Η Πρόεδρος της Βουλής στην πρώτη της ομιλία πριν από περίπου τρεις μήνες στο Κοινοβούλιο είχε πει ότι «δε θα γίνονται δεκτές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αυτή η Βουλή θα εφαρμόσει τις αρχές της καλής νομοθέτησης». Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας το Γενάρη δήλωνε πανηγυρικά: «Η Ελλάδα έχει Σύνταγμα, το οποίο εμείς θέλουμε να το τιμήσουμε, όχι να το καταργήσουμε ή να το υπονομεύσουμε όπως έκαναν οι κυβερνήσεις των μνημονίων, με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου».
Και να που πριν αλέκτωρ φωνήσαι έχουν ήδη έρθει δύο Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, μια εκ των οποίων συζητάμε σήμερα.
Ομιλία του εισηγητή της ΝΔ, πρώην υπουργού και βουλευτή,
Κωστή Χατζηδάκη
για την κύρωση της από 27 Μαρτίου 2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Κατεπείγουσα ρύθμιση για τη βιωσιμότητα της “Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης Α.Ε.” και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές»
Κοινή συνεδρίαση Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων
& Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των αντιφάσεων και της προχειρότητας που χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντίφαση πρώτη: Η Πρόεδρος της Βουλής στην πρώτη της ομιλία πριν από περίπου τρεις μήνες στο Κοινοβούλιο είχε πει ότι «δε θα γίνονται δεκτές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αυτή η Βουλή θα εφαρμόσει τις αρχές της καλής νομοθέτησης». Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας το Γενάρη δήλωνε πανηγυρικά: «Η Ελλάδα έχει Σύνταγμα, το οποίο εμείς θέλουμε να το τιμήσουμε, όχι να το καταργήσουμε ή να το υπονομεύσουμε όπως έκαναν οι κυβερνήσεις των μνημονίων, με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου».
Και να που πριν αλέκτωρ φωνήσαι έχουν ήδη έρθει δύο Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, μια εκ των οποίων συζητάμε σήμερα.
Αντίφαση δεύτερη: Το ίδιο το περιεχόμενο της ΠΝΠ ακυρώνει τη σοβαρότητα της πρωτοβουλίας: το ένα μέρος της, μάλιστα, για τα ληξιπρόθεσμα, έρχεται στις 27 Μαρτίου να διορθώσει το νόμο για τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών που είχε δημοσιευθεί μόλις έξι (6) μέρες πριν, έχοντας έρθει στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Ποια μεγαλύτερη απόδειξη για την προχειρότητα –στην καλύτερη περίπτωση- της κυβέρνησης αυτής;
Αντιφάσεις και προχειρότητα και στο άλλο μέρος της ΠΝΠ, αυτό που αφορά την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Αναμφίβολα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την προστασία των τευτλοπαραγωγών. Είναι ένα θέμα που πρέπει να δούμε υπεύθυνα, σοβαρά και πέρα από συνθήματα. Είναι φαντάζομαι προτεραιότητα όλων μας στη Βουλή των Ελλήνων.
Στη συγκεκριμένη ΠΝΠ η κυβέρνηση διατείνεται ότι επιδιώκει την αναγκαία κεφαλαιακή ενίσχυση της εταιρείας ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά της.
Δεν μας λέει όμως:
– Από αυτά τα 30 εκατομμύρια πόσα τελικά θα πάνε στους παραγωγούς
– Από πού θα αντληθούν αυτά τα 30 εκατομμύρια; Ποιοι δηλαδή θα τα χάσουν;
– Πώς εξασφαλίζει η κυβέρνηση ότι τα χρήματα αυτά δεν θα ζητηθούν πίσω ως παράνομη κρατική ενίσχυση;
– Έχει σχέδιο για την επόμενη μέρα ή τα χρήματα θα πάνε σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο;
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, θα δοθούν από τον εκκαθαριστή της Αγροτικής 30 εκατ. ευρώ από τα μη διανεμηθέντα διαθέσιμα της υπό εκκαθάριση τράπεζας στην ΕΒΖ, στην οποία η Αγροτική έχει πλειοψηφική συμμετοχή.
Και το ερώτημα είναι: από πού προέρχονται αυτά τα μη διανεμηθέντα διαθέσιμα της Τράπεζας; Πρόκειται για τη συμμετοχή του Δημοσίου έναντι της στήριξης που παρέσχε; Και ποιος ζημιώνεται από την αφαίρεσή τους για να δοθούν στην ΕΒΖ; Απαιτούμε διευκρινίσεις.
Είναι γνωστό σε όλους μας, ανεξάρτητα από τις σημερινές χαμηλές τιμές της ζάχαρης, ότι η ΕΒΖ είναι μια βαθιά προβληματική επιχείρηση: στο τέλος του 2014 είχε ληξιπρόθεσμες τραπεζικές υποχρεώσεις [Πειραιώς] ύψους 143 εκατ. ευρώ, με ζημιογόνα αποτελέσματα και αρνητικά ίδια κεφάλαια, που ανάγονται στο οργανωτικό μοντέλο της, στο υψηλό μισθολογικό κόστος και –λιγότερο- στην εγγυημένη τιμή προς τους παραγωγούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι πουλάει 500 ευρώ τον τόνο όταν της κοστίζει 1000 ευρώ.
Και το ερώτημα είναι: Χωρίς βιώσιμη την ίδια την εταιρία, πώς θα επιβιώσουν οι τευτλοπαραγωγοί και οι εργαζόμενοί της; Η διοίκηση της εταιρίας τα τελευταία χρόνια προχώρησε στην εκπόνηση ενός σχεδίου εξυγίανσης. Έχει η κυβέρνηση δικό της σχέδιο για την επόμενη μέρα; Θα συνεχιστούν οι πρωτοβουλίες για την εξυγίανσή της που είχαν ξεκινήσει επί κυβέρνησης ΝΔ και με ποια στρατηγική; Θα γίνει αναδιάρθρωση του χρέους της; Θα αναζητηθεί ιδιώτης επενδυτής, όπως έγινε στο παρελθόν;
Τέλος, ανεξάρτητα από τις προθέσεις, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι υπάρχει και το θέμα της νομικής αποτελεσματικότητας. Η ρύθμιση για την ενίσχυση της ΕΒΖ εισάγεται κατά παρέκκλιση του εθνικού πλαισίου για την ειδική εκκαθάριση των τραπεζών και για την πτώχευση σε μια προσπάθεια να παρακαμφθεί το προφανές: ότι ο εκκαθαριστής δεν έχει αποστολή να εμπλέκεται σε νέες υποχρεώσεις ή δραστηριότητες (όπως σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου), αλλά μόνο να εξυπηρετήσει το σκοπό της εκκαθάρισης, που είναι η ρευστοποίηση και διανομή των στοιχείων.
Δεν μπορεί να εισαχθεί παρέκκλιση, όμως, από το ενωσιακό δίκαιο των κρατικών ενισχύσεων, που επιτάσσει την κοινοποίηση κάθε περίπτωσης κρατικής ενίσχυσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την εξέταση από αυτήν των προϋποθέσεων του άρθρου 107 της Συνθήκης. Δεν εισάγεται παρέκκλιση, επίσης, από τη διαδικασία γνωμοδότησης της Μονάδας Κρατικών Ενισχύσεων του Υπουργείου Οικονομικών, που έχει συσταθεί ακριβώς γι’αυτό το σκοπό.
Και το ερώτημα είναι: Είναι κατάλληλη η ρύθμιση όπως ήρθε για την προστασία της εταιρίας μεσομακροπρόθεσμα; Είναι έτοιμη η κυβέρνηση να δεχθεί την επιστροφή της ενίσχυσης εάν απορριφθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Και ακόμα περισσότερο, έχει υπολογίσει την επισφάλεια που κάτι τέτοιο προκαλεί για τυχόν επενδυτή, για τους εργαζομένους, εν τέλει για το μέλλον και τη βιωσιμότητα της εταιρείας; Έτσι εννοεί η κυβέρνηση την ουσιαστική υποστήριξη του συμφέροντος των τευτλοπαραγωγών;
Αντίφαση τέταρτη: Προχωρώ στο δεύτερο άρθρο της ΠΝΠ, σε σχέση με τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών. Τι κάνει στην ουσία η νέα ρύθμιση για τα ληξιπρόθεσμα που καλείσθε να κυρώσετε με την ψήφο σας; Επεκτείνει την προστασία και σε όσους έχουν επιβληθεί πρόστιμα για μη δήλωση ή για ανακριβή ή εκπρόθεσμή δήλωση, δίνει λοιπόν άφεση αμαρτιών, όχι σε αυτούς που αδυνατούν και καθυστερούν να πληρώσουν και τους επιβάλλονται πρόστιμα και προσαυξήσεις, αλλά στους συστηματικά ασυνεπείς. Αυτοί έρχονται να προστεθούν στους μεγαλοοφειλέτες για πάνω από 1 εκατομμύριο που για πρώτη φορά προστατεύονται επί αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Τα συγχωροχάρτια;
Αντίθετα, η κυβέρνηση της ΝΔ διαμόρφωσε και διαπραγματεύτηκε ένα πλαίσιο ρύθμισης οφειλών προκειμένου να διευκολύνει τους συμπολίτες μας που λόγω της κρίσης δεν ήταν σε θέση να αποπληρώσουν έγκαιρα και στο ακέραιο τις υποχρεώσεις τους προς το Κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία. Για το σκοπό αυτό ψηφίστηκε ο ν. 4152/201