Κωστής Χατζηδάκης

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Ομιλία στη Βουλή για Πρόταση Νόμου Απλοποίησης Διαδικασίας Ίδρυσης Επιχειρήσεων

BOULI_120x80

Καθώς οι Έλληνες πολίτες ζητάνε από το πολιτικό σύστημα σοβαρότητα και αξιοπιστία και έχουν φυσικά απόλυτο δίκιο, ο ρόλος της Αντιπολίτευσης δεν είναι μόνο να κάνει αξιόπιστη κριτική, αλλά να κάνει και αξιόπιστες προτάσεις. Αυτό ήταν το σκεπτικό μας πίσω από την κατάθεση της συγκεκριμένης πρότασης νόμου για την απλούστευση ίδρυσης εταιρειών.

Ομιλία Κωστή Χατζηδάκη κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής της Πρότασης Νόμου της Νέας Δημοκρατίας «Εκσυγχρονισμός του Γενικού Εμπορικού Μητρώου και απλούστευση διαδικασίας ίδρυσης επιχειρήσεων».

Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, καθώς οι Έλληνες πολίτες ζητάνε από το πολιτικό σύστημα σοβαρότητα και αξιοπιστία και έχουν φυσικά απόλυτο δίκιο, ο ρόλος της Αντιπολίτευσης δεν είναι μόνο να κάνει αξιόπιστη κριτική, αλλά να κάνει και αξιόπιστες προτάσεις. Αυτό ήταν το σκεπτικό μας πίσω από την κατάθεση της συγκεκριμένης πρότασης νόμου για την απλούστευση ίδρυσης εταιρειών.

Στόχος ήταν να δοθεί μία πολύ συγκεκριμένη λύση σε ένα εξίσου συγκεκριμένο και επώδυνο πρόβλημα με απώτερο σκοπό, φυσικά, να γίνουμε μια χώρα πιο φιλική στις επενδύσεις, μια χώρα που να ενισχύει την επιχειρηματικότητα, μια χώρα που να κατορθώσει να δώσει αναπτυξιακή πνοή στην οικονομία της.

Η Νέα Δημοκρατία ως Κυβέρνηση το 2005 είχε κάνει ήδη ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση με έναν σχετικό νόμο, ο οποίος περιόρισε τα βήματα τότε από περίπου σαράντα, σε περίπου είκοσι, για την ίδρυση μιας επιχείρησης.

Πιστεύουμε φυσικά ότι πρέπει να προχωρήσουμε περαιτέρω. Πιστεύουμε πως πρέπει να υπάρξει απλούστευση γενικότερα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και στο επίπεδο που κουβεντιάζουμε, αλλά και ευρύτερα.

Γι’ αυτό το λόγο, από τότε που είχα την τιμή να είμαι Υπουργός Ανάπτυξης, είχαμε προχωρήσει στην επεξεργασία αυτής της πρότασης νόμου, που τότε θέλαμε να την καταθέσουμε ως νομοσχέδιο. Την καταθέσαμε ως πρόταση νόμου στις 11 Μαρτίου, συζητήθηκε στην Επιτροπή περί το Μάιο και σήμερα η συζήτηση, πρέπει να πω, έχει κάποια στοιχεία σουρεαλισμού υπό την έννοια ότι αργότερα η Κυβέρνηση –η προηγούμενη πολιτική ηγεσία- κατέθεσε δικό της σχέδιο νόμου επί του ιδίου θέματος, το οποίο «έτρεξε» γρηγορότερα από τη δική μας πρόταση μέσα στη Βουλή, ψηφίστηκε και είναι νόμος του κράτους από τον Ιούνιο. Ωστόσο η σημερινή συζήτηση μπορεί να είναι χρήσιμη, γιατί θα αναδείξει, νομίζω, συγκεκριμένες αδυναμίες της πολιτικής που ακολουθείται σ’ αυτό τον τομέα και μπορεί να αποτελέσει και την αφορμή για έναν ευρύτερο προβληματισμό ως προς την αναπτυξιακή πολιτική της Κυβέρνησης.

Πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι εμείς είχαμε ψηφίσει το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης επί της αρχής. Το είχαμε ψηφίσει, γιατί σε πολλά σημεία έμοιαζε με τη δική μας πρόταση νόμου. Και τα δυο σχέδια είχαν ως στόχο να μειώσουν το χρόνο που απαιτείτο για την ίδρυση μιας εταιρείας. Και τα δυο κείμενα προέβλεπαν ότι η εταιρεία μπορούσε να ιδρύεται μέσα σε μια ημέρα. Και τα δύο κείμενα μιλούσαν για one stop shop. Και τα δύο κείμενα καθιέρωναν ενιαίο τέλος για να αποφεύγεται η ταλαιπωρία όλων εκείνων που ήθελαν να συστήσουν μια καινούργια εταιρεία. Ωστόσο τα δυο κείμενα διέφεραν επίσης σε κάποια σημεία, τα οποία τελικώς φαίνεται πως ήταν κομβικής σημασίας.

Εμείς πιστεύουμε πως αν η Κυβέρνηση είχε δεχθεί τότε τις δικές μας προτάσεις, δεν θα σημειώνονταν οι καθυστερήσεις που σημειώνονται σήμερα στην εφαρμογή του νόμου της κ. Κατσέλη, όπως έχουμε συνηθίσει να λέμε, για την απλούστευση της ίδρυσης προσωπικών και κεφαλαιουχικών εταιρειών. Φαίνεται, όμως, ότι τότε το κομματικό πείσμα επικράτησε της κοινής λογικής και έτσι, ενώ θα έπρεπε από τις 17 Οκτωβρίου να ιδρύονται εταιρείες μέσα σε μια ημέρα με τη διαδικασία αυτή του one stop shop, ο νόμος αυτός παραμένει στα χαρτιά και σήμερα έχουμε μπροστά μας ένα τοπίο στην ομίχλη, καθώς δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα εφαρμόζεται στην πράξη –όχι θεωρητικά- ο νόμος αυτός.

Υπό αυτό το πρίσμα, νομίζω ότι θα ήταν προτιμότερο να επικεντρωθώ σ’ αυτές τις ενστάσεις. Διότι, κύριε Υπουργέ, εμείς πιστεύουμε ότι και σήμερα αν τις λάβετε υπόψη, μπορείτε να κάνετε τις τροποποιήσεις στο νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει έτσι ώστε να απεμπλακούν κάποιες διαδικασίες και να περάσουμε στην εφαρμογή των διατάξεων του νόμου, να μην είναι κάποιες διατάξεις απλά και μόνο στο χαρτί.

Η πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος νομοθετείται το ηλεκτρονικό Γενικό Εμπορικό Μητρώο και θεσπίζεται η απλοποιημένη διαδικασία ίδρυσης, ενώ στο δεύτερο μέρος προσαρμόζεται η σχετική εμπορική νομοθεσία για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ.

Η Κυβέρνηση προτίμησε να υιοθετήσει μια, θα έλεγα, “απλοϊκή” μορφή νόμου.

Πρώτον, αντί να περιγράφει αναλυτικά κάθε στάδιο στη διαδικασία ίδρυσης εταιρειών, τα βήματα και τα έγγραφα που απαιτούνται, παρέπεμψε όλες αυτές τις λεπτομέρειες και τις θεώρησε σε μια κοινή υπουργική απόφαση, η οποία θα έπρεπε να εκδοθεί μέχρι τις 17 Οκτωβρίου.

Είχαμε προειδοποιήσει από τότε πως ήταν λάθος η προσέγγιση και πως δεν ήταν ντροπή για την Κυβέρνηση να υιοθετήσει τη δική μας άποψη και τη δική μας προεργασία. Η τότε πολιτική ηγεσία επέμεινε όμως ότι έπρεπε να προχωρήσει με τον δικό της τρόπο και πέρασαν οι μήνες. Μάλιστα στην αρχή υπήρχε προθεσμία για τρεις μόνο μήνες για την έκδοση υπουργικής απόφασης και είχαμε πει: «Κυρία Υπουργέ, δεν θα προλάβετε». Κατά παραχώρηση είχε βάλει τότε τέσσερις μήνες, πέρασαν και οι τέσσερις μήνες και δεν εξεδόθη η υπουργική απόφαση και περιμένουμε να δούμε από την τοποθέτηση του κυρίου Υπουργού στη συνέχεια ποιος είναι ο χρονικός ορίζοντας διότι σε μία επίκαιρη ερώτηση που είχα καταθέσει προ ημερών δεν είχα λάβει πολύ συγκεκριμένη απάντηση για το πότε θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται ο νόμος.

Δεύτερον, εμείς είχαμε προβλέψει να προσαρμόζεται η νομοθεσία για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ στις διατάξεις του νόμου και κάναμε τις συγκεκριμένες τροποποιήσεις. Τις προβλέπει η πρόταση νόμου που σήμερα συζητάμε. Ούτε αυτό το δεχθήκατε παρότι ήταν προφανές πως εξυπηρετούσε τη λειτουργικότητα των προβλέψεων του νόμου.

Τρίτον, με τη δική μας πρόταση προτείνουμε η διαδικασία one stop shop να έχει ως βασικό κέντρο τα επιμελητήρια και δευτερευόντως τα ΚΕΠ. Εσείς το μπερδέψατε. Κρατήσατε τα επιμελητήρια, βάλατε και τα ΚΕΠ σ’ έναν παράλληλο ρόλο, αλλά προσθέσατε και τους συμβολαιογράφους στις ΑΕ και στις ΕΠΕ. Έτσι το όλο εγχείρημα αυτονόητα κατέστη δυσκολότερο.

Άρα -για να συνοψίσω- δεν συμπεριλάβατε όλες τις διαδικασίες που εμείς είχαμε ενσωματώσει για να περάσουμε από την θεωρία στην πράξη. Τις παραπέμψατε σε ΚΥΑ που δεν εξεδόθη. Δεν κάνατε τις τροποποιήσεις για τις ΑΕ και τις ΕΠΕ και μπλέξατε τη διαδικασία προσθέτοντας στα ΚΕΠ και τους συμβολαιογράφους κι έτσι τελικώς ο νόμος αυτός έγινε μέχρι στιγμής τουλάχιστον δώρον άδωρον για όλους εκείνους οι οποίοι ενδιαφέρονται να συστήσουν εταιρεία.    Τώρα η Κυβέρνηση για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα προσπαθεί να επιρρίψει τις ευθύνες της καθυστέρησης στο νόμο του 2005. Ο κύριος Υπουργός όταν μου απάντησε στην επίκαιρη ερώτηση μου είπε: «Ξέρετε, υπάρχει αυτό το πρόβλημα διότι έχει προηγηθεί ένας νόμος της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος προέβλεπε πολλά προεδρικά διατάγματα και κάποιες περίπλοκες διαδικασίες οι οποίες είναι περίπου μια «βαριά κληρονομιά» από το παρελθόν». Του απάντησα και τότε και λέω και τώρα πως όταν πέρασε ο νόμος της κυρίας Κατσέλη, προφανώς υποθέτω ότι όλοι ήμασταν στην ίδια χώρα και όλοι ξέραμε ότι υπήρχε αυτός ο νόμος του 2005 και δεν τον ανακαλύψαμε εκ των υστέρων, όμως η τότε πολιτική ηγεσία έλεγε: «Μη στεναχωριέστε, εδώ είμαστε, εμείς έχουμε το «μαγικό φίλτρο», είναι ο δικός μας νόμος, θα προχωρήσουμε με τη διαδικασία» -που περιέγραψα προηγουμένως- «και μέχρι τις 17 Οκτωβρίου οι εταιρείες θα ιδρύονται σε μία μέρα. Τελείωσε, δεν χρειάζεται παραπάνω σκέψη». Ανατρέξτε στα Πρακτικά τότε, Μάιο-Ιούνιο, και θα δείτε τις συζητήσεις που είχαν γίνει.

Άρα οι δικαιολογίες ότι φταίει δήθεν ο νόμος του 2005 κανέναν δεν πείθουν διότι η Κυβέρνηση έπρεπε να γνωρίζει το πλαίσιο στο οποίο κινείτο -εμείς την είχαμε προειδοποιήσει γι’ αυτό- τόσο από νομικής όσο και από τεχνικής πλευράς προεργασίας στα επιμελητήρια και ούτω καθεξής.

Εν πάση περιπτώσει εμείς φυσικά δεν περιμένουμε σήμερα να δεχθεί η Κυβέρνηση τη δική μας πρόταση νόμου, όμως, κύριε Υπουργέ, ειλικρινά περιμένουμε να μας πείτε αν συμφωνείτε μ’ αυτές τις παρατηρήσεις που κάνουμε έστω και εκ των υστέρων, πώς σκοπεύετε να κινηθείτε από δω και πέρα πρακτικά και κυρίως ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για να ξέρουμε συγκεκριμένα ότι τον τάδε μήνα του τάδε έτους οι εταιρείες πλέον θα μπορούν να ιδρύονται όπως θεωρητικώς λέει ο νόμος μέσα σε μία μέρα και μ’ ένα ενιαίο τέλος.

Να ξέρετε ότι εμείς από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως έχω πει κι άλλη φορά, στόχος μας δεν είναι να κάνουμε ακραία αντιπολίτευση, αντιπολίτευση του βουνού. Είμαστε εδώ προφανώς για να κάνουμε αντιπολίτευση, για να επισημαίνουμε τις παραλείψεις σας -είναι θεσμική μας υποχρέωση- αλλά είμαστε εδώ και για να κάνουμε αντιπροτάσεις.
Έχουμε καταθέσει κι άλλη πρόταση νόμου. Πρόταση νόμου για τα επιχειρηματικά πάρκα, την οποία την έχουμε καταθέσει από τον Ιούλιο. Για κάποιους λόγους, που κάποιος πρέπει να τους εξηγήσει -φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν εξηγήσεις- η πρόταση αυτή περιμένει στο ψυγείο της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου από τον Ιούλιο και δεν έχει εισαχθεί ακόμα για συζήτηση. Προβλέπει ότι πρέπει να καλυφθούν υπάρχοντα κενά στην ελληνική νομοθεσία, σχετικά με την ανάπτυξη και οργάνωση επιχειρηματικών πάρκων -γι’ αυτό προτείνει τη δημιουργία «one stop shop», που περιορίζει το χρόνο και τη γραφειοκρατία στη διαδικασία αδειοδότησης νέων επιχειρηματικών πάρκων- ενώ θεσμοθετεί κίνητρα και αντικίνητρα για να έχουμε τις επιχειρήσεις πια σε οργανωμένα πάρκα και όχι χύδην σε διάφορες περιοχές του αστικού ιστού.

Επίσης, προβλέπει ρυθμίσεις για την άναρχη χωροθέτηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που σήμερα οδηγούν στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Και μέσα από συγκεκριμένες χωροθετικές και περιβαλλοντικές προϋποθέσεις δίνεται η δυνατότητα σε περιοχές όπου υπάρχει ήδη άτυπη βιομηχανική συγκέντρωση, να δημιουργηθούν οργανωμένα επιχειρηματικά πάρκα. Εδώ είναι και πολλές περιοχές της Αττικής.

Τρίτον, θέλουμε με την πρόταση αυτή να δημιουργηθούν επιχειρηματικά πάρκα που περιλαμβάνουν νέες δραστηριότητες για την Ελλάδα, όπως logistics, ερευνητικά κέντρα και εργαστήρια που σχετίζονται με εφαρμοσμένη βιομηχανική και ενεργειακή έρευνα, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας κλπ.

Η πρόταση είναι πολύ συγκεκριμένη. Είναι κατατεθειμένη στη Βουλή.

Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, παρότι δεν είναι αυστηρά της δικής σας προσωπικής αρμοδιότητος, ότι θα ήταν μία καλή αρχή, αντί να περιμένετε να ετοιμάσετε μία παραπλήσια πρόταση, η οποία απλώς να έχει τη σφραγίδα της Κυβέρνησης, να πείτε με γενναιότητα: Εξετάζουμε την πρόταση αυτή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Τη δεχόμαστε. Τη δεχόμαστε εν μέρει, βάζοντας κάποιες δικές μας τροποποιήσεις και προχωρούμε μπροστά. Διότι μιλάτε για συναίνεση. Και καλά κάνετε και μιλάτε για συναίνεση. Κι εγώ πιστεύω στη συναίνεση και στη συνεννόηση. Μόνο που δεν πρέπει να είναι σύνθημα. Πρέπει να είναι καθημερινή πράξη.

Να, λοιπόν, μία αφορμή που έχετε μπροστά σας. Εμείς σας κάνουμε μία πρόταση. Αντί να έχετε κάποιους υπαλλήλους οι οποίοι να δουλεύουν για να κάνουν μία πρόταση που θα έχει ελάχιστες διαφορές, τελικώς, από τη δική μας -και βεβαίως θα την παρουσιάσετε ως κάτι πρωτοπόρο και καινοτόμο, ως συνήθως γίνεται κλπ.- να έρθετε να κουβεντιάσετε τη δική μας πρόταση για τα επιχειρηματικά πάρκα. Και νομίζω ότι θα το πίστωναν οι Έλληνες πολίτες σε όλο το πολιτικό σύστημα. Θα πίστωναν αυτή τη θετική πρακτική σε όλο το πολιτικό σύστημα.

Αυτή είναι η δική μας κατεύθυνση.

Εμείς πιστεύουμε πως περισσότερο παρά ποτέ πρέπει να δώσουμε έμφαση στην ανάπτυξη. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να προχωρήσουμε στην απλούστευση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Θα πρέπει να περιορίσουμε τη γραφειοκρατία. Θα πρέπει να δώσουμε κίνητρα στην επιχειρηματικότητα. Τόσο η πρόταση που συζητάμε σήμερα όσο και η πρόταση για τα επιχειρηματικά πάρκα προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται.

Παράλληλα, όμως, κύριε Υπουργέ –σας τα έχω ξαναπεί πολλές φορές- πρέπει και οι διακηρύξεις της Κυβέρνησης γύρω από την ανάπτυξη, να μη μείνουν διακηρύξεις. Να κάνετε επιτέλους κάτι για το ΕΣΠΑ. Δεν είναι κατάσταση να έχουμε πέσει από την πέμπτη στην εικοστή τρίτη θέση. Να κάνετε κάτι για το ΤΕΜΠΜΕ και τη ρευστότητα. Το Σύμφωνο Ρευστότητας είναι σύμφωνο. Θεωρητικό, χωρίς καμία ουσία μέχρι στιγμής. Το Σύμφωνο που κάνατε με τις τράπεζες. Η μετονομασία ή η εξέλιξη του ΤΕΜΠΜΕ σε ΕΤΕΑΝ επίσης δεν νομίζω ότι θα ενθουσιάσει ιδιαιτέρως την αγορά.

Να κάνετε κάτι με τον επενδυτικό νόμο. Τον είχε καταθέσει η κ. Κατσέλη. Προφανώς δεν σας άρεσε. Τον επεξεργάζεστε από την αρχή. Να τελειώσει η επεξεργασία, διότι είχε πει η κ. Κατσέλη ότι ο προηγούμενος, που καταργήθηκε, της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ο καλύτερος της Μεταπολίτευσης. Καταργήθηκε, όμως, και τώρα δεν έχουμε κανέναν.

Φέρτε τον, διότι ξέρετε, όπως σας είπα πριν, ότι δεν φτάνει να μιλάμε για ανάπτυξη θεωρητικώς, να έχουμε μπει σε αυτό το βαθύ τέλμα ύφεσης και να μένουμε σε επικοινωνιακού τύπου προσεγγίσεις. Δεν οδηγεί πουθενά αυτή η αντίληψη. Χρειάζεται να γίνεστε πιο πρακτικοί, πιο συγκεκριμένοι.

Εμείς, από την πλευρά μας προς αυτήν την κατεύθυνση θα σας ωθούμε. Προφανώς, όμως, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία τι λέει η Αντιπολίτευση -έχει τη σημασία του και αυτό- αλλά σημασία έχει κυρίως τι κάνει η Κυβέρνηση. Πρέπει να γίνετε Κυβέρνηση της πράξης και του αποτελέσματος.

Ευχαριστώ πολύ.

Διαβάστε τη Δευτερολογία του Κ. Χατζηδάκη

Μετάβαση στο περιεχόμενο