Αισίως κύριε Χατζηδάκη η προεκλογική περίοδος έφθασε στο τέλος της. Κατ΄αρχάς θα ήθελα τα συμπεράσματά σας από την προεκλογική πολιτική αντιπαράθεση.
Το κατ’ αρχήν περίεργο φαινόμενο σ’ αυτήν την προεκλογική εκστρατεία, είναι το γεγονός ότι όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνώντος, μιλούν για αλλαγή πολιτικής. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει την αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής σε όλους τους τομείς.
Είναι ορατό ότι έχει δημιουργηθεί ένα πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα υπέρ της Νέας Δημοκρατίας. Το κυβερνών κόμμα έχει δοκιμάσει τα πάντα για να το ανατρέψει. Από την αλλαγή της ηγεσίας του και την προεκλογική πολιτική των παροχών, φθάσαμε την τελευταία βέβαια εβδομάδα στην όξυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης με την επαναφορά στο προσκήνιο διχαστικών διλημμάτων του παρελθόντος. Δυστυχώς για εκείνους δεν είναι η πρώτη φορά. Η τακτική αυτή φανερώνει πανικό και σύγχυση. Ότι και να γίνει το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.
Πώς θεωρείτε εσείς ότι πέρασαν σε πολιτικό επίπεδο τα τελευταία τέσσερα χρόνια;
Κάνοντας τώρα έναν μικρό απολογισμό της προηγούμενης τετραετίας, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η απερχόμενη κυβέρνηση πολιτεύτηκε με έλλειμμα αξιοπιστίας και διαφάνειας και την ίδια στιγμή με πλεόνασμα αλαζονείας και αναποτελεσματικότητας. Κληροδότησε στον ελληνικό λαό δυσεπίλυτα προβλήματα όπως η ανεργία, που οποία πλήττει κυρίως τους νέους, η αύξηση του κόστους διαβίωσης και η ακρίβεια. Η παιδεία μας αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις σύγχρονες ανάγκες της παραγωγής. Ο δημόσιος τομέας όντας σπάταλος, δυσκίνητος και αναποτελεσματικός δεν μπορεί να παρέχει στους πολίτες υπηρεσίες που να δικαιολογούν το κόστος του. Η διαφθορά αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας, εκθέτοντας τη χώρα μας παγκοσμίως.
Αυτά, όμως, όπως και πολλά άλλα, όπως ισχυρίζεται σήμερα το κυβερνών κόμμα αλλάζουν από την αλλαγή πολιτικής ηγεσίας… Κοιτάξτε, ας είμαστε απολύτως ρεαλιστές. Υπό το βάρος μιας σίγουρης εκλογικής ήττας, ο μέχρι χθες “καταλληλότερος” για πρωθυπουργός και κατά τα λεγόμενα στελεχών του ΠΑΣΟΚ το “ισχυρό χαρτί ” του, απεσύρθη άρον άρον, για να αναλάβει με συνοπτικές διαδικασίες ο “υπέρκαταλληλότερος” κ. Παπανδρέου. Ο κ. Παπανδρέου στην προσπάθεια του να ευαγγελιστεί το καινούργιο προέβη σε κινήσεις επικοινωνιακού περισσότερου χαρακτήρα και αμφίβολης πολιτικής αποτελεσματικότητας. Αρχικά παρουσιάστηκε από τον πρωθυπουργό της χώρας ως η εγγύηση για συνέχιση της πολιτικής του, ενώ ο ίδιος κράτησε συνειδητά αποστάσεις από το παρελθόν σαν να μη συμμετείχε για οκτώ χρόνια στη κυβέρνηση Σημίτη.
Άλλαξε, όμως το κλίμα.
Δεν συμφωνώ μαζί σας. Κι αν άλλαξε ήταν μόνο τις πρώτες ημέρες και υπό το πρίσμα της επικοινωνιακής, πλην ρηχής, πολιτικής. Στη συνέχεια, αφού απεδείχθη ότι η αλλαγή πολιτικής ηγεσίας δεν αντέστρεψε το αρνητικό πολιτικό κλίμα, ο κ. Παπανδρέου προσπάθησε να συστεγάσει στο κόμμα του αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις και κοσμοθεωρίες, μετατρέποντας το ΠΑΣΟΚ σε ένα πολιτικό συνονθύλευμα απροσδιορίστου πολιτικής φυσιογνωμίας. Οι οβιδιακές μεταμορφώσεις σε ζητήματα μέγιστης προτεραιότητας -όπως π.χ στο ζήτημα των μη κρατικών ΑΕΙ- φέρνει σε αμηχανία τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και μπερδεύει την εκλογική του βάση. Σίγουρα αυτή την στιγμή υπάρχουν πολλά ΠΑΣΟΚ στη συσκευασία του ενός. Όλα τα παραπάνω αποτελούν περισσότερο χαρακτηριστικά ενός “ομίλου πολιτικού προβληματισμού ” και λιγότερο ενός κόμματος με ξεκάθαρες πολιτικές διαχείρισης των προβλημάτων της χώρας. Εν κατακλείδι, ο κ. Παπανδρέου αδυνατεί να παρουσιάσει ένα ξεκάθαρο πολιτικό λόγο και να δεσμευτεί για λύσεις μεταθέτοντας τα προβλήματα του σήμερα, σε λύσεις που θα προκύψουν από γενικές κοινωνικές συναινέσεις και διάλογο αύριο. Ζητάει δηλαδή μία επιταγή εν λευκώ. Κανείς δεν γνωρίζει σήμερα -ακόμη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ – με ποια πολιτική θα πορευτούν την επόμενη των εκλογών.
Η κυβέρνηση πάντως, όλη τη προεκλογική περίοδο μιλούσε για την “ισχυρή οικονομία” και τις επιτυχίες της στον τομέα αυτό.
Κοιτάξτε. Όλα σχεδόν τα οικονομικά μεγέθη αποκλίνουν αρκετά από τους μέσους κοινοτικούς όρους. Θα ήταν κουραστικό να αναφερθώ σε αριθμούς, καθώς οι αποκλίσεις στο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος είναι πραγματικά ανησυχητικές εξαιτίας της υστέρησης των κοινοτικών πόρων, αλλά και των αυξημένων δημοσίων δαπανών. Ακόμα και οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης που παρουσιάζουμε (οι οποίοι στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες ) δεν βοήθησαν στην αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Αντίθετα ωφέλησαν τους λίγους και δεν βοήθησαν καθόλου, την εξυγίανση του κρατικού τομέα και την αύξηση της αποτελεσματικότητας του. Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν εγγενείς αδυναμίες της οικονομικής διάρθρωσης της χώρας μας και η αντιμετώπιση τους αποτελεί πρόκληση για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Δύσκολα, όμως, και οι δικές σας θέσεις γίνονται πιστευτές από τους πολίτες, ιδίως όταν εκφράζονται σε προεκλογική περίοδο.
Μα εδώ είναι μια βασική διαφορά μας με το ΠαΣοΚ. Ότι, δηλαδή, οι δικές μας θέσεις και προτάσεις είναι πάγιες, σύγχρονες και πολιτικά ορθολογιστικές . Η μάχη ενάντια στην γραφειοκρατία, την πολυνομία, την αστάθεια του φορολογικού συστήματος, καθώς και η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, οι διαρθρωτικές αλλαγές για τον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου, η αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων έτσι ώστε η χώρα να γίνει ελκυστική σε ξένες επενδύσεις, αποτελούν τις τομές σε φιλελεύθερη κατεύθυνση που χρειαζόμαστε. Η Νέα Δημοκρατία αποφασισμένη να μην ακολουθήσει τις λαϊκίστικες ”συνταγές” της δεκαετίας του ’80 σκοπεύει να στηρίξει την ανάπτυξη σε μεθόδους που δοκιμάστηκαν με επιτυχία σε όλες τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης. Δεν είναι ανάγκη να ψάχνουμε για ”τρίτους δρόμους”.
Πως βλέπετε την επόμενη μέρα;
Η χώρα χρειάζεται πολιτική αλλαγή και αυτό μόνο μέσα από κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να προκύψει. Εθελοτυφλεί κανείς όταν πιστεύει ότι μπορεί να χτίσει το αύριο με τα υλικά του χθες . Το ΠΑΣΟΚ κούρασε και κουράστηκε. Πολύ αργά σκέφτηκε ο κ. Παπανδρέου να αλλάξει το κόμμα του και την χώρα.
Σίγουρα δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν από τη μία μέρα στην άλλη. Η Νέα Δημοκρατία μαθημένη από τα λάθη του παρελθόντος, θα προσπαθήσει να χαράξει πορεία με σημείο εκκίνησης την επομένη των εκλογών. Με σκληρή δουλειά στόχος της νέας διακυβέρνησης θα είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη. Μακριά από δογματισμούς, κομματικές εξαρτήσεις και μικροπολιτικές πρακτικές του παρελθόντος.
Να πάμε κύριε Χατζηδάκη και στην Ευρωβουλή για την οποία θα έχουμε εκλογές σε τρεις μήνες. Αυτές θα είναι το ίδιο κρίσιμες με τις εγχώριες;
Το μέλλον της χώρας μας είναι άμεσα συνυφασμένο με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσωπικά θεωρώ ότι μόνο η πορεία προς ένα ομοσπονδιακό μοντέλο διακυβέρνησης μπορεί να μας εξασφαλίσει το στόχο της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης.
Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή η Ευρώπη βρίσκεται ενώπιον τριών μεγάλων προκλήσεων. Πρώτον την εγγύηση της δημοκρατικότητας των λειτουργιών της σε όλα τα επίπεδα με την αντιμετώπιση του δημοκρατικού ελλείμματος που χαρακτήριζε μέχρι τώρα την πορεία της. Δεύτερον, την εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας του οικοδομήματος και των δομών του, και τρίτον την αντιμετώπιση ενός καταφανούς ελλείμματος στον τομέα της κοινής εξωτερικής πολιτικής που έγινε άμεσα ορατό στην πρόσφατη κρίση στο Ιράκ.
Όλα τα παραπάνω, καθώς και η επικείμενη διεύρυνση, καταδεικνύουν άμεσα την αναγκαιότητα των θεσμικών αλλαγών που πρέπει να γίνουν. Προς αυτή την κατεύθυνση, η υιοθέτηση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος παρά την αποτυχία της πρόσφατης Διακυβερνητικής , αποτελεί την αρχή μιας δύσκολης διαδρομής .