Δεν υπάρχει λέξη για να περιγράψει κάποιος την συμφορά και την τραγωδία που ζούμε όλοι στην χώρα μας τις τελευταίες ημέρες.
Η πραγματικότητα πολλές φορές ξεπερνά και την μεγαλύτερη φαντασία. Ούτε και το πιο ευφάνταστο σενάριο θα μπορούσε να περιγράψει με μεγαλύτερη πιστότητα τον τρόμο, την φρίκη και το θανατικό που βιώσαμε τις τελευταίες μέρες. Ένα είναι σίγουρο: ζούμε στιγμές απίστευτης εθνικής καταστροφής που δεν έχει ζήσει η χώρα μας στην νεώτερη ιστορία της.
Είναι πολύ δύσκολο για ένα πολιτικό να μπορέσει, χωρίς να κατηγορηθεί ότι μιλά με ξύλινη γλώσσα, να κάνει μία ψύχραιμη αποτίμηση των γεγονότων και να γράψει για το τι αισθάνεται αυτές τις δύσκολες στιγμές. Το εύκολο είναι να επιδοθούμε όλοι μαζί σε ένα κυνήγι ευθυνών για το τι έγινε, τι δεν έγινε, τι θα μπορούσε να γίνει αν κυβερνούσαν οι μεν ή οι δε, τι έκαναν ή τι δεν έκαναν στο παρελθόν οι πρώην και τι δεν έκαναν σήμερα οι νυν. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ενώ στην αρχή κράτησε υπεύθυνη στάση, μετά από λίγες ώρες ακολούθησε τον δρόμο της μικροπολιτικής σκοπιμότητας καταγγέλλοντας, αβάσιμα, την κυβέρνηση για ολιγωρία και εγκληματική αμέλεια.
Ξεχνάει ότι οι στιγμές που
ζούμε είναι πρωτόγνωρες. Ξεχνάει ότι όλος ο κόσμος, τα διεθνή ΜΜΕ μιλούν για ελληνική τραγωδία καλώντας τις κυβερνήσεις τους να βοηθήσουν την χώρα μας.
«Τόσες πολλές φωτιές την ίδια στιγμή δεν είναι σύμπτωση». Στην ρήση αυτή του πρωθυπουργού δεν νομίζω ότι υπάρχει Έλληνας που να μη συμφωνεί. Δυστυχώς υπάρχουν και διεστραμμένοι εγκέφαλοι που επιθυμούν για τους δικούς τους λόγους το χάος και την καταστροφή. Θα είμαι ο τελευταίος που θα υποστηρίξει ότι όλα λειτούργησαν τέλεια. Μπορεί να υπήρξαν στιγμές κακού συντονισμού. Αυτό όμως που θα πρέπει να τονιστεί είναι ότι οι δυνατότητες ακόμα και του πιο οργανωμένου κράτους σε περιπτώσεις μαζικών καταστροφών είναι πεπερασμένες. Και επίσης ότι από την πρώτη στιγμή κινητοποιήθηκαν όλοι, ρίχνοντας στη μάχη με αυταπάρνηση όλα τα διαθέσιμα μέσα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες στιγμές δοκιμαζόμαστε όλοι μας. Δοκιμάζεται η αλληλεγγύη μας, δοκιμάζεται η ανθρωπιά μας, δοκιμάζονται τα αποθέματα καρδιάς και προσφοράς που έχει ο καθένας μέσα του. Θα δοκιμαστεί και το πολιτικό μας σύστημα. Αν θα μπορέσει δηλαδή ενωμένο, ( κυβέρνηση, αντιπολίτευση και πολιτικά κόμματα ) να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσει την εθνική καταστροφή.
Οι πληγές που άφησε το τριήμερο αυτό σε όλους μας δεν θα κλείσουν εύκολα. Οι τελευταίες σκέψεις της μητέρας, που βλέποντας τον θάνατο να έρχεται, κάηκε ζωντανή αγκαλιάζοντας τα παιδιά της θα στοιχειώνουν για πολύ καιρό τον ύπνο μας. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επουλώσουμε τα τραύματα. Και ας μην λησμονούμε κάτι: αυτές τις δύσκολες στιγμές δεν είναι η ώρα να θυμηθούμε ότι είμαστε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή κάτι άλλο. Είναι η ώρα να θυμηθούμε ότι είμαστε πάνω απ’ όλα Έλληνες.