Πριν από μερικές ημέρες για μία ακόμα φορά στην χώρα μας πολλοί αισθάνθηκαν την ανάγκη να μιλήσουν για ένα θέμα που δεν το ήξεραν. Το θέμα ήταν η «Οδηγία για τις Υπηρεσίες» ή Οδηγία Μπόλκεσταïν όπως ήταν γνωστή μέχρι πρότινος. Πολλά από αυτά που γράφτηκαν και ειπώθηκαν στην Ελλάδα μόνο ως αστεία θα μπορούσαν να λεχθούν αλλού. Ας δούμε περί τίνος πρόκειται.
Η
Οδηγία για τις Υπηρεσίες που ψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία την προηγούμενη Τετάρτη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποσκοπεί στο άνοιγμα της αγοράς των Υπηρεσιών μέσω της άρσης των νομικών, διοικητικών και γραφειοκρατικών εμποδίων που υπήρχαν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ευκολότερη αδειοδότηση στις επιχειρήσεις που θέλουν να δραστηριοποιηθούν σε άλλα κράτη μέλη, μεγαλύτερες επενδύσεις στον τομέα αυτό, άρα και περισσότερες θέσεις εργασίας. Σε μία οικονομία όπως η ευρωπαϊκή, όπου στον τομέα των Υπηρεσιών αντιστοιχεί το 70% του εργατικού δυναμικού και το 60% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ είναι εύκολα αντιληπτό η ευεργετική επίδραση της Οδηγίας στα επόμενα χρόνια. ( Ήδη, μελέτη του ΟΟΣΑ εκτιμά ότι ένα άνοιγμα στον τομέα των Υπηρεσιών θα δημιουργήσει στο μέλλον 2,5 εκ νέες θέσεις εργασίας και θα αυξήσει το ευρωπαϊκό ΑΕΠ κατά 1,8%).
Η μεγάλη πλειοψηφία με την οποία ψηφίστηκε η Οδηγία, αντανακλά την ευρύτατη αποδοχή της από όλο το πολιτικό φάσμα της Ευρωβουλής ( Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα, Φιλελεύθερους, Σοσιαλιστές ). Και αυτό γιατί το τελικό τροποποιημένο κείμενο – που αποτέλεσε τη βάση για την Κοινή Θέση του Συμβουλίου η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα και από όλες τις Κυβερνήσεις – απαλείφει τους φόβους και τις ανησυχίες των εργαζομένων καθώς δεν θίγει σε καμία περίπτωση τα δικαιώματα που απορρέουν από το εργατικό δίκαιο. Δηλαδή τις συλλογικές συμβάσεις, την
κοινωνική ασφάλιση και τα ημερομίσθια, που θα είναι αυτά της χώρας υποδοχής, ώστε να μην υπάρχουν κίνητρα εισαγωγής εργαζομένων από φτηνότερες χώρες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας χαιρετίστηκε τόσο από τον Πρόεδρο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών κ Σουλτς -ο οποίος θεωρεί την εξέλιξη ως επιβράβευση της πολιτικής τους – όσο και από την Συνομοσπονδία των Ευρωπαίων Εργαζομένων που σε Δελτίο Τύπου της, θεωρεί το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας
επιτυχία του Ευρωπαϊκού Εργατικού Κινήματος.
Όλα τα παραπάνω είναι μάλλον ψιλά γράμματα για πολλούς πολιτικούς αναλυτές στη χώρα μας. Διακατεχόμενοι από
φοβικά σύνδρομα απέναντι σε οποιαδήποτε αλλαγή και μάλιστα στο όνομα των συμφερόντων των εργαζομένων, αντιτίθενται σε μία πολιτική που θα διευρύνει τις επενδύσεις και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Εάν επιβληθεί η άποψή τους θα διατηρηθεί η σημερινή κλειστή αγορά στον τομέα των Υπηρεσιών αποσκοπώντας – άθελά τους(;) – στην διατήρηση των προνομίων των συντεχνιών, σε βάρος όμως των καταναλωτών,
της πλειοψηφίας των εργαζομένων και των ανέργων. Και όχι μόνο αυτό. Πολλοί από τους «αναλυτές» εδώ, είτε δεν ξέρουν είτε αποκρύπτουν την θετική πλέον τοποθέτηση τόσο των ευρωπαϊκών εργατικών συνδικάτων όσο και του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Από κοντά και το ΠΑΣΟΚ το οποίο σε συνθήκες πλήρους πολιτικής σύγχυσης και σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ευρωπαίους σοσιαλιστές και τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, ακολούθησε τον δρόμο της αποχής με εξαιρέσεις! Έτσι, συντάχθηκε στο θέμα αυτό με πολιτικές δυνάμεις που αντιτίθενται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση (ένα κομμάτι της αριστεράς, ευρωσκεπτικιστές κλπ), αλλά και με τους εκπροσώπους των εργοδοτών που απορρίπτουν
την Οδηγία ως υπερβολικά κρατικιστική! Και όλα αυτά στο όνομα της απασχόλησης και της καταπολέμησης της ανεργίας!
Η ψήφιση της Οδηγίας αποτελεί ένα μεγάλο βήμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά ότι σε κρίσιμες επιλογές για το μέλλον η Ενωμένη Ευρώπη βρίσκει τον τρόπο να υπερβαίνει επί μέρους
διαφορές και να αντιμετωπίζει τις νέες προκλήσεις. Αφήνει έτσι στο περιθώριο όσους επιθυμούν αντί για το φεγγάρι να κοιτούν το δάχτυλο!