Ένας καθηγητής της Φιλοσοφικής, όταν έμπαινε για πρώτη φορά στο αμφιθέατρο, παρουσίαζε στους φοιτητές του ένα μεγάλο λευκό πανί πάνω στο οποίο ζωγράφιζε εκείνη την ώρα μία μικρή μαύρη κουκίδα. Όταν τους ρωτούσε τι βλέπουν, ένας-ένας οι φοιτητές έλεγαν ότι έβλεπαν τη μικρή μαύρη κουκίδα. Και ο ίδιος αναρωτιόταν αμέσως μετά γιατί κανείς δεν έβλεπε το μεγάλο λευκό πανί.
Αυτό μου θύμισε ένα άρθρο της εφημερίδας σας για το κόστος της αποκρατικοποίησης της Ολυμπιακής. Στάθηκε δηλαδή, στη μαύρη κουκίδα -το κόστος της λύσης- και αγνόησε το λευκό πανί -το όφελος από τη λύση. Η Ολυμπιακή στοίχιζε στους Έλληνες 1 εκατ. ευρώ ημερησίως. Το πακέτο κάλυψης των εργαζομένων είχε πράγματι σημαντικό κόστος. Ωστόσο, το κόστος της λύσης του προβλήματος είναι πολύ μικρότερο από το κόστος της μη λύσης.
Συγκεκριμένα: Το πακέτο κάλυψης των εργαζομένων έφτανε τα 1,26 δισεκ. ευρώ σε βάθος 25ετίας, σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Όσο δηλαδή, τα ελλείμματα της Ολυμπιακής για τρία χρόνια! Το συσσωρευμένο κόστος της μη λύσης για την ίδια περίοδο θα ήταν 10 δισεκ. ευρώ. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κέρδισε για το ελληνικό κράτος 8,7 δισεκ. ευρώ για το αντίστοιχο διάστημα.
Το 2010 θα καταβληθούν 256 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερο ποσό που προβλέπεται ετησίως. Αν η εταιρεία συνέχιζε να λειτουργεί με το ίδιο καθεστώς, θα είχαμε ζημιά 400 εκατ. ευρώ το χρόνο. Ακόμα δηλαδή, και στη δυσκολότερη χρονιά του προγράμματος για τους εργαζομένους, το ελληνικό κράτος πάλι βγαίνει κερδισμένο από την αποκρατικοποίηση.
Όσο για την επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων: Ο Υπουργός Εργασίας από το βήμα της Βουλής στις 14-1-2010, αναγνώρισε ότι τα χρέη από προηγούμενες χρήσεις της Ολυμπιακής προς το ΙΚΑ ανέρχονται στα 600 εκατ. ευρώ, αν και με ένα
περίεργο συλλογισμό τα συνδέει με τη λύση του προβλήματος!!! Αυτά είναι χρέη της κρατικής Ολυμπιακής. Αντίθετα, η νέα Ολυμπιακή μπορεί να αποφέρει έσοδα στο Δημόσιο ύψους 150 εκ. ευρώ ετησίως, από την καταβολή σπατόσημου, εισφορών στο ΙΚΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (τόσα δίνει η Aegean). Από την παλιά εταιρεία τα ασφαλιστικά ταμεία έχαναν. Από την καινούρια κερδίζουν.
Τέλος, τα χρήματα που δίνει το κράτος σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για να καλύπτουν τις άγονες γραμμές δεν αποτελούν νέα δαπάνη. Το ίδιο ποσό δινόταν στην παλιά Ολυμπιακή για να καλύπτει τις άγονες γραμμές, σύμφωνα με το εθνικό και το κοινοτικό δίκαιο.
Όσοι λοιπόν διαφωνούν με τη λύση που δόθηκε για την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής, ας μας πουν πολύ απλά: Προτιμούν το σημερινό ή το προηγούμενο καθεστώς; Κι αν επιθυμούν το προηγούμενο, μπορούν εύκολα να ζητήσουν από την κυβέρνηση να το επαναφέρει. Να της ζητήσουν να επανακρατικοποιήσει την Ολυμπιακή!