“Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη ιστορική πρόκληση αντίστοιχη του 1974: να οδηγήσουμε την Ελλάδα από την λαϊκιστική δημοκρατία της μεταπολίτευσης σε μια πιο ώριμη, πιο ευρωπαϊκή φιλελεύθερη δημοκρατία. Σε μια νέα εποχή”, τόνισε ο Κωστής Χατζηδάκης στη συζήτηση για το μέλλον της κεντροδεξιάς που διοργάνωσε το Forum 2020.
Η ΝΔ σήμερα έχει ένα θετικό και ένα αρνητικό.
Δεν κατέρρευσε όπως το ΠΑΣΟΚ και διατηρεί μια μαγιά του 25-28%, αλλά έχει σημαντικές φθορές.
Πρέπει λοιπόν να μελετήσουμε ένα σκηνικό, για το οποίο κανείς μπούσουλας από το παρελθόν δεν χρησιμεύει. Να δούμε γιατί μας εγκατέλειψε ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων μας. Να δούμε γιατί δυναμικά στρώματα της κοινωνίας που θεωρητικά θα έπρεπε να ψηφίζουν την ΝΔ (π.χ. νέοι επιχειρηματίες, νέοι αγρότες κλπ) δεν τη ψηφίζουν.
Και να καταλάβουμε γιατί μεγάλο μέρος ψηφοφόρων, ενώ βλέπουν ότι τα πράγματα πάνε όλο και χειρότερα εξακολουθούν να ταυτίζονται ψυχικά με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ρετσέτες από το παρελθόν και η διανοητική οκνηρία δεν θα είναι καλοί σύμβουλοι. Στην ΝΔ δεν θα βρούμε άκρη αν:
-
αναζητούμε τις λύσεις στην δεκαετία του 70 και στο ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος στην Χαλκιδική,
-
χαθούμε ανάμεσα σε 5 μοίρες δεξιά και 5 μοίρες αριστερά,
-
γίνουμε ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 και υποσχόμαστε λεφτά από τον αέρα τον κοπανιστό,
-
κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα της κρίσης χωρίς να κάνουμε τίποτα,
-
εγκλωβιστούμε σε ελιτίστικες προσεγγίσεις του τύπου: με τι λαό μπλέξαμε και ας αλλάξουμε λαό,
-
οι απαντήσεις μας είναι ξεκομμένες από τα σύγχρονα ευρωπαϊκά ρεύματα και τα παγκόσμια προβλήματα.
Το ζητούμενο σήμερα είναι να δούμε τι μας πληγώνει στη ΝΔ και τη χώρα. Και τελικά να αποφασίσουμε τι θέλουμε να αλλάξουμε στη ΝΔ και τη χώρα.
Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη ιστορική πρόκληση αντίστοιχη του 1974: να οδηγήσουμε την Ελλάδα από την λαϊκιστική δημοκρατία της μεταπολίτευσης σε μια πιο ώριμη, πιο ευρωπαϊκή φιλελεύθερη δημοκρατία. Σε μια νέα εποχή.
Αυτό σημαίνει τολμηρές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές και στο κόμμα της ΝΔ όσο και στη χώρα σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Στο πολιτικό επίπεδο, για παράδειγμα, ότι πρέπει να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που θα εδραιώσουν τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ζωής και της διοίκησης. Επίσης ότι πρέπει να ξεριζώσουμε επιτέλους το πελατειακό σύστημα σε όλες τους τις εκφάνσεις.
Στο οικονομικό επίπεδο σημαίνει ότι θα βάλουμε ως στόχο τη δημιουργία μιας Ελλάδας των ευκαιριών. Ότι θα επεξεργαστούμε και θα προβάλουμε συγκεκριμένες προτάσεις για ένα κράτος που στηρίζει ουσιαστικά την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα, στα πρότυπα πολιτικών που εφαρμόζονται διεθνώς. Ότι θα κάνουμε αποφασιστικά βήματα για να μεταβούμε από ένα μοντέλο διανομής της φτώχιας σε ένα νέο μοντέλο παραγωγής εισοδήματος, στο πλαίσιο του οποίου κάθε νέος Έλληνας και Ελληνίδα θα νιώθει ότι αν βάλει κάτι σκοπό, αν εργασθεί σκληρά για να το πετύχει, δεν υπάρχουν όρια στο πού μπορεί να φτάσει.
Στο κοινωνικό επίπεδο σημαίνει ότι δημιουργούμε πραγματικές συνθήκες ίσων ευκαιριών για όλους. Ότι σχεδιάζουμε και εφαρμόζουμε κοινωνική πολιτική μέσα από την αναγέννηση της οικονομίας και την αύξηση της πίττας και όχι μέσα από τα μπαλκόνια, τα τηλεοπτικά πάνελ ή τις αποτυχημένες θεωρίες. Ότι εστιάζουμε στην αποτελεσματικότητα του κοινωνικού κράτους και εφαρμόζουμε την αρχή value for money για τους φορολογούμενος π.χ. κουπόνια εκπαίδευσης, ανταγωνισμός δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων.
Στο κομματικό επίπεδο, χρειαζόμαστε ένα οργανισμό σύγχρονο που θα στηρίζεται στη συλλογικότητα, με μέλη που θα έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Δικαίωμα στην επιλογή των βουλευτών και του προέδρου του κόμματος, αλλά και υποχρεώσεις ως προς τις συνδρομές και την παρουσία τους στις δραστηριότητες του κόμματος. Επίσης πρέπει να προβληματιστούμε για το πώς θα δώσουμε ευκαιρίες σ’ όλους αυτούς που αποφασίζουν να διαθέσουν ένα σημαντικό κομμάτι του χρόνου τους για να ασχοληθούν για πρώτη φορά με την πολιτική.
Απέναντι στην ιστορία της ΝΔ
Πέραν του Κωνσταντίνου Καραμανλή, από την ηγεσία της ΝΔ πέρασαν πολύ σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες που άφησαν το αποτύπωμά τους και στην ιστορία του κόμματος και στην ιστορία της χώρας. Βεβαίως δεν έχω τον χρόνο να κάνω ειδικές αναφορές.
Ωστόσο αν αναζητήσουμε μια συνισταμένη όλης αυτής της ιστορικής διαδρομής πρέπει να πούμε ότι η ΝΔ ήταν το κόμμα των μεγάλων επιλογών που έγιναν από τη χώρα την περίοδο της μεταπολίτευσης και σε γενικές γραμμές επέμεινε σε μια κατεύθυνση ευθύνης χωρίς να μιλάει με ροζ και τριανταφυλλί χρώματα.
Θέλω όμως να θέσω και ένα ερώτημα: τι θυμάται κανείς από τη ΝΔ; Τι έχει να επικαλείται σε μια πολιτική αντιπαράθεση;
Πάντα επικαλούμαστε τα δύσκολα. Τις δύσκολες αποφάσεις των ηγετών μας. Ότι ο Καραμανλής έβαλε την Ελλάδα στην ΕΕ εναντίον όλων των σημαιών τότε, ότι ο Μητσοτάκης πήγε κόντρα στο ρεύμα επιχειρώντας να βάλει μια τάξη στα δημόσια οικονομικά και να ξεκινήσει ιδιωτικοποιήσεις, ότι ο Κώστας Καραμανλής προχώρησε τον ΟΛΠ, την Ολυμπιακή, προχώρησε τον εκσυγχρονισμό της Ανώτατης Εκπαίδευσης με τη Μαριεττα Γιαννάκου, ότι ο Σαμαράς ως πρωθυπουργός έκανε μεταρρυθμίσεις και οδήγησε τη χώρα από την ύφεση στην ανάπτυξη.
Δεν θυμόμαστε και δεν χρησιμοποιούμε παραδείγματα αντίθετα προς αυτά. Και αυτό νομίζω είναι ένα σημαντικό δίδαγμα. Ποτέ όταν ρέπεις προς τον λαϊκισμό δεν ωφελείς τον εαυτό σου ούτε φυσικά την πατρίδα.
Και σήμερα 2 μήνες μετά τις εκλογές βλέπουμε μια κυβέρνηση πρόωρα γερασμένη χωρίς σχέδιο και κατεύθυνση. Δεν έχουν πάρει ούτε μία πρωτοβουλία για να πάρει μπροστά η παραγωγική μηχανή της χώρας και παίζουν το παιχνίδι της κολοκυθιάς για τον ποιο φόρο θα βάλουν.
Η κυβέρνηση αυτή εξαντλείται στις καλές προθέσεις, όμως αυτές δεν αρκούν και τελικά δεν θα κριθεί από αυτές, αλλά από την ουσία από την αποτελεσματικότητά της.
Εγώ στην ενότητα αυτή ένα μήνυμα θέλω να εκπέμψω: ότι η ΝΔ δεν μπορεί να γίνει ΣΥΡΙΖΑ Νο2. Ότι σε καμιά περίπτωση η ΝΔ δεν πρέπει να μιμηθεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση. Γιατί βεβαίως δεν μπορεί να υποσχόμαστε λεφτά από τον αέρα τον κοπανιστό. Και γιατί πρέπει να παραμείνουμε σε μια γραμμή ευθύνης. Και ότι είναι σωστό πρέπει να το στηρίζουμε γιατί είναι σωστό. Είτε το κάνει η δική σου κυβέρνηση, είτε η απέναντι κυβέρνηση.
Η πολιτική δεν είναι αγώνας ταχύτητας αλλά αγώνας αντοχής. Ότι λέμε πρέπει να αντέχει στο χρόνο. Ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρέπει να υπονομεύουμε την μελλοντική κυβερνητική πορεία μας, όπως έχουμε κάνει στο παρελθόν.
Νομίζω ότι όλοι πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι το νέο δεν μπορεί να προσδιορίζεται αποκλειστικά με το ηλικιακό κριτήριο. Τότε φεύγουμε από την ουσία της πολιτικής και πάμε στο star system και την πασαρέλα.
Η ΝΔ χρειάζεται ανανέωση και στη φυσιογνωμία και στο στελεχιακό δυναμικό της. Ωστόσο ανανέωση και ενότητα συγκροτούν ένα δύσκολο δίπολο. Την επόμενη μέρα της εκλογής Προέδρου θα πρέπει να βρούμε ισορροπία ανάμεσα στην ανανέωση, που ενδεχομένως να δημιουργήσει αναταράξεις αν δεν γίνει με μέτρο και στην ενότητα, που αν γίνει το άλλοθι για να βάλουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, θα δημιουργήσει μια πολιτική σούπα.
Κεντροδεξιά του 2020
Η ΝΔ μπορεί να είναι πάλι ο πρωταγωνιστής. Να πάρει πάνω της το βάρος της μετάβασής από τη λαϊκιστική δημοκρατία της μεταπολίτευσης στη νέα εποχή μιας πιο ώριμης και πιο ευρωπαϊκής φιλελεύθερης δημοκρατίας. Να εκφράσει τη δημιουργική Ελλάδα της παραγωγής, της καινοτομίας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Να επανασυνδεθεί με τα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας.