"Οι εκλογές αυτές είναι δύναμη για τη Νέα Δημοκρατία", υπογραμμίζει ο Κωστής Χατζηδάκης σε άρθρο του στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος" για τις εσωκομματικές εκλογές της 13ης Μαϊου. 
"Είναι απόδειξη", προσθέτει, "ότι, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει φοβικό σύνδρομο σε σχέση με μια μαζική εγγραφή νέων μελών –μήπως το 3% χάσει τον έλεγχο-, η Νέα Δημοκρατία ανοίγεται στην κοινωνία. Είναι ένα κόμμα που έρχεται από μακριά και πάει μακριά".

Δεν υπάρχουν, δυστυχώς, πολλές αφορμές για να νιώσει κανείς αισιόδοξος μέσα στο αρνητικό οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Αυτή τη βδομάδα, όμως, είχα την τύχη να έχω μια τέτοια αφορμή! Παρευρέθηκα, βλέπετε, στη Μαθητική Εμπορική Έκθεση «Εικονική Επιχείρηση» που διοργάνωσε το Σωματείο Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece. Εκεί είχα τη χαρά να συναναστραφώ με μαθητές και μαθήτριες από 100 Γυμνάσια και Λύκεια σε όλη την Ελλάδα –ιδιωτικά και δημόσια- που παρουσίασαν τις καινοτόμες μαθητικές επιχειρήσεις τους. Παιδιά που είχαν εκπληκτικές ιδέες και είχαν δουλέψει με ζήλο για να τις κάνουν πράξη, λειτουργώντας σ’ αυτήν την ηλικία ως επιχειρηματίες. Και είχαν έρθει, με περηφάνια και ενθουσιασμό, για να τις μοιραστούν με το κοινό, το οποίο έτριβε τα μάτια του με αυτά που έβλεπε σε κάθε περίπτερο. Δυσκολεύομαι να βρω ένα παράδειγμα που να συμβολίζει καλύτερα την Ελλάδα που οραματιζόμαστε όσοι θέλουμε να ξεφύγουμε από τη σημερινή μιζέρια.

«Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός». Όσο κι αν ακούγεται τετριμμένος ο τίτλος του έργου του Όσκαρ Ουάιλντ, αναφέρεται σίγουρα σε κάτι που έχουμε υποτιμήσει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Και περισσότερο το έχει υποτιμήσει η κυβέρνησή μας.

Να δώσουμε, άραγε, τρίτη ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ; Φαντάζομαι, αυτό θα θέλει στις επόμενες εκλογές, μετά τις μεγάλες επιτυχίες της τελευταίας τριετίας. Όντας αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί αναγνώστες θα θεωρούν πως όποια απάντησή μου στο ερώτημα αυτό δεν θα είναι αντικειμενική. Για αυτό θα αφήσω τα στοιχεία να απαντήσουν εκ μέρους μου.

Αν έγραφε κάποιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στα 3 χρόνια που πέρασαν τήρησε τις προεκλογικές υποσχέσεις του τι θα νομίζατε για αυτόν; Και δεν αναφέρομαι μόνο στις υποσχέσεις πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ –κατά τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα- είχε τις περιβόητες «αυταπάτες». Αναφέρομαι και στις υποσχέσεις του Σεπτεμβρίου 2015. Τότε, ο κ. Τσίπρας είχε πει: Όχι στα funds για τα κόκκινα δάνεια. Περιορισμός των ιδιωτικοποιήσεων σε 9. Αναστροφή των αλλαγών στα εργασιακά. Και τι έκανε τελικά; Funds όχι μόνο για τα κόκκινα, αλλά και για τα πράσινα δάνεια. Υπερταμείο για 99 χρόνια. Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων!

Αν έγραφε, επίσης, κάποιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην τήρησε τις υποσχέσεις του, αλλά τουλάχιστον ενίσχυσε τους φτωχούς τα 3 αυτά χρόνια, τι θα νόμιζαν οι ίδιοι οι φτωχότεροι για αυτόν τον ισχυρισμό; Ενδεικτικά, ας θυμηθούμε τα ακόλουθα: 21 περικοπές στις συντάξεις, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνάνε συνολικά το 30%. Πλήρης κατάργηση του ΕΚΑΣ μέχρι το 2019. Περικοπή επιδομάτων τριτέκνων και πολυτέκνων για 66.000 οικογένειες. Κατάργηση της έκπτωσης στις ιατρικές δαπάνες. Μείωση του επιδόματος θέρμανσης στο 50%! Όσο για τους μισθούς, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αγανακτούσε για τη γενιά των 700 ευρώ, έχουμε φτάσει πια στη γενιά των 360 ευρώ!