Μετά από ένα σκληρό αγώνα δρόμου στις Βρυξέλλες, τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν εν τέλει τον προϋπολογισμό για τα Διαρθρωτικά Ταμεία, αυτό που γνωρίζουμε ως Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, για την περίοδο 2007-2013. Λαμβάνοντας υπόψη ότι πια ο καταμερισμός γίνεται σε 25 αντί για 15 μέρη, η Ελλάδα επιτυχώς διεκδίκησε 20 δις από το συνολικό ποσό των 308 δις ευρώ.
Την περίοδο αυτή, η χώρα μας διαμορφώνει το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ), γνωστότερο και ως Δ’ ΚΠΣ. Αν και η Κυβέρνηση αναμένει την έγκριση του ΕΣΠΑ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι αναπτυξιακές προτεραιότητες έχουν ήδη διαμορφωθεί και στο πλαίσιο αυτό υπάρχει μια στροφή σε επενδύσεις στην εκπαίδευση, την κατάρτιση και τις νέες τεχνολογίες. Ωστόσο, οι υποδομές αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του προγράμματος και αφορούν σε επενδύσεις στην ενέργεια, στο τεχνολογικό κεφάλαιο και στις μεταφορές.
Στοιχεία της ΕΕ για τα 15 παλιά κράτη μέλη δείχνουν ότι η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται πολύ περισσότερο από τις μεταφορές από ότι τα άλλα κράτη μέλη. Βρισκόμαστε στην περιφέρεια της ΕΕ, σε μια γεωγραφική θέση που επιβάλλει την ανάπτυξη του τομέα των μεταφορών, ειδικά των θαλάσσιων και εναέριων. Παράλληλα, η μορφολογία της χώρας μας υψώνει εμπόδια στην εκπόνηση έργων υποδομών. Αυτό εξηγεί εν μέρει τις καθυστερήσεις που έχουν παρατηρηθεί σε ορισμένα τμήματα της Εγνατίας Οδού και σε οδικούς άξονες νησιών. Ωστόσο, μέσω του Γ’ ΚΠΣ, έχουν δρομολογηθεί σημαντικές παρεμβάσεις βελτίωσης του υπάρχοντος δικτύου, αλλά και η δημιουργία ενός πραγματικά οργανωμένου διαλειτουργικού δικτύου, έτσι ώστε η Ελλάδα να βρεθεί από την περιφέρεια στην καρδιά της Ευρώπης.
Χαρακτηριστικός είναι σε αυτό το σημείο ο ρόλος των θαλάσσιων μεταφορών. Η Ελλάδα, λόγω του νησιωτικού της χαρακτήρα, εξαρτάται σημαντικά από μέτρα εκσυγχρονισμού τόσο των υποδομών όσο και της ίδιας της ναυσιπλοΐας.
Μέτρα όπως η κατασκευή νέων λιμανιών, ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων λιμενικών υποδομών, αλλά και επενδύσεις για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. Πέρα όμως από την ενδυνάμωση των θαλάσσιων μεταφορών, χρειάζεται να επενδύσουμε και στα άλλα δίκτυα – οδικό και σιδηροδρομικό. Έτσι, όχι μόνο οι ελληνικές θαλάσσιες μεταφορές θα καταστούν πιο ανταγωνιστικές, αλλά θα επιτραπεί η διασύνδεση των διευρωπαϊκών δικτύων, η ανάπτυξη συγκοινωνιακών κόμβων και το άνοιγμα των θαλάσσιων εμπορευματικών διαδρομών, κάτι που άλλωστε επιζητά και η ίδια η ΕΕ στα πλαίσια της ενιαίας αγοράς. Το μέγα ζητούμενο σήμερα είναι η διαλειτουργικότητα των μεταφορών, η ένταξη δηλαδή όλων των διαφορετικών μέσων μεταφορών στη λογική ενός ενιαίου δικτύου, πράγμα που θα μειώσει το συνολικό κόστος και θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Επιθυμία μας είναι να αξιοποιήσουμε σωστά τους πόρους για την περίοδο 2007 – 2013, έτσι ώστε τα ευρωπαϊκά κονδύλια να έχουν πραγματικά μια προστιθέμενη αξία για την οικονομία μας και βέβαια για τη ναυτιλία που αποτελεί κινητήρια μηχανή για την Ελλάδα.