Όσο δεν κάνετε αυτοκριτική για τις υπερβολές του παρελθόντος, όσο αντιμετωπίζετε την πολιτική σας ως ευαγγέλιο, όσο ενοχοποιείτε όλους όσους σας κάνουν κριτική για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, τόσο υπονομεύετε τη δική σας προσπάθεια, αλλά υπονομεύετε και την προσπάθεια να βγει ο τόπος από την κρίση.
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το σχέδιο νόμου “Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης της ελληνικής οικονομίας”
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αλήθεια πως πολλές φορές οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα εκπλήσσουν. Εκπλήσσουν και τοποθετήσεις δημοσίων ανδρών, όπως εξέπληξε εμένα προσωπικά τουλάχιστον και η τοποθέτηση μόλις προηγουμένως του κ. Κουτμερίδη.
Πολύ περισσότερο όμως, εκπλήσσει – και νομίζω πως ξεπερνά τη φαντασία – η ουσία του νομοσχεδίου που σήμερα συζητάμε. Ιδιαίτερα αν το συγκρίνει κανείς με παλιότερες θέσεις και τοποθετήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Έχουμε να κάνουμε με μια μετάλλαξη του κυβερνώντος κόμματος που φτάνει στα όρια της πολιτικής πλαστοπροσωπίας. Πλαστοπροσωπία που δεν έχει προηγούμενο στην ελληνική πολιτική ιστορία.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Ότι το ΠΑΣΟΚ καταψήφιζε –διαρρηγνύοντας μάλιστα τα ιμάτιά του- το νόμο της Νέας Δημοκρατίας του 2005, που προέβλεπε διευθέτηση του χρόνου εργασίας και κάποιες ρυθμίσεις για τις υπερωρίες, όταν σήμερα φέρνει πολύ πιο αυστηρές ρυθμίσεις;
Ότι το κυβερνόν κόμμα καταψήφιζε με πάθος τις διατάξεις του ν. 3429 για τις Δ.Ε.Κ.Ο. κατηγορώντας τις διατάξεις αυτές ότι είναι αντεργατικές νεοφιλελεύθερες; Σήμερα διατηρεί αυτόν το νόμο, αλλά και τον αυστηροποιεί, επιπλέον, με διατάξεις που συμπεριλαμβάνονται σ΄ αυτό εδώ το νομοσχέδιο.
Ότι η σημερινή πλειοψηφία της Βουλής είχε αντιταχθεί σταθερά απέναντι σε κάθε διαρθρωτική και εξυγιαντική παρέμβαση της Νέας Δημοκρατίας στο δημόσιο τομέα και στις πρώην ΔΕΚΟ; Ήταν σταθερά απέναντι στις ρυθμίσεις για τον ΟΛΠ, σταθερά απέναντι στις ρυθμίσεις για τον ΟΤΕ, σταθερά απέναντι στην παρέμβαση για την Ολυμπιακή. Όλες αυτές οι παρεμβάσεις, ευτυχώς, δεν άλλαξαν στη συνέχεια, αλλά η εισαγγελική ρητορεία συνεχίζεται έως και τώρα και την ακούσαμε μόλις προηγουμένως από τον συνάδελφο που μίλησε πριν από μένα.
Nα θυμηθούμε ότι το κόμμα που σήμερα έχει τη διακυβέρνηση της χώρας ήταν αυτό που κατήγγελλε σε όλους τους τόνους την τροπολογία που έφερνε για να ψηφιστεί από τη Βουλή η Νέα Δημοκρατία το καλοκαίρι του 2008 και η οποία προέβλεπε, κατά παρέκκλιση των ρυθμίσεων που ίσχυαν μέχρι τότε, η διυπουργική επιτροπή να αποφασίζει για τους μισθούς και τις αυξήσεις στις ζημιογόνες ΔΕΚΟ; Τώρα δεν καταγγέλλει τον εαυτό του ούτε για το παρελθόν, ούτε για τις σημερινές πιο αυστηρές προφανώς ρυθμίσεις.
Ξέρω ότι το επιχείρημα που επιστρατεύει το ΠΑΣΟΚ σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι δεν γνώριζε τάχα την πραγματικότητα. Δεν είχε ακούσει τον πρώην Πρωθυπουργό που έλεγε ότι έχουμε μπροστά μας κάποια δύσκολα χρόνια. Δεν είχε πειστεί από αυτό. Δεν είχε πειστεί, άλλωστε, και για το ότι υπάρχει διεθνής κρίση. Την θεωρούσε πρόφαση στην αρχή για τη Νέα Δημοκρατία, να επιβάλλει σκληρά και αντιλαϊκά, δήθεν, μέτρα.
Εν πάση περιπτώσει, και αν δεχτούμε ότι ζούσατε αλλού και ότι δεν είχατε καταλάβει τι συνέβαινε πριν από τις εκλογές, διερωτώμαι: Που ζούσατε μετά τις εκλογές; Διότι εδώ ερχόσαστε σε αντίθεση όχι μόνο με τον προεκλογικό, αλλά και με τον μετεκλογικό σας εαυτό.
Τι έχετε να πείτε – πραγματικά διερωτώμαι τι έχετε να πείτε – για τα μέτρα για την απόσυρση των αυτοκινήτων; Διότι δεν έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που την καταργήσατε περίπου θριαμβικά, κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία ότι με αυτό το μέτρο ζημιώνει τον προϋπολογισμό, ζημιώνει τους Έλληνες πολίτες. Τώρα την επαναφέρετε χωρίς καμιά απολύτως εξήγηση.
Τι έχετε να πείτε, ενώ από τη μια μεριά ήσαστε το κόμμα των Εξεταστικών Επιτροπών και υποτίθεται της διαφάνειας, όταν φέρνετε αυτές τις ρυθμίσεις, που φέρνετε σήμερα, για τους πρόχειρους διαγωνισμούς και τις απευθείας αναθέσεις;
Ποιες εξηγήσεις έχετε να δώσετε; Πραγματικά διερωτώμαι τι λέτε με τους εαυτούς σας όταν σκεφτόσαστε, με τη συνείδηση σας, όταν πριν από τις εκλογές το βασικό σας επιχείρημα για το περίφημο «λεφτά υπάρχουν», ήταν τα 31 δισεκατομμύρια των ανείσπρακτων οφειλών, τα οποία θα χρησιμοποιούνται για την κοινωνική πολιτική σας, όταν σήμερα μας φέρατε διάταξη -την αποσύρατε την τελευταία στιγμή- με την οποία διαγράφατε αυτές τις οφειλές και φυσικά τη βασική σας προεκλογική υπόσχεση. Πραγματικά, όλα αυτά δεν έχουν προηγούμενο.
Εμείς από την πλευρά μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ισχυριστήκαμε ποτέ ότι υπήρξαμε αλάθητοι. Έχουμε κάνει σε αντίθεση με εσάς την αυτοκριτική μας και έχουμε πει πως έπρεπε να κινηθούμε πιο γρήγορα, πιο αποφασιστικά, πιο ευρωπαϊκά.
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ νούμερο ΙΙ. Γι΄ αυτό και σήμερα έχουμε το θάρρος να ψηφίζουμε αρκετές διατάξεις του νομοσχεδίου που έχουν και πολιτικό κόστος, αλλά εμείς τις θεωρούμε σωστές. Ψηφίζουμε, για παράδειγμα, διατάξεις που αφορούν τις ΔΕΚΟ παρά τις ενστάσεις που έχουμε για τον οριζόντιο χαρακτήρα των μειώσεων και των ρυθμίσεων αυτών. Ψηφίζουμε διατάξεις για τον περιορισμό των προσλήψεων. Ψηφίσουμε διατάξεις για τη δημοσιονομική πολιτική. Ψηφίζουμε διατάξεις που αφορούν στον ΟΜΕΔ, στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας.
Μένοντας, όμως, σταθεροί στις θέσεις μας, καταψηφίζουμε διατάξεις όπως η αύξηση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας που θα πλήξει ακόμα περισσότερο την αγορά, που θα χτυπήσει ακόμα περισσότερο την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Καταψηφίζουμε, φυσικά, διατάξεις για τα εργασιακά, οι οποίες δεν υπηρετούν το στόχο που θεωρητικώς λέτε εσείς ότι υπηρετούν, να σώσουμε δηλαδή επιχειρήσεις που κινδυνεύουν. Γιατί αν ήταν αυτός ο στόχος οι διατάξεις έπρεπε να περιοριστούν πραγματικά στις περιοχές εκείνες που έχουμε υψηλή ανεργία ή στις επιχειρήσεις που όντως αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας. Εδώ ισχύει η παροιμία «βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντε-έξι». Αυτή είναι η πολιτική σας, κυρία Υπουργέ, για τα εργασιακά.
Ο Πρωθυπουργός μας καλεί για συναίνεση. Είναι σίγουρα μεγάλες οι ευθύνες του συνόλου του πολιτικού συστήματος για την υπέρβαση της κρίσης. Όλοι πρέπει να βάλουμε πάνω από όλα την Ελλάδα. Αυτονόητα, όμως, οι ευθύνες της Κυβέρνησης, επειδή κυβερνά, είναι πολύ μεγαλύτερες. Πρέπει να ξέρει η Κυβέρνηση πως δεν μπορεί να επιτευχθεί συναίνεση, χωρίς ειλικρίνεια, χωρίς πραγματικό διάλογο, χωρίς ουσιαστική διάθεση εθνικής συνεννόησης.
Όσο δεν κάνετε αυτοκριτική για τις υπερβολές του παρελθόντος, όσο αντιμετωπίζετε την πολιτική σας ως ευαγγέλιο, όσο ενοχοποιείτε όλους όσους σας κάνουν κριτική για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, τόσο υπονομεύετε τη δική σας προσπάθεια, αλλά υπονομεύετε και την προσπάθεια να βγει ο τόπος από την κρίση. Αυτό είναι το μεγάλο σας λάθος.