Επί δεκαετίες η χώρα έχει πέσει θύμα του λαϊκισμού και του κρατισμού. Αυτές ήταν οι δύο βασικές αιτίες της κρίσεως που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Όμως η απάντηση στον λαϊκισμό και στον κρατισμό δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερες δόσεις από αυτό το δηλητήριο. Η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση της Ευρώπης. Ούτε η δημαγωγία ούτε η ακινησία θα λύσουν τα προβλήματα της χώρας. Αντιθέτως τα επιδεινώνουν και μπορεί τελικώς να μας οδηγήσουν ακόμα και να νοσταλγούμε την τωρινή περίοδο.
Επί δεκαετίες η χώρα έχει πέσει θύμα του λαϊκισμού και του κρατισμού. Αυτές ήταν οι δύο βασικές αιτίες της κρίσεως που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Όμως η απάντηση στον λαϊκισμό και στον κρατισμό δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερες δόσεις από αυτό το δηλητήριο. Η απάντηση μπορεί να είναι μόνο μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση της Ευρώπης. Ούτε η δημαγωγία ούτε η ακινησία θα λύσουν τα προβλήματα της χώρας. Αντιθέτως τα επιδεινώνουν και μπορεί τελικώς να μας οδηγήσουν ακόμα και να νοσταλγούμε την τωρινή περίοδο.
Θα περίμενε κανείς ότι απέναντι στα όποια λάθη της κυβερνήσεως θα υπήρχε από την αντιπολίτευση μία σοβαρή και αξιόπιστη κριτική. Όπως η κριτική που ασκείται από την αξιωματική αντιπολίτευση στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Κύπρο. Εδώ όμως ασκείται κριτική εκτός ευρωπαϊκής πραγματικότητος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ περιγράφει την οικονομική πραγματικότητα με τα μελανότερα χρώματα δεν διστάζει να υποσχεθεί στους πάντες τα πάντα. Παράλληλα, πιστεύει ότι με την εκλογή του θα αλλάξει την Ευρώπη και την Υφήλιο και θα βάλει τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλη. Θεωρώ δε προσωπικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εννοεί δυστυχώς όσα λέει! Και αυτό είναι που με τρομάζει σε περίπτωση νίκης του. Κάποιοι επιμένουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει τελικά ρότα και θα καταλήξει σε συμφωνία με τους εταίρους μας. Αλλά και αυτή η συμφωνία θα έχει, ασφαλώς, μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας, μεταρρυθμίσεις, απελευθερώσεις αγορών, αποκρατικοποιήσεις όπως έγινε στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Κύπρο. Θα ζήσουμε τότε ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο πολιτικής πλαστοπροσωπίας, εντονότερο από του ΠΑΣΟΚ το 2010 με πολύ χειρότερα αποτελέσματα. Η επιλογή ΣΥΡΙΖΑ, ούτως ή άλλως θα οδηγήσει τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες και η βλάβη που θα προκαλέσει θα είναι μη αναστρέψιμη.
Θα αντιτάξει κάποιος: η συγκυβέρνηση των τελευταίων δυόμισι ετών και η Νέα Δημοκρατία ως βασικός πυλώνας της δεν διέπραξαν λάθη; Διέπραξαν αρκετά. Έχω επανειλημμένως υποστηρίξει ότι θα μπορούσαμε να είμαστε σε πολλές περιπτώσεις περισσότερο θαρραλέοι και μεταρρυθμιστικοί. Δεν θα γίνουμε μία χώρα στον πυρήνα της Ευρώπης αν δεν υιοθετήσουμε ευρωπαϊκές πολιτικές σε όλους τους τομείς Ωστόσο, κανείς δεν πρέπει να υποτιμά την πρόοδο που επετεύχθη. Κρατήσαμε όρθια την οικονομία και τις Τράπεζες, πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα, καταρτίσαμε τον πρώτο ισοσκελισμένο προϋπολογισμό από το 1948. Με δουλειά υποδομής καταφέραμε να περάσουμε μετά από έξι χρόνια ύφεσης στην ανάπτυξη ήδη από το β΄ τρίμηνο του 2014, με τις προβλέψεις όλων των διεθνών οργανισμών να κάνουν λόγο για ανάπτυξη 3% το 2015 και το 2016. Ρυθμοί αναπτύξεως που μεταφράζονται σε 300.000 νέες θέσεις εργασίας.
Υποχρέωσή μας είναι να δεσμευθούμε τόσο απέναντι στους πολίτες όσο και απέναντι στη συνείδησή μας ότι θα συνεχίσουμε με αποφασιστικότητα το δρόμο των ευρωπαϊκών μεταρρυθμίσεων. Μόνο με αυτές μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις χρόνιες παθογένειες της οικονομίας. Όταν ξεκίνησα την προσπάθεια ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής υπήρξαν αντιδράσεις. Περάσαμε όμως από τα 350 εκ ευρώ έλλειμμα ετησίως στα 250 εκ ευρώ έσοδα ετησίως για το δημόσιο. Στον ΟΣΕ που ήταν η πιο προβληματική επιχείρηση της Ευρώπης με ημερήσιο έλλειμμα 2 εκ ευρώ καταφέραμε με το σχέδιο εξυγίανσης να καταστήσουμε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κερδοφόρα και να την οδηγήσουμε στο κατώφλι της αποκρατικοποιήσεως. Το άνοιγμα των καταστημάτων της Κυριακές, παρά τις αρχικές αντιδράσεις, αγκαλιάστηκε από τους καταναλωτές. Στην Κύπρο που εφαρμόστηκε το μέτρο σε μία οικονομία του 1 εκ. κατοίκων, δημιουργήθηκαν εννέα χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Αυτή πρέπει να είναι η δέσμευσή μας από εδώ και πέρα. Απέναντι στα ανεδαφικά συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είναι αποκομμένος από την πραγματικότητα εμείς αντιτάσσουμε τον δρόμο της Ευρώπης και της κοινής λογικής. Τον δρόμο των μεταρρυθμίσεων. Αν ήταν τραγικό το 2012 η χώρα νε πέσει έξω, τώρα θα είναι για ρεκόρ Γκίνες να αφεθεί το πλοίο να βουλιάξει μπροστά στο λιμάνι. Αυτό το οποίο χρειάζεται είναι ένα πράσινο φως από τους πολίτες για να γίνουν και τα τελευταία μέτρα της διαδρομής και μία ειλικρινής δέσμευση από τη δική μας πλευρά ότι θα προχωρήσουμε με αποφασιστικότητα αγνοώντας επιμέρους συντεχνίες και προωθώντας πολιτικές που θα υπηρετούν την κοινωνία στο σύνολό της. Πολιτικές που θα υπηρετούν το εθνικό συμφέρον. Αυτό είναι που χρειάζεται σήμερα η πατρίδα μας.