Κωστής Χατζηδάκης

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Επέλεξα την Β’ Αθηνών και όχι την Κρήτη γιατί μου αρέσουν τα δύσκολα. Εφημερίδα Espresso.

Ερωτήσεις.


1.
Τι σας έχει μείνει από τα παιδικά χρόνια;


Η Κρήτη, ο τόπος που μεγάλωσα. Η φύση. Οι άνθρωποι. Αλλά και μερικές αξίες που με επηρέασαν υποδόρια μέσω της οικογένειας και του σχολείου. Η σημασία του να είσαι καλός άνθρωπος. Να μην κατηγορείς τον ένα και τον άλλο, αλλά να προσπαθείς να κάνεις το καλό. Να μην μετράς τους ανθρώπους με βάση τα λεφτά τους, αλλά με βάση τον χαρακτήρα τους. Η σημασία της αξιοπρέπειας και της προσπάθειας. Ο σεβασμός στην άποψη του άλλου. Και δύο έννοιες που στην Κρήτη μετράνε πάρα πολύ: η λεβεντιά και το φιλότιμο.


2.
Ελλείψεις υπήρχαν;


Δεν ήμασταν φτωχοί, αλλά ούτε και πλούσιοι. Πήγαινα σε μονοθέσιο δημοτικό σχολείο, αλλά είχα τη δυνατότητα τα γράμματα που έμαθα να μου επιτρέψουν να φτάσω μέχρι τις Βρυξέλλες. Αλλά να σας πω και κάτι πιο ουσιαστικό για τις ελλείψεις και αυτό το οποίο υπονοείτε. Η ευτυχία εξαρτάται από την απόσταση ανάμεσα σ’ αυτό που έχεις και αυτό που θέλεις να έχεις. Και την απόσταση την καθορίζεις εσύ.


3.
Έχετε κρατήσει φίλους από το σχολείο;


Μόνο λίγους λόγω αποστάσεων. Αλλά με όλους τους παιδικούς φίλους, μας συνδέει πάντα ένα αόρατο νήμα ακόμα και αν δεν τους βλέπουμε.


4.
Τι ήταν εκείνο που σημάδεψε την ζωή σας;


Κάτι που μου είχε πει μία φίλη: Μην εκδικείσαι. Δυνατός είναι αυτός που προχωράει μπροστά χωρίς να ανταποδίδει τα χτυπήματα.


5.
Ποιες ήταν οι σχέσεις με τους γονείς σας;


Με τον πατέρα μου είχα μεγάλη διαφορά ηλικίας, έτσι υπήρχε πάντοτε μία σχετική απόσταση. Με την μητέρα μου είχα και έχω μεγαλύτερη εγγύτητα. Εν πάση περιπτώσει όμως είμαι πραγματικά ευτυχής που είχα αυτούς τους δύο ανθρώπους γονείς μου.


6.
Μικρός ήσασταν το ίδιο σοβαρός;


Πάντα είχα μία “αίσθηση καθήκοντος”. Αλλά είμαι λιγότερο σοβαρός από όσο φαίνομαι. Αυτό μπορούν να σας το επιβεβαιώσουν παλαιοί φίλοι από την ΟΝΝΕΔ που θυμούνται πχ, τις φάρσες που οργανώναμε από τα τηλέφωνα.


7.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;


DNA. Πως γίνεσαι μουσικός, αθλητής; Κυκλοφορούσε
στις φλέβες μου.


8.
Ποιος είναι ο μέντοράς σας;


Όλοι οι άνθρωποι όταν τους γνωρίζεις από κοντά απομυθοποιούνται σε μικρότερο ή σε μεγαλύτερο βαθμό. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες προσωπικότητες που με επηρέασαν στον τρόπο σκέψης. Θυμάμαι τώρα μερικούς φιλοσόφους: τον Αριστοτέλη, τον Κάντ, τον Ανταμ Σμιθ, τον Χάγιεκ. Και από τότε που ήμουν έφηβος προσπαθούσα να τους συνδυάσω με την χριστιανική διδασκαλία που με είχε επηρεάσει από πολύ μικρό.


9.
Υπήρξε κάποια στιγμή που να έχετε μετανιώσει;


Όταν χάνω το μέτρο. Πολύ δύσκολη άσκηση. Όταν εξάπτεσαι ποτέ δεν κερδίζεις. Αλλά και όταν καταπίνεις το δίκιο σου συνεχώς, θεωρείται τελικά ένδειξη αδυναμίας.


10.
Πικραθήκατε;


Ναι. Αλλά η ζωή είναι αγώνας αντοχής. Και στην πίκρα πρέπει να αντιδράς με αξιοπρέπεια. Να μην λες ευχαριστώ αλλά και να μην ευτελίζεις τον εαυτό σου με μια διαρκή κλάψα.


11.
Τι σας λείπει από τα απλά καθημερινά;


Εμείς διαμορφώνουμε τη ζωή μας. Σε όλους μας λείπουν αυτά που δεν έχουμε. Στους πολιτικούς λείπουν τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η ανωνυμία. και ο πολύς ελεύθερος χρόνος. Ωστόσο, δεν μας έβαλε κανείς με το ζόρι στην πολιτική.
Αν λόγω πολιτικής μας λείπουν τα καθημερινά, τότε την εγκαταλείπουμε.


12.
Με τον Κώστα Καραμανλή πώς γνωριστήκατε;


Όταν ήμουν στην ΔΑΠ και εκείνος γυρνούσε από τα μεταπτυχιακά του στην Αμερική. Θυμάμαι ότι ήμουν υπεύθυνος στην ΔΑΠ Νομικής όταν ήρθε και μίλησε σε μία εκδήλωση στη σχολή το 1987.


13.
Κάνατε πολύ παρέα;


Όταν εγώ ήμουν στην ΔΑΠ και στην ΟΝΝΕΔ, ο ίδιος άρχισε να δραστηριοποιείται στην Θεσσαλονίκη όπου αργότερα εξελέγη βουλευτής. Στη συνέχεια εξελέγην εγώ ευρωβουλευτής και έτσι δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω παρέα ούτε με τον ίδιο, ούτε με οποιοδήποτε
άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Θα σας έλεγα ότι στην ΟΝΝΕΔ έκανα παρέα με ΟΝΝΕΔίτες και στις Βρυξέλλες με … Βρυξελλιώτες.


14.
Σας πάει ως χαρακτήρας;


Μεταξύ μας, σημασία έχει αν του πηγαίνω εγώ!!


15.
Έχει αλλάξει τα χρόνια που βρίσκεται στην Πρωθυπουργία;


Στη φυσική του εξυπνάδα και τη ρητορική του δεινότητα, έχει προστεθεί μία μεγαλύτερη ωριμότητα. Θεωρώ επίσης ότι πλεονέκτημά του είναι πως συνδυάζει την ευρύτατη παιδεία με την ανθρώπινη αμεσότητα.


16.
Θυμάστε την πρώτη σας σχέση;


Υπάρχει κανένας που να την ξέχασε;


17.
Δεμένος με την καρέκλα;


Οι πολιτικοί είμαστε φιλόδοξοι. Αλλά υπάρχει και ένα όριο αξιοπρέπειας. Κάποιος παλαιότερος πολιτικός έλεγε ότι σε όποια καρέκλα καθίσεις πρέπει να κοιτάς αμέσως την πόρτα της εξόδου. Δεν είναι εύκολο να φανταστείς τον εαυτό σου εκτός. Είναι όμως αναγκαίο ακόμα και για την δική σου ψυχική ισορροπία.


18.
Είστε Δεξιός, Αριστερός ή Κεντρώος;


Αυτό που όλοι υποπτεύονται: Κεντροδεξιός.


19.
Πόσο επηρέασαν την ζωή σας οι γυναίκες;


Όσο μπόρεσαν!


20.
Το χόμπι σας;


Προσπαθώ να δω ως χόμπι την πολιτική και τα ταξίδια. Γιατί με αυτά γεμίζω τις ώρες μου. Αλλά προσπαθώ να κάνω και πιο καθημερινά πράγματα. Γήπεδο, μουσική συμπεριλαμβανομένης πάντοτε της Κρητικής, τρίβιαλ, ακόμα και συμμετοχή σε παντομίμα.


21.
Τι ομάδα είστε;


Για λόγους ψηφοθηρίας πρέπει να πω «Εθνική Ελλάδας». Αλλά είμαι Παναθηναϊκός, τι να κάνουμε… Αυτή η ομάδα με έχει ποτίσει πολύ μεγάλη πίκρα από τότε που πήγαινα στο Δημοτικό σχολείο.


22.
Πίνετε;


Μπύρα, κρασί και τσικουδιά. Τα υπόλοιπα μου πέφτουν λίγο βαριά. Τώρα γιατί δεν μου φαίνεται η τσικουδιά βαρύ ποτό και μου φαίνεται το ουίσκι και η βότκα δεν έχω ακόμα απάντηση. Προφανώς είναι θέμα συνήθειας.


23.
Κάνατε φίλους στην πολιτική;


Πραγματικούς φίλους όχι πολλούς. Η πολιτική έχει στη φύση της τον ανταγωνισμό. Οι σύμμαχοι είναι πολλές φορές ευκαιριακοί και δεν είναι πάντοτε φίλοι.


24.
Λυκοφιλίες;


Μαθαίνεις να κρατάς τις αποστάσεις σου. Δεν είναι ανάγκη να είσαι καχύποπτος, αλλά καλό είναι να είσαι πάντα λίγο προσεκτικός.


25.
Η πολιτική δεν σας αλλοτρίωσε;


Υπάρχει κανείς που να το παραδέχεται; Ας το κρίνουν οι άλλοι.


26.
Αγαπημένος προορισμός διακοπών;


Η Κρήτη οπωσδήποτε. Και μετά Σύμη, Πάτμος , Κύθηρα.


27.
Αν σας ζητούσα να τρέξετε το ρολόι μπροστά τι θα θέλατε να κάνετε;


Να κάνω οικογένεια, να ταυτιστώ
με κάποιες μεταρρυθμίσεις στην πολιτική και μετά να ασχοληθώ με τον κήπο μου στην Κρήτη.


28.
Σας πήγε η ζωή;


Ξέρω ότι απ’ έξω φαίνομαι τυχερός. Έγινα 27 ετών Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ και στα 29 ευρωβουλευτής. Αλλά πιστέψτε με, αφιερώθηκα σε αυτό το οποίο κάνω. Έχω κουραστεί πολύ για να πετύχω αυτά που έχω, αλλά και να μείνω εκεί που είμαι.


29.
Στη παρέα κάνετε και χαβαλέ;


Με αυτούς που αισθάνομαι άνετα ναι. Διακριτικό και … αιφνιδιαστικό.


30.
Λάθη κάνετε;


Αρκετά.. Η μη παραδοχή λαθών είναι χαρακτηριστικό των ανασφαλών. Το ζητούμενο είναι να παραδέχεσαι τα λάθη σου και να μαθαίνεις από αυτά.


31.
Οι Βρυξέλλες σας επηρέασαν θετικά ή αρνητικά;


Ήταν μεγάλη εμπειρία. Γνώρισα πράγματα, καταστάσεις, διαδικασίες που δεν επρόκειτο ποτέ να γνωρίσω στην Ελλάδα. Ήταν για μένα δύο, τρία μεταπτυχιακά μαζί. Μετά από δώδεκα χρόνιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τώρα βλέπω τον κόσμο, την Ελλάδα, την πολιτική, αλλά και τον εαυτό μου με άλλο μάτι. Μία πιο αποστασιοποιημένη και σφαιρική προσέγγιση.


32.
Γιατί επιλέξατε την Αθήνα αντί της Κρήτης;


Διότι μου αρέσουν τα δύσκολα!


33.
Ο γάμος είναι στα άμεσα σχέδια σας;


Δεν σχεδιάζονται αυτά. Αλλά μετά τα 40 χτύπησε το καμπανάκι!


34.
Σας ενοχλεί όταν σας αποκαλούν Μητσοτακικό;


Πρέπει να τιμάς αυτούς που σε τιμούν. Γι’ αυτό τιμώ και τον Μητσοτάκη και τον Εβερτ και τον Καραμανλή. Και αγωνίζομαι για την επικράτηση των ιδεών μου. Διότι πέρα της προσωπικής φιλοδοξίας, στην πολιτική μπήκα για να βάλω -αν μπορώ- ένα πετραδάκι σε αυτόν τον τόπο. Για να έρθει η Ελλάδα από την περιφέρεια στο κέντρο της Ευρώπης. Για να ζήσουν οι νεότεροι σε μία χώρα όπου θα επιβραβεύεται αυτός που δουλεύει και όπου μέσω της προκοπής του καθενός θα ασκείται μία πραγματική κοινωνική πολιτική. Για να προχωρήσουν και σε εμάς οι μεταρρυθμίσεις που προχώρησαν αλλού στην οικονομία. Για να γίνει μία σύγχρονη ευρωπαϊκή επανάσταση στον τομέα της εκπαίδευσης.


35.
Η ΟΝΝΕΔ ήταν ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής σας;


Οι Βρυξέλλες ήταν για μένα μία μεγάλη εγκυκλοπαίδεια, αλλά και μία άσκηση στην διπλωματία. Η ΟΝΝΕΔ ήταν το σχολείο μου για την πολιτική, ιδέες, πάθος και όνειρα. Αλλά και η ευκαιρία να γνωρίσω μια σειρά ανθρώπων με τους οποίους μοιράζομαι τα ίδια ιδανικά και έχουμε μεταξύ μας αλληλεγγύη, όσα χρόνια και αν περάσουν.



Μετάβαση στο περιεχόμενο