή εγώ ο ίδιος υπήρξα συνδικαλιστής στα πανεπιστήμια και έτυχε ως μέλος της ΕΦΕΕ να μπω μέσα σε καταλήψεις που είχαν γίνει από διάφορες παρατάξεις τότε της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς είδα και με τα μάτια μου τι συνέβαινε- αναφέρομαι βεβαίως σε μια περίοδο πριν από 15-20 χρόνια – και ξέρω πως αυτά που γίνονται εκεί μέσα δεν έχουν καμιά σχέση με το άσυλο.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Γιατί κατά τη γνώμη σας το πολιτικό προσωπικό δεν έχει αντιδράσει ως τώρα σ’ αυτή την καταφανή αδυναμία;»


Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Γιατί δεν έχουμε στο βαθμό που πρέπει το θάρρος της γνώμης μας. Γι’ αυτό. Από εκεί και πέρα υπάρχει και μια δεύτερη δυνατότητα άρσεως του ασύλου που είναι σε περιπτώσεις που τελούνται αυτόφωρα κακουργήματα ή εγκλήματα κατά της ζωής. Αυτόφωρα κακουργήματα δεν είναι μόνο οι φόνοι, μπορεί να είναι και η διακίνηση ναρκωτικών, μπορεί να είναι και ο κίνδυνος για μια ανθρώπινη ζωή. Εκεί μπορεί να παρέμβει η αστυνομία χωρίς να την καλέσουν οι πανεπιστημιακές αρχές. Όμως με δεδομένη τη σημερινή κατάσταση και τη συζήτηση γύρω από την αστυνομία και την αμφισβήτησή της από πολλές πλευρές, πράγμα που έχει να κάνει σ’ ένα βαθμό και με την ιστορική πορεία του τόπου και με τα προδικτατορικά πράγματα που ακόμα κουβαλάμε- ας είμαστε ειλικρινείς- εάν παρέμβει η αστυνομία που σύμφωνα με τον νόμο έχει υποχρέωση να παρέμβει, φαντάζεστε τι πρόκειται να συμβεί. Εδώ έξω από τους χώρους τους πανεπιστημιακούς γίνεται μια παρέμβαση της αστυνομίας και γράφονται όσα γράφονται και υπάρχει η αμφισβήτηση που υπάρχει. Σκεφτείτε σε ένα ενδεχόμενο αυτόφωρο έγκλημα να παρέμβει η αστυνομία μέσα στο πανεπιστήμιο χωρίς άδεια των πανεπιστημιακών αρχών, τι έχει να συμβεί την επόμενη μέρα. Θα λένε οι μισοί: δεν ήταν αυτόφωρο, δεν ήταν έγκλημα κλπ.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Κι όταν το περιστατικό με τον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη είναι τόσο πρόσφατο, κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι δικαίως φοβούνται αυθαιρεσίες των αστυνομικών οργάνων.»


Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Εγώ δεν λέω οπωσδήποτε ότι η αστυνομία είναι, έτσι όπως έχει λειτουργήσει ιστορικά στην Ελλάδα, πλήρως αξιόπιστη. Αλλά νομίζω ότι αν κάτσουμε να συνεννοηθούμε και να σταματήσει το κλίμα της δυσπιστίας και να συζητήσουμε σοβαρά όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, ένα κοινό παρανομαστή θα βρούμε έτσι ώστε να ενισχύσουμε και την αξιοπιστία της αστυνομίας και να προστατεύσουμε και την πανεπιστημιακή περιουσία. Διότι όντως αυτό που λέει ο νόμος στη συγκεκριμένη περίπτωση του ’82, του ΠΑΣΟΚ νόμος είναι, είναι αυτονόητο. Σου λέει δηλαδή ότι είσαι αστυνομικός, εισαγγελέας, οτιδήποτε και βλέπεις μπροστά σου ένας να πάει να δείρει κάποιον άλλον ή να γίνεται διακίνηση ναρκωτικών. Δεν παρεμβαίνεις; Ο νόμος σου λέει να παρέμβεις. Από την άλλη όλοι συμφωνούμε, πως αν παρέμβει η αστυνομία μέσα σ’ αυτό το κλίμα που ζούμε σήμερα χωρίς άδεια των πανεπιστημιακών αρχών, θα γίνει χαμός. Ας είμαστε ειλικρινείς. Και αυτό είναι το θέμα και γι’ αυτό χρειάζεται κάποια στιγμή τα ζητήματα της παιδείας να τα δούμε με θάρρος και να τα δούμε με τις αρχές εγώ θα έλεγα της κοινής λογικής. Στην παιδεία αυτό που χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι η επανάσταση της κοινής λογικής διότι αν κάτσουμε και συζητήσουμε σοβαρά, θα δούμε πως συμφωνούμε σχεδόν στα περισσότερα. Διότι δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε τι γίνεται σε άλλες χώρες της ΕΕ, σε άλλες χώρες του κόσμου που επιτέλους πάνε συμπατριώτες μας φοιτητές για να σπουδάσουν και πάνε γιατί προφανώς εκτιμούν τα συστήματα της εκπαίδευσής τους. Να δούμε τι γίνεται στην Ελβετία, στην Αυστρία, στη Γαλλία, στη Βρετανία, στη Γερμανία. Δεν είναι ανάγκη να αντιγράψουμε κάτι αλλά να προσαρμόσουμε εν πάση περιπτώσει τα ελληνικά δεδομένα σ’ αυτά που συμβαίνουν εκεί.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Το πρόβλημα είναι ότι αυτά που λέτε αυτή τη στιγμή, ίσως όλα σωστά, τα λέει και κάθε πολίτης δηλαδή η κοινή γνώμη κινείται πάνω στη λογική των όσων λέτε άρα αυτό που απομένει είναι να κάνουν το καθήκον τους οι πολιτικοί, οι πολιτικές δυνάμεις. Δηλαδή αυτό το απευθύνετε εσείς βέβαια ρητορικά προς πάσα κατεύθυνση το να γίνει, να κάνουμε κάτι αλλά αυτό ουσιαστικά πρέπει να στραφεί προς τη Βουλή και τα κόμματα γιατί ο κόσμος αυτά που λέτε τα αποδέχεται γιατί είναι και απλή λογική. Κανείς δεν θέλει να καίγεται το Πανεπιστήμιο ή η βιβλιοθήκη του Μετσοβείου ή να ξυλοκοπούνται άνθρωποι εντός και εκτός των πανεπιστημίων. Αλλά επειδή ο κόσμος τα ακούει αυτά από πολλούς πολιτικούς ρήτορες, αναρωτιέται ότι: ωραία τι θα γίνει τώρα από την πλευρά του πολιτικού προσωπικού που κυβερνά, η κυβέρνηση που είναι αρμόδια να τα κοιτάξει όλα αυτά όταν υπάρχει μόνο αυτή η ρητορεία χωρίς αποφασιστικές κινήσεις, φοβούμαι ότι θα μείνουμε για καιρό ακόμη μ’ αυτές τις πικρές διαπιστώσεις και τους πικρούς προβληματισμούς.»


Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Ευθέως θα σας πω. Το μεν ΠΑΣΟΚ στην πραγματικότητα συμφωνεί μέσα του, αν ψάξουμε να δούμε τι πιστεύει ο αρχηγός του και τα στελέχη που είναι υπεύθυνα για την παιδεία, συμφωνεί μ’ αυτά που πάει να κάνει η κυβέρνηση απλώς για λόγους καθαρά αντιπολιτευτικούς έχει μια στρατηγική που νομίζω και την ίδια την αξιοπιστία του βλάπτει, αλλά αυτό είναι δικό του θέμα. Η Αριστερά έχει μια λογική περίπου: μην αλλάξετε τίποτα απ’ αυτά που ισχύουν σήμερα απλώς δώστε παραπάνω χρήματα στην παιδεία. Που δεν νομίζω ότι είναι και ιδιαίτερα προοδευτική λογική διότι θα οδηγήσει στο να κρατήσουμε τους παλιούς νόμους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Δεν νομίζω ότι είναι αριστερή πρόταση σύγχρονη αυτό, αλλά εμένα δεν μου πέφτει λόγος διότι δεν είμαι αριστερός. Αυτό που ξέρω και το λέω ευθέως, είναι ότι μέσα σ’ αυτό το σκηνικό το βάρος πέφτει στην κυβέρνηση και γι’ αυτό το λόγο πιστεύω ότι η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει. Η κυβέρνηση έκανε διάλογο από την πρώτη μέρα που ανέλαβε στο θέμα της παιδείας. Είχε το πρόγραμμά της, μπορούσε να το εφαρμόσει. Δεν το εφάρμοσε και καλώς έκανε. Οργάνωσε ένα εθνικό διάλογο, έφυγαν ο ένας μετά τον άλλον απ’ αυτό τον εθνικό διάλογο. Συζητούν οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι που τους χωρίζει αίμα, εμείς για την παιδεία δεν μπορούμε να κουβεντιάσουμε και εν πάση περιπτώσει κατέθεσε κάποιες προτάσεις πέρυσι, υπήρξαν αντιδράσεις, είπε: ας παγώσει κάπως το κλίμα να ξανακουβεντιάσουμε, άφησε κάποιο χρόνο να περάσει και τώρα ετοιμάζεται να καταθέσει τις οριστικές της προτάσεις. Δεν μπορεί να παραταθεί άλλο αυτή η ιστορία, δεν γίνεται, δεν φτάνει πουθενά. Πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση, έχει την πλειοψηφία στη Βουλή και έχει και τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης, όχι μόνο τους ψηφοφόρους της ΝΔ και πολλούς άλλους ανθρώπους που έχουν συνειδητοποιήσει ποια είναι η κατάσταση.»


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Σε όλη πάντως αυτή τη συζήτηση είναι απορίας άξιον πως έχει παρεισφρήσει ο ρόλος του ΣΥΝ σε όσα γίνονται γιατί ξαφνικά ενώ συζητούσαμε για το άρθρο 16 και για το πανεπιστημιακό άσυλο, συζητάμε και για το ρόλο του ΣΥΝ αν είναι υπέρ των κοινωνικών δικαιωμάτων ή υπέρ των κουκουλοφόρων. Έτσι δεν είναι;»


Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: « Για μένα δεν είναι το κύριο. Έχει νομίζω λίγο υπερτονιστεί το συγκεκριμένο θέμα διότι έχουν εμπλακεί και οι αντιπαραθέσεις προσώπων στο όλο ζήτημα. Ανεξάρτητα απ’ το ποιος είναι ή δεν είναι ο ρόλος του ΣΥΝ, το κύριο είναι να έχουμε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας που μπορεί να είναι συγκριτικό πλεονέκτημα στο σημερινό ιδιαίτερα ανταγωνιστικό κόσμο και επίσης ανεξάρτητα απ’ το ποιος είναι ο ρόλος του ΣΥΝ, του κ. Καρατζαφέρη ή οιουδήποτε άλλου, το βάρος το έχει η ίδια η κυβέρνηση και το λέω και ως βουλευτής της πλειοψηφίας. Εμείς πρέπει να προχωρήσουμε, εμείς έχουμε την ευθύνη. Τους υπόλοιπους ό,τι και να λένε τους κρίνει ο κόσμος και βγάζει τα συμπεράσματά του. Ο
κόσμος έχει απαίτηση να γίνουμε μία σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα και έχουμε μεγάλα περιθώρια βελτίωσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όλες οι ρυθμίσεις που προχωρούμε, η αξιολόγηση των πανεπιστημίων, η αντιμετώπιση του προβλήματος των αιώνιων φοιτητών, η κατάργηση του μονοπωλίου του ενός συγγράμματος, η σύνδεση των πανεπιστημίων με την παραγωγή για να έχουν καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές οι φοιτητές, μια μεγαλύτερη αυτονομία στα πανεπιστήμια είναι πράγματα που στις περισσότερες άλλες χώρες της ΕΕ ισχύουν εδώ και πολλά χρόνια. Πρέπει λοιπόν να προχωρήσουμε, έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας και ο κόσμος θα μας δικαιώσει και οι νέοι και οι μεγαλύτεροι.»



Μετάβαση στο περιεχόμενο