Δύο χρόνια και πλέον από τις εκλογές του Μαρτίου 2004, είστε ικανοποιημένος από το έργο της κυβέρνησης;
Στην οικονομία μπήκαν οι βάσεις. Ψηφίστηκαν ο φορολογικός και επενδυτικός νόμος, ο νόμος για την συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ( ΣΔΙΤ ), ο νόμος για την εξυγίανση των ΔΕΚΟ. Παράλληλα έγιναν παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό των τραπεζών και στο ωράριο των καταστημάτων, αλλά και στις εργασιακές σχέσεις προς την κατεύθυνση μίας μεγαλύτερης ευελιξίας. Στο πλαίσιο αυτό ξεκίνησε και συνεχίζεται η προσπάθεια της εξυγίανσης των οικονομικών του δημοσίου τομέα για τον περιορισμό των ελλειμμάτων και του χρέους πράγμα που βοηθάει στην σταθεροποίηση της οικονομίας. Τα αποτελέσματα αρχίζουν ήδη να φαίνονται. Έχουμε πτώση της ανεργίας που πλησιάζει τις δύο ποσοστιαίες μονάδες, αύξηση του ΑΕΠ διπλάσια σε σχέση με τον μέσο όρο της ευρωζώνης – παρά το ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν παρελθόν – σημαντική αύξηση του τουριστικού συναλλάγματος και αύξηση των εξαγωγών κατά 13%. Τα δύο επόμενα χρόνια οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα εμπεδωθούν και θα αποδώσουν περισσότερο. Την προσπάθεια αυτή θα την βοηθήσουν αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Δημόσιας Διοίκησης και της εκπαίδευσης.
Πόσο σημαντικά πιστεύετε ότι θα είναι για την κυβέρνηση τα αποτελέσματα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών του Οκτωβρίου 2006;
Ας μη γελιόμαστε. Όποιος κερδίζει τις δημοτικές εκλογές επιχειρεί να το εκμεταλλευτεί πολιτικά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μία νίκη ή μία ήττα στις δημοτικές εκλογές προεξοφλεί ανάλογα αποτελέσματα και στις βουλευτικές. Αυτό που παρατηρώ με ενδιαφέρον είναι πως ο πήχυς του ΠΑΣΟΚ είναι πολύ χαμηλά. Και αυτό νομίζω πως κάτι λέει.
Τα εθνικά μας θέματα τέθηκαν και πάλι στην κορυφή της ατζέντας με αφορμή και την επίσκεψη της Κοντολίζα Ράϊς στην Αθήνα. Πώς κρίνετε τα μηνύματα από την επίσκεψη αυτή;
Πιστεύω πως από την πλευρά της κας. Ράις υπήρχε ειλικρίνεια θέσεων και προθέσεων. Δεν μάσησε τα λόγια της. Δεν περίμενα άλλωστε κάτι διαφορετικό καθώς από την μια εκπροσωπεί την μόνη παγκόσμια υπερδύναμη, από την άλλη αυτή είναι η σχολή σκέψης στην οποία η ίδια ανήκει. Δεν με εξέπληξε η τοποθέτησή της ούτε εδώ ούτε στην Άγκυρα. Τόσο σε εμάς όσο και στους Τούρκους επανέλαβε τις γνωστές αμερικανικές θέσεις που σε αρκετά σημεία διαφοροποιούνται τόσο από τις δικές μας όσο και από τις τουρκικές θέσεις. Εδώ συζητήθηκε αρκετά η τοποθέτηση της για την «Βόρεια Κύπρο» ξεχνώντας πως αυτό αντανακλά μία ευρύτερη τοποθέτηση των ΗΠΑ σε σχέση με το Κυπριακό και την προοπτική επίλυσής του έτσι όπως διαμορφώθηκε το σκηνικό τα τελευταία δύο χρόνια. Σε αυτή την ευρύτερη οπτική των ΗΠΑ, υπάρχει μία τροποποίηση θετική για την Ελλάδα: δεν υπάρχει η προσκόλληση που υπήρχε μέχρι τώρα στο Σχέδιο Ανάν. Αυτό είναι μία επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας. Από την άλλη πλευρά και στην Τουρκία η κα Ράις είπε πράγματα που ενόχλησαν. Υπενθύμισε την ανάγκη να ανοίξει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης και κράτησε σαφείς αποστάσεις από αυτά που περίμεναν οι Τούρκοι να πει για τους Κούρδους. Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε πως οι ΗΠΑ είναι μία τρίτη χώρα που προασπίζει κυρίως τα δικά της συμφέροντα. Δεν είναι η «μαμά» ούτε της Τουρκίας ούτε της Ελλάδας.
Χωρίς να έχει σημειωθεί πρόοδος στο Κυπριακό, πώς βλέπετε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας σε συνάρτηση με τη μη αναγνώριση της Κύπρου και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις;
Στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας τίθενται πλέον κάποια ερωτηματικά τόσο από την ίδια που δείχνει μία «μεταρρυθμιστική κόπωση», όσο και από αρκετές χώρες της ΕΕ. Το Κυπριακό είναι ένα μόνο μέρος του προβλήματος το οποίο έχει να αντιμετωπίσει η Τουρκία. Οι γείτονες μας στην προσπάθεια τους να μην τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους σε σχέση με την Κύπρο κρύβονται πίσω από το γεγονός της αποδοχής από τους Τουρκοκύπριους του σχεδίου Ανάν. Το ζητούμενο για την χώρα μας είναι πώς από την μία θα κρατήσει ζωντανή την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκία προκειμένου αυτή η προοπτική να αποτελέσει τον καταλύτη για την βελτίωση των σχέσεών μας, αλλά και από την άλλη πώς η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας δεν θα είναι μία πορεία «αλά τούρκα» με εκπτώσεις και εξαιρέσεις.
Στο στόχαστρο των ΗΠΑ βρέθηκε και η ενεργειακή συνεργασία της Ε.Ε. με τη Ρωσία. Ποια είναι η θέση της χώρας μας;
Τόσο η χώρα μας όσο και οι άλλες χώρες της ΕΕ έχουν να προασπίσουν τα συμφέροντά τους. Το θέμα της ενεργειακής κάλυψης συνδέεται με τις τιμές και την επάρκεια σε ενεργειακούς πόρους. Επομένως τόσο η Ελλάδα όσο και τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ θα ασκήσουν πολιτική στο θέμα με βάση τα συμφέροντά τους. Μπορεί η πολιτική αυτή για τον άλφα ή βήτα λόγο να συμπίπτει σε κάποια σημεία με την πολιτική των ΗΠΑ. Είναι δυνατόν όμως και να αποκλίνει. Ένα όμως είναι βέβαιο. Δεν μπορούμε να αυτοκτονήσουμε και να μείνουμε χωρίς καύσιμα για να υπηρετήσουμε τα συμφέροντα είτε της Αμερικής, είτε της Ρωσίας.
Πώς βλέπετε το μέλλον της Ολυμπιακής Αεροπορίας μετά την απόφαση της Κομισιόν για παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Ο υπουργός Οικονομίας διαβεβαίωσε ότι η Ολυμπιακή θα πετά τουλάχιστον μέχρι τον Οκτώβριο.
Προφανώς οι αποφάσεις της Κομισιόν επιβαρύνουν το κλίμα. Αλλά είναι προφανές πως στην περίπτωση της Ολυμπιακής η χώρα πληρώνει αμαρτίες παλαιότερων κυβερνήσεων. Η σημερινή κυβέρνηση έχει κάνει ότι μπορεί εξαντλώντας τα περιθώρια προκειμένου να αποφευχθεί το «μοντέλο Σαμπένα». Δηλαδή το κλείσιμο της σημερινής εταιρείας και η δημιουργία μίας νέας αρκετά μικρότερης. Η προσπάθεια συνεχίζεται με επιστράτευση όλων των νομικών, πολιτικών και οικονομικών επιχειρημάτων που μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς. Καλό είναι όσοι ασκούν εύκολη κριτική στους χειρισμούς της κυβέρνησης να μας υποδείξουν με ποιες νομικές ή πολιτικές μεθόδους είναι δυνατόν η κυβέρνηση να επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα. Η δημαγωγία έχει και κάποια όρια.
Πιστεύετε ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος τώρα;
Η κυβέρνηση ξεκαθάρισε ότι θέλει να ξεκινήσει ένα εθνικό διάλογο με σκοπό αφού καταλήξουμε σε μία αντικειμενική και αποδεκτή από όλους καταγραφή του προβλήματος, να λάβουμε την επόμενη τετραετία τα μέτρα που απαιτούνται έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Ας αντιληφθούμε κάτι: Η αντιμετώπιση του ασφαλιστικού δεν είναι θέμα καλών προθέσεων. Είναι θέμα αντικειμενικών δεδομένων. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες η αξιοπιστία των οποίων πρέπει να επιβεβαιωθεί, η δική μου γενιά εάν δεν ληφθούν μέτρα θα πάρει συντάξεις 30% μικρότερες από τις αναμενόμενες και οι καινούργιοι ασφαλισμένοι συντάξεις μικρότερες κατά 50%. Είναι λοιπόν η αδράνεια φιλολαϊκή πολιτική σε αυτή την περίπτωση;