Βλέπουμε σήμερα πως το πολιτικό ρίσκο αναστέλλει την πρόοδο της χώρας.
Τόσο ως προς τη διευθέτηση του ζητήματος του δημοσίου χρέους όσο και ως προς τις επενδύσεις.
Προσοχή: δεν ισχυρίζομαι πως τα κόμματα είναι καταδικασμένα να συμφωνούν σε όλα.
Όμως, μπορούν να βρουν μια κοινή βάση συνεννόησης.
Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία μπήκαν σε Μνημόνιο πριν από εμάς και βγήκαν πριν από εμάς.
Διότι ακριβώς, τα βασικά κόμματά τους είχαν την υπευθυνότητα και μπόρεσαν να συνεννοηθούν.
Αυτό πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα.
Κυρίες και Κύριοι,
Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Η επικαιρότητα των ημερών συχνά αποπροσανατολίζει το δημόσιο διάλογο από το κατεξοχήν ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί:
την παραγωγική ανασυγκρότηση με γνώμονα μια βιώσιμη κοινωνία.
Γι’ αυτό το λόγο πιστεύω πως η σημερινή εκδήλωση έχει προστιθέμενη αξία.
Έχω ξεχωρίσει επτά βασικούς κανόνες που πρέπει να διέπουν την εθνική προσπάθειά για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Κανόνας πρώτος: η ανάπτυξη δε διατάσσεται
Δεν είναι θέμα ευχών, προσευχών και καλών ανθρώπων.
Η ανάπτυξη προϋποθέτει συγκεκριμένες πολιτικές.
Αυτό διδάσκουν η ιστορία και η διεθνής εμπειρία.
Πρότυπο για την πατρίδα μας δεν μπορεί να είναι ούτε η Βενεζουέλα ούτε η Αργεντινή.
Αντίθετα: οφείλουμε να μεταφέρουμε και στην Ελλάδα ό,τι πέτυχε στις πρωτοπόρες οικονομίες του πλανήτη.
Οι χώρες που προχωρούν γνωρίζουν πως το κράτος απέτυχε ως επιχειρηματίας και γι’ αυτό κάνουν άνοιγμα στον ιδιωτικό τομέα.
- Γνωρίζουν πως η ελεύθερη οικονομία, δημιουργεί ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, ενισχύει την κοινωνική συνοχή.
- Γνωρίζουν πως ο κρατισμός και ο προστατευτισμός εμποδίζει μια κοινωνία στο σύνολό της, να κινητοποιήσει τις υγιείς παραγωγικές της δυνάμεις.
- Γνωρίζουν πως μια οικονομία δε γίνεται πραγματικά δυναμική όταν βασίζεται εξολοκλήρου στους πλούσιους φυσικούς πόρους ή στο χαμηλό εργατικό κόστος, αλλά όταν βασίζεται στην καινοτομία, την εξωστρέφεια και την οικονομική ελευθερία.
Αυτή την αντίληψη και αυτές τις πρακτικές πρέπει να μεταφέρουμε και στην Ελλάδα.
Κανόνας δεύτερος: η ανάπτυξη προϋποθέτει πολιτική σταθερότητα
Κανείς δεν πάει να κόψει ξύλα σε ένα δάσος που φλέγεται.
Όπως κανείς δεν είχε καν στο μυαλό του στην Ελλάδα του 2012, πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο με τις εκλογές του Ιουνίου.
Κατόπιν, η χώρα εξέπληξε θετικά. Δημιουργήθηκε ένα αίσθημα σταθερότητας και αυτός ήταν ένας από τους λόγους γιατί επενδυτές από το Κουβέιτ επένδυσαν στον Αστέρα, Κινέζοι και Άραβες στο Ελληνικό και Καναδοί στη Eurobank.
Αυτό ανατράπηκε τους τελευταίους δύο μήνες λόγω της εκλογολογίας, αλλά και λόγω των ανεδαφικών και δημαγωγικών τοποθετήσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Οι επενδυτές “κουμπώθηκαν” ξανά και περιμένουν να εκκαθαριστεί ο πολιτικός ορίζοντας.
Κοντολογίς, χωρίς πολιτική σταθερότητα, επενδύσεις δε γίνονται σε καμία χώρα.
Κανόνας τρίτος: η ανάπτυξη προϋποθέτει να λαμβάνεις υπόψιν το διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον
Η ελληνική οικονομία κατόρθωσε -μεταξύ άλλων- δύο πράγματα:
-Αφενός ανέβηκε στην 61η θέση από την 100η που βρισκόταν το 2012, στη σχετική έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, ως προς την ανταγωνιστικότητα.
-Αφετέρου σταθερά κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις ως προς τις μεταρρυθμίσεις μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ.
Αυτό το πετύχαμε διότι έγιναν διαρθρωτικές αλλαγές.
Θα σας πω μερικά απ’ όσα φέραμε εις πέρας, όταν είχα την ευθύνη του Υπουργείου Ανάπτυξης:
- ο νέος επενδυτικός νόμος που δημιουργεί για Κεντρική Αδειοδοτική Αρχή, παρακάμπτοντας τη γραφειοκρατία
- η απελευθέρωση αγορών -π.χ. θυμίζω την πλήρη απελευθέρωση στα φορτηγά ή τα βήματα που γίνονται για την απελευθέρωση στην αγορά ενέργειας
- ο νέος αγορανομικός κώδικας που ενισχύει τον ανταγωνισμό καθώς επιτρέπει σε περισσότερες επιχειρήσεις να πωλούν περισσότερα προϊόντα, σε περισσότερα σημεία -θυμίζω π.χ. ότι το βρεφικό γάλα πωλείται πλέον στα σούπερ μάρκετ και έπεσε η τιμή του κατά 20%
- η διαβληθείσα “εργαλειοθήκη” του ΟΟΣΑ όπου προωθήθηκαν 281 παρεμβάσεις για άρση των εμποδίων στους τομείς του λιανεμπορίου, των τροφίμων, των δομικών υλικών και του τουρισμού π.χ. ήδη οι τιμές των απορρυπαντικών υποχωρούν ενώ στα βιβλία καταγράφονται εκπτώσεις έως και -30%
- ο νόμος-πλαίσιο για την απλοποίηση στις αδειοδοτήσεις των επιχειρήσεων -ήδη καταργήθηκε η υποχρέωση άδειας λειτουργίας για 103 οικονομικές δραστηριότητες και 897 επαγγέλματα που παράγουν το 14,3% του ΑΕΠ
- και φυσικά αναφέρω -για λόγους όχι απλώς ταμειακούς, αλλά κυρίως αναπτυξιακούς- τις αποκρατικοποιήσεις, όπως η πρόσφατη των 14 περιφερειακών αεροδρομίων που είναι και η μεγαλύτερη, με ύψος επένδυσης 2,1 δις ευρώ.
Πράγματι, θα θέλαμε να είμαστε πιο θαρραλέοι στις μεταρρυθμίσεις.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, μπήκαν οι βάσεις ώστε να προχωρήσουμε στην παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.
Και γι’ αυτό από -7% της ύφεσης, έχουμε πλέον θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως θα τα καταργήσει τις μεταρρυθμίσεις, θα ακυρώσει τις αποκρατικοποιήσεις και μάλιστα θα δημιουργήσει μια νέα κρατική, Ολυμπιακή Αεροπορία, η οποία κόστιζε 1 εκ. ευρώ τη μέρα στους φορολογούμενους.
Προφανώς, ένας επενδυτής , που ακούει τέτοιες εξαγγελίες από την αξιωματική αντιπολίτευση, δεν θα έρθει στην Ελλάδα.
Ειδικά όταν υπάρχουν άλλες 200 χώρες στον πλανήτη, που στρώνουν τα κόκκινα χαλιά στους επενδυτές.
Επομένως, με τέτοιες αντιλήψεις, που είναι εκτός της διεθνούς πραγματικότητας, οι άνεργοι θα καταδικασθούν σε μόνιμη ανεργία και βιώσιμη ανάπτυξη δεν πρόκειται να υπάρξει.
Κανόνας τέταρτος: χωρίς ρευστότητα δε γίνεται τίποτα
Δει δη χρημάτων- η ρευστότητα είναι ο κινητήριος μοχλός κάθε οικονομίας.
Και αυτό προϋποθέτει ένα σταθερό τραπεζικό σύστημα.
Οι ελληνικές τράπεζες, λόγω της κρίσης, είχαν δεχθεί ένα τριπλό χτύπημα:
- εκροή καταθέσεων
- κούρεμα των ομολόγων που κατείχαν
- εκτίναξη των “κόκκινων δανείων”
Φυσικά, το 2013 ανακεφαλαιοποιήθηκαν επιτυχώς και στη συνέχεια πέρασαν τα stress tests στα οποία υποβλήθηκαν.
Αλλά ας μη γελιόμαστε: δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο όπου το τραπεζικό σύστημα να θεωρηθεί πως λειτουργεί απολύτως ομαλά και ικανοποιητικά.
Για να φτάσουμε εκεί, πρέπει να συμβεί αυτό που αποτελεί τη βάση κάθε τραπεζικού συστήματος διαχρονικά: η πλήρης αποκατάσταση της εμπιστοστσύνης.
Γι’ αυτό και είναι αναγκαία η πολιτική σταθερότητα, που θα υποστηρίξει καταρχάς την επιστροφή των καταθέσεων.
Ομοίως, και η διευθέτηση του θέματος των “κόκκινων δανείων” καθαρίζει τον ορίζοντα για τις τράπεζες και πρωτίστως, για τις βιώσιμες επιχειρήσεις καθώς με τις ρυθμίσεις που έχουν αποφασισθεί, θα μπορέσουν να προχωρήσουν.
Τέλος, υπάρχει πάντοτε και το θέμα των χρηματοδοτικών εργαλείων που διαχειρίζεται το κράτος.
Όμως, παρά τη σημασία τους, κανείς δεν πρέπει να θεωρεί πως αποτελούν πανάκεια.
Π.χ.: πέρσι δαπανήσαμε από το ΕΣΠΑ, περίπου 5 δις ευρώ, φτάνοντας στην 3η θέση πανευρωπαϊκώς, από τη 18η που &bet