Κωστής Χατζηδάκης

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

“Ελλάδα Φιλική στην Επιχειρηματικότητα”. Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης

bouli_120x80“…Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή οι στιγμές είναι ιστορικές, έχουμε διπλή υποχρέωση να τοποθετούμαστε με βάση τη συνείδησή μας, με βάση αυτό που πραγματικά πιστεύει ο καθένας, χωρίς φυσικά να είμαστε καταδικασμένοι να συμφωνούμε, γιατί δεν υπάρχει η απόλυτη αλήθεια. Όμως, εγώ θα πω τα πράγματα έτσι όπως τα αισθάνομαι…

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή οι στιγμές είναι ιστορικές, έχουμε διπλή υποχρέωση να τοποθετούμαστε με βάση τη συνείδησή μας, με βάση αυτό που πραγματικά πιστεύει ο καθένας, χωρίς φυσικά να είμαστε καταδικασμένοι να συμφωνούμε, γιατί δεν υπάρχει η απόλυτη αλήθεια. Όμως, εγώ θα πω τα πράγματα έτσι όπως τα αισθάνομαι.

Σημείωσα και στην Επιτροπή ότι καθώς ο τίτλος του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα όταν ξεκίνησε η διαδικασία ήταν «Ελλάδα φιλική στην επιχειρηματικότητα», η δική μου αντίδραση είναι «κάλλιο αργά, παρά ποτέ», γιατί σ’ αυτή τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα από το ’80 και μετά, ενοχοποιήσαμε την επιχειρηματικότητα και θεωρήσαμε ότι μπορούμε να έχουμε επενδύσεις χωρίς επενδυτές, εργαζόμενους χωρίς επιχειρηματίες και αποτελέσματα χωρίς δουλειά. Αυτή η αντίληψη πρέπει να αντιμετωπιστεί, διότι η ανάπτυξη δεν θα έρθει με προσευχές, όπως και δεν θα έρθει με καλούς ανθρώπους οι οποίοι απλά και μόνο θέλουν να πετύχουν αυτό το στόχο, αλλά θα έρθει μέσα από μια συγκεκριμένη διαδρομή που πρέπει πρώτα απ’ όλα να στηρίζεται στην κοινή λογική.

Άλλωστε, η επιστροφή της Ελλάδας σε ρυθμούς ανάπτυξης είναι και μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την επίτευξη των στόχων του ελληνικού προγράμματος και ως προς τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, αλλά φυσικά και για την αντιμετώπιση της ανεργίας και όλων των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων.

Για μας, για τη Νέα Δημοκρατία τρεις είναι οι βασικές προϋποθέσεις για την επίτευξη του στόχου να ξαναγυρίσει η Ελλάδα σε ρυθμούς ανάπτυξης. Θα τις πω σε τίτλους και θα τις αναλύσω αμέσως μετά. Αυτές, λοιπόν, είναι η πολιτική σταθερότητα, η ρευστότητα και το να είναι η Ελλάδα φιλική στην επιχειρηματικότητα.

Ως προς το πρώτο θέμα, το θέμα της πολιτικής σταθερότητας, θα ήθελα να πω ότι εάν δεν υπάρξει πολιτική σταθερότητα και κοινωνική γαλήνη στη χώρα, κάθε προσπάθεια από όποιο κόμμα και να γίνει, θα είναι μάταια. Καμμιά πολιτική υπό συνθήκες αρνητικές σ’ αυτό το επίπεδο, φιλελεύθερη ή σοσιαλιστική, δεξιά ή αριστερή, δεν πρόκειται να πετύχει. Όπως κανένας ξυλοκόπος δεν πάει σε ένα δάσος φλεγόμενο να κόψει ξύλα, έτσι και κανένας επενδυτής Έλληνας ή ξένος δεν θα στραφεί προς την Ελλάδα να κάνει επενδύσεις, αν η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο, όπως έλεγε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Άρα, οι εκλογές μπορεί να λειτουργήσουν ως βαλβίδα εκτόνωσης και μπορεί να δημιουργήσουν ένα καινούργιο σκηνικό. Ο λαός είναι το αφεντικό και οι πολίτες θα αποφασίσουν προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η χώρα.

Εμείς από την πλευρά μας, όντας ακριβώς το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έχουμε υποχρέωση να μείνουμε στο δρόμο της εθνικής ευθύνης. Και αυτό θα πούμε. Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε τη λογική του «λεφτά υπάρχουν» ούτε θα πάμε σε μια προέκταση αυτής της λογικής που ακολουθείται σήμερα από διάφορα μικρά κόμματα δεξιά και αριστερά, μια λογική που λέει πια ουσιαστικά ότι «λεφτά υπάρχουν να φάνε και οι κότες».

Εμείς θα πούμε «τόσο μπορούμε, δεν μπορούμε παραπάνω». Όποιοι θέλουν μαγικές συνταγές, μπορούν να τις αναζητήσουν. Και από εκεί και πέρα, μην ξεχνάμε πως στο κάτω-κάτω της γραφής ο καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του, για την οικογένειά του, για τα παιδιά του. Οι στιγμές είναι ιστορικές και αυτές οι εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες όχι από τη Μεταπολίτευση, αλλά από την απελευθέρωση της Ελλάδας και θα πρέπει να αποφασίσουμε ποιο δρόμο θα διαλέξουμε.

Έχουμε τρεις δρόμους. Ο πρώτος δρόμος είναι ο δρόμος της τελευταίας διετίας και δεν νομίζω ότι πραγματικά αποτελεί σε καμμιά περίπτωση μονόδρομο, γιατί τότε θα πρέπει να δεχθούμε πως η πορεία προς την καταστροφή είναι μονόδρομος. Ο δεύτερος δρόμος είναι οι θεωρίες της ουτοπίας που δεν οδηγούν πουθενά και ο τρίτος δρόμος είναι ο δρόμος της κοινής λογικής, τον οποίο ως Νέα Δημοκρατία θέλουμε να ακολουθήσουμε.

Η δεύτερη προϋπόθεση μετά την πολιτική σταθερότητα είναι η ρευστότητα και η μεγάλη μου προσωπική ανησυχία στο επίπεδο της ανάπτυξης, γιατί χωρίς ρευστότητα κινδυνεύει να ακυρωθεί το ίδιο το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Αυτό θα πρέπει να γίνει αντιληπτό και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη και στους πιστωτές μας. Όμως, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό και στην όποια ελληνική Κυβέρνηση η οποία θα πρέπει να αξιοποιήσει τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της, όπως είναι ο επενδυτικός νόμος, το ΕΣΠΑ και το ΕΤΕΑΝ.

Όσον αφορά το ΕΣΠΑ, δεν χρειάζεται να κάνω ανάλυση. Άλλωστε, δεν θα έχω και πολύ χρόνο. Όμως, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Έχουμε πέντε μονάδες λογιστική απορρόφηση μόνο λόγω των ταμείων χαρτοφυλακίου που έχουν απορροφήσει τα χρήματα λογιστικά. Όμως, αυτά τα χρήματα, βάσει της εκθέσεως της «Task Force», δεν έχουν διοχετευθεί στην αγορά. Στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, ενώ έχουμε το ρεκόρ ανεργίας μετά την Ισπανία, είμαστε εικοστοί δεύτεροι στους είκοσι επτά στις απορροφήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο δε ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ το 2010 δόθηκαν δεκατρείς φορές λιγότερα δάνεια από ό,τι το 2009 –δεν είπα 13%, αλλά δεκατρείς φορές λιγότερα δάνεια απ’ ό,τι το 2009- και το 2011 παρά τις επανειλημμένες εξαγγελίες των προκατόχων της κας Διαμαντοπούλου, δόθηκαν επτά φορές λιγότερα δάνεια απ’ ό,τι το 2010. Δεν είπα ότι το τραπεζικό περιβάλλον ήταν το ιδανικό, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν ήμουν εγώ εκείνος, ούτε η Νέα Δημοκρατία ήταν εκείνη που ανάγκασε την κα Κατσέλη ή τον κ. Χρυσοχοΐδη να βγαίνουν επανειλημμένως και να τάζουν και να υπόσχονται ότι το ΕΤΕΑΝ θα κάνει και παραπάνω από ό,τι έκανε στην περίοδο της Νέας Δημοκρατίας. Άρα, επιμένουμε στη ρευστότητα. Είναι θέμα βασικής προτεραιότητας.

Και το τρίτο –και έτσι θα μπω και περισσότερο στην καρδιά του σχεδίου νόμου- είναι αυτό που επιδιώκεται να γίνει, δηλαδή η Ελλάδα να γίνει φιλική στην επιχειρηματικότητα. Όμως, γι’ αυτό χρειάζονται πολλά πράγματα, όπως ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, το οποίο είναι ακόμα πιο σημαντικό, κατά την προσωπική μου γνώμη, από το να έχουμε χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και διαφάνεια με πάταξη της διαφθοράς.

Και εδώ δεν θα διστάσω να πω για ακόμα μια φορά πως εμείς στηρίζουμε την προσπάθεια για εξυγίανση της Γενικής Διεύθυνσης Ιδιωτικών Επενδύσεων, φτάνει να μην υπάρξει κενό στην αξιολόγηση των προτάσεων και φυσικά περιορισμός της κρατικής παρέμβασης με κίνητρα για την ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η οποία είναι και αυτή που δημιουργεί πλούτο και ανάπτυξη.

Μ’ αυτό το πνεύμα αντιμετωπίζουμε και τις συγκεκριμένες διατάξεις αυτού του σχεδίου νόμου και χαιρόμαστε, όπως θα δείξω και στη συνέχεια, που πολλές ιδέες μας, έστω και με καθυστέρηση, υιοθετήθηκαν από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Για παράδειγμα, υιοθετήθηκε η ιδέα μας που είχαμε υποβάλλει από το 2010, δηλαδή ο νόμος για το «fast track» και το «Invest in Greece» να μην περιορίζεται μόνο σε κάποιες επενδύσεις που είναι πάρα πολύ υψηλού επιπέδου από πλευράς Προϋπολογισμού, αλλά να επεκτείνεται περαιτέρω. Και πραγματικά χαιρετίζουμε το γεγονός ότι το «Invest in Greece» θα είναι ένα «one stop-shop», «υπηρεσία μιας στάσης» για επενδύσεις οι οποίες ξεπερνάνε και τα 2 εκατομμύρια ευρώ ως προς την αξιολόγησή τους, φτάνει φυσικά να λειτουργήσει αυτή η υπηρεσία και βεβαίως φτάνει να ξεπεραστεί και το πρόβλημα της ρευστότητας, γιατί αυτήν την ώρα ακόμα και μεγάλα σχέδια δεν μπορούν να στηριχθούν, λόγω του ότι οι τράπεζες δεν δίνουν εγγυητικές επιστολές στις υποψήφιες εταιρείες, στους υποψήφιους επενδυτές.

Στηρίζουμε, επίσης, την πρωτοβουλία για το «single window», όπως λέγεται, για το εξωτερικό εμπόριο, διότι είναι προτεραιότητα οι εξαγωγές, όπως προτεραιότητα είναι και η βελτίωση της κατάστασης στο ισοζύγιο πληρωμών που μπορεί να γίνει φυσικά και μέσω των εξαγωγών. Άρα, εδώ σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί κανείς να αντιταχθεί. Είναι εθνική ανάγκη η στήριξη των εξαγωγών.

Στηρίζουμε την καθιέρωση του σήματος προϊόντων και υπηρεσιών, για να είναι διακριτό ποια είναι τα ελληνικά προϊόντα και ελπίζουμε ότι αυτό θα προχωρήσει χωρίς προβλήματα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Επίσης, στηρίζουμε κάτι το οποίο επίσης είχαμε ζητήσει ήδη από το 2010, δηλαδή την πλήρη άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα.

Στηρίζουμε την καθιέρωση του σήματος προϊόντων και υπηρεσιών για να είναι διακριτό ποια είναι τα ελληνικά προϊόντα. Ελπίζουμε ότι αυτό θα προχωρήσει χωρίς προβλήματα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στηρίζουμε κάτι το οποίο επίσης, είχαμε ζητήσει ήδη από το 2010, την πλήρη άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα. Στηρίζουμε αυτήν την κίνηση, διότι θεωρούμε ότι η Ελλάδα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στον τομέα αυτό. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι αν η Ελλάδα είχε προχωρήσει αμέσως στην πλήρη άρση του καμποτάζ, θα μπορούσε τώρα να διεκδικεί ετησίως 1,5 δισεκατομμύριο έσοδα παραπάνω, δημιουργώντας επίσης δέκα πέντε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε αυτήν την κατάσταση και δεν μπορεί η χώρα να είναι όμηρος συντεχνιών.

Επειδή, αναφέροντας αυτό, το μυαλό μου οδηγείται και στην απεργία που έχει προκηρυχθεί από την ΠΝΟ, μάλιστα, τη Μεγάλη Τρίτη και τη Μεγάλη Τετάρτη, θέλω να σημειώσω χωρίς να παραγνωρίζω το δίκαιο κάποιων αιτημάτων που έχει η ΠΝΟ πως πρέπει όλοι μας να σεβόμαστε το κοινωνικό σύνολο. Δεν είναι κατάλληλες μέρες η Μεγάλη Τρίτη και η Μεγάλη Τετάρτη, που ξέρουμε πως οι συμπολίτες μας θέλουν να πάνε στους τόπους καταγωγής τους να προκηρύσσονται απεργίες. Δεν είναι αυτός ο κατάλληλος τρόπος διεκδίκησης ακόμη και δίκαιων αιτημάτων.

Φυσικά, στηρίζουμε στο πλαίσιο αυτού του νομοσχεδίου άλλες ρυθμίσεις τις οποίες επί καιρό είχαμε ζητήσει, εκείνες που εισάγονται για την προπτωχευτική διαδικασία ή τις ρυθμίσεις για την επαναφορά της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή από το Υπουργείο Εργασίας όπου περιέργως είχε οδηγηθεί από το 2010 στο Υπουργείο που πράγματι πρέπει να ανήκει και όπου ανήκει και η Γενική Γραμματεία Εμπορίου, δηλαδή, στο Υπουργείου Ανάπτυξης.

Από εκεί και πέρα, έχουμε και ενστάσεις, τις οποίες τις προβάλαμε στην Επιτροπή και τις σημειώνουμε και εδώ. Έχουμε την Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας, μια ταλαιπωρημένη υπόθεση στη Θεσσαλονίκη που δεν έχει προχωρήσει. Ενώ γίνονται κάποια βήματα σε σχέση με τη χωροθέτηση και την οριοθέτηση της ζώνης, δεν γίνονται τα βήματα που πρέπει για τα κίνητρα, διότι ακόμη δεν έχει τελειώσει η διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κυρίως, όμως, η Αλεξάνδρεια Ζώνη μετατρέπεται σε ΔΕΚΟ.

Κυρία Υπουργέ, ακόμη και ο Πρόεδρος που διόρισε το ΠΑΣΟΚ στην Αλεξάνδρεια Ζώνη Καινοτομίας και το διοικητικό συμβούλιο έχει αντίρρηση γι’ αυτή τη ρύθμιση, μια ρύθμιση, η οποία, μάλιστα, έρχεται σε αντίθεση με άλλες ρυθμίσεις αυτού του νομοσχεδίου και συγκεκριμένα, για το “Invest in Greece” και για το ΕΤΕΑΝ που ήταν μέχρι τώρα ΔΕΚΟ και σταματούν να είναι και γίνονται ανώνυμες εταιρίες. Εδώ, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δεν μπορεί να ισχύει και το ένα και το άλλο.

Σε σχέση με τη ρύθμιση για τις ελεύθερες ζώνες και αποθήκες, παρά τη σωστή κατεύθυνση της ρύθμισης, εμείς θα προτιμούσαμε να υπήρχε εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα μια πιο δραστική αντιμετώπιση του θέματος, με διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έτσι ώστε χωρίς να θίγονται τα δικαιώματα των εργαζομένων να υπάρξουν –όπως συμβαίνει και στην Πολωνία- κάποιες ελεύθερες οικονομικές ζώνες που θα ήταν ελκυστικές για επενδύσεις. Χρειαζόμαστε τις επενδύσεις περισσότερο παρά ποτέ, για να αντιμετωπιστεί η ανεργία. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό. Και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό και στις Βρυξέλλες, ότι εκτός από την τιμωριτική λογική, εκτός από τη λογική της δημοσιονομικής προσαρμογής, πρέπει να υπάρξει και μια πολιτική ανάκαμψης και ανάπτυξης γι’ αυτή τη χώρα.

Επίσης, επισημαίνω για ακόμη φορά το ότι στις ρυθμίσεις για τα εμπορικά σήματα χρειάζονται βελτιώσεις. Έχουμε καταθέσει σχετικές τροπολογίες, οι οποίες δεν πρέπει να ενοχοποιούνται συλλήβδην, διότι αλλιώς θα ακυρωθεί και ο ρόλος του Βουλευτή. Άλλο είναι τα προεκλογικά ρουσφέτια που πρέπει να τα δούμε και να τα στηλιτεύσουμε και άλλο είναι να κατηγορούνται συλλήβδην και οι εισηγητές του νομοσχεδίου για το ότι προσπαθούν να βελτιώσουν το νομοσχέδιο.

Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η τροπολογία για το παραεμπόριο, την οποία κατέθεσα και η οποία επιδιώκει να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά αυτή η απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας και στο κέντρο των μεγάλων πόλεων, έτσι ώστε να κατάσχονται και να καταστρέφονται προτού οδηγηθούμε σε δικαστήριο όλα αυτά τα προϊόντα του εγκλήματος και να έχουμε μια κατάσταση, η οποία θα είναι στοιχειωδώς αποδεκτή, όχι μόνο από τους παράγοντες της αγοράς αλλά από κάθε Έλληνα πολίτη.

Ένσταση έχουμε και για τις ρυθμίσεις έτσι όπως είναι μέχρι τώρα ως προς την αρχή δημοσίων συμβάσεων. Και έχουμε ένσταση, διότι μας ζητείται ακόμη μια παράταση στην έναρξη λειτουργίας αυτής της αρχής.

Ψηφίσαμε το Σεπτέμβρη. Ορίστηκε ότι θα ξεκινήσει στο τέλος του χρόνου αυτή η αρχή, η οποία θα κινείτο στην κατεύθυνση των οικονομιών κλίμακας για το δημόσιο και τις περισσότερης διαφάνειας. Στη συνέχεια δώσαμε παράταση για το τέλος Μαρτίου. Τώρα ζητείται νέα παράταση χωρίς χρονικούς προσδιορισμούς. Αντί γι’ αυτό, θα περιμέναμε ρυθμίσεις, οι οποίες θα επιτρέπουν τη στήριξη αυτής της αρχής, γιατί είναι μεγάλης σημασίας. Επομένως, περιμένουμε μέχρι το τέλος της διαδικασίας να δούμε, ποιες ρυθμίσεις θα φέρει η Κυβέρνηση.

Θέλουμε επίσης, σαφείς εξηγήσεις -θα περιμέναμε και την ίδια την Υπουργό να τοποθετηθεί ή τον Υπουργό Οικονομικών για το ένα από αυτά- για το ζήτημα του Γενικού Εμπορικού Μητρώου και της αντίδρασης που υπάρχει από τα επιμελητήρια. Ποια ρύθμιση θα βρεθεί, έτσι ώστε και τα επιμελητήρια να μην αισθάνονται ότι τα ενοχοποιεί η Κυβέρνηση, αλλά από την άλλη πλευρά το ΓΕΜΥ να μπορέσει να λειτουργήσει; Υπάρχει πια, καινούρια διοίκηση στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων. Φαντάζομαι ότι θα υπάρξει και μια τοποθέτηση της Υπουργού Ανάπτυξης.

Θέλουμε, όμως, επίσης μια εξήγηση από τον Υπουργό Οικονομικών για τη ρύθμιση ως προς την ΕΛΣΤΑΤ, την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Υπήρχε μια πρώτη αναφορά στο μνημόνιο για την ανεξαρτησία της Αρχής. Δεύτερη αναφορά υπήρχε στον πρώτο –αν δεν απατώμαι- εφαρμοστικό νόμο. Τώρα, έχουμε τρίτη ρύθμιση για την περαιτέρω ενίσχυση του Προέδρου της Αρχής. Διερωτώμαι, πόσες άλλες ρυθμίσεις θα έρθουν για το ίδιο θέμα; Ποια είναι η σκοπιμότητα της ρύθμισης αυτής; Ζητήσαμε εξήγηση από τον Υπουργό Οικονομικών την περασμένη εβδομάδα. Ο Αναπληρωτής Υπουργός δεν μπορούσε να τοποθετηθεί σε λεπτομέρειες, διότι δεν ήταν της αρμοδιότητάς του. Καταλαβαίνετε, ότι για εμάς το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και θέλουμε ξεκάθαρη τοποθέτηση από το Υπουργείο Οικονομικών.

Υπάρχει, επίσης, η ρύθμιση για τα πετρελαιοειδή σε σχέση με το λαθρεμπόριο, τα GPS, τους ιχνηθέτες. Εμείς τα στηρίζουμε. Δεν φτάνει, όμως, η δική μας στήριξη. Χρειάζεται να στηρίξει και η ίδια η Κυβέρνηση την πολιτική που θεωρητικώς εξαγγέλλει. Διότι υπάρχει νόμος που πέρασε κατά σύμπτωση με εμένα Υπουργό Ανάπτυξης το καλοκαίρι του 2009 για το ηλεκτρονικό σύστημα εισροών, εκροών σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας πετρελαιοειδών. Πέρασε η ρύθμιση αυτή. Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών μου είπε ότι μέχρι τα μέσα του 2010 όλα θα έχουν ρυθμιστεί. Τίποτα δεν ρυθμίστηκε. Το Υπουργείο Ανάπτυξης μόνο του επισήμανε πριν από τρεις, τέσσερις μήνες ότι εξακολουθούμε να έχουμε πρόβλημα, διότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει κάνει τις ρυθμίσεις που πρέπει. Γενικώς, παραμένουμε στο χώρο της θεωρίας και δεν περνάμε καθόλου στην πράξη. Περιμένουμε, λοιπόν, και εδώ να δούμε συγκεκριμένα βήματα.

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών την περασμένη βδομάδα που έθιξα το θέμα στη Βουλή είπε: «Υπερβάλλετε. Υπάρχουν επτακόσια βενζινάδικα τα οποία έχουν τέτοια συστήματα». Έψαξα το θέμα και είδα ότι στα βενζινάδικα αυτά έχουν εγκατασταθεί από τις εταιρίες πετρελαιοειδών. Υπάρχουν και άλλα πεντέμισι χιλιάδες βενζινάδικα, στα οποία δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Με τους νόμους απλώς και μόνο δεν πρόκειται να προχωρήσει η χώρα. Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση που πραγματικά να κυβερνάει και ικανούς μάνατζερ, οι οποίοι να παράγουν μετρήσιμο έργο.

Σε αυτό το θέμα, πραγματικά, στέκομαι ιδιαίτερα, διότι χάνονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τη φοροδιαφυγή την ώρα που επιβάλλουμε μειώσεις μισθών και αυξήσεις φορολογίας. Δεν γίνεται να είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι. Δεν μπορεί το κράτος να δείχνει αυτή τη σκληρότητα απέναντι στους φορολογούμενους και από την άλλη πλευρά να επιτρέπεται αυτή η απαράδεκτη πρακτική στο λαθρεμπόριο των καυσίμων.

Κυρία Πρόεδρε, ολοκληρώνω, λέγοντας πως εμείς, όπως φάνηκε και από την τοποθέτησή μου, έχουμε ένα εποικοδομητικό πνεύμα, γιατί θεωρούμε ότι πράγματι σε αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές ο καθένας πρέπει να δίνει τον καλύτερο εαυτό του και θεωρούμε ότι ο μικροκομματισμός δεν έχει καμία θέση.

Την τελευταία διετία ακολουθήθηκε μια πολιτική, η οποία ήταν εσφαλμένη και για την οποία είχαμε προειδοποιήσει, όχι γιατί πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε μπροστά μας κήπους με τριαντάφυλλα, αλλά γιατί θεωρούμε ότι κοντά στον ήδη τραυματισμένο δημόσιο τομέα, τραυματίστηκε και ο ιδιωτικός. Και τον ιδιωτικό τομέα τον χρειαζόμαστε, για να προχωρήσουμε στο δρόμο της ανάκαμψης και της ανάπτυξης.

Επομένως, πρέπει να αντιληφθούμε πως πρέπει να βάλουμε στην άκρη το λαϊκισμό, τον κρατισμό, να περάσουμε σε μία αντίληψη ευρωπαϊκή, σύγχρονη, σε μία αντίληψη κοινής λογικής. Εμείς με αυτό το πνεύμα τοποθετούμαστε σε αυτό το νομοσχέδιο και με αυτό το πνεύμα θα τοποθετηθούμε και στην προεκλογική περίοδο με τη γλώσσα της αλήθειας, της κοινής λογικής, της εθνικής ευθύνης. Ξέρουμε πως οι ευθύνες μας είναι ιστορικές, οι ευθύνες όλων και φυσικά της Νέας Δημοκρατίας ως της βασικής πολιτικής δύναμης στη χώρα. Όμως, με αλήθεια και με ευθύνη θα κινηθούμε και πιστεύουμε πως, παρ’ ότι οι στιγμές είναι δύσκολες, οι Έλληνες μπορούμε ξανά να τα καταφέρουμε.

Σας ευχαριστώ πολύ.

 

Μετάβαση στο περιεχόμενο