Το Συμβούλιο Συνοχής που λαμβάνει χώρα στην Αθήνα χθες και σήμερα, είναι αφιερωμένο σε τρία θέματα.
1. Την αναβάθμιση αυτού καθ’ εαυτού του Συμβουλίου…
2. Την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πόλεις. Εδώ μιλάμε για τα 2/3, ίσως και παραπάνω, των κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες έτσι ώστε στη νέα προγραμματική περίοδο η πολιτική για τις πόλεις να αντανακλάται εντονότερα στα επιμέρους προγράμματα και να υπάρχουν συντονισμένες δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Η Ελληνική Προεδρία πήρε την πρωτοβουλία μέσα στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής να αναδείξει το ζήτημα της φτώχειας στις αστικές περιοχές. Είναι κάτι που μας απασχολεί ιδιαίτερα ως Ελλάδα, γιατί ξέρετε ότι είμαστε η χώρα εκείνη η οποία έχει πληγεί περισσότερο απ’ όλες από την κρίση τα τελευταία χρόνια. Και η κρίση είναι δυστυχώς επικεντρωμένη ακόμη περισσότερο στα αστικά κέντρα.
3. Το θέμα που συζητήθηκε στην πρωινή μας συνεδρίαση, που αφορά στη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι ένα ζήτημα που λιγότερο ή περισσότερο αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Περισσότερο φυσικά αυτές που επλήγησαν από την κρίση και αφορά σίγουρα στο 85% των εργαζομένων, γιατί τόσοι είναι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Κυρίες και κύριοι, το Συμβούλιο Συνοχής που λαμβάνει χώρα στην Αθήνα χθες και σήμερα, είναι αφιερωμένο σε τρία θέματα.
Την αναβάθμιση αυτού καθ’ εαυτού του Συμβουλίου καθώς το Συμβούλιο αυτό έχει άμεση σχέση με το 30% του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ένα θέμα το οποίο θα συζητηθεί αμέσως μετά κατά την διάρκεια του γεύματος.
Δεύτερον. Την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πόλεις. Εδώ μιλάμε για τα 2/3, ίσως και παραπάνω, των κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες έτσι ώστε στη νέα προγραμματική περίοδο η πολιτική για τις πόλεις να αντανακλάται εντονότερα στα επιμέρους προγράμματα και να υπάρχουν συντονισμένες δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Η Ελληνική Προεδρία πήρε την πρωτοβουλία μέσα στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής να αναδείξει το ζήτημα της φτώχειας στις αστικές περιοχές. Είναι κάτι που μας απασχολεί ιδιαίτερα ως Ελλάδα, γιατί ξέρετε ότι είμαστε η χώρα εκείνη η οποία έχει πληγεί περισσότερο απ’ όλες από την κρίση τα τελευταία χρόνια. Και η κρίση είναι δυστυχώς επικεντρωμένη ακόμη περισσότερο στα αστικά κέντρα.
Τρίτον. Το θέμα που συζητήθηκε στην πρωινή μας συνεδρίαση, που αφορά στη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι ένα ζήτημα που λιγότερο ή περισσότερο αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Περισσότερο φυσικά αυτές που επλήγησαν από την κρίση και αφορά σίγουρα στο 85% των εργαζομένων, γιατί τόσοι είναι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Είναι ζωτικής σημασίας λοιπόν η στήριξή τους. Έγινε εκτεταμένη ανταλλαγή απόψεων. Από την πλευρά της Προεδρίας επισημάνθηκε ότι πρέπει να δράσουμε με ταχύτητα, με ευελιξία. Η γραφειοκρατική προσέγγιση δεν βοηθάει. Με έμφαση στην καινοτομία και με προσοχή έτσι ώστε οι κανόνες περί ανταγωνισμού να είναι πράγματι κανόνες ανταγωνισμού και η ενιαία αγορά να λειτουργεί πράγματι ως ενιαία αγορά, διότι σε ορισμένες περιπτώσεις έχουμε την εντύπωση ότι παραγνωρίζονται κάποιες παράμετροι και τελικώς αντί να έχουμε πράγματι ισότητα των όπλων, οδηγούμαστε σε φαινόμενα τα οποία λειτουργούν εις βάρος των ασθενέστερων χωρών.
Σταθήκαμε σε έξι επιμέρους προτάσεις τις οποίες αμέσως σας τις αναφέρω.
Πρώτον, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που προχωρεί σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, αυτό που είναι γνωστό στις Βρυξέλλες ως Small Business Act, να διαμορφωθούν ειδικώς προσαρμοσμένα ευέλικτα χρηματοδοτικά προϊόντα για τις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Η ενιαία προσέγγιση στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν οδηγεί πουθενά, γιατί οι χώρες που πλήττονται από την κρίση έχουν συγκεκριμένες χρηματοδοτικές ανάγκες.
Δεύτερον, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε και τα μη τραπεζικά χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως είναι τα business angels & τα venture capital funds.
Τρίτον, πρέπει να μπορούμε να έχουμε ευελιξία. Να αναπροσαρμόζουμε εύκολα τα εργαλεία, ανταποκρινόμενοι με ταχύτητα στις εκάστοτε ανάγκες χωρίς τους στενούς περιορισμούς που υπάρχουν. Ρυθμίσεις που ενδεχομένως υιοθετήθηκαν το 2011 ή το 2012, σήμερα έχουν ξεπεραστεί, διότι η αγορά είναι ένας ζωντανός οργανισμός και πρέπει να παρακολουθούμε τις εξελίξεις.
Τέταρτον, οι πόροι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις πρέπει πράγματι να πηγαίνουν σε αυτές και όχι τελικώς να χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς, έργα υποδομών για παράδειγμα. Όχι γιατί είναι αρνητικό να χρηματοδοτούμε έργα υποδομών, αλλά αρνητικό είναι να αυξάνονται άλλοι επιμέρους προϋπολογισμοί εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Πέμπτον, η αξιοποίηση των κονδυλίων θα πρέπει να γίνει ώστε να δοθεί ειδική έμφαση στην ανταγωνιστικότητα και στην επιχειρηματικότητα. Όχι γενικώς όμως στην επιχειρηματικότητα και στην ανταγωνιστικότητα, αλλά με έμφαση σε συγκεκριμένους τομείς όπου υπάρχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα και όπου προσδοκούμε να δημιουργηθούν περισσότερες θέσεις εργασίας και με αυτό τον τρόπο να επιταχυνθεί η ανάπτυξη.
Γι΄ αυτό το λόγο η Ελλάδα τόσο στο ΕΣΠΑ όσο και στο σχέδιο ανάπτυξης το οποίο έχει παρουσιάσει στις Βρυξέλλες, επικεντρώνει την προσοχή της σε εννιά συγκεκριμένους τομείς, βάσει των μελετών του ΙΟΒΕ και της Mc Kinsey όπου θεωρούμε πως έχουμε συγκεκριμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα και φυσικά δίνοντας πάντοτε έμφαση στην εξωστρέφεια και στην καινοτομία, που είναι μια οριζόντια πολιτική.
Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, είναι αναγκαίο να αντιμετωπίσουμε τις δυσμενείς επιπτώσεις που δημιουργούνται από τις λεγόμενες κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού, σε σχέση με τον ανταγωνισμό, τις κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες ενίοτε λειτουργούν εις βάρος αδυνάμων κρατών.
Για την περίπτωση της Ελλάδος, για να γίνω πιο συγκεκριμένος, οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές έχουν εκπονηθεί με στατιστικά στοιχεία της περιόδου 2008 – 2010 όταν είχαμε μια άλλη Ελλάδα.
Γι’ αυτό τονίζω ότι ο ανταγωνισμός, η πολιτική ανταγωνισμού πρέπει όντως να οδηγεί σε αυτό που θεωρητικά έρχεται να προστατεύσει. Να εξασφαλίζει πράγματι ισότητα των όπλων. Με αυτή την έννοια πρέπει να εξετάσουμε, γιατί τώρα συζητείται, και το λεγόμενο απαλλακτικό κανονισμό και τις επιπτώσεις του ώστε να μην υπονομεύεται από τις Βρυξέλλες, η προσπάθεια των κρατών μελών για ανάπτυξη και ανάκαμψη.
Θέλω να ευχαριστήσω τόσο τους συναδέλφους που συμμετείχαν στις συζητήσεις, τους ειδικούς που είχαμε καλέσει από το European Investment Fund, από το IIF, από τις Ευρωπαϊκές Ενώσεις των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Αλλά ειδικά θέλω να ευχαριστήσω τον Επίτροπο τον κ. Hahn ο οποίος έχει δώσει τον καλύτερό του εαυτό ως Επίτροπος αρμόδιος για τα θέματα της Περιφερειακής Πολιτικής τα τελευταία χρόνια, αλλά και ο οποίος είναι ένας σταθερός φίλος και σύμμαχος της Ελλάδας στην προσπάθειά μας να ξεπεράσουμε την κρίση και να ανοίξουμε ένα καινούργιο κεφάλαιο στη χώρα.
Χάρη στη συνεργασία που είχαμε τα τελευταία χρόνια με τον κ. Hahn και τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ιδιαίτερα της Γενικής Διεύθυνσης Περιφερειακής Πολιτικής, καταφέραμε από το τέλος του πίνακα σε σχέση με τις απορροφήσεις, να ανέβουμε στην κορυφή, να είμαστε πρώτοι στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης ως προς τις απορροφήσεις και τρίτοι γενικά στα διαρθρωτικά ταμεία.
Η προσπάθειά μας θα συνεχιστεί, αλλά η προσπάθεια για την ενίσχυση των πολιτικών συνοχής σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι συνολική μας ευθύνη και θεωρώ πως υπάρχει δέσμευση όλων των συναδέλφων στο επίπεδο του Συμβουλίου να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
– Δείτε το πλήρες κείμενο της απομαγνητοφώνησης, με την εισήγηση του Επιτρόπου Περιφερειακής Πολιτικής κ. Johannes Hahn και τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, εδώ