Δύο ενδιαφέρουσες εξελίξεις σημειώθηκαν την εβδομάδα αυτή σχετικά με την υπόθεση για την κατοχύρωση της φέτας υπέρ της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη αφορά την απάντηση της Κομισιόν στην καταγγελία του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωστή Χατζηδάκη ότι στη γαλλική αγορά κυκλοφορούν παράνομα νέα προϊόντα με την επωνυμία “Φέτα”. Η δεύτερη αφορά την δίκη για τη φέτα που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη 15/02 ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Ειδικότερα, στην απάντησή της η Δανή Επίτροπος αρμόδια για θέματα γεωργίας κα Φίσερ Μπόελ επιβεβαίωσε στον κ. Χατζηδάκη ότι μόνο “τα προϊόντα που έχουν πραγματικά αποτελέσει αντικείμενο συνεχούς διαθέσεως στο εμπόριο με την ονομασία “φέτα”, τουλάχιστον επί πενταετία πριν από την ημερομηνία δημοσιεύσεως του κανονισμού (ΕΟΚ) n° 2081/92 … μπορούν να επωφεληθούν για τη διάθεσή τους στο εμπόριο, πενταετούς μεταβατικής περιόδου” (από την έκδοση του Κανονισμού 1829/02
που κατοχύρωσε οριστικά τη φέτα ως προστατευόμενη ονομασία προέλευσης υπέρ των Ελλήνων παραγωγών). Μόνο δηλαδή τα προϊόντα που κυκλοφορούσαν με την επωνυμία “φέτα” στην αγορά την περίοδο 1987 – 1992, έχουν το δικαίωμα να διατίθενται στο εμπόριο με την ίδια ονομασία μέχρι το 2007. Συνεπώς η Κομισιόν παραδέχεται έμμεσα -χωρίς όμως να το θέτει ρητά- ότι τα νέα προϊόντα που κυκλοφορούν τώρα για πρώτη φορά στη γαλλική αγορά με επωνυμίες όπως “φέτα light” είναι παράνομα.
Ωστόσο, κατά περίεργο τρόπο στη συνέχεια της απάντησής της η Δανή Επίτροπος αρκείται μόνο στη διαπίστωση ότι τα κράτη μέλη έχουν την πρωτογενή ευθύνη για την τήρηση του κοινοτικού δικαίου στο έδαφός τους, χωρίς να διαφαίνεται η πρόθεσή της να αναλάβει συγκεκριμένη δράση επί του θέματος. Για το λόγο αυτό, ο κ. Χατζηδάκης κατέθεσε σήμερα νέα ερώτηση προς την Κομισιόν ζητώντας της να επιβεβαιώσει ρητώς ότι θεωρεί τα συγκεκριμένα προϊόντα παράνομα, ενώ της υπενθυμίζει ότι ως θεματοφύλακας των Συνθηκών η Επιτροπή έχει υποχρέωση να αναλάβει πρωτοβουλία για την ορθή εφαρμογή του σχετικού Κανονισμού, εφόσον διαπιστώνει παραβίαση του κοινοτικού δικαίου.
Η δεύτερη εξέλιξη αφορά την προσφυγή του Γερμανικού και Δανικού κράτους κατά της Επιτροπής με αίτημα την κατάργηση του Κανονισμού 1829/02 με βάση τον ισχυρισμό ότι η φέτα αποτελεί “κοινή ονομασία” για προϊόντα που παράγονται ήδη για πολλές δεκαετίες σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια της δίκης και από τη δανική και γερμανική πλευρά (αλλά και τον Γενικό Εισαγγελέα) καυτηριάστηκε το γεγονός ότι η Ελλάδα άργησε πολύ να κατοχυρώσει την φέτα ως ελληνικό προϊόν (για πρώτη φορά το 1987 και το 1989) με αποτέλεσμα η φέτα να παράγεται νομίμως και σε άλλα κράτη από την δεκαετία του ’30. Ως βασικό αντεπιχείρημα προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι οι ξένοι παραγωγοί χρησιμοποιούν για τη φέτα που παράγουν ονομασίες, αλλά και σύμβολα που παραπέμπουν ξεκάθαρα στην Ελλάδα, πράγμα που καθιστά την πρακτική αυτή αθέμιτη και αποτελεί περίτρανη απόδειξη ότι το συγκεκριμένο προϊόν θεωρείται ακόμη και από τους ξένους παραγωγούς ότι είναι ελληνικό. Η Ελληνική Δημοκρατία άσκησε παρέμβαση υπέρ της Επιτροπής στη δίκη αυτή, ενώ η Γαλλία υπέρ των Δανών και των Γερμανών. Ο Γενικός Εισαγγελέας θα καταθέσει τις Προτάσεις του την 5 Μαΐου 2005, ενώ η απόφαση του Δικαστηρίου αναμένεται το αργότερο μέχρι το φθινόπωρο 2005.