Οι εποχές του μεγάλου ενθουσιασμού για τα ελληνικά πολιτικά κόμματα έχουν περάσει ήδη, από τη δεκαετία του 80. Η Ελλάδα έχει εναρμονιστεί ως προς αυτό με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, με την κριτική στάση δηλαδή των πολιτών απέναντι στους κομματικούς οργανισμούς.
Παρ’όλα αυτά οι τελευταίες έρευνες της κοινής γνώμης αποδεικνύουν ότι τα ποσοστά αποδοχής της κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικά. Ακόμα και αν υπάρχει μία μικρή υποχώρηση σε σχέση με τα ποσοστά του προηγούμενου Μαΐου, δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε τρία στοιχεία:
Πρώτον: ότι η αποδοχή της κυβέρνησης κινείται αντικειμενικά σε ψηλότερα επίπεδα από ότι η μέση αποδοχή των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια,
Δεύτερον: ότι το Μάιο ήταν απολύτως λογικό τα αντίστοιχα ποσοστά να κινούνται σε υψηλότερα επίπεδα λόγω του ότι οι εκλογές μόλις είχαν προηγηθεί, και
Τρίτον: ότι συγκρινόμενη με το ΠΑΣΟΚ, η δημοτικότητα της κυβέρνησης είναι πολύ μεγαλύτερη. Αυτός που πράγματι θα έπρεπε να ανησυχεί από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το οποίο, όχι μόνο έχασε τις εκλογές αλλά και μετά από αυτές βρίσκεται σε μία μεγάλη κρίση αξιοπιστίας η οποία αποτυπώνεται και στις μετρήσεις. Η διαφορά του με τη Νέα Δημοκρατία έχει διευρυνθεί από τις εκλογές, ενώ το όποιο έλλειμμα εμπιστοσύνης αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι θεαματικά μεγαλύτερο από το αντίστοιχο ζήτημα που φαίνεται να παρουσιάζεται για την κυβέρνηση.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάσταση με αίσθημα ικανοποίησης ή πολύ περισσότερο αλαζονείας. Αντίθετα, με δεδομένο ότι η ανοχή των πολιτών δεν είναι ανεξάντλητη, πρέπει να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί προκειμένου να εκπληρώσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Είμαι σίγουρος ότι το μήνυμα έχει ληφθεί από την κυβέρνηση. Το 2005 θα είναι ένας χρόνος όπου από τη θεωρία θα πρέπει να περάσουμε στην πράξη. Για αυτό και ο πρωθυπουργός μίλησε για έτος τομών. Αν δεν γίνουν τομές που να ενθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα και επομένως να ενισχύσουν τους ρυθμούς ανάπτυξης ,αν δεν γίνουν τομές που να εκσυγχρονίσουν το εκπαιδευτικό σύστημα και να το καταστήσουν όπλο του νέου για το μέλλον, αν δεν γίνουν τομές που να εξασφαλίζουν μία καλύτερη ποιότητα ζωής για τον Έλληνα πολίτη στις πόλεις και στην ύπαιθρο, τότε δεν θα έχει μόνο ζημιωθεί ο τόπος, αλλά θα υπάρχει προφανώς και ένα ζήτημα αξιοπιστίας για την κυβέρνηση.
Είμαι σίγουρος ότι ήρθαμε στην εξουσία διδαγμένοι τόσο από τα δικά μας λάθη του παρελθόντος όσο και από τα λάθη των άλλων. Είμαστε καταδικασμένοι να πετύχουμε. Ανεξάρτητα από την όποια κρίση ταλανίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμείς πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά χωρίς περιττές ομφαλοσκοπήσεις και χωρίς έλλειμμα θάρρους.
Αυτό που απαιτείται είναι κοινή λογική και bench marking, δηλαδή μία συγκριτική ανάλυση έτσι ώστε να μεταφέρουμε στην Ελλάδα τα παραδείγματα επιτυχίας άλλων χωρών που μέχρι τώρα μας έχουν βάλει τα γυαλιά ( π,χ Ιρλανδία). Απαιτείται όμως και περίσσευμα θάρρους έτσι ώστε να προχωρήσουμε μπροστά για τις αναγκαίες τομές χωρίς να φοβηθούμε το πολιτικό κόστος και τα συντεχνιακά συμφέροντα.