Τη ζοφερή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας η οποία διέψευσε ακόμα και την θεωρία του “ελατηρίου” περιέγραψε ο Κωστής Χατζηδάκης στην Ολομέλεια της Βουλής στην ομιλία του για τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2019. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά “σερνόμαστε χωρίς ελπίδα και προοπτική”.
Ομιλία Κωστή Χατζηδάκη για τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2019
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή μέρα, μετά τη βομβιστική επίθεση στον ΣΚΑΪ -και αυτό θα συνέβαινε και με οποιαδήποτε επίθεση οπουδήποτε- είναι σίγουρα μία μέρα μελαγχολίας, αλλά δεν είναι μία μέρα φόβου. Όλοι μαζί πρέπει να ορθώσουμε ένα τείχος Δημοκρατίας απέναντι στα άκρα και τις ακρότητες, διότι πραγματικά δεν ταιριάζει σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα αυτό που γίνεται σε αυτό το επίπεδο στη χώρα μας και συνεχίζει να γίνεται όλα τα τελευταία χρόνια.
Είμαστε μία εξαίρεση στον ευρωπαϊκό χάρτη και δεν νομίζω ότι μπορούμε όλοι οι δημοκράτες –ανεξαρτήτως επιμέρους εντάξεων- να είμαστε ευχαριστημένοι με αυτή την εικόνα.
Εν πάση περιπτώσει, έρχομαι στο θέμα. Ο Υπουργός, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, ο κ. Δραγασάκης, μου είναι σίγουρα συμπαθής και το ξέρει και ο ίδιος και νομίζω ότι είναι σε όλους μας συμπαθής. Δεν άκουσα, όμως, με το ίδιο πνεύμα όλα αυτά τα οποία είπε και θα εξηγήσω αμέσως, επιμένοντας σε στοιχεία.
Ενώ η Κυβέρνηση πανηγυρίζει για το πώς πάνε τα πράγματα, δείτε ποια είναι η εικόνα: Η υπερφορολόγηση στραγγαλίζει την οικονομία. Είμαστε η πρώτη χώρα στον ΟΟΣΑ στην αύξηση της φορολογίας από το 2015 μέχρι σήμερα. Ακόμα χειρότερα, η κατάσταση έχει ξεφύγει και έχουμε τη χειρότερη αναλογία όλων των τελευταίων ετών στους έμμεσους φόρους, που τους πληρώνει εξίσου ένας εφοπλιστής και ένας συνταξιούχος. Και αυτό γίνεται με μια Κυβέρνηση που παριστάνει τον «Ρομπέν των Φτωχών».
Άκουσα τον κ. Δραγασάκη να λέει ότι υπήρχε χρόνια υποφορολόγηση. Μάλιστα, ήταν χαμηλά δηλαδή ο ΦΠΑ, ήταν χαμηλά τα ειδικά τέλη για το πετρέλαιο, για τα ποτά και ούτε καθεξής και αποφασίσατε να τα ανεβάσετε, για να πληρώνουν οι νοικοκυρές κάτι παραπάνω στο σούπερ μάρκετ.
Στο επίπεδο της ανταγωνιστικότητας, που είναι κρίσιμο μέγεθος για το πώς προχωρεί η οικονομία, ενώ είχαμε πάει στην Παγκόσμια Τράπεζα από την εκατοστή θέση στην εξηκοστή μέσα σε τρία χρόνια, από το 2012 μέχρι το 2015, έχουμε υποχωρήσει και είμαστε στην εβδομηκοστή δεύτερη. Παρά τα θετικά λόγια των πιστωτών, η Ελλάδα υποχωρεί. Και αυτό είναι κρίσιμο μέγεθος για αυτό στο οποίο θα αναφερθώ αμέσως, που είναι οι επενδύσεις.
Όσον αφορά τις επενδύσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό –μεγάλες, μεσαίες και μικρές- έχουμε το ένα τρίτο των επενδύσεων που είχαμε το 2007, δηλαδή δύο χρόνια πριν πέσουμε στην κρίση. Έχουμε το ένα τρίτο σε απόλυτους αριθμούς.
Θέλετε να πάω τώρα σε κάτι που σας νοιάζει και το διαφημίζατε διαχρονικά, στις δημόσιες επενδύσεις; Στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, λοιπόν, έχουμε χαμηλό δεκαετίας. Το 2017 έκλεισε με χαμηλό δεκαετίας. Και δεν φταίει, βεβαίως, ο προγραμματισμός των προηγούμενων ετών. Φταίει η συνειδητή απόφαση της Κυβέρνησης για να της βγουν οι αριθμοί του προϋπολογισμού να λειτουργήσει επί ζημία του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, το οποίο χρηματοδοτεί χρήσιμα και κρίσιμα έργα στη χώρα.
Ο αναπτυξιακός νόμος, τον οποίον τόσο πολύ πανηγυρίσατε όταν τον υιοθετούσατε, είναι σχεδόν στη σφαίρα της θεωρίας μετά από δυο-τρία χρόνια. Ως προς το ΕΣΠΑ απ’ αυτό εδώ το Βήμα ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται κατά καιρούς –ελπίζω να το αποφύγει αύριο- ότι είμαστε πρώτοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κομπάζει σχετικά. Είδα το site της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Με βάση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είμαστε δέκατοι έβδομοι στις πληρωμές των έργων, στις απορροφήσεις και εικοστοί δεύτεροι στη συμβασιοποίηση των έργων. Κάποιο κράτει στα λόγια σας δεν θα πείραζε.
Να πάμε στις τράπεζες; Μίλησε ο κ. Δραγασάκης για το παράλληλο τραπεζικό σύστημα. Πριν δούμε το παράλληλο τραπεζικό σύστημα, ας δούμε τις συστημικές τράπεζες, τις τέσσερις βασικές τράπεζες. Το 2014 η κεφαλαιοποίησή τους ήταν 35 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου και τώρα είναι λίγο πάνω από τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Το αντιλαμβάνεστε; Τα θεωρείτε όλα αυτά θετικά σημάδια; Όλα αυτά που είπα για την ανταγωνιστικότητα, για τις δημόσιες επενδύσεις, για τις ιδιωτικές επενδύσεις, για τις τράπεζες, όλα αυτά είναι σημάδια μιας υγιούς οικονομίας;
Καθόλου άσχετα με όλα αυτά είναι και τα στοιχεία που αμέσως θα παραθέσω. Ανάπτυξη από το 2015 μέχρι το 2017 στην Πορτογαλία 6,1%, στην Κύπρο 9,3%, στην Ιρλανδία 13%, ενώ η Ελλάδα σωρευτικά και στα τρία χρόνια άθροισμα είχε 0,9%. Εσείς βεβαίως δεν κάμπτεστε απ’ αυτά. Είστε σ’ αυτή την φάση των συνεχών πανηγυρισμών.
Και ενώ μοιράζετε μπουναμάδες -παίρνετε δέκα, επιστρέφετε ένα- προσπαθείτε να ξεχάσουν οι πολίτες αυτά που βιώνουν στην τσέπη τους. Και στην τσέπη τους βιώνουν τους είκοσι εννιά φόρους που επιβάλλατε από το 2015 μέχρι σήμερα. Στην τσέπη τους αντιλαμβάνονται ότι οι οφειλές τους στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία επί των ημερών σας έχουν ανέβει κατά 60%. Στην τσέπη τους βιώνουν 4,9 κατασχέσεις που έγιναν επί των ημερών σας. Να το πω αλλιώς; Ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας έχουν ξυπνήσει από το 2015 μέχρι σήμερα, έχουν ελέγξει τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και είδαν ότι το Υπουργείο Οικονομικών τους έχει πάρει τα λεφτά τους.
Και τη χειρότερη επικοινωνιακή πολιτική να κάνουμε, όλα λάθος να τα κάνουμε, τις εκλογές θα τις χάσετε, γιατί ο κόσμος βιώνει την πραγματικότητα στα νοικοκυριά του, στις τσέπες του, στα σπίτια του.
Εν πάση περιπτώσει, το βέβαιο είναι ότι η κατάσταση αυτή, όσο παραμένετε, θα συνεχίζετε και το επόμενο διάστημα. Έχετε αναλάβει έτσι κι αλλιώς δεσμεύσεις σε σχέση με τα πρωτογενή πλεονάσματα που πάνε για σαράντα δύο ακόμα χρόνια, μέχρι το 2060. Έχετε αναλάβει δεσμεύσεις για το υπερταμείο που πάνε για ενενήντα εφτά ακόμα χρόνια μέχρι το 2115.
Και κυρίως λειτουργείτε σαν μια κυβέρνηση που σπρώχνει προς τα κάτω την οικονομία. Γιατί; Γιατί έχετε από τη μια πλευρά της συνταγής που εφαρμόζετε την υπερφορολόγηση. Επιβεβαιώθηκε κι απ’ αυτά που είπε προηγουμένως ο κ. Δραγασάκης. Από την άλλη πλευρά τις διαρθρωτικές αλλαγές που υιοθετείτε υπό την πίεση και των δανειστών, τις υιοθετείτε πολλές φορές με δυσθυμία, κρατώντας τη μύτη σας. Επομένως, πώς θα πείστε τις αγορές, τους επενδυτές;
Και γι’ αυτόν τον λόγο διαψεύδεται η θεωρία δεξιών και αριστερών οικονομολόγων για το ελατήριο. Μετά από τόσα χρόνια κρίσης όλοι θα προέβλεπαν ότι η οικονομία της Ελλάδας θα εκτινασσόταν. Και εμείς σερνόμαστε στο τέλος του πίνακα χωρίς ελπίδα και χωρίς προοπτική. Αυτό είναι το θέμα.
Χρησιμοποίησα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στοιχεία πολύ συγκεκριμένα. Και εδώ πρέπει να σημειώσουμε κάτι. Οι αριθμοί και οι άνθρωποι πλέον λένε τα ίδια. Και στους αριθμούς αποτυπώνεται η ζοφερή πραγματικότητα και οι άνθρωποι βιώνουν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα στην καθημερινότητά τους.
Επομένως, έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας. Ακόμα περισσότεροι οι Έλληνες πολίτες έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους. Είδαν πού οδηγεί ο λαϊκισμός και η αερολογία. Αυτή ήταν και η μόνη προστιθέμενη αξία της παρουσίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχει πλέον το απωθημένο της Αριστεράς. Μπορούμε να προχωρήσουμε –και μακάρι να το κάνετε αύριο το πρωί- στις εκλογές για να προκύψει στον τόπο μια κανονική ευρωπαϊκή κυβέρνηση.
Σας ευχαριστώ πολύ.