“…Δεν τάζουμε παραδείσους, αλλά μιλάμε για δράσεις που εγγυώνται ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δράσεις που, σε καμιά περίπτωση, δε θυμίζουν το «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου. Αλλά και δράσεις που έχουν ως προαπαιτούμενο την πολιτική σταθερότητα. Διότι, εάν η Ελλάδα τεθεί εκτός ελέγχου μετά τις εκλογές, καμία πολιτική, δεξιά ή αριστερή, φιλελεύθερη ή σοσιαλιστική δε θα οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα…”
Την Κυριακή δεν είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολιτεύσεως, αλλά της μεταπολεμικής περιόδου. Θα μιλήσω για την ανάγκη να σταθεί επιτέλους η πατρίδα μας στα πόδια της. Για την ανάγκη, όση δικαιολογημένη πικρία κι αν έχουμε, να αποφασίσουμε υπεύθυνα. Να επιλέξουμε με βάση τη λογική και όχι το θυμικό. Γιατί το θυμικό είναι κακός σύμβουλος και έχει κοστίσει διαχρονικά πολύ ακριβά στην Ελλάδα.
Έγιναν λάθη. Έγιναν παραλείψεις. Μερίδιο ευθύνης φέρουν αναμφισβήτητα και τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο. Κατά κύριο λόγο το ΠΑΣΟΚ, που ήδη από τη δεκαετία του ’80, με την καταδίωξη της επιχειρηματικότητας και την ενοχοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, καταδίκασε αυτόν τον τόπο σε μαρασμό. Αλλά και η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι κόμμα αλάθητων. Προσπαθήσαμε φυσικά σε διάφορα μέτωπα, αλλά το μεγάλο μας λάθος ήταν ότι δεν προχωρήσαμε όσο αποφασιστικά και όσο γρήγορα θα έπρεπε. Δεν υπερασπισθήκαμε με το σθένος που απαιτείτο τις αρχές μας: το μικρότερο κράτος, την υγιή επιχειρηματικότητα, την εξωστρέφεια, απέναντι σε ένα μέτωπο δήθεν προοδευτικών δυνάμεων που με τις ιδέες του δηλητηρίασε τη χώρα.
Τούτη την ώρα, ωστόσο, δεν ωφελεί να αναμοχλεύουμε το παρελθόν. Τούτη τη στιγμή η χώρα χρειάζεται μια στιβαρή ηγεσία. Η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη ούτε για μία ημέρα. Δεν είμαστε ενώπιον ενός ιδεατού πολιτικού τοπίου. Οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά στους Έλληνες πολίτες είναι τρεις: Εκείνος που χάραξε τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ, μια ήδη αποτυχημένη συνταγή. Εκείνος που υπόσχονται άλλοι σχηματισμοί, είτε από δεξιά είτε από αριστερά. Σχήματα που στην καλύτερη των περιπτώσεων αποτελούν πειραματισμούς, με στελέχη αμφίβολης ποιότητας, με αλλόκοτες ιδέες που δεν έχουν δοκιμαστεί πουθενά. Ανεύθυνες και ακραίες αντιλήψεις. Τα άκρα, όμως, δεν έδωσαν ποτέ λύσεις σε καμιά οικογένεια, σε καμιά κοινωνία και σε κανένα κράτος. Και η κατάληξή τους ιστορικά είναι πάντοτε ίδια: διαγράφουν μια τροχιά και καταστρέφονται. Τις περισσότερες φορές όμως, καταστρέφοντας μαζί και τον ίδιο τους τον τόπο.
Και υπάρχει ο τρίτος δρόμος, εκείνος της ευθύνης και της κοινής λογικής. Ο δρόμος που θέλει να ακολουθήσει η Νέα Δημοκρατία. Τούτη την ώρα ο τόπος έχει ανάγκη από ένα κόμμα με συλλογική πείρα διακυβέρνησης από τη μία και συγκεκριμένες, δοκιμασμένες στην Ευρώπη λύσεις από την άλλη. Με ομάδα στελεχών που γνωρίζουν την κατάσταση και μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Με λύσεις ρεαλιστικές, δοκιμασμένες και ποτισμένες με τις ιδέες της ελεύθερης οικονομίας που τώρα και η ίδια η κοινωνία χρειάζεται. Με συγκεκριμένο πρόγραμμα για την οικονομία, την ανάπτυξη , τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο, την εγκληματικότητα, το μεταναστευτικό.
Δεν τάζουμε παραδείσους, αλλά μιλάμε για δράσεις που εγγυώνται ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δράσεις που, σε καμιά περίπτωση, δε θυμίζουν το «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου. Αλλά και δράσεις που έχουν ως προαπαιτούμενο την πολιτική σταθερότητα. Διότι, εάν η Ελλάδα τεθεί εκτός ελέγχου μετά τις εκλογές, καμία πολιτική, δεξιά ή αριστερή, φιλελεύθερη ή σοσιαλιστική δε θα οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα.
Οι στιγμές είναι δύσκολες. Oι Έλληνες αποφασίζουν για την οικογένειά τους, για το μέλλον, για την πατρίδα τους. Η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει. Εμείς, από την πλευρά μας, ως το κόμμα που ίδρυσε ο Κων/νος Καραμανλής, ξέρουμε πως μετά τις εκλογές θα έχουμε να σηκώσουμε ένα σταυρό στην πλάτη μας. Οι Έλληνες πολίτες από την άλλη θα προσέλθουν στις κάλπες γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν είναι μεν καταδικασμένη σε αποτυχία, αλλά δεν μπορεί να προχωρήσει και με αυτόματο πιλότο. Εύχομαι – όπως ευχήθηκε ο Γ. Ράλλης μετά την πρώτη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981-, να μη μετανιώσουμε για τις επιλογές μας.