Μεταξύ του νομοσχεδίου που ψηφίζουμε και της εντυπώσεως που επιχειρεί να δώσει η Κυβέρνηση, ότι θα ανοίξουν τάχα οι κρουνοί και θα τρέχει άφθονο το χρήμα για όλες τις – μικρομεσαίες ιδίως – ελληνικές επιχειρήσεις, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, τώρα περισσότερο παρά ποτέ πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους πολίτες. Ας εξηγήσουμε, λοιπόν, με απλά λόγια τι επιχειρεί να κάνει η Κυβέρνηση με αυτό εδώ το νομοσχέδιο. Πρώτον, μετονομάζει το ΤΕΜΠΜΕ, το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων σε ΕΤΕΑΝ. Και δεύτερον, στο καινούργιο ταμείο προσθέτει και διάφορα Ταμεία Χαρτοφυλακίου, όπως λέγονται, του ΕΣΠΑ, προκειμένου με αυτό τον τρόπο να διευκολύνει και την απορρόφηση πόρων -με έναν τρόπο τεχνητό, μάλιστα- του Δ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Υπάρχει κάτι λάθος σε όλα αυτά; Υπάρχει κάτι το βλαπτικό; Όχι. Και αυτός είναι και ο λόγος που η Νέα Δημοκρατία ψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο. Ωστόσο, μεταξύ αυτού και της εντυπώσεως που επιχειρεί να δώσει η Κυβέρνηση, ότι με το νομοσχέδιο που ψηφίζουμε θα ανοίξουν τάχα οι κρουνοί και θα τρέχει άφθονο το χρήμα για όλες τις – μικρομεσαίες ιδίως – ελληνικές επιχειρήσεις, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση.
Θέλω να σταθώ στα δυο σημεία που ανέφερα: Στα Ταμεία Χαρτοφυλακίου και στη λειτουργία του ΤΕΜΠΜΕ.
Όσον αφορά τα Ταμεία Χαρτοφυλακίου είναι το Ταμείο Επιχειρηματικότητας, το «ΕΝΑΛΙΟ», το «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ», στα οποία ουσιαστικά -για να γίνει κατανοητό σε όλους τους πολίτες- «παρκάρονται» χρήματα του ΕΣΠΑ και, από την ώρα που δίνονται στα Ταμεία αυτά τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, αυξάνεται η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ και παρουσιάζεται το ΕΣΠΑ με μεγαλύτερη απορρόφηση. Όμως, την ίδια στιγμή οι δικαιούχοι εξακολουθούν να περιμένουν, προκειμένου να πάρουν τα χρήματα αυτά. Δεν ταυτίζεται η ώρα της εγγραφής των κονδυλίων αυτών στα Ταμεία Χαρτοφυλακίου με την ώρα που ο τελικός αποδέκτης πράγματι παίρνει τα χρήματα.
Δεν είμαστε εναντίον των Ταμείων. Είμαστε, όμως, εναντίον των ψευδών εντυπώσεων που επιχειρεί να δημιουργήσει η Κυβέρνηση. Και όλοι οι Έλληνες πολίτες πρέπει να γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει με αυτά τα λεγόμενα ταμεία χαρτοφυλακίου.
Δεύτερον, όσον αφορά την καρδιά του ΕΤΕΑΝ, το ΤΕΜΠΜΕ, πάλι ακούμε πολύ μεγάλα λόγια. Με τη διαφορά ότι τα ακούσαμε και πέρυσι από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης. Όμως, τώρα έχουμε τον απολογισμό του 2010 και μπορούμε να κάνουμε σύγκριση με τον απολογισμό του 2009. Το 2009 είχαν δοθεί εγγυήσεις από το ΤΕΜΠΜΕ για πενήντα τέσσερις χιλιάδες δάνεια. Πέρυσι, το 2010, δόθηκαν εγγυήσεις μόνο για τέσσερις χιλιάδες διακόσια δάνεια. Δηλαδή, η δραστηριότητα του Ταμείου από το 2009 έως το 2010 περιορίστηκε κατά δεκατρείς φορές!
Στην επικοινωνία επομένως, κύριοι της Κυβέρνησης, είστε καλοί. Στην ουσία πάσχετε. Γι’ αυτό το λόγο αυξάνεται η ανεργία. Γι’ αυτό το λόγο αυξάνονται τα «λουκέτα».
Εν πάση περιπτώσει, κανένα νομοσχέδιο, όσο καλό και να είναι στα χαρτιά, δεν φτάνει για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ρευστότητας. Και το πρόβλημα της ρευστότητας δεν υπάρχει μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ο οποίος να μην το αντιλαμβάνεται.
Ας δούμε μερικά παραδείγματα: Οι οφειλές του δημοσίου προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις: Υπάρχει το πρόβλημα του Φ.Π.Α.. Ο κ. Ρήγας πριν από μερικές μέρες είπε ότι θα υπάρξει ρύθμιση και «αδειάστηκε» από το Υπουργείο Οικονομικών. Και γενικότερα δεν έχει αντιμετωπιστεί καθόλου το πρόβλημα του συμψηφισμού οφειλών μεταξύ δημοσίου και επιχειρήσεων. Το πρώτο ζήτημα είναι αυτό.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ο επενδυτικός νόμος. Από τον επενδυτικό νόμο ισχυρίζεστε και δίνετε την ψευδή εντύπωση ότι φέτος θα πέσουν στην αγορά 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αλήθεια είναι ότι όποια χρήματα πέσουν φέτος στην αγορά θα είναι από τις τελευταίες δόσεις του προηγούμενου επενδυτικού νόμου. Τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ, στα οποία αναφέρεστε -τα περισσότερα εκ των οποίων είναι φορολογικά κίνητρα- αφορούν τις επόμενες χρονιές. Είναι απλώς εγκρίσεις, αλλά δεν πρόκειται για «ζεστό» χρήμα στην αγορά. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει απολύτως κατανοητό. Και όποια προσπάθεια επικοινωνιακής πολιτικής γίνεται από την Κυβέρνηση στο συγκεκριμένο ζήτημα προφανώς πέφτει στο κενό.
Έπειτα, έχουμε το Ταμείο του Προγράμματος «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ», το οποίο εντάσσεται και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Βρήκατε ένα έτοιμο πρόγραμμα. Θα μπορούσε να ενισχύσει ιδιαίτερα τον κατασκευαστικό τομέα και να συντελέσει, βεβαίως, και στην εξοικονόμηση ενέργειας. Ισχυριστήκατε –ήταν η μόνη περίπτωση- ότι λεφτά δεν υπήρχαν, διότι γενικότερα -όπως θυμόμαστε- λεφτά υπήρχαν κατά τις διακηρύξεις του Πρωθυπουργού. Στο τέλος, χρειάστηκε ενάμιση χρόνος για να καταλήξετε στο δικό μας πρόγραμμα, στο δικό μας προϋπολογισμό των 400 εκατομμύριων ευρώ. Μόνο που κάνατε το πρόγραμμα γραφειοκρατικό και τραπεζοκεντρικό και παρότι, επισήμως, σήμερα ξεκινάει, θα χρειαστούν πολλοί μήνες προκειμένου να πάρει «σάρκα και οστά» για το μέσο δικαιούχο.
Το δε Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που κι αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στη ρευστότητα, βαίνει συνεχώς μειούμενο. Δεν σας έφταναν τα 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ που είχε εγγράψει το 2009 στον προϋπολογισμό η Νέα Δημοκρατία, τα αυξήσατε θεωρητικώς στα 10,5 το 2010 και στη συνέχεια με συνεχείς μειώσεις τα φθάσατε στα 9. Για το 2011 τα έχετε μειώσει ακόμα περισσότερο στα 8,5 δισεκατομμύρια. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Υπάρχει λοιπόν, μεταξύ λόγων και έργων πάρα πολύ μεγάλη απόσταση σ’ αυτήν την Κυβέρνηση. Αν σας πιστέψει κανείς θα έπρεπε πραγματικά αυτήν την ώρα η αγορά να ανθεί, να υπάρχει έκρηξη ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία. Όμως, όπου κι αν γυρίσει κανείς, παρά τις συνεχείς διακηρύξεις βλέπει ανεργία και λουκέτα.
Αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να αντιμετωπίσετε. Όχι με επικοινωνιακές φούσκες όμως, αλλά με συγκεκριμένη πολιτική. Και σ’ αυτό ακριβώς, στη συγκεκριμένη πολιτική είναι που η σημερινή Κυβέρνηση πάσχει.