Οι κανόνες ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης ισχύουν για τον επαγγελματικό αθλητισμό. Όμως, κάποιοι αθλητικοί κανόνες μπορεί να “μείνουν εκτός” του κοινοτικού δικαίου. Αυτό προκύπτει από απάντηση της Επιτρόπου για θέματα ανταγωνισμού, Νέλι Κρους, σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κωστή Χατζηδάκη. Ωστόσο, η Κομισιόν κάνει τα στραβά μάτια ως προς το καθεστώς τηλεοπτικών δικαιωμάτων
Συγκεκριμένα, ο κ. Χατζηδάκης, είχε ζητήσει να πληροφορηθεί δύο πράγματα: Πρώτον, αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι ο επαγγελματικός αθλητισμός εμπίπτει στους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ ή αν αποτελεί ειδικό φαινόμενο που εξετάζεται διαφορετικά στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου. Δεύτερον, αν με βάση τους κανόνες της FIFA και της UEFA που ισχύουν για τα τηλεοπτικά δικαιώματα, είναι θεμιτό να ενισχύεται ακόμη περισσότερο η δεσπόζουσα θέση των μεγάλων ομάδων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χωρίς να δίνονται ίσες ευκαιρίες και στις μικρές ομάδες.
Η Επίτροπος απάντησε στο πρώτο ερώτημα του ευρωβουλευτή σημειώνοντας ότι ο επαγγελματικός αθλητισμός εμπίπτει στους κανόνες περί ανταγωνισμού της ΕΕ. Ωστόσο, δέχεται ότι οι αθλητικοί κανόνες μπορούν υπό προϋποθέσεις να παρακάμπτουν το κοινοτικό δίκαιο. Αυτό έγινε σαφές και με την απόφαση “Μέκα-Μεδίνα” του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπου το ΔΕΚ χαρακτήρισε θεμιτούς τους κανόνες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής για “ντόπινγκ”. Μάλιστα, η Επίτροπος τονίζει ότι αν ένας αθλητικός κανόνας περιορίζει τον ανταγωνισμό, θα πρέπει αυτός να εξετάζεται συνολικά στο πλαίσιο της διοργάνωσης και της καλής διεξαγωγής της αθλητικής δραστηριότητας.
Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα του κ. Χατζηδάκη σχετικά με το υπάρχον σύστημα τηλεοπτικών δικαιωμάτων το οποίο ενισχύει υπέρμετρα τις ομάδες που προκρίνονται στις ημιτελικές και τελικές φάσεις των ευρωπαϊκών κυπέλλων -και πιο συγκεκριμένα τις G-14, η κ. Κρους απέφυγε να απαντήσει. Σημείωσε δε, ότι μέχρι στιγμής στην Κομισιόν δεν έχει υποβληθεί καμία πρόταση για να ξεπεραστούν οι ανισότητες που δημιουργούνται, όπως για παράδειγμα με την επιβολή ανώτατων ορίων δαπανών των ομάδων (πχ. salary caps), όπως έχει γίνει σε ορισμένες περιπτώσεις στην Αμερική και στην Αυστραλία.
Ο κ. Χατζηδάκης δήλωσε σχετικά: “Σε σχέση με τα τηλεοπτικά δικαιώματα, είτε δεχτούμε ότι ο αθλητισμός εμπίπτει, είτε ότι δεν εμπίπτει στο κοινοτικό δίκαιο, υπάρχει ζήτημα, καθώς οι πλούσιες ομάδες γίνονται πλουσιότερες, ενώ οι μικρές ομάδες γίνονται πιο ανίσχυρες. Με βάση τους κανόνες του αθλητισμού αυτό δεν είναι δίκαιο, καθώς ουσιαστικά μονιμοποιούνται κάποιοι ισχυροί στις πρώτες θέσεις της ευρωπαϊκής κατάταξης και οι υπόλοιπες ομάδες γίνονται ένα απλό συμπλήρωμα. Με βάση τους κανόνες της ΕΕ, πάλι δεν είναι δίκαιο, διότι αποτελεί ‘κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης’ οδηγώντας σε αθέμιτο ανταγωνισμό”.