Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και πρέπει να δείξουμε αίσθημα εθνικής ευθύνης. Τώρα, δίνουμε όλοι τις πιο δύσκολες εξετάσεις.
Το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, που γίνεται μερικούς μήνες από τη βαρύτερη ήττα του κόμματος και μέσα σε μια μεγάλη και χωρίς προηγούμενο οικονομική κρίση, αποτελεί μια αφορμή για μια καινούρια αρχή. Για ένα καινούριο ξεκίνημα βασισμένο στην αλήθεια και στους ξεκάθαρους λογαριασμούς με τον εαυτό μας και με την κοινωνία. Είναι ανάγκη, πρώτα από όλα, να κλείσει ο κύκλος της αυτοκριτικής, με ξεκάθαρες παραδοχές για τα «συν» και τα «πλην» του κυβερνητικού μας παρελθόντος. Είναι σαφές: Δεν μπορεί να περηφανευόμαστε για τον έλεγχο των δαπανών, για τη φοροδιαφυγή και για συμπεριφορές συγκεκριμένων προσώπων, που έγιναν επίκεντρο της κριτικής μεγάλης μερίδας της κοινωνίας. Αλλά και δεν μπορεί να μην ορθώνουμε το ανάστημά μας για να υπερασπιστούμε τις επιλογές μας στην ενεργειακή διπλωματία, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, στα μεγάλα έργα, στο Ασφαλιστικό, στην Ανώτατη Εκπαίδευση, στον ΟΤΕ, στον ΟΛΠ, στην Ολυμπιακή. Οφείλουμε να μιλάμε όλοι με τη γλώσσα της αλήθειας και για τα αρνητικά, αλλά και για τα θετικά. Και να θυμόμαστε πως, αν εμείς δε μιλήσουμε για τα θετικά, σχεδόν κανένας άλλος δεν πρόκειται να μιλήσει.
Η αρχή που κάνουμε, σήμερα εδώ, πρέπει να βασίζεται στην υπεράσπιση της ιδεολογίας μας και των ιδεών μας. Έχοντας ζήσει προσωπικά για χρόνια στο εξωτερικό, εξακολουθεί να μου κάνει εντύπωση, ότι δεν έχουμε προβάλει την ελεύθερη οικονομία ως προϋπόθεση για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Ότι δεν αντιταχθήκαμε όσο πρέπει στον συντεχνιακό κρατισμό στο όνομα μιας δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας. Ότι συμβιβαστήκαμε με κάποιες σοβιετικού τύπου δομές στην εκπαίδευση. Ότι δεν είχαμε το θάρρος να υπερασπιστούμε την αστυνομία, όταν κάνει τη δουλειά της. Δεν έχουμε κανένα λόγο να παριστάνουμε το ιδανικό ΠΑΣΟΚ, έχοντας περίπου τύψεις που δεν είμαστε σοσιαλιστές. Αλλά δεν έχουμε και κανένα λόγο να εξειδικεύουμε τόσο πολύ την ιδεολογία μας, ώστε να μένουν έξω απ΄την ομπρέλα μας πολλοί εν δυνάμει ψηφοφόροι μας. Πρέπει απλώς να παραμείνουμε το μεγάλο σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα της Ελλάδος.
Ταυτόχρονα, πρέπει να πάρουμε διαζύγιο από τη λογική της υπεράσπισης επιμέρους συμφερόντων με αντάλλαγμα προσδοκίες για εκλογική υποστήριξη. Είτε πρόκειται για επιχειρηματικά, είτε για συνδικαλιστικά συμφέροντα. Η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα πολυσυλλεκτικό και οφείλει να προχωρεί με γνώμονα την κοινωνία και το συμφέρον των πολλών ανυπεράσπιστων πολιτών. Άλλωστε και η εκλογική επιτυχία δεν είναι πρόσθεση ετερόκλητων υποστηρικτών, αλλά πολλαπλασιασμός δυνάμεων, μέσα από σύγχρονες και δυναμικές πολιτικές θέσεις.
Γι’ αυτό, ως ένα σύγχρονο κεντροδεξιό κόμμα, παρουσιάσαμε σε σχέση με τον Τομέα Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας του κόμματος συγκεκριμένες απόψεις και θέσεις που επιχειρούν να αξιοποιήσουν τα αναπτυξιακά εργαλεία του κράτους, να στηρίξουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, να ενισχύσουν τη ρευστότητα των επιχειρήσεων, να επιτύχουν την ομαλή λειτουργία της Αγοράς, να εξασφαλίσουν ακόμα μεγαλύτερη προστασία των καταναλωτών, να απελευθερώσουν Αγορές και επαγγέλματα, να αξιοποιήσουν την έρευνα, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες. Ενώ συμβάλαμε, ήδη, στη διαμόρφωση των 23 αναπτυξιακών μέτρων χαμηλού ή μηδενικού κόστους της Νέας Δημοκρατίας, που -εφόσον εφαρμοστούν άμεσα- θα στείλουν ένα αναπτυξιακό μήνυμα στην Αγορά και θα αποτρέψουν τον κίνδυνο να μπει η χώρα μας σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση.
Θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να σταθώ σε πέντε συγκεκριμένες προτάσεις που τις θεωρώ βασικές και που τις καταθέτω και σε προσωπική βάση:
1. Η Αγορά χρειάζεται ένα σύγχρονο αναπτυξιακό νόμο, περισσότερο από ποτέ. Προτείνουμε έναν επενδυτικό νόμο που στηρίζεται κυρίως στα φορολογικά κίνητρα. Ένας νόμος με ισχυρά φορολογικά κίνητρα δεν θα λειτουργήσει μόνο ως αντιστάθμισμα στον επιβαρυντικό για τις επιχειρήσεις φορολογικό νόμο, που έχει ψηφίσει πρόσφατα η κυβέρνηση. Τα φορολογικά κίνητρα απαλλάσσουν από μια σειρά γραφειοκρατικές διαδικασίες και εξασφαλίζουν συνθήκες μεγαλύτερης διαφάνειας. Ο νέος επενδυτικός νόμος δεν πρέπει να μοιράζει επιδοτήσεις προς πάσα κατεύθυνση, αλλά να δίνει έμφαση στα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα, όπως π.χ. τον τουρισμό, τις νέες τεχνολογίες και την πράσινη επιχειρηματικότητα.
2. Να ξεκινήσει η διαδικασία, ώστε να ενοποιηθούν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους. Όπως θεσμοθετήθηκε ενιαίο τέλος για την ίδρυση μιας νέας επιχείρησης, θα μπορούσε να υπάρξει ενιαίο τέλος και για τις τρέχουσες υποχρεώσεις της, π.χ. καταβολή ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές κλπ. Έτσι, όχι μόνο μειώνεται η γραφειοκρατία, αλλά μειώνεται και η εισφοροδιαφυγή και αυξάνεται ο έλεγχος, αφού ο επιχειρηματίας καταβάλλει το σύνολο των οφειλών του.
3. Να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που διαθέτει η πολιτεία σε σχέση με την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Δεν αρκούν οι γενικές δηλώσεις για καρτέλ, αλλά η παραπομπή στην Επιτροπή Ανταγωνισμού όλων εκείνων που η κυβέρνηση θεωρεί ότι παραβιάζουν τους κανόνες. Υπενθυμίζεται ότι από πέρσι το καλοκαίρι, με βάση το Νόμο που ψηφίστηκε, η Επιτροπή Ανταγωνισμού μπορεί να λειτουργεί σε Tμήματα και με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα. Και η όποια σύσταση νέας Υπηρεσίας με αρμοδιότητες σε θέματα αντιμονοπωλιακής πολιτικής μόνο σύγχυση θα φέρει στην αγορά και στους καταναλωτές.
4. Να προωθηθεί χωρίς καθυστερήσεις η ιδέα, μέσα από την απελευθέρωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, να γίνει η Ελλάδα πόλος έλξης φοιτητών και σπουδαστών από όλη την ευρύτερη περιοχή μας. Σήμερα, η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα παγκοσμίως σε φοιτητική μετανάστευση. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η απίστευτη εκροή συναλλάγματος, ενώ με την απελευθέρωση των εκπαιδευτικών δομών μπορεί να συμβεί το αντίστροφο: Να περιορίσουμε τη φοιτητική μετανάστευση και να έχουμε στην Ελλάδα φοιτητές από τις γειτονικές μας χώρες οι οποίοι θα δώσουν, μεταξύ άλλων, ώθηση στην ανάπτυξη. Δεν χρειάζεται γι’ αυτό να περιμένουμε την αναθεώρηση του Συντάγματος. Οι ήδη υφιστάμενες ρυθμίσεις του Κοινοτικού Δικαίου, σε σχέση με την εσωτερική αγορά και την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων, επιτρέπουν την άσκηση μιας καλά σχεδιασμένης πολιτικής προς αυτή την κατεύθυνση.
5. Με την υιοθέτηση του κατάλληλου πλέγματος μέτρων για τη γη και τα ακίνητα, η πατρίδα μας μπορεί να γίνει προορισμός ατόμων της τρίτης ηλικίας. Είναι κάτι που, ήδη, έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στην Ισπανία, αφού τονώθηκε η οικονομική δραστηριότητα και δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας. Γι’ αυτό, χρειάζεται να ξεπεραστούν αμέσως οι εκκρεμότητες σε σχέση με το ειδικό χωροταξικό του Τουρισμού και να υιοθετηθούν, χωρίς καθυστερήσεις, ρυθμίσεις που με επιτυχία λειτούργησαν σε άλλες μεσογειακές χώρες, εξασφαλίζοντας στην Ελλάδα μια πρόσθετη πλουτοπαραγωγική πηγή στην περίοδο αυτή της μεγάλης κρίσης.
Όμως! Οι προτάσεις μας και το πρόγραμμά μας, από μόνα τους, δεν αρκούν αυτή την ώρα. Έχουμε να ανέβουμε έναν ανηφορικό δρόμο, και ως κόμμα και ως χώρα. Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και πρέπει να δείξουμε αίσθημα εθνικής ευθύνης. Τώρα, δίνουμε όλοι τις πιο δύσκολες εξετάσεις. Είμαστε το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και έχουμε υποχρέωση να μείνουμε στο δρόμο της υπευθυνότητας και της Ευρώπης. Το βασικό ζητούμενο, αυτή την ώρα, είναι να βγει η Ελλάδα από το μεγάλο τυφώνα. Να βγει δε με τρόπο συντεταγμένο. Οφείλουμε να πρωταγωνιστήσουμε, ακόμα και από τη θέση της αντιπολίτευσης, σ’ αυτή την προσπάθεια. Αν η κυβέρνηση κάνει λάθη και αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε στο ύψος που επιτάσσει η ιστορικότητα των στιγμών. Δεν θα υποστείλουμε φυσικά τη σημαία της κριτικής. Δεν θα δώσουμε κανένα συγχωροχάρτι στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά, αυτές τις ώρες, πρέπει να δώσουμε όλοι τον καλύτερό μας εαυτό. Να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός κλίματος συνεννόησης όλων των υγιών δυνάμεων της χώρας. Να βάλουμε, πάνω απ’ όλα, την Ελλάδα. Είναι πατριωτικό μας καθήκον να αποτελέσουμε μια αξιόπιστη εναλλακτική δύναμη. Από τη Δευτέρα θα κληθούμε να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη. Ας μη λησμονούμε ότι, όπως έχουν τα πράγματα, είμαστε καταδικασμένοι να πετύχουμε.