Σε αυτές τις μαύρες στιγμές για την πατρίδα μας, όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες ακουμπούμε πάνω στα φέρετρα των νεκρών συμπατριωτών μας. Μέσα στον τόσο πόνο, δύο είναι οι απόλυτες προτεραιότητες: Να δείξουμε αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας και να δούμε πώς δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ μια τέτοια τραγωδία. Τέτοιες ώρες, αυτό που απαιτείται είναι σεμνότητα, σοβαρότητα, και ανθρωπιά.

Τον Απρίλιο του 2014, ως υπουργός Ανάπτυξης, στο πλαίσιο της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, έφερα, μεταξύ άλλων, μια ρύθμιση για την κατάργηση της απαγόρευσης των εκπτώσεων στα βιβλία. Η εν λόγω απαγόρευση, γνωστή ως «ενιαία τιμή βιβλίου», είχε ψηφιστεί το 1997, και περιόριζε δραστικά τη δυνατότητα των βιβλιοπωλείων να προσφέρουν βιβλία σε τιμές πιο χαμηλές από αυτές που όριζαν οι εκδότες. Το αποτέλεσμα αυτής της κρατικής προστασίας της ολιγοπωλιακής δύναμης των εκδοτών ήταν πως  ο αναγνώστης στη χώρα μας πλήρωνε ένα βιβλίο, σε τιμή προ φόρων, μέχρι και 40% ακριβότερα, σε σχέση με την τιμή που είχε το ίδιο βιβλίο σε άλλες χώρες του εξωτερικού.

3 χρόνια πριν, τον Ιούλιο του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τη σημαία της ελπίδας, έπαιξε το μέλλον της χώρας στα ζάρια και έφερε την Ελλάδα ένα βήμα πριν τον γκρεμό. Με τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος-παρωδία που θα αποτελέσει, για τους ιστορικούς του μέλλοντος, μνημείο πολιτικής ανευθυνότητας και εθνικά επιζήμιου λαϊκισμού. Τελικά, χάρη στην στήριξη της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, η χώρα μας απέφυγε τα χειρότερα.

1. Ας ξεκινήσουμε με ορισμένες βασικές παραδοχές: Πρώτον, προφανώς κανείς δεν είναι –ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι- τόσο αφελής ώστε να θεωρεί πως η Ελλάδα είναι κάποια υπερδύναμη η οποία μπορεί να επιβάλει τη θέλησή της σε όλους τους γείτονές της. Δεύτερον, είναι γνωστό και δεν θα το κρύψω ότι μέσα στη Νέα Δημοκρατία είχαν εκφραστεί στο παρελθόν διαφορετικές απόψεις για το θέμα των Σκοπίων με αντίστοιχες εντάσεις και τραύματα. Τρίτον, το συγκεκριμένο ζήτημα έχει τη δική του διαδρομή τα τελευταία 28 χρόνια, τους δικούς του σταθμούς και τα αντίστοιχα κεκτημένα.

Επιπολαιότητα, αλαζονεία, διχαστική ρητορική. Η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις μεγάλες προκλήσεις της χώρας μας είναι γνωστή. Είναι ίσως ο μόνος τομέας στον οποίο δεν μπορεί να κατηγορηθεί για στροφή 180 μοιρών. Δεν θα μπορούσε, φυσικά, να αντιμετωπίσει με διαφορετικό τρόπο και το Μακεδονικό ζήτημα. Αδιαφορώντας επιδεικτικά για τις ευαισθησίες των Ελλήνων πολιτών, ο κ. Τσίπρας παρουσίασε μια κακή συμφωνία ως μεγάλη επιτυχία. Χωρίς να παραλείψει, φυσικά, να λοιδορήσει όσους τόλμησαν να εκφράσουν διαφορετική άποψη.