Όλα όσα ήδη έγιναν, αποδεικνύουν πως η πατρίδα μας μπορεί να αλλάξει. Να κερδίσει αυτή τη μάχη. Πιστεύω και διαχρονικά προσπαθώ, ώστε η πατρίδα μας να αλλάξει, ακολουθώντας τον δρόμο της Ευρώπης, όπου παραμένει προσηλωμένη η Νέα Δημοκρατία και η πλειοψηφία των Ελλήνων. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο σήμερα, που βρισκόμαστε στο παρά πέντε της δικαίωσης των θυσιών, αλλά ταυτόχρονα και στο παρά πέντε μιας μεγάλης περιπέτειας. Η οικοδόμηση ενός σπιτιού απαιτεί κόπο και χρόνο. Αλλά μπορεί σε λίγα λεπτά να καταστραφεί με έναν σεισμό ή μία πυρκαγιά. Γι’ αυτούς τους λόγους επιμένω ότι οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι ιστορικής σημασίας για την πατρίδα μας και οφείλουμε όλοι μας να πάμε στις κάλπες με αίσθημα εθνικού καθήκοντος. Δεν θα παίξουμε την Ελλάδα στα ζάρια.
Κάθε φορά που έχουμε εκλογές, λέγεται το κλισέ πως πρόκειται για τις πλέον κρίσιμες στην πρόσφατη ιστορία. Ωστόσο, θέλω να εξηγήσω γιατί αυτές οι εκλογές είναι πράγματι ιστορικές:
Αφενός διότι έρχονται προς το τέλος της κρίσης. Τα πρώτα σημάδια της ανάκαμψης είναι μεν ορατά, αλλά οι εκλογές αυτές γίνονται πρόωρα, με ευθύνη της αντιπολίτευσης, πριν ολοκληρωθούν οι προσπάθειες για ασφαλή επιστροφή στην ανάπτυξη.
Αφετέρου διότι οι εκλογές έρχονται σε μια ταραχώδη περίοδο: ανησυχία στην ΕΕ, αναταραχή στην Ουκρανία, εμφάνιση του “Ισλαμικού Κράτους”, χάος στη Λιβύη, τραγωδία στο Παρίσι. Προβάλλει αδήριτη ανάγκη να έχουμε σταθερούς εταίρους, σε μιαν εποχή αβεβαιότητας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, καλούμαστε να απαντήσουμε σε ένα δίλημμα. Θα ολοκληρώσουμε την έξοδο από την κρίση σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο που μάς παρέχει ασφάλεια, δικαιώνοντας τις θυσίες των Ελλήνων; Ή θα προτιμήσουμε τους πειραματισμούς με ό,τι κινδύνους συνεπάγονται;
Η δεύτερη “εναλλακτική” επιλογή, που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ενέχει σοβαρότατο ρίσκο:
– Διότι με τις εξωπραγματικές εξαγγελίες του, προκαλεί μεγάλη ανησυχία στους εταίρους μας. Η μονομερής διαγραφή του 50% του χρέους, μας οδηγούν σε οικονομική απομόνωση και σε αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων, όπως μισθοί και συντάξεις.
– Διότι με τις μαρξιστικές δοξασίες του, ο ΣΥΡΙΖΑ ευαγγελίζεται επανακρατικοποίηση ζημιογόνων οργανισμών, όπως η Ολυμπιακή και μαζική επαναπρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων, δηλαδή την επιστροφή σε ένα παρωχημένο κρατικίστικο μοντέλο.
– Διότι με την “επαναστατική” ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ οι ανησυχίες μετατρέπονται σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Όταν με κάθε ευκαιρία απειλείς ότι θα αθετήσεις όλα τα συμφωνηθέντα και όλα τα επενδυτικά σχέδια, οι αγορές προεξοφλούν την απομόνωση της χώρας και οι επενδυτές φυλλορροούν.
– Διότι με τις μεγαλοστομίες του κ. Τσίπρα περί “σωτηρίας” της Ευρώπης από τον… κακό εαυτό της, χάνεται κάθε ίχνος αξιοπιστίας της χώρας, που με τόσους κόπους ανακτήσαμε.
Αξίζει, άλλωστε, να θυμηθούμε ότι από το 2012 και μετά οι Έλληνες πολίτες με τεράστιες θυσίες, κράτησαν τη χώρα όρθια. Παραμείναμε στο ευρώ, πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα και καταρτίσαμε τον πρώτο ισοσκελισμένο προϋπολογισμό μετά από το 1948!
Επιπλέον, μετά από έξι χρόνια ύφεσης, περάσαμε σε ανάπτυξη, χάρη σε δουλειά υποδομής και πλήθος διαρθρωτικών αλλαγών. Μπορώ να το τεκμηριώσω με συγκεκριμένα παραδείγματα, από τα δύο χρόνια που θήτευσα στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Τα σταματημένα έργα στους 4 αυτοκινητόδρομους ξεκίνησαν πάλι. Στο ΕΣΠΑ, ανεβήκαμε από τη 18η στη 3η θέση της ΕΕ, ως προς τις απορροφήσεις. Η αγορά των φορτηγών απελευθερώθηκε πλήρως. Με τη διαβληθείσα “εργαλειοθήκη” του ΟΟΣΑ προωθήθηκαν 281 παρεμβάσεις απελευθέρωσης της αγοράς και τα αποτελέσματα γίνονται ορατά π.χ. στα βιβλία, στα απορρυπαντικά, ενώ και τα καταστήματα ανοίγουν περισσότερες Κυριακές. Η αποκρατικοποίηση των Περιφερειακών Αεροδρομίων φέρνει 2,1 δις επενδύσεων στη χώρα. Με το νόμο-πλαίσιο για την απλούστευση των αδειοδοτήσεων των επιχειρήσεων ήδη καταργήθηκε η άδεια λειτουργία για 103 οικονομικές δραστηριότητες και 897 επαγγέλματα. Αναγνωρίζω ότι μπορούσαμε να είχαμε πετύχει πολύ περισσότερα, αλλά κανείς δεν πρέπει να παραγνωρίζει τις δυσκολίες που είχε η κυβέρνηση συνεργασίας να προωθήσει μία αμιγώς μεταρρυθμιστική ατζέντα. Ωστόσο, αν συνεχίσουμε στην ίδια κατεύθυνση με αποφασιστικότητα, οι εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών, συγκλίνουν σε ανάπτυξη 3% το 2015 και 2016 δηλαδή στη δημιουργία 300.000 νέων θέσεων εργασίας.
Όλα όσα ήδη έγιναν, αποδεικνύουν πως η πατρίδα μας μπορεί να αλλάξει. Να κερδίσει αυτή τη μάχη. Πιστεύω και διαχρονικά προσπαθώ, ώστε η πατρίδα μας να αλλάξει, ακολουθώντας τον δρόμο της Ευρώπης, όπου παραμένει προσηλωμένη η Νέα Δημοκρατία και η πλειοψηφία των Ελλήνων. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο σήμερα, που βρισκόμαστε στο παρά πέντε της δικαίωσης των θυσιών, αλλά ταυτόχρονα και στο παρά πέντε μιας μεγάλης περιπέτειας. Η οικοδόμηση ενός σπιτιού απαιτεί κόπο και χρόνο. Αλλά μπορεί σε λίγα λεπτά να καταστραφεί με έναν σεισμό ή μία πυρκαγιά. Γι’ αυτούς τους λόγους επιμένω ότι οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι ιστορικής σημασίας για την πατρίδα μας και οφείλουμε όλοι μας να πάμε στις κάλπες με αίσθημα εθνικού καθήκοντος. Δεν θα παίξουμε την Ελλάδα στα ζάρια.