Προσκλητήριο σε όλες τις Φιλελεύθερες δυνάμεις να συσπειρωθούν με τη Νέα Δημοκρατία απηύθυνε ο αντιπρόεδρος του κόμματος Κωστής Χατζηδάκης, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το liberal.gr στο Χίλτον στο πλαίσιο του Money Show και με θεμα: “Είναι το μέλλον της Ελλάδας φιλελεύθερο;”.
Ο Κωστής Χατζηδάκης επεσήμανε ότι το έργο της επόμενης κυβέρνησης θα είναι πολύ δύσκολο και ότι θα τεθεί το ερώτημα “Νέα Δημοκρατία ή μπάχαλο”, όπως ανάλογα ερωτήματα είχαν τεθεί μετά την μεταπολίτευση.
Αν αποτύχουμε, τόνισε ο κ. Χατζηδάκης το μέλλον της Ελλάδας θα είναι το μπάχαλο.
Ομιλία του Κωστή Χατζηδάκη στην εκδήλωση
«Είναι το μέλλον της Ελλάδας φιλελεύθερο;»
στο πλαίσιο του Money Show
- Κυρίες και κύριοι,
- Πριν μιλήσουμε για το αν το μέλλον της Ελλάδας είναι φιλελεύθερο, πρέπει να δούμε κατά πόσο το παρελθόν της Ελλάδας είναι φιλελεύθερο.
- Εξετάζοντας, λοιπόν, την πορεία του ελληνικού κράτους, βλέπουμε μια μάχη μεταξύ δύο αντίρροπων δυνάμεων:
o Από τη μία είχαμε την επιρροή της Δύσης και των ιδανικών του Διαφωτισμού. Η επιρροή αυτή αντικατοπτρίζεται, για παράδειγμα, στο σύνταγμα της Επιδαύρου, στην πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου, αλλά και σε κείμενα σημαντικών ανθρώπων του πνεύματος όπως ο Γιώργος Θεοτοκάς και ο Μάρκος Δραγούμης. Και, φυσικά, συνδέεται άμεσα με τη στρατηγική επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή να βάλει τη χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
o Από την άλλη είχαμε τις δυνάμεις αυτές που ήθελαν να διατηρηθούν αναλλοίωτα τα στοιχεία της Ελλάδας ως καθ’ ημάς Ανατολή. Αυτό είχε κάποια θετικά στοιχεία. Θυμίζω, για παράδειγμα, τις έννοιες της φιλοξενίας και του φιλότιμου. Όμως είχε και πολλά αρνητικά, όπως η διατήρηση της κουλτούρας του ρουσφετιού, η άρνηση της διάκρισης των εξουσιών και ο περιορισμός της ελευθερίας του ατόμου.
Για πολλές δεκαετίες, η Ελλάδα είχε κάτι που τη διέκρινε από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες: Μια λαϊκίστικη κεντροαριστερά και μια πελατειακή δεξιά. Η κεντροαριστερά έδειξε λατρεία για το μεγάλο κράτος, αλλά και η δεξιά, ίσως και λόγω των πελατειακών σχέσεων, ενέδωσε στις σειρήνες του κρατισμού.
- Όποιος γνωρίζει έστω και στοιχειωδώς τις εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα μας καταλαβαίνει ότι η μάχη αυτή ήταν άνιση. Ο φιλελευθερισμός παρέμεινε ως έναν βαθμό μια ορφανή ιδεολογία στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση, με εξαίρεση μεμονωμένες αξιόλογες προσπάθειες. Η κεντροδεξιά δεν έδωσε την ιδεολογική μάχη που έπρεπε να δώσει, με αποτέλεσμα την ιδεολογική κυριαρχία της άλλης πλευράς.
- Ακόμα και ορισμένες ηγεσίες που κατά καιρούς πίεζαν από πάνω –ή πιέστηκαν- για κυβερνητικές παρεμβάσεις με φιλελεύθερο πρόσημο, συχνά το έκαναν παρουσιάζοντάς τες ως ένα πικρό χάπι που έπρεπε να καταπιούν.
- Ίσως το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πιστεύει ότι στη χώρα μας επικράτησε ο φιλελευθερισμός!
- Ασχέτως που επί δεκαετίες είχαμε ένα μοντέλο λαϊκίστικου κρατισμού, με τις περισσότερες αγορές μας να είναι από τις πιο κλειστές στην Ευρώπη! Ασχέτως που οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις –ακόμα και οι πιο μετριοπαθείς- πολεμήθηκαν λυσσαλέα και ορισμένες φορές έμεναν στο ράφι! Ασχέτως αυτών –και άλλων πολλών- μια μερίδα της κοινής γνώμης πιστεύει ότι στη χώρα μας κυριάρχησε ο φιλελευθερισμός!
- Άρα η λύση για να βγούμε από την κρίση ποια είναι; Λιγότερος φιλελευθερισμός! Αυτή είναι η θεραπεία που προτείνουν οι λαϊκιστές!
- Έχω προσωπική εμπειρία, άλλωστε.
- Πιθανώς να θυμάστε πόσο πολεμήθηκα ως υπουργός όταν προώθησα μεταρρυθμίσεις για την απελευθέρωση της οικονομίας.
o Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η Ολυμπιακή. Πολλοί υπουργοί είχαν δοκιμάσει να προωθήσουν αυτή την αλλαγή και όλοι σκόνταφταν, τελικά, στο πολιτικό κόστος και στις έντονες αντιδράσεις. Η Ολυμπιακή ήταν «η ζωή μας, η ψυχή μας, η σημαία μας» κλπ. Τελικά προχωρήσαμε και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το κράτος γλύτωσε ένα κόστος 400 εκατομμυρίων τον χρόνο, ενώ πήρε 200 εκατομμύρια από την πώληση και πλέον εισπράττει περίπου 250 εκατομμύρια τον χρόνο από τις αερομεταφορές από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές! Δεν έκρυψα ποτέ ότι η λύση συνοδεύτηκε από ένα γενναιόδωρο πακέτο ύψους 1,2 δισ στους εργαζομένους. Αλλά αν κάποιος ξέρει βασικά μαθηματικά αντιλαμβάνεται ότι ολόκληρο αυτό το πακέτο τελικά ισοδυναμούσε με τρία ετήσια ελλείμματα της Ολυμπιακής! Με άλλα λόγια, λαμβάνοντας υπόψη όλο το πακέτο αυτό έχουμε κερδίσει ήδη ενάμιση δις. σε σχέση με το αν σήμερα λειτουργούσε η Ολυμπιακή!
o Άλλο παράδειγμα ήταν ο ΟΣΕ. Κατορθώσαμε να ξεκινήσουμε ένα πρόγραμμα εξυγίανσης τον Αύγουστο του 2008 που οδήγησε, τελικά, στην ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Για να τα καταφέρουμε, όμως, έπρεπε να ξεπεράσουμε μεγάλες αντιστάσεις από αυτούς που ήθελαν να συνεχίσουν οι φορολογούμενοι να πληρώνουν 2 εκατομμύρια τη μέρα για να συντηρούμε τον πιο προβληματικό σιδηροδρομικό οργανισμό στην Ευρώπη!
o Υπήρξαν, βέβαια, και μια σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις την περίοδο 2012-14. Μόνο από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ είχαμε 280 διαφορετικές παρεμβάσεις για την κατάργηση ενός μεγάλου φάσματος στρεβλώσεων στην αγορά. Και εκεί συναντήσαμε σκληρές αντιδράσεις από πολλούς που ήθελαν να παραμείνουν κλειστές συγκεκριμένες αγορές λόγω συντεχνιακών συμφερόντων. Τα στοιχεία, όμως, δεν μπορούν να κρυφτούν. Και τα στοιχεία λένε ότι οι μεταρρυθμίσεις που υλοποιήθηκαν, λειτούργησαν προς όφελος της οικονομίας και των καταναλωτών.
Ενδεικτικά:
§ Στο φρέσκο γάλα η κατανάλωση του ελληνικού γάλακτος αυξήθηκε κατά +3,8% για το 2014.
§ Η απελευθέρωση των διδάκτρων εκπαίδευσης οδήγησε σε μείωση κατά κατά -6,9% από το 2012 μέχρι σήμερα.
§ Με την κατάργηση της «ενιαίας τιμής» οι τιμές των βιβλίων στην Ελλάδα συνολικά έχουν υποχωρήσει από το 2013 μέχρι το 2016 κατά -6,2%.
§ Με την τοποθέτηση του βρεφικού γάλακτος στα σουπερμάρκετ η τιμή μ&