Η Ελλάδα χάνει οριστικά 468 εκατ. Eυρώ (160 δις Δρχ) από το Β’ ΚΠΣ καθώς δεν ζήτησε ποτέ την καταβολή τους. Αυτό προκύπτει από την απάντηση του αρμόδιου Επιτρόπου για ζητήματα Περιφερειακής Πολιτικής κ. Μισέλ Μπαρνιέ σε ερώτηση του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωστή Χατζηδάκη.
Από την απάντηση του κ. Μπαρνιέ γίνεται σαφές ότι χάνονται οριστικά («αποδεσμεύονται» στην κοινοτική ορολογία) 468,2 εκατ. Eυρώ, δηλαδή 160 δις Δρχ. Συγκεκριμένα επί 1527 εκατ. Ευρώ (520 δις Δρχ) που θα έπρεπε να καταβληθούν στην Ελλάδα προκειμένου να αποπληρωθεί το Β’ ΚΠΣ, η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε την καταβολή μόνο 1058,2 εκατ. Eυρώ (360 δις Δρχ) καθώς δεν μπορούσε, προφανώς, να δικαιολογήσει με τεκμηριωμένο τρόπο τις δαπάνες για το υπόλοιπο ποσό των 468,2 εκατ. Eυρώ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ποσό αυτό είναι οκτώ φορές μεγαλύτερο από το ποσό το οποίο οφείλει η Ελλάδα να επιστρέψει στα κοινοτικά ταμεία για την υπόθεση του κτηματολογίου!!!
Όπως προκύπτει από την απάντηση, μέχρι τώρα, στα πλαίσια αυτής της τελευταίας δόσης, των 1527 εκατ. Ευρώ, έχουν καταβληθεί μόνο 192,7 εκατ. Ευρώ, τα περισσότερα εκ των οποίων από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Από την Επιτροπή έχουν ήδη ζητηθεί συμπληρωματικά στοιχεία για τρία προγράμματα (“Προσβάσεις και Οδικοί Άξονες”, “Αστική ανάπτυξη: Μετρό Αθηνών” και “Ταχυδρομεία”), των οποίων οι αιτήσεις είχαν υποβληθεί παλιότερα. Όλες οι άλλες αιτήσεις εξετάζονται ακόμα.
Ο κ. Χατζηδάκης δήλωσε σχετικά: «Η Ελλάδα, πέραν των 20 δις Δρχ του κτηματολογίου, έχασε οριστικά και αμετάκλητα 160 δις Δρχ από το Β’ ΚΠΣ, ενώ αιτήσεις που αφορούν την καταβολή άλλων 295 δις Δρχ, εξετάζονται με σοβαρή πιθανότητα να χαθούν κι από εκεί πολλά δις. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι πέραν των τριών προγραμμάτων στα οποία αναφέρεται ρητώς η απάντηση, υπάρχει και το πρόβλημα των σιδηροδρόμων, για το οποίο η Επιτροπή έχει ήδη δημοσιοποιήσει τις έντονες ενστάσεις της. Είναι προφανές ότι τίθεται ζήτημα πελώριων κυβερνητικών ευθυνών. Θυμάται άραγε η κυβέρνηση τις δεσμεύσεις της ότι δε θα χαθεί ούτε ένα Ευρώ; Ενώ τεράστια κοινοτικά κονδύλια χάνονται από ανικανότητα, ο προϋπολογισμός επιβαρύνεται υπέρμετρα και η εκτέλεσή του καθίσταται αδύνατη.»