Οι εκλογές πλησιάζουν. Είναι φανερό, με βάση την καθημερινή παρατήρηση, αλλά και όλες τις δημοσκοπήσεις, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φεύγει. Και είναι, επομένως, η ώρα του απολογισμού. Γιατί θα θυμόμαστε, άραγε, αυτή την κυβέρνηση;
Πρώτα από όλα για κάτι θετικό. Ότι, ευτυχώς, έκανε τη μεγάλη πολιτική κυβίστηση το καλοκαίρι του 2015, και -με τη βοήθεια τότε της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης- η χώρα έμεινε στην Ευρωζώνη. Αλλά, ενδεχομένως, αυτό να ήταν και το μόνο θετικό.
Διότι από εκεί και πέρα θα τον θυμόμαστε για το κόστος 100 δις του εφιαλτικού πρώτου εξαμήνου (σύμφωνα με τον επικεφαλής του ESM κ. Ρέγκλινγκ). Για τις 29 αυξήσεις φόρων. Για τις 4,9 εκατομμύρια κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών. Για τις περικοπές στις συντάξεις (νόμος Κατρούγκαλου, επικουρικές, κατάργηση του ΕΚΑΣ). Για τις μεγάλες καθυστερήσεις σε εμβληματικές επενδύσεις όπως το Ελληνικό. Για τις αρνητικές επιδόσεις ακόμη και στις δημόσιες επενδύσεις, με την πρωτόγνωρη υστέρηση στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ενδεικτικά, 1,6 δισ. ευρώ μόνο στο 11μηνο του έτους), και τις επιδόσεις της χώρας στο ΕΣΠΑ να είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη (αυτή τη στιγμή 17η στις πληρωμές των έργων -19%- και 22η στη συμβασιοποίησή τους -56%), παρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς. Για το γενικότερο τέλμα της οικονομίας (ανάπτυξη μόλις 0,9% την περίοδο ‘15-’17, ενώ η Πορτογαλία είχε 6,1%, η Κύπρος 9,3% και η Ιρλανδία 13%).
διαβάστε περισσότερα