To 1999 χαρακτηρίζεται πανευρωπαϊκά ως η χρονιά του ευρώ, όμως η χώρα μας παραμένει εκτός νυφώνος. Τι φταιει γι’ αυτό;
Πράγματι, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μένει παρά τη θέλησή της εκτός ευρώ. Θυμάμαι ακόμα τη θλίψη που ένιωσα στις 2 Μαίου το’98, όταν επικυρώναμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις ιστορικές αποφάσεις σχετικά με το Ευρώ και η πατρίδα μας ήταν απ’έξω. Γι’αυτό το γεγονός έχουν τεράστιες ευθύνες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο διότι εκτροχίασαν την οικονομία κατά τη δεκαετία του ’80, αλλά και διότι δεν συνέχισαν τη θαρραλέα πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου ‘90-’93, από το ’94 και μετά, αλλά αντίθετα τη «νέρωσαν». Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε δέσμιο των συντεχνιών του δημοσίου τομέα που το στήριξαν, αλλά και των δογματικών αγκυλώσεων που ακόμα το ταλαιπωρούν, και έτσι εφάρμοσε μια πολιτική που, αν και κατ’ανάγκην είχε κάποια ορθά στοιχεία, διότι πειθαναγκάστηκε από τις Βρυξέλλες, ήταν ωστόσο πολιτική κατώτερη των περιστάσεων. Δεν περιόρισε τις δαπάνες του δημοσίου και δεν προχώρησε γρήγορα σε αποκρατικοποιήσεις. Έτσι η οικονομία δεν εξυγιάνθηκε και πέρσι το Μάιο δεν εκπληρώναμε κανένα από τα τέσσερα κριτήρια που θέτει η συνθήκη του Μάαστριχτ.
Ποιές είναι οι αλλαγές που θα υπάρξουν στην Ευρώπη και που θα ζημιωθεί η χώρα μας;
Η υιοθέτηση του κοινού νομίσματος γίνεται για να ενισχύσει τη νομισματική σταθερότητα στην Ε.Ε., να τονώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας των κρατών μελών και να βοηθήσει κατά συνέπεια στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Αντί να έχουμε 14 νομίσματα (το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο είχαν ήδη ένα) να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, τώρα θα έχουμε ένα κοινό και ισχυρό νόμισμα που θα ανταγωνίζεται το δολλάριο και το γιέν. Η Ελλάδα μένοντας έξω από αυτήν την προσπάθεια δεν θα μπορέσει να έχει τα οφέλη των υπολοίπων χωρών μελών. Αντιθέτως, η ανταγωνιστικότητά μας θα επιβαρυνθεί καθώς οι εμπορικοί μας εταίροι θα απολαμβάνουν τα οφέλη του ενιαίου νομίσματος, τα πραγματικά επιτόκια θα διατηρηθούν σε υψηλότερα σε σχέση με τους άλλους εταίρους επίπεδα, ενώ και πιέσεις στη δραχμή, παρά την ένταξή της, μετά την υποτίμηση, στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών, δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν σε περιόδους διεθνών οικονομικών αναταράξεων. Σε πολιτικό επίπεδο ο αποκλεισμός μας από την ΟΝΕ, υποβιβάζει εκ των πραγμάτων τη χώρα μας σε μέλος δεύτερης κατηγορίας, καθώς δεν έχουμε δικαίωμα ψήφου στο Συμβούλιο «Ευρώ-11», το οποίο ήδη έχει συγκροτηθεί και είναι αρμόδιο για τα νομισματικά.
Μπορεί η πολιτική της κυβέρνησης να μας οδηγήσει με ασφάλεια στην ΟΝΕ; Ποια είναι η αντιπρόταση της ΝΔ;
Άσχετα με την έκβαση της προσπάθειας, που μπορεί να είναι και θετική, όπως, άλλωστε, όλοι ευχόμαστε, δεν πρέπει κανείς να συγχωρήσει στην κυβέρνηση τις ευθύνες της για το μέχρι τώρα αποκλεισμό μας, καθώς και για τη ζημιά που υφίσταται η χώρα μας σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο από τη μη συμμετοχή της στην ΟΝΕ. Πέρα απ’αυτά, πρέπει να πω ότι, η κυβέρνηση επιχειρώντας να πάρει το Ο.Κ. για την ένταξή μας, χρησιμοποιεί τη λεγόμενη «δημιουργική λογιστική», δηλ. διάφορα τρυκ που εμφανίζουν την κατάσταση καλύτερη απ’ό,τι είναι. Θα προτιμούσα, αντί να καταφεύγει απλώς σ’αυτά τα τεχνάσματα να προχωρούσε σε τομές τέτοιες οι οποίες θα συνδύαζαν την ονομαστική με την πραγματική σύγκλιση. Εννοώ διαρθρωτικές παρεμβάσεις στην οικονομία, αλλαγές στην αγορά εργασίας, περιορισμός της σπατάλης και ιδιωτικοποιήσεις. Μ’αυτό τον τρόπο και τα κριτήρια (πληθωρισμός, ελλείμματα, επιτόκια, χρέος) θα εκπληρώναμε νωρίτερα και η οικονομία μας θα αναπτυσσόταν με καλύτερους ρυθμούς και το ΑΕΠ της χώρας μας θα συνέκλινε ταχύτερα προς το μέσο κοινοτικό όρο. Τώρα, η Ελλάδα μπορεί να μπει μεν στην ΟΝΕ, αλλά με μια αρκετά εξασθενημένη οικονομία, που έριξε τον πυρετό της χάρη στις πολλές ασπιρίνες, δεν έχει ξεπεράσει, όμως, το πρόβλημα, γιατί δεν έχει πάρει ισχυρή αντιβίωση.
Πάντως παρατηρούμε πως οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε κυβερνώνται από “κεντροαριστερά” κόμματα ή συνασπισμούς. Γιατί συμβαίνει αυτό; Θεωρείτε πως μπορεί να αλλάξει;
Αν δείτε την πολιτική όλων αυτών των κομμάτων, θα διαπιστώσετε, ότι δεν έχει καμία σχέση με το σοσιαλισμό που διεκύρησαν χρόνια πριν. Ο λόγος δεν είναι μόνο η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και η επικράτηση των φιλελευθέρων ιδεών. Βασική αιτία είναι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας. Η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει να είσαι ανταγωνιστικός και η ανταγωνιστικότητα με τη σειρά της απαιτεί ελεύθερη οικονομία. Το γεγονός ότι υπάρχουν έντεκα –όχι δεκατρείς- σοσιαλιστές πρωθυπουργοί οφείλεται σε ορισμένες περιπτώσεις σε λόγους κοπώσεως του εκλογικού σώματος από την πολυετή διακυβέρνηση κεντροδεξιών κυβερνήσεων (Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία κ.λ.π.) που αν και πέτυχαν κούρασαν, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις (Γαλλία, Σουηδία κ.λ.π.) η αποτυχία της Κεντροδεξιάς οφείλεται στην πολυδιάσπασή της. Θεωρώ ωστόσο το φαινόμενο συγκυριακό, και πιστεύω ότι θα δούμε στο μέλλον μια σταδιακή ανατροπή του.
Πως πρέπει να κινηθεί η ΝΔ ενόψει ευρωεκλογών;
Αν οι ευρωεκλογές γίνουν μόνες τους η Νέα Δημοκρατία πρέπει να κινηθεί προς δύο κατευθύνσεις : Δευτερευόντως, να υπενθυμίσει στους Έλληνες πολίτες ότι οι εκλογές αυτές αποτελούν την καλύτερη ευκαιρία για να στείλουν ακόμα πιο δυνατά το μήνυμα που έστειλαν στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, στην κουρασμένη και ζαλισμένη κυβέρνηση που έχουμε σήμερα. Κυρίως, όμως είναι οι ευρωεκλογές μια πολύ καλή ευκαιρία για τη Νέα Δημοκρατία να προβάλει τις θέσεις για την Ευρώπη του αύριο και τη θέση της Ελλάδας μέσα σ’αυτήν. Η Ευρωπαϊκή οικοδόμηση δεν είναι κάτι μακρινό και άπιαστο. Είναι βασικό θέμα για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Επηρεάζει τη ζωή του κάθε πολίτη. Δεν πρέπει, λοιπόν, η Ν.Δ. να αρκεστεί να υπενθυμίσει, ποιος έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη. Πρέπει να μιλήσει για το σήμερα και το αύριο, ασκώντας από τη μια κριτική για την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στη γεωργία, στο Πακέτο Ντελόρ, στα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό και από την άλλη προβάλλοντας το όραμα της για την Ευρώπη του αύριο και τη θέση της Ελλάδας. Ούτε η Ε.Ε., ούτε η Ελλάδα τελειώνουν τις προσπάθειές τους με την ΟΝΕ. Υπάρχει η ανάγκη για μια αποτελεσματική κοινή εξωτερική πολιτική, για μια αποτελεσματική πολιτική συνοχής, για μια αποτελεσματική πολιτική για τη μετανάστευση, το οργανωμένο έγκλημα και τα ναρκωτικά, για μια αποτελεσματική θεσμική λειτουργία της Ε.Ε. κ.ο.κ. Όλα αυτά πρέπει να προβληθούν με φαντασία, σαφήνεια και αμεσότητα.
Εσείς, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ θα διατηρήσετε τη θέση σας στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Δεν σας ενδιαφέρει η ελληνική πολιτική σκηνή;
Το Ευρωκοινοβούλιο είναι μια σημαντική εμπειρία για μένα και τα ζητήματα που αφορούν την ευρωπαϊκή οικοδόμηση μου φαίνονται ιδιαίτερα σοβαρά και με ενδιαφέρουν πολύ. Προς το παρόν λοιπόν είμαι προσανατολισμένος στις Βρυξέλλες. Δεν είναι σοβαρό να απονείμω μόνος μου εύσημα στον εαυτό του για όποια δουλειά έχω ή δεν έχω κάνει, ούτε είναι θέμα δικό μου η απόφαση αν συνεχίσω ή όχι στην Ευρωβουλή. Αν εγώ πάντως αποφάσιζα, στο δίλημμα «Βρυξέλλες» ή «Ελλάδα» θα απαντούσα «Βρυξέλλες».
Πως κρίνετε, από την οπτική γωνία της Ευρώπης, την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα;
Αυτό που μόνιμα με στεναχωρεί, είναι ότι είμαστε τελευταίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ότι μας πέρασαν και οι Πορτογάλοι. Και σ’αυτό φταίνε πολύ αυτοί που μας κυβερνούν. Σήμερα, επειδή δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν μερικά από τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Όμως δεν πιστεύουν στην πολιτική που εφαρμόζουν. Έχουν κρίση συνειδήσεως και πρόβλημα προσανατολισμού. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική ηγεσία που θα πιστεύει στην αναγκαία πολιτική, θα προλαβαίνει τις εξελίξεις και δεν θα σύρεται απλώς πίσω απ’αυτές και ταυτόχρονα θα δώσει το έναυσμα για ένα καινούργιο ξεκίνημα του Ελληνισμού. Νέα αρχή με Νέα Δημοκρατία.
Εσείς πως βλέπετε την πορεία του προέδρου της ΝΔ;
Θεωρώ ότι σήμερα βρίσκεται σ’ ένα εξαιρετικά θετικό σημείο της καριέρας του. Είναι αναμφισβήτητος αρχηγός του κόμματος, έχει υψηλότερη δημοτικότητα από τον Πρωθυπουργό, ηγείται ενός κόμματος που έχει τον αέρα της νίκης και πείθει ολοένα και περισσότερους ότι θα είναι καλύτερος Πρωθυπουργός από τον κ.Σημιτή. Στο χέρι του είναι να συνεχίσει αυτή την πορεία, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την ηγετική του εικόνα, αποσαφηνίζοντας ακόμη πιο πολύ τον προγραμματικό λόγο της Ν.Δ., και προβάλλοντας την ηγετική ομάδα της Ν.Δ., που χωρίς να υποτιμώ την πείρα των παλαιοτέρων, πρέπει να είναι κατά βάση η ομάδα του αύριο.
Πολύς λόγος γίνεται για την επιστροφή στο κόμμα του Γ.Σουφλιά και του Α.Σαμαρά. Εσείς τι λετε;
Στόχος είναι η Ν.Δ. να γίνει κυβέρνηση και προς αυτή την κατεύθυνση θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν όλα τα θεμιτά επιχειρήματα και όλες οι υγιείς δυνάμεις. Αν βρισκόταν μια φόρμουλα αποδεκτή από όλους, και φυσικά από τον ίδιον, η επιστροφή του κ.Σουφλιά, πιστεύω ότι θα βοηθούσε τη Νέα Δημοκρατία. Οι οπαδοί του κ.Σαμαρά και τα περισσότερα από τα στελέχη της ΠΟΛ.ΑΝ. ή επέστρεψαν ήδη ή επιστρέφουν και φυσικά είναι καλοδεχούμενοι. Για τον ίδιον, παρ’ότι είναι σημαντικό στέλεχος του χώρου, αλλά και για τους βουλευτές που έριξαν την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το ’93 τίθεται ένα ηθικής φύσεως πρόβλημα, όχι μόνο από στελέχη αλλά και από οπαδούς του κόμματος. Πρόβλημα που επιτείνεται από το γεγονός ότι ο κ.Σαμαράς επιμένει μέχρι σήμερα για την ορθότητα των πράξεών του τότε. Συμπέρασμα : Μια επιστροφή υπό τις παρούσες συνθήκες, θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’όσα θα επέλυε.
Ποιος πρέπει να είναι ο στόχος του κόμματος σας στις ευρωεκλογές;
Να είναι πρώτο κόμμα, με όσο μεγαλύτερη διαφορά γίνεται από το ΠΑΣΟΚ και με ένα ποσοστό που θα πλησίαζε πολύ, το ποσοστό που θα έπαιρνε σε εθνικές εκλογές, αν ελάμβαναν χώρα την ίδια μέρα. Μην ξεχνάτε, ότι παντού στην Ευρώπη, στις ευρωεκλογές τα μεγάλα κόμματα λαμβάνουν μικρότερα ποσοστά απ’ό,τι στις εθνικές εκλογές.
Πιστεύετε πως το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ πρέπει να ανανεωθεί;
Σύμφωνα με το καταστατικό της Ν.Δ., η σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου είναι προνόμια του Προέδρου. Η δική μου γνώμη είναι, ότι όπως γίνεται παντού, πρέπει από τη μια να διασφαλιστεί η συνέχεια με την παραμονή κάποιων από τους νυν ευρωβουλευτές, και ταυτόχρονα να υπάρξει και ένας αέρας ανανέωσης με τη συμμετοχή νέων υποψηφίων.
Πως σχολιάζετε την πρόταση της ΝΤ. Μπακογιάννη για συνέδριο “επανίδρυσης” της ΝΔ;
Η πρόταση απερρίφθη, άρα ο σχολιασμός αυτής καθ’αυτής της προτάσεως είναι ίσως άνευ αντικειμένου. Εν πάση περιπτώσει όμως, με δεδομένη τη δυσπιστία του εκλογικού σώματος απέναντι σ’όλα τα κόμματα, η ανανέωση όλων των κομμάτων, συνεπώς και της Ν.Δ, σε επίπεδο θέσεων, καταστατικού και προγραμματικού λόγου είναι απαίτηση των καιρών. Ιδιαίτερα, η Νέα Δημοκρατία που φιλοδοξεί να είναι όχι απλώς η επόμενη κυβέρνηση, αλλά μια αποτελεσματική και ριζοσπαστική κυβέρνηση, οφείλει να αναζητεί το νέο. Και πιστεύω ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το κάνει ήδη, θα το κάνει ακόμη περισσότερο στο μέλλον.