Το ΕΣΕΚ περιλαμβάνει φιλόδοξους στόχους για την ηλεκτροκίνηση (το 30% των νέων οχημάτων το 2030 θα αφορά σε ηλεκτροκίνητα και plug-in υβριδικά). Μέρος της αγοράς θεωρεί ότι ο στόχος αυτός είναι ανέφικτος και επικαλείται μια σειρά από εμπόδια με σημαντικότερο εκείνο της ελλιπούς ανάπτυξης δικτύου αλλά και του κόστους αγοράς ηλεκτροκίνητων οχημάτων. Πώς θα καταφέρει η χώρα μας μέσα σε μια δεκαετία να κάνει αυτή την «επανάσταση» στις μεταφορές;

Αντιλαμβάνομαι τις αμφιβολίες της αγοράς. Δεν είναι άλλωστε κάποιο μυστικό το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται πίσω στην ηλεκτροκίνηση. Το 2018 πουλήθηκαν μόλις 315 ηλεκτροκίνητα και plug-in υβριδικά στη χώρα μας. Ενώ αλλού στην Ευρώπη, όπως στην Ολλανδία, ξεπερνούν το 10% της αγοράς! Για αυτό το λόγο θα επισκεφθώ σύντομα την Ολλανδία. Διότι τέτοια πετυχημένα παραδείγματα θέλουμε να μιμηθούμε. Δεν θέλω φυσικά να παραλείψω τα κίνητρα που ήδη θεσπίσαμε με φορολογικό νομοσχέδιο του Δεκεμβρίου. Όπως τα φορολογικά κίνητρα για τα εταιρικά οχήματα- τα οποία αφορούν στις μισές περίπου πωλήσεις οχημάτων- αλλά και την έκπτωση 30% για την αγορά, εγκατάσταση και λειτουργία σημείων φόρτισης από εταιρείες για χρήση από τους εργαζόμενούς τους. Πρέπει ωστόσο να γίνουν περισσότερα. Και πάνω από όλα χρειάζεται ένα αξιόπιστο και ρεαλιστικό σχέδιο. Για αυτό το λόγο συστάθηκε η διυπουργική επιτροπή για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης. Με τη συμμετοχή των υπουργείων Οικονομικών, Μεταφορών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Αυτή θα παρουσιάσει εντός εξαμήνου τις νομοθετικές παρεμβάσεις με τις οποίες θα πετύχουμε τους στόχους μας για την ηλεκτροκίνηση μέχρι το 2030.

Σε τι θα αφορούν οι νομοθετικές παρεμβάσεις τις οποίες θα προωθήσει η διυπουργική επιτροπή για την ηλεκτροκίνηση. Μιλήσατε στο συνέδριο και για κάποια παράπλευρα θέματα που πρέπει να επιλυθούν εκτός από το νομοθετικό και φορολογικό πλαίσιο…

Θέλουμε πρώτα από όλα να ρυθμίσουμε την αγορά της ηλεκτροκίνησης δημιουργώντας ένα προβλέψιμο πλαίσιο για τις επενδύσεις. Διότι μόνο με επενδύσεις θα μπορέσει η Ελλάδα να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επιδιώκουμε να χρησιμοποιήσουμε ευρωπαϊκούς πόρους, όπως το ΕΣΠΑ, ως καταλύτες ενεργοποίησης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η οποία θα είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών φόρτισης. Οι νομοθετικές παρεμβάσεις που θα φέρουμε θα περιλαμβάνουν και κίνητρα, όπως κίνητρα χρήσης, δωρεάν στάθμευση κ.λπ. Και, όπως είπα και στο συνέδριο για την οικολογική μετακίνηση που συνδιοργανώσατε, πρέπει να δούμε και μια σειρά άλλων θεμάτων. Για παράδειγμα την εκπαίδευση των συνεργείων αυτοκινήτων πάνω στα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, θέμα που αφορά την ασφάλειά μας, ή την πιστοποίηση των φορτιστών, θέμα που αφορά τον υγιή ανταγωνισμό. Τα μελετάμε όλα αυτά και πιστεύω μέσα σε 6 μήνες θα είμαστε έτοιμοι να παρουσιάσουμε τις σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Το φυσικό αέριο θεωρείται «καύσιμο γέφυρα». Η ελληνική αγορά επενδύει στο φυσικό αέριο και η  Ελλάδα αναπτύσσει με καθυστέρηση την αεριοκίνηση αλλά και το δίκτυο φυσικού αερίου. Για πόσο καιρό θεωρείτε ότι το φυσικό αέριο θα έχει αυτό τον «ενισχυμένο» ρόλο στη χώρα μας; Θεωρείτε ότι μέσα σε μια δεκαετία θα έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για την προβλεπόμενη διείσδυση των ΑΠΕ; Καθώς πολλές επιχειρήσεις του κλάδου θέτουν το πρόβλημα της αποθήκευσης το οποίο αποτελεί το βασικό εμπόδιο που φράσει το δρόμο προς την πράσινη ενέργεια....

Κινούμαστε σε μία νέα εποχή στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτό ωστόσο δεν θα συμβεί αύριο το πρωί. Είναι μία σταδιακή μετάβαση κατά τη διάρκεια της οποίας θα στηριχτούμε και στο φυσικό αέριο, που είναι ένα φιλικότερο στο περιβάλλον καύσιμο σε σχέση με άλλα καύσιμα. Παράλληλα όμως δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη των ΑΠΕ. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα που υποβάλλαμε προς έγκριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει υπερδιπλασιασμό του μεριδίου των ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ενέργειας από το 17% σήμερα στο 35% το 2030. Για να το πετύχουμε αυτό, δημιουργούμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις: η ΔΕΗ κάνει μία γενναία στροφή στις ΑΠΕ. Απλοποιούμε και επιταχύνουμε τις αδειοδοτήσεις για έργα ΑΠΕ με νομοσχέδιο που καταθέτουμε το Φεβρουάριο. Προωθούμε τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις των νησιών μας, που είναι προνομιακά πεδία εγκατάστασης αιολικών και φωτοβολταϊκών σταθμών. Ιδιωτικοποιούμε περαιτέρω τον ΑΔΜΗΕ, και τον ΔΕΔΔΗΕ σε ποσοστό 49%, ώστε να προσελκύσουμε επενδύσεις για την ενίσχυση και την αναβάθμιση των δικτύων. Αναδιαμορφώνουμε το πρόγραμμα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών στις στέγες, ώστε να πετύχουμε μεγαλύτερη διείσδυση. Ακόμη, σε σχέση με το ζήτημα της αποθήκευσης πράσινης ενέργειας, προωθούμε ένα ολοκληρωμένο αδειοδοτικό, κανονιστικό και ρυθμιστικό πλαίσιο που θα γίνει καταλύτης για να προχωρήσουν projects αποθήκευσης ενέργειας, όπως είναι οι υβριδικοί σταθμοί αποθήκευσης ή η αντλησιοταμίευση. Έχουμε λοιπόν το σχέδιο ώστε τη μάχη για την πράσινη ενέργεια να την κερδίσουμε!

Η χώρα μας έχει δεσμευθεί να υλοποιήσει άλλον έναν φιλόδοξο στόχο ο οποίος αφορά στην απολογνιτοποίηση. Πόσο έτοιμη θα είναι η χώρα το 2023 να αποτινάξει από πάνω της τον ακριβό και ρυπογόνο λιγνίτη;

Η Ελλάδα πρωτοπορεί στην απολιγνιτοποίηση. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν λίγες μέρες στο Νταβός ο Φρανς Τίμμερμανς αποκάλεσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον πιο «πράσινο» πρωθυπουργό που είχε ποτέ η Ελλάδα! Η απολιγνιτοποίηση θα συνδυαστεί με την στροφή μας στην πράσινη ενέργεια την οποία σας περιέγραψα μόλις προηγουμένως. Έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας κατά την απεξάρτηση μας από τον λιγνίτη. Είναι όμως μια διαδικασία που θα επηρεάσει τις λιγνιτοπαραγωγές περιοχές της χώρας. Για αυτό το λόγο συνεστήθη πριν μερικές εβδομάδες η Διυπουργική Επιτροπή για την απολιγνιτοποίηση. Κύριο μέλημά της είναι η μετάβαση στη μετά λιγνίτη εποχή να γίνει με ένα τρόπο δίκαιο για τις περιοχές της Μεγαλόπολης και της Δυτικής Μακεδονίας με την εκπόνηση ενός Σχεδίου Δίκαιης Μετάβασης. Το Σχέδιο αυτό με πόρους έως 4,4 δισ. ευρώ που θα προέλθουν από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης της ΕΕ, από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων αλλά και μέσα από ιδιωτικές επενδύσεις, θα διασφαλίσει το μέλλον των περιοχών αυτών και τη μετάβασή τους σε ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης.

Την πρόοδο των επτά εν εξελίξει ιδιωτικοποιήσεων (ΔΕΠΑ Υποδομών και ΔΕΠΑ Εμπορίας, ΔΕΔΔΗΕ, Υποθαλάσσια Αποθήκη Φυσικού Αερίου Καβάλας, ΑΔΜΗΕ, ΕΛΠΕ και ΛΑΡΚΟ) περιέγραψε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κωστής Χατζηδάκης στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε στον  Ρ/Σ ΘΕΜΑ FM. Όπως υπογράμμισε, τα δυο τρίτα του συνολικού προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης συνδέονται με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η ηγεσία του οποίου «τρέχει» με ταχύτητα υποθέσεις, πολλές εκ των οποίων σέρνονταν για δεκαετίες.

Ειδικότερα, αναφερόμενος στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, ο κ. Χατζηδάκης σημείωσε ότι αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη οι διαγωνισμοί και για τη ΔΕΠΑ Υποδομών και για τη ΔΕΠΑ Εμπορίας. «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και όσοι αμφιβάλλουν γι’ αυτό, καλό είναι να μετριάσουν την κριτική του διότι η πραγματικότητα θα τους διαψεύσει - και πολύ σύντομα μάλιστα».

Ο Υπουργός προανήγγειλε την έναρξη στο άμεσο μέλλον και την έναρξη από τη ΔΕΗ των διαδικασιών για την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ, της θυγατρικής που διαχειρίζεται το Δίκτυο Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας. Εξήγησε μάλιστα ότι αποφασίστηκε να εκχωρηθεί το 49% της εταιρείας και όχι μεγαλύτερο ποσοστό, προκειμένου να ενοποιούνται τα αποτελέσματα του ΔΕΔΔΗΕ σε αυτά του μητρικού ομίλου. «Ειδάλλως, τα όποια κέρδη του ΔΕΔΔΗΕ δεν θα τα κατέγραφε η ΔΕΗ. Γι’ αυτό επιλέξαμε αυτή τη μέθοδο, λαμβάνοντας υπόψη και τις εισηγήσεις των συμβούλων ΜcKinsey και Goldman Sachs”.

O κ. Χατζηδάκης αποκάλυψε επίσης ότι τις αμέσως επόμενες ημέρες επίκειται η έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που θα «ξεκλειδώσει» τον διαγωνισμό και για την Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου της Καβάλας, «για την οποία επίσης υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον, έχει πάει στο ΤΑΙΠΕΔ από το 2010 και δεν έχει προχωρήσει».

Επεσήμανε επίσης ότι εντός της εβδομάδας θα κατατεθεί τροπολογία για τη ΛΑΡΚΟ, ώστε να λυθεί μια υπόθεση που σέρνεται εδώ και 35 χρόνια. Όπως σημείωσε, «Προσανατολιζόμαστε προς ένα καθεστώς ειδικής διαχείρισης στη βάση νόμου του 2014. Θα πρέπει όμως να κάνουμε μια σειρά τροποποιήσεων, διότι το απίστευτο οικονομικό χάος που υπάρχει στη ΛΑΡΚΟ δεν μας διευκολύνει να βρούμε μια νομικά στέρεα λύση. Νομίζω όμως ότι έχουμε καταλήξει και θα φέρουμε τροπολογία με το Υπουργείο Οικονομικών για να εκκινήσει η διαδικασία και να εφαρμοστεί η απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2014 που προβλέπει τον διαχωρισμό των στοιχείων ενεργητικού της εταιρείας και την διεξαγωγή δυο παράλληλων διαγωνισμών την ίδια ημέρα (για τα ορυχεία και για το εργοστάσιο) ώστε να υπάρξει ένας επενδυτής που θα συνάψει νέες συμβάσεις με τους εργαζομένους, αποφασίζοντας ο ίδιους ποιους και πόσους θα πάρει. Τεκμαίρεται ωστόσο ότι θα προσλάβει τους περισσότερους, λόγω της εμπειρίας που έχουν στην παραγωγή νικελίου».

Όσον αφορά στην περαιτέρω μείωση του ποσοστού του Δημοσίου στα ΕΛΠΕ, ο κ. Χατζηδάκης ανέφερε ότι «η διαδικασία συνεχίζεται, αναζητούμε να βρούμε την κατάλληλη ευκαιρία διότι η συναλλαγή πρέπει να είναι κερδοφόρα για το Δημόσιο», ενώ επιβεβαίωσε ότι γίνονται κινήσεις και προς την κατεύθυνση της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ, «αν και δεν είμαστε ακόμα σε φάση ανακοινώσεων».

Ειδική αναφορά έκανε τέλος ο Υπουργός και στο θέμα της απολιγνιτοποίησης, προαναγγέλλοντας αφενός τον άμεσο ορισμό του Ειδικού Συντονιστή που θα έχει την συνολική εποπτεία του σχεδίου Δίκαιης Μετάβασης των λιγνιτικών περιοχών, αφετέρου την επίσκεψή του στη Δυτική Μακεδονία, για να ξεκινήσει ο ουσιαστικός διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες στη βάση μελέτης της Παγκόσμιας Τράπεζας και των σχεδίων άλλων εμπλεκόμενων φορέων, όπως της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. «Η προσπάθειά μας επικεντρώνεται στη διασφάλιση των θέσεων εργασίας», κατέληξε.

To ποδόσφαιρο νοσεί και χρειάζεται μαχαίρι, λέει στη Realnews ο Κωστής Χατζηδάκης όσον αφορά την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά το τελεσίγραφο του πρωθυπουργού. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μάλιστα, ξεκαθαρίζει πως «αν δεν το βάλουν μόνοι τους, θα το βάλει η πολιτεία. Η Ελλάδα δεν μπορεί να διχάζεται στο εσωτερικό και να εξευτελίζεται στο εξωτερικό με αφορμή το ποδόσφαιρο». Όσον αφορά την τουρκική προκλητικότητα και το ενδεχόμενο προσφυγής στη Χάγη, ο Κ. Χατζηδάκης τονίζει πως δεν είναι μια απλή υπόθεση. Ωστόσο, όμως, όπως επισημαίνει, πιστεύει στις ελληνικές θέσεις, διότι στηριζόμαστε στο Διεθνές Δίκαιο. Και προσθέτει πως «η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, δεν έχει αποδεχθεί τη δικαιοδοσία της Χάγης, διότι τη φοβάται. Διότι γνωρίζει ότι οι διεκδικήσεις της αντιβαίνουν το Διεθνές Δίκαιο».

Η προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης είναι μονόδρομος όσον αφορά την τουρκική προκλητικότητα;

Σε σχέση με την Τουρκία έχουμε τρεις επιλογές: Η μία επιλογή είναι να μεσολαβήσει μία τρίτη χώρα ως “χωροφύλακας” για να αποτραπούν τα χειρότερα. Δεν ξέρω αν αυτό θα συμβεί στην παρούσα φάση. Παρεμβάσεις όμως π.χ. των ΗΠΑ στο παρελθόν, βρήκαν ένα τμήμα των συμπολιτών μας αντίθετο. Η δεύτερη επιλογή θα ήταν ένα θερμό επεισόδιο. Στο οποίο εγώ λέω ότι μπορούμε να κερδίσουμε. Διότι έχουμε αξιόμαχες ένοπλες δυνάμεις! Σε μια περίοδο όμως που προσπαθούμε να βγούμε από τη δεκαετή οικονομική κρίση, ο αντίκτυπος ενός τέτοιου συμβάντος θα μας οδηγήσει προς τα πίσω. Και η τρίτη επιλογή είναι η διαιτησία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Δεν είναι μία απλή υπόθεση. Έχει σημασία η ατζέντα και το συνολικό κλίμα μέσα στο οποίο θα γίνει η προσφυγή. Εγώ ωστόσο πιστεύω στις ελληνικές θέσεις. Διότι στηριζόμαστε στο Διεθνές Δίκαιο! Η Τουρκία από την άλλη πλευρά δεν έχει αποδεχθεί τη δικαιοδοσία της Χάγης. Διότι τη φοβάται. Διότι γνωρίζει ότι οι διεκδικήσεις της αντιβαίνουν στο Διεθνές Δίκαιο. Δεν έχουμε συνεπώς κανένα λόγο να είμαστε ηττοπαθείς. Από εκεί και πέρα, όποιος έχει τέταρτη λύση, παρακαλώ να την προτείνει.

Μετά την απόφαση της επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού προωθήσατε νομοθετική ρύθμιση για τον μη υποβιβασμό ουσιαστικά του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης, διαγράψατε τον Θοδωρή Ζαγοράκη απο την Κ.Ο. και ο πρωθυπουργός απείλησε με διακοπή του πρωταθλήματος σε περίπτωση που το νοσηρό κλίμα συνεχιστεί. Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής;

 Από όλα όσα είπε ο πρωθυπουργός κρατώ ένα πράγμα. Το ποδόσφαιρο είναι μια σημαντική διάσταση της ζωής πολλών συμπολιτών μας. Δεν είναι όμως τόσο σημαντικό όσο είναι η ένταση με την Τουρκία, η υπέρβαση των συνεπειών της μεγάλης οικονομικής κρίσης, η καταπολέμηση της ανεργίας, η υγεία και η εκπαίδευση των παιδιών μας. Ας βάλουμε επιτέλους ως κοινωνία κάποιες προτεραιότητες. Δεν μπορούμε να είμαστε μία κοινωνία σε νηπιακή κατάσταση και να επιτρέπουμε στα πέναλτι και στα οφσάιντ να μας διχάζουν. Ασφαλώς το ποδόσφαιρο νοσεί και χρειάζεται μαχαίρι. Αν δεν το βάλουν μόνοι τους, θα το βάλει η Πολιτεία. Διότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διχάζεται στο εσωτερικό και να εξευτελίζεται στο εξωτερικό με αφορμή το ποδόσφαιρο. 

Ανακοινώσατε, ότι μέχρι το 2023 θα κλείσουν τρεις από τις 4 λιγνιτικές μονάδες στη Δυτική Μακεδονία. Πως θα αντικαταστήσετε τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν; Έχετε σχέδιο για να πάρετε κονδύλια από το ταμείο Δίκαιης Μετάβασης; Θα προλάβετε; 

 Στην απολιγνιτοποίηση στόχος μας είναι μόνο μία λιγνιτική μονάδα να παραμείνει σε λειτουργία μετά το 2023 και να πετύχουμε την πλήρη απολιγνιτοποίηση μέχρι το 2028. Είναι μία αυτονόητη οικονομικά πολιτική. Καθώς ο λιγνίτης έχει γίνει πλέον ζημιογόνος λόγω της στροφής της ΕΕ στην πράσινη ενέργεια. Η ΔΕΗ έχασε το 2018 από τον λιγνίτη 200 εκατ. ευρώ και το 2019 300 εκατ. ευρώ. Για να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες αυτής της μετάβασης στη Δυτική Μακεδονία- αλλά και στη Μεγαλόπολη- συστήσαμε Διυπουργική Επιτροπή που θα εκπονήσει μέχρι τα τέλη Ιουνίου το Σχέδιο Δίκαιης Μετάβασης των περιοχών αυτών. Αυτό το Σχέδιο θα βασιστεί σε πόρους έως 4,4 δισ. ευρώ που θα προέλθουν από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης της ΕΕ και από άλλες δημόσιες και ιδιωτικές πηγές. Ώστε οι περιοχές αυτές να γίνουν πρότυπα βιώσιμης ανάπτυξης στη μετά λιγνίτη εποχή, όχι μόνο στην ενέργεια, αλλά στη βιομηχανία γενικότερα, τη μεταποίηση, τη γεωργία,  τις υπηρεσίες, τον αγροτουρισμό. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για αυτές τις περιοχές.

Όταν ολοκληρωθεί η ρύθμιση για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων θα έχουμε κατεδαφίσεις;

 Στα αυθαίρετα φέραμε μία σφαιρική ρύθμιση πενταετούς διάρκειας. Στο πρώτο στάδιο - μέχρι το τέλος Ιουνίου- τακτοποιούνται όλα τα αυθαίρετα με βάση το ισχύον πλαίσιο. Αυτή θα είναι μία ακόμα- τελευταία ωστόσο και το τονίζω αυτό- ευκαιρία και για τα αυθαίρετα με βαριές παραβάσεις της κατηγορίας 5. Στο δεύτερο στάδιο- από τον Ιούλιο και για μία πενταετία- θα είναι δυνατή η τακτοποίηση για τα αυθαίρετα των υπόλοιπων 4 κατηγοριών. Και διέπεται από 3 αρχές: Πρώτον, μόνο όσα αυθαίρετα κτίστηκαν μέχρι τις 27.07.2011 θα μπορούν να τακτοποιηθούν, όπως έχει αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Δεύτερον, η τακτοποίηση θα συνδέεται με την έκδοση ηλεκτρονικής ταυτότητας. Και δεν θα χρειάζεται πια όλης της πολυκατοικίας, αλλά θα αρκεί του διαμερίσματος. Και τρίτον από τον Ιούλιο και μετά θα επιβάλλεται πρόστιμο 20% για τη τακτοποίηση με προσαύξηση 5% για κάθε επιπλέον χρόνο καθυστέρησης. Είναι μία ρύθμιση δίκαιη και λειτουργική με την οποία η Πολιτεία δίνει τον απαραίτητο χρόνο στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων. Και είμαστε αποφασισμένοι να την εφαρμόσουμε.

Η σωτηρία της ΛΑΡΚΟ σημαίνει και απολύσεις εργαζομένων;

 Όλη η προσπάθεια που γίνεται σήμερα, μέσα σε μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση στη ΛΑΡΚΟ, γίνεται για τους εργαζόμενους. Μιλάμε για μία επιχείρηση που: Χρωστάει 340 εκατομμύρια ευρώ στη ΔΕΗ και κάθε μήνα το χρέος της αυξάνεται. Έχει καταδικαστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για παράνομες κρατικές ενισχύσεις 135 εκατ. ευρώ που πρέπει να επιστρέψει στο Δημόσιο. Χρωστάει ακόμα 50 εκατ. ευρώ από περιβαλλοντικά πρόστιμα. Δεν έχει περιβαλλοντική αδειοδότηση. Μολύνει έντονα τον Ευβοϊκό. Και έχει θέματα ασφάλειας του προσωπικού της με αποτέλεσμα συχνά θανατηφόρα δυστυχήματα! Με τόσα προβλήματα, οποιαδήποτε επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα θα είχε κλείσει από καιρό! Το δίλημμα στην πραγματικότητα είναι μεταξύ της ξαφνικής πτώχευσης και της εφαρμογής της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2014 για παράλληλο διαγωνισμό πώλησης του εργοστασίου και των ορυχείων. Έτσι ώστε να βρεθεί ίσως ο ίδιος επενδυτής και να συνεχιστεί η λειτουργία της επιχείρησης καθαρή βαρών. Με μια τέτοια λύση οι εργαζόμενοι θα βρίσκονται σε σχετικά πλεονεκτική θέση, διότι ο επόμενος επενδυτής θα πάει κατά προτεραιότητα σε αυτούς λόγω της εξειδίκευσης που έχουν στο νικέλιο.

Για τις επενδυτικές ευκαιρίες που δημιουργεί η μετάβαση της Ελλάδας στην «πράσινη» ανάπτυξη  και τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις μίλησε –μεταξύ άλλων- ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στην γαλλική εφημερίδα Le Figaro κατά την επίσκεψή του στο Παρίσι (28-29 Ιανουαρίου).

Ερωτώμενος για τις επαφές που είχε με τις διοικήσεις μεγάλων γαλλικών ομίλων (Suez, Veolia, Total, Engie EDF, RTE, Eren), ο κ. Χατζηδάκης απάντησε ότι «Το μήνυμά μου δεν στηρίζεται απλώς στην ιστορική ελληνο-γαλλική φιλία. Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να έρθουν (στην Ελλάδα) οι Γάλλοι επενδυτές. Θα απελευθερώσουμε τον κλάδο ενέργειας μέσω του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεών μας, κάτι που θα προσελκύσει κεφάλαια και θα επιτρέψει τον εκσυγχρονισμό του. Προγραμματίζουμε την ιδιωτικοποίηση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ –σε δυο κομμάτια-, τη μείωση του ποσοστού του Δημοσίου στα ΕΛΠΕ. Η Ελλάδα έχει μια σταθερή κυβέρνηση με κοινοβουλευτική πλειοψηφία και έναν πρωθυπουργό που είναι πραγματικά υπέρ της επιχειρηματικότητας και ανοιχτός στους επενδυτές, περιλαμβανομένων και αυτών που μας εμπιστεύτηκαν στο παρελθόν, όπως οι Κινέζοι».

Ο υπουργός ΠΕΝ μίλησε επίσης για το φιλόδοξο πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης που προβλέπει το κλείσιμο όλων των εν λειτουργία λιγνιτικών μονάδων έως το 2023, για τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις των Κυκλάδων και της Κρήτης καθώς και για το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης της ηλεκτροκίνησης.  Αναφερόμενος στις πρωτοβουλίες για ταχύτερη διείσδυση των ΑΠΕ,  τόνισε ότι εντός του Φεβρουαρίου θα κατατεθεί νομοσχέδιο που θα απλοποιεί δραστικά τις διαδικασίες αδειοδότησης.

Τέλος, στην ερώτηση εάν τον ανησυχεί η τουρκική προκλητικότητα, ο κ. Χατζηδάκης απάντησε ότι «αποτελεί εστία ανησυχίας για ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς οι τουρκικές προκλήσεις αμφισβητούν τις ιδρυτικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και το διεθνές δίκαιο. Υπάρχουν ευρωπαϊκές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, η οποία ελπίζω ότι θα κατανοήσει το μήνυμα της Ευρώπης. Εμείς προσπαθούμε πάντα να διατηρήσουμε τον διάλογο με τους Τούρκους γείτονές μας. Παράλληλα, οικοδομούμε συμμαχίες με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και ασφαλώς την Γαλλία».

Τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ΛΑΡΚΟ εδώ και 35 χρόνια περιέγραψε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Κωστής Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του στον ρ/σ Πρώτο Πρόγραμμα και τους δημοσιογράφους κα Μαρία Γεωργίου και κ. Βαγγέλη Παπαδημητρίου.

Ερωτηθείς για τον αν είναι δυνατή η εκκαθάριση εν λειτουργία στην επιχείρηση, ο κ. Χατζηδάκης υπογράμμισε πως «αν η ΛΑΡΚΟ ήταν μια οποιαδήποτε επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, με δεδομένα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, τα οποία είναι πέρα από κάθε φαντασία εδώ και πολλά χρόνια, αλλά επιτείνονται χρόνο με το χρόνο, θα είχε κλείσει! Κι αυτό το λέω διότι:

Έχουμε μια επιχείρηση η οποία χρωστάει 340 εκατ. ευρώ στη ΔΕΗ και μήνα με το μήνα αυξάνεται το χρέος της, διότι δεν έχει χρήματα να τα πληρώσει. Αυτά τα 340 εκατ. που χρωστάει η ΛΑΡΚΟ στη ΔΕΗ είναι το 80% των χρεών, συνολικά στη χώρα, της υψηλής τάσης. Και από τη ΔΕΗ πια εγείρονται θέματα σε σχέση και με την ευθύνη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της επιχείρησης. Διότι η ΔΕΗ είναι εισηγμένη επιχείρηση οπότε υπάρχει ένα τέτοιο μεγάλο ζήτημα.

Δεύτερον, υπάρχει τελεσίδικη καταδίκη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για παράνομες κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες έχουν δοθεί κατά καιρούς στη ΛΑΡΚΟ από το κράτος κατά παράβαση των κανόνων ανταγωνισμού, που είναι 135 εκατ. ευρώ, επιπρόσθετα από τα προηγούμενα.

Επιπλέον, η ΛΑΡΚΟ έχει στην πλάτη της περί τα 50 εκατ. ευρώ περιβαλλοντικά πρόστιμα, πέραν όσων σας είπα προηγουμένως. Δεν έχει περιβαλλοντική αδειοδότηση, μολύνει τον Ευβοϊκό και έχει και θέματα ασφαλείας με- δυστυχώς- περισσότερα του ενός θανατηφόρα δυστυχήματα, τα οποία συμβαίνουν όλο το τελευταίο διάστημα. Άρα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είναι θύματα της γενικότερα τραγικής κατάστασης της ΛΑΡΚΟ».

Όπως εξήγησε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στόχος είναι «να πετύχουμε μιας κάποιας μορφής εκκαθάριση εν λειτουργία, το οποίο- θέλω να σημειώσω για να μην θεωρούνται όλα αυτονόητα στη χώρα- δεν είναι τόσο εύκολο να το πετύχει κανείς με δεδομένη αυτή τη χαοτική οικονομική και νομική κατάσταση που διέπει τη ΛΑΡΚΟ αυτή την ώρα. Δεν είναι εύκολο να συμβεί και εξαντλούμε όλα τα περιθώρια από νομικής πλευράς προκειμένου να πάμε σε αυτό το δρόμο».

Απαντώντας στις κατηγορίες της αντιπολίτευσης περί προσπάθειας ιδιωτικοποίησης της επιχείρησης, ο κ. Χατζηδάκης ξεκαθάρισε πως «αν πάμε αύριο το πρωί και πούμε ότι ιδιωτικοποιούμε τη ΛΑΡΚΟ δεν θα την πάρει κανένας, δηλαδή θα πρέπει να είναι τρελός με πατέντα, για δέσιμο κάποιος ο οποίος να πάει να πάρει τη ΛΑΡΚΟ. Αυτές οι συζητήσεις δεν θα έπρεπε να γίνονται σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκή Δημοκρατία. Και δεν είναι ιδεολογικό το θέμα. Καταλαβαίνω τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι θέλουν να προστατεύσουν το ψωμί τους. Θέλουν να προστατεύσουν την προοπτική τους. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία και επίσης 35 χρόνια αυτή είναι η κατάσταση στη ΛΑΡΚΟ. Είναι από τη δεκαετία του ’80 που αναβάλλεται από αλλεπάλληλες κυβερνήσεις. Αλλά έχει φτάσει στο μη περαιτέρω, διότι σας λέω κάποια στιγμή έρχονται οι σταγόνες που ξεχειλίζουν το ποτήρι και είμαστε σε αυτή τη φάση».

Αναφορικά με την προσπάθεια να σταθεί όρθια η ΛΑΡΚΟ και να μην ζημιωθούν οι εργαζόμενοί της, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας σημείωσε πως «προσπαθούμε να βρούμε μια λύση, με δυσκολίες, έτσι ώστε να πάμε σε εκκαθάριση εν λειτουργία και προσπαθούμε να ξεπεράσουμε μια σειρά από εμπόδια για να γλιτώσουμε την απότομη πτώχευση. Περί αυτού πρόκειται. Εδώ δεν είναι το δίλημμα αν θα συνεχίσουμε έτσι όπως είμαστε σήμερα. Το δίλημμα στην πραγματικότητα είναι πτώχευση ή να βρούμε κάποια νομική φόρμουλα που να μας επιτρέψει να εφαρμόσουμε την απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 2014 που δεν εφαρμόστηκε τότε με χειρότερα, σήμερα, οικονομικά δεδομένα για τη ΛΑΡΚΟ. Διότι εν τω μεταξύ επιβαρύνθηκε κι άλλο η κατάσταση. Η απόφαση αυτή προέβλεπε ότι για να αντιμετωπιστεί το θέμα των κρατικών ενισχύσεων θα έπρεπε η επιχείρηση να προχωρήσει, μέσα από μια διαδικασία του πτωχευτικού δικαίου, σε ένα διαγωνισμό με πώληση στοιχείων ενεργητικού, χωριστά το εργοστάσιο, χωριστά τα ορυχεία την ίδια μέρα έτσι ώστε να μπορεί να βρεθεί ίσως ο ίδιος επενδυτής και να συνεχιστεί η λειτουργία της επιχείρησης καθαρή βαρών και με νέα συμβόλαια φυσικά για τους εργαζόμενους.

Όλη η κουβέντα που γίνεται σήμερα, γίνεται για τους εργαζόμενους. Αν δεν υπήρχαν οι εργαζόμενοι, η πρώτη αυστηρά τυπική λύση είναι πτώχευση, λουκέτο. Εκείνο το οποίο μας απασχολεί ακριβώς είναι το πρόβλημα των εργαζομένων και γι’ αυτό το λόγο συζητάμε όλα αυτά. Οι εργαζόμενοι, αν προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση τελικά, με δεδομένες τις συνθήκες θα είναι σε σχετικά πλεονεκτική θέση την επόμενη μέρα διότι ο επόμενος επενδυτής θα πάει κατά προτεραιότητα σε αυτούς προκειμένου να βρει εργαζόμενους λόγω της εξειδίκευσης που έχουν στο νικέλιο».