Ίσως σε μερικά χρόνια ο κ. Τσίπρας παραδεχτεί ότι είχε ακόμα μία αυταπάτη: Την αυταπάτη ότι η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια! Προς το παρόν, πάντως, επέλεξε να πανηγυρίσει δεόντως στην Ιθάκη τη δήθεν επιτυχία του αυτή. Όπως είχε επιλέξει, παλαιότερα, να υποσχεθεί πως θα σκίσει τα μνημόνια, θα επαναφέρει τη 13η σύνταξη και θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό στα 752 ευρώ.

Tελειώνουμε, πράγματι, με τα Μνημόνια; Ας αφήσουμε στην άκρη αυτά που λέει η κυβέρνηση, η οποία άλλωστε έχει ταλέντο στο να στήνει πανηγυράκια με κάθε αφορμή. Ας αφήσουμε, όμως, στην άκρη και αυτά που λέει η αντιπολίτευση.

Σε αυτές τις μαύρες στιγμές για την πατρίδα μας, όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες ακουμπούμε πάνω στα φέρετρα των νεκρών συμπατριωτών μας. Μέσα στον τόσο πόνο, δύο είναι οι απόλυτες προτεραιότητες: Να δείξουμε αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας και να δούμε πώς δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ μια τέτοια τραγωδία. Τέτοιες ώρες, αυτό που απαιτείται είναι σεμνότητα, σοβαρότητα, και ανθρωπιά.

Τον Απρίλιο του 2014, ως υπουργός Ανάπτυξης, στο πλαίσιο της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, έφερα, μεταξύ άλλων, μια ρύθμιση για την κατάργηση της απαγόρευσης των εκπτώσεων στα βιβλία. Η εν λόγω απαγόρευση, γνωστή ως «ενιαία τιμή βιβλίου», είχε ψηφιστεί το 1997, και περιόριζε δραστικά τη δυνατότητα των βιβλιοπωλείων να προσφέρουν βιβλία σε τιμές πιο χαμηλές από αυτές που όριζαν οι εκδότες. Το αποτέλεσμα αυτής της κρατικής προστασίας της ολιγοπωλιακής δύναμης των εκδοτών ήταν πως  ο αναγνώστης στη χώρα μας πλήρωνε ένα βιβλίο, σε τιμή προ φόρων, μέχρι και 40% ακριβότερα, σε σχέση με την τιμή που είχε το ίδιο βιβλίο σε άλλες χώρες του εξωτερικού.

3 χρόνια πριν, τον Ιούλιο του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τη σημαία της ελπίδας, έπαιξε το μέλλον της χώρας στα ζάρια και έφερε την Ελλάδα ένα βήμα πριν τον γκρεμό. Με τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος-παρωδία που θα αποτελέσει, για τους ιστορικούς του μέλλοντος, μνημείο πολιτικής ανευθυνότητας και εθνικά επιζήμιου λαϊκισμού. Τελικά, χάρη στην στήριξη της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, η χώρα μας απέφυγε τα χειρότερα.