“Σε μια χρονική περίοδο όπου ο εντοπισμός της φορολογικής και της ασφαλιστικής ύλης είναι μονόδρομος, ώστε αφενός να ελαφρυνθούν τα φορολογικά βάρη στους πολλούς και αφετέρου να μην υπάρξουν εκπτώσεις στις κοινωνικές παροχές, η δημιουργία φορολογικής και ασφαλιστική συνείδησης έστω και μέσω της καταστολής, θα έπρεπε να είναι σταθερός στόχος…”
Αρ. πρωτ. 2975/19.12.2011
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ
ΘΕΜΑ: Διαγραφή ποινικών αδικημάτων βάσει της ισχύουσας προπτωχευτικής διαδικασίας
Σε μια χρονική περίοδο όπου ο εντοπισμός της φορολογικής και της ασφαλιστικής ύλης είναι μονόδρομος, ώστε αφενός να ελαφρυνθούν τα φορολογικά βάρη στους πολλούς και αφετέρου να μην υπάρξουν εκπτώσεις στις κοινωνικές παροχές, η δημιουργία φορολογικής και ασφαλιστική συνείδησης έστω και μέσω της καταστολής, θα έπρεπε να είναι σταθερός στόχος.
Όμως, με την παρ. 3 άρθρου 106η ν.3588/2007, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 12 του πρόσφατου ν. 4013/2011, που αναφέρεται στη νέα προπτωχευτική διαδικασία (αρ. 99 επ. του Πτωχευτικού Κώδικα) ορίστηκε ότι “Εξαλείφεται, επίσης, το αξιόποινο των αδικημάτων έκδοσης ακάλυπτων επιταγών και καθυστέρησης οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν τελεστεί πριν τη σύναψη της συμφωνίας εξυγίανσης”.
Η διάταξη προβλέπει ότι εξαλείφεται το αξιόποινο για οφειλές στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία με την επικύρωση από το δικαστήριο της συμφωνίας εξυγίανσης μεταξύ οφειλέτη και πιστωτών του. Πρόκειται για ένα χρονικό σημείο, όπου η συμφωνία εξυγίανσης δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί και, επομένως, δεν έχει δοκιμαστεί στην πράξη η σοβαρότητα των προθέσεων τόσο του οφειλέτη όσο και των πιστωτών του.
Κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής η ΝΔ είχε εγείρει τα ερωτηματικά της ως προς τη σκοπιμότητα της ρύθμισης και είχε ζητήσει από την πλειοψηφία να εξηγήσει γιατί ακριβώς συμπεριελήφθη αυτή στο νομοσχέδιο, χωρίς να λάβει σαφή απάντηση, και μάλιστα παρά το ότι η ρύθμιση περιελήφθη ως παράγραφος σε ένα και μοναδικό άρθρο, το οποίο αφορούσε όλες τις τροποποιήσεις στη διαδικασία εξυγίανσης των επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό κανείς να τοποθετηθεί συγκεκριμένα με την ψήφο του στις επιμέρους διατάξεις.
Πράγματι, η οριστική παύση της ποινικής διαδικασίας μετά από ενέργειες που εξαρτώνται σχεδόν αποκλειστικά από πρωτοβουλίες του ίδιου του φορολογουμένου και των πιστωτών του, σχετικοποιεί την αυστηρή μεταχείριση των οφειλετών, δίνοντας λανθασμένο μήνυμα τόσο στους ίδιους, όσο και στο κοινωνικό σύνολο.
Ταυτόχρονα, δημιουργεί έδαφος για καταστρατήγηση του απολύτως θετικού μέτρου της εξυγίανσης των επιχειρήσεων, που συνιστά ανάσα για τον συνεπή επιχειρηματία, και δυναμιτίζει την αποτελεσματικότητά του, με τη συσσώρευση στα δικαστήρια παρελκυστικών αιτήσεων για υπαγωγή στο αρ. 99 του Πτωχευτικού Κώδικα.
Σήμερα ερωτάται ξανά ο κ. Υπουργός:
Προτίθεται να αποσύρει ή να τροποποιήσει τη συγκεκριμένη ρύθμιση και με ποιο περιεχόμενο;