Εκείνο που σήμερα χρειάζεται ο τόπος είναι να εκπέμψουμε διεθνώς ένα ισχυρό σήμα, ότι στην Ελλάδα γίνεται μια αναπτυξιακή επανάσταση.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΩΣΤΗ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ Μ.ΒΟΥΛΓΑΡΗ
16 Απριλίου 2011
Α) Μετά την πρόσφατη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών, πώς διαμορφώνεται πλέον η κατάσταση στον τομέα της Ανάπτυξης για τη χώρα μας;
Δεν μου προκάλεσαν έκπληξη οι αποφάσεις. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν μια μικρή ανάσα σε ένα δύσκολο μαραθώνιο που έχει να διανύσει η χώρα μας. Κατά συνέπεια, δεν έχουν θέση τόσο η καταστροφολογία όσο και η θριαμβολογία. Και αυτό γιατί έχουμε έναν ασφαλή δείκτη, ένα «θερμόμετρο», που είναι η αντίδραση των αγορών. Βοηθούσης και της κρίσεως στην Πορτογαλία, φαίνεται προς το παρόν ότι εξακολουθεί η νευρικότητα. Θα μπορούσε η Ευρώπη να αποδειχθεί πιο θαρραλέα, καθώς οι αγορές πιέζουν εδώ και πολύ καιρό και η Ευρώπη τρέχει πίσω από αυτές. Θα μπορούσαν να υπάρξουν λύσεις όπως η επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά ή το Ευρωομόλογο το οποίο δε συζητήθηκε σχεδόν καθόλου. Κάποιες προκαταλήψεις ορισμένων κρατών – μελών δεν το επέτρεψαν αυτό. Για τη χώρα μας, ούτως ή άλλως, το βασικότερο συστατικό, για να μπορέσουμε να βγάλουμε την ανηφόρα στην οποία βρισκόμαστε, είναι να δημιουργήσουμε το κατάλληλο έδαφος για ανοδική πορεία της ανάπτυξης. Αυτή η πορεία είναι το βασικό ζητούμενο, καθώς η ανεργία ξεπερνά το 14%. Και σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις μπορεί να φτάσει φέτος στο 17%, ενώ η ύφεση θα είναι 3% επί του ΑΕΠ. Όμως, η ανάπτυξη δεν διατάσσεται. Υπάρχει φυσικά το μνημόνιο, που δημιουργεί κάποιες δεσμεύσεις. Από την άλλη κανένας δε μας εμποδίζει να έχουμε μια πιο ουσιαστική αναπτυξιακή πολιτική. Για παράδειγμα είναι εσωτερικό θέμα η χαμηλή απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ, που σε κατάταξη μεταξύ των χωρών της ΕΕ βρεθήκαμε από την 5η θέση το 2009 στη 17η στο τέλος του 2010. Επίσης, κανένας δε μας εμποδίζει να κάνουμε πράξη το πρόγραμμα θερινής κατοικίας, που η ΝΔ είχε προτείνει ήδη από το περασμένο καλοκαίρι. Έχει περάσει ενάμισης χρόνος που η κυβέρνηση έχει αναστείλει το πρόγραμμα, όταν θα μπορούσε, όπως ήδη κάνει η Ισπανία, να το τρέξει ταχύτερα και να ενισχύσει ταυτόχρονα την οικοδομή και τον τουρισμό. Η Ελλάδα, ενώ θα μπορούσε να γίνει η Φλόριντα της Ευρώπης, στην πραγματικότητα αδρανεί. Προσθέστε το ελλιπές άνοιγμα του καμποτάζ, την καθυστέρηση στην εφαρμογή του νόμου για γρήγορη σύσταση επιχειρήσεων, τη σύγχυση με τις αποκρατικοποιήσεις κ.α., για να αντιληφθείτε τους λόγους που επιμένει το πρόβλημα.
Β) Τι προτείνει η αξιωματική αντιπολίτευση ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να δοθούν άμεσα λύσεις στη σημερινή δύσκολη κατάσταση;
Όπως έχει ανακοινώσει ο Αντώνης Σαμαράς, σε λίγο καιρό, με το Ζάππειο ΙΙ θα παρουσιάσουμε την επικαιροποίηση του προγράμματος που ανακοινώσαμε το καλοκαίρι. Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που σήμερα χρειάζεται ο τόπος είναι να εκπέμψουμε διεθνώς ένα ισχυρό σήμα, ότι στην Ελλάδα γίνεται μια αναπτυξιακή επανάσταση. Η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων είναι μεν σημαντική, αλλά δεν φτάνει. Απαιτείται μια μάχη σε πολλά και διαφορετικά μέτωπα. Έχουμε επισημάνει πολλές φορές ότι η κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί ταχύτερα στις αποκρατικοποιήσεις. Αποκρατικοποιήσεις ακούμε, αλλά αποκρατικοποιήσεις δε βλέπουμε. Επιπλέον, πρέπει να προχωρήσει η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, οι συμβάσεις παραχώρησης και τα έργα ΣΔΙΤ, δράσεις που έχουν μείνει μέχρι στιγμής ασκήσεις επί χάρτου. Επίσης, να δοθεί έμφαση στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας: Η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο για την ευρύτερη περιοχή, αν αλλάζαμε τη νοοτροπία μας για το εκπαιδευτικό σύστημα και απαλλασσόμασταν από τις αγκυλώσεις του. Χρειαζόμαστε επενδύσεις με καινοτόμο χαρακτήρα που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας σε τομείς όπως η τεχνολογία, η «άλλη γεωργία» και ο αγροτουρισμός. Και βέβαια, μια συντεταγμένη προσπάθεια να γίνουμε χώρα φιλική στις επενδύσεις, με απλούστευση των αδειοδοτήσεων και με σταθερό φορολογικό σύστημα. Γιατί χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας.
Αυτά πρέπει να ξεκινήσουν από αύριο το πρωί. Όχι μόνο ως κατεύθυνση, αλλά και με ανθρώπους που θα τα κάνουν πράξη.
Γ) Πιστεύετε ότι έχει χαθεί ήδη πολύτιμος χρόνος εξαιτίας των κυβερνητικών χειρισμών, ενδεχόμενο που έχει δυσχεράνει ακόμα περισσότερο το περιθώριο για την εξεύρεση λύσεων;
Οι κυβερνητικές καθυστερήσεις, αλλά και η πολιτική πλαστοπροσωπία της κυβέρνησης σε σχέση με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, είναι στοιχεία πασιφανή από την αρχή της θητείας της. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρ’ ότι μιλούσε και δρούσε τους πρώτους μήνες με διαφορετικό τρόπο (επίδομα αλληλεγγύης, χαλάρωση του ασφαλιστικού της Ν.Δ. κλπ) την ίδια στιγμή έκανε συζητήσεις με το ΔΝΤ προς άλλη κατεύθυνση. Η συζήτηση Παπανδρέου – Στρος Καν, ήδη απ’ το Δεκέμβριο του 2009, δείχνει πως η κυβέρνηση είχε επίγνωση της κατάστασης. Ήταν, όμως, δέσμια των προεκλογικών της διακηρύξεων. Ως προς το δημόσιο δανεισμό, αδράνησε και καθυστέρησε χαρακτηριστικά να δανειστεί από τις αγορές, όταν τα spreads των ελληνικών ομολόγων ήταν ακόμη προσιτά. Και στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων βλέπουμε τη σύγχυση στην οποία έχει περιέλθει. Αρχικά ακύρωσε πέντε δικές μας αποκρατικοποιήσεις σαν ανάλγητες. Στη συνέχεια εξήγγειλε δικές της, σοσιαλιστικές, της τάξεως των 2 δις ευρώ. Στη μέση της χρονιάς τις περιόρισε στο 1 δις ευρώ. Και τελικά, το 2010 έκλεισε με έσοδα μηδέν. Έκανε ένα σχεδιασμό για 3 δις φέτος, μετά ανέβασε τον αριθμό στα 7 δις. Και το γαϊτανάκι συνεχίζεται τις τελευταίες μέρες, μετά τη δέσμευση της κυβέρνησης στη σύνοδο της 25ης Μαρτίου. Έχουμε μια πολιτική ανεμομύλου, η οποία δεν οδηγεί πουθενά. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Όλοι έχουμε ευθύνες. Αλλά η κυβέρνηση είναι που εκ των πραγμάτων δίνει τον τόνο και πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.