Ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης των τελευταίων ημερών επ’ ευκαιρία των εξελίξεων στο θέμα των Σκοπίων ήταν οι διαρροές κειμένων σε εφημερίδες. Χωρίς να υποβαθμίσω το θέμα, θέλω να σημειώσω ότι αυτό που θα καταγράψει ο ιστορικός του μέλλοντος δεν πρόκειται να είναι τόσο οι διαρροές όσο η κατάληξη του όλου ζητήματος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Αν επικρατήσει η κοινή λογική θα καταλήξουμε σε συμφωνία με τα Σκόπια. Υπάρχουν λόγοι τόσο για εμάς όσο και για εκείνους. Οι δικοί τους λόγοι σχετίζονται με την φιλοδοξία τους να γίνουν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γνωρίζουν λοιπόν ότι η συναίνεση της Αθήνας είναι απαραίτητη. Οι δικοί μας λόγοι σχετίζονται με τις αλλεπάλληλες αναγνωρίσεις των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα. Αναγνωρίσεις από τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ρωσία, αλλά και από την Κούβα και τη Σερβία. Το ότι κρύψαμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί δεν βοήθησε στην επίλυση του, αλλά αντίθετα με την πάροδο των χρόνων αύξησε τις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας προς την δική μας πλευρά.
Πρέπει λοιπόν αν κάνουμε ένα συμβιβασμό; Ακόμα και η λέξη συμβιβασμός είναι φορτισμένη αρνητικά στη χώρα μας. Ούτε στο Κυπριακό, ούτε στο Αιγαίο, αλλά ούτε και στο Σκοπιανό, έχουμε μετακινηθεί από τις θέσεις μας εδώ και πολλά χρόνια. Διεκδικώντας το 100% των στόχων πολλές φορές ανακαλύπτουμε εκ των υστέρων χαμένες ευκαιρίες τις οποίες είχαμε στο παρελθόν, αλλά δεν τις εκμεταλλευτήκαμε. Το 100% όμως είναι κάτι που δεν επιτυγχάνεται ποτέ, με ειρηνικά μέσα, από καμία χώρα, ούτε και από υπερδυνάμεις. Είναι ανάγκη να το αντιληφθούμε, προκειμένου να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός, αντί να σκεφτόμαστε συχνά το «στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα».
Μία ακόμη παράμετρος που προέκυψε τις τελευταίες ημέρες είναι η λεγόμενη «μυστική διπλωματία». Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει με συναίνεση διαβουλευόμενη με όλα τα πολιτικά κόμματα πριν από την τελική λήψη αποφάσεων. Αυτό όμως δεν θα σήμαινε σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα, ότι θα έπρεπε να διεξάγουμε «διπλωματία τηλεοπτικών παραθύρων». Η κάθε κυβέρνηση δικαιούται να έχει την δική της τακτική την οποία οφείλει να μην αποκαλύπτει σε όλες της τις λεπτομέρειες, όταν υπάρχει σε εξέλιξη μία διαπραγμάτευση. Διαπραγμάτευση που παραμένει εκ των πραγμάτων ανοικτή, παρότι πολλοί στην Ελλάδα σπεύδουν να την κλείσουν βιαστικά παίρνοντας της μετρητοίς ορισμένες δηλώσεις της απέναντι πλευράς.
Προσωπικά δεν γνωρίζω που ακριβώς θα καταλήξει η διαπραγμάτευση. Ένα πράγμα όμως μπορώ να επιβεβαιώσω. Ότι ακόμα και αν δεν έχουμε θετική κατάληξη, η Ελλάδα βγαίνει καταρχήν κερδισμένη από τις τελευταίες εξελίξεις. Ενώ μέχρι τώρα ήταν εκείνη που πιεζόταν από την διεθνή κοινή γνώμη να κάνει συγκεκριμένα βήματα, αυτήν την ώρα τόσο ο ΟΗΕ όσο και η ΕΕ έχουν υιοθετήσει μία θέση η οποία όπως φαίνεται ενοχλεί τα Σκόπια. Εκείνοι πια είναι αυτοί που πιέζονται. Και αυτοί πρέπει να αποδείξουν στη διεθνή κοινότητα ότι έχουν εποικοδομητική διάθεση. Αυτή λοιπόν η θετική για μας εξέλιξη, πρέπει να πιστωθεί στη υπεύθυνη στάση της κυβέρνησης.