“Χρειαζόμαστε υπευθυνότητα, σοβαρότητα και εθνική ενότητα. Χρειαζόμαστε όμως και Κυβέρνηση που να κυβερνά. Λυπούμαι να πω ότι η σημερινή Κυβέρνηση δείχνει σχεδόν λιπόθυμη.”
Συνέντευξη του Κωστή Χατζηδάκη στην εφημερίδα “Τύπος της Κυριακής”
5 Ιουνίου 2011
1. Κύριε Χατζηδάκη, τελικά είστε πιο συναινετικός από ότι είναι η επίσημη κομματική γραμμή; και το λέω αυτό γιατί ακούγεται πως υπάρχουν στελέχη της ΝΔ που θα ήθελαν από τον Αντώνη Σαμαρά να εμφανιστεί πιο διαλλακτικός αυτή την ώρα της κρίσης….
Ο ίδιος ο κ. Σαμαράς στην ομιλία του προς την κοινοβουλευτική ομάδα προσδιόρισε έξι διαφορετικά πιθανά πεδία συνεννόησης με την Κυβέρνηση, έτσι ώστε να είναι σαφές το μήνυμα της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό, φυσικά, σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει συμφωνία με την κυβερνητική πολιτική. Οι διαφωνίες μας με την Κυβέρνηση είναι γνωστές. Εξίσου γνωστό, επίσης, είναι ότι – πρώτα από όλα – δεν υπάρχει ενδοκυβερνητική συνεννόηση. Ενώ έχουμε όλοι υποχρέωση να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για τον τόπο για την υπέρβαση της κρίσης, είναι λυπηρό ότι η Κυβέρνηση, ιδιαίτερα μετά τις ανακοινώσεις της Τρόικας τον περασμένο Φεβρουάριο, έχει βάλει κάτω τα μολύβια.
2. Μήπως θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να έχετε πιέσει τον Πρωθυπουργό προς την κατεύθυνση της συναίνεσης; Να είχατε πάει ακόμα και μαζί να διαπραγματευτείτε με την τρόικα από την πρώτη στιγμή;
Πέρυσι, πριν από την ψήφιση του Μνημονίου, ο Πρωθυπουργός όχι μόνο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών δε συγκάλεσε, αλλά ούτε τους προέδρους των κομμάτων ενημέρωσε για τις εξελίξεις. Η Κυβέρνηση θυμήθηκε καθυστερημένα τη συνεννόηση, αφού η πολιτική της οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Εμείς ούτε εμποδίσαμε την Κυβέρνηση με ακραίες κινητοποιήσεις να εφαρμόσει την πολιτική της, ούτε είχαμε τη δύναμη να επιβάλλουμε άλλες λύσεις στον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς. Για εμάς, δεν έχει κανένα νόημα να εκδικηθούμε το ΠΑΣΟΚ για τις μικροκομματικές και ανεύθυνες πρακτικές του παρελθόντος. Είμαστε πάνω από όλα Έλληνες και στηρίζουμε την Ελλάδα. Όποια, όμως, κι αν είναι η στάση μιας αντιπολίτευσης, αν η Κυβέρνηση είναι κατώτερη των περιστάσεων, τότε τα αποτελέσματα δεν θα είναι τα επιθυμητά.
3. Η κατάσταση είναι τραγική, ακούμε πλέον ακόμα και για νέο δάνειο… μήπως έχουμε μπει σε ένα δρόμο χωρίς γυρισμό;
Πράγματι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και χωρίς επιδέξιους χειρισμούς μπορεί να γίνει ακόμη δυσκολότερη. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Χρειαζόμαστε ουσιαστική δημοσιονομική προσαρμογή για να περιοριστούν τα ελλείμματα και αναπτυξιακές δράσεις έτσι ώστε όχι μόνο να πάρει μπροστά η Οικονομία, αλλά, με την αύξηση του εθνικού εισοδήματος, να περιοριστεί και το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Σήμερα δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το 2011, με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου τετραμήνου, το έλλειμμα μπορεί να είναι μεγαλύτερο από αυτό του 2010. Η δε ύφεση – μέχρι τώρα – είναι μεγαλύτερη από τις προβλέψεις τις Κυβέρνησης. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικής προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και εφαρμογή πολιτικών όπως ΣΔΙΤ, ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας κλπ, που θεωρητικώς αναγγέλλονται, αλλά στην πράξη δεν υλοποιούνται. Και χρειάζεται δράση τώρα. Γιατί, αλλιώς, μπορεί να είναι αργά.
4. Έχετε περάσει από σημαντικά υπουργεία… το βλέπατε αυτό να έρχεται; γνωρίζατε εσείς το πραγματικό έλλειμμα; την κατάσταση της χώρας;
Η Ελλάδα δεν ήταν το μόνο θύμα της κρίσης. Η διεθνής κρίση του 2008 χτύπησε πριν από μας την Ισλανδία, τη Λετονία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία. Και μετά από μας την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Οι ασθενείς κρίκοι χτυπήθηκαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Η Ελλάδα είχε γνωστά δομικά προβλήματα. Εμείς ως Κυβέρνηση έπρεπε να ήμασταν πιο αποφασιστικοί στην πάταξη της φοροδιαφυγής, στον έλεγχο των δαπανών και στις αποκρατικοποιήσεις. Ωστόσο, το «λεφτά υπάρχουν», η μετεκλογική απραξία και το γεγονός ότι διαλαλήθηκε το πρόβλημα της χώρας διεθνώς, πληρώθηκαν ακριβά.
5. Τί κάνατε για να αποτρέψετε την κατάσταση;
Στον τομέα ευθύνης μου ολοκληρώθηκε η αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής και ξεκίνησε να εφαρμόζεται το πρόγραμμα εξυγίανσης του ΟΣΕ, που ενώ η Κυβέρνηση αρχικά το απέρριψε, στη συνέχεια το υιοθέτησε, με κάποιες παραλλαγές, ένα χρόνο αργότερα. Γενικότερα, προχώρησαν και άλλες παρεμβάσεις όπως η στρατηγική συμμαχία στον ΟΤΕ, η επένδυση των Κινέζων στο λιμάνι του Πειραιά, η ιδιωτικοποίηση της Εμπορικής, η προσπάθεια για το ασφαλιστικό. Σίγουρα έπρεπε να γίνουν περισσότερα. Αλλά σε κάθε προσπάθεια το ΠΑΣΟΚ και σύσσωμη η αντιπολίτευση ήταν σταθερά απέναντι. Μόνο για την Ολυμπιακή επεχείρησαν να σπάσουν δύο φορές το γραφείο μου. Εμείς έπρεπε να ήμασταν πιο τολμηροί. Αλλά οι πολιτικοί μας αντίπαλοι ήταν κυριολεκτικά αλλού!
6. Εκτιμάται πως ο Γιώργος Παπανδρέου οδήγησε με σχέδιο τη χώρα στα χέρια του ΔΝΤ;
Ο κ. Παπανδρέου είχε δώσει ρόδινες και ανεφάρμοστες προεκλογικές υποσχέσεις, ενώ η ΝΔ είχε προειδοποιήσει για την κατάσταση της οικονομίας. Προσωπικά, κρίνοντας από τη μετεκλογική αδράνεια της Κυβέρνησης, αλλά και από το γεγονός ότι δε δανείστηκε στις αρχές του 2010, ενώ μπορούσε να το κάνει με όχι πολύ ψηλά spreads, πιστεύω ότι το ΔΝΤ χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για την προσγείωση της Κυβέρνησης από τις δημαγωγικές υποσχέσεις στη σκληρή πραγματικότητα.
7. Εσείς βλέπετε να έρχεται το ” ξεπούλημα” των ασημικών;
Είναι αναγκαίο να προχωρήσουν τόσο η αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου, όσο και οι αποκρατικοποιήσεις. Όχι μόνο για να περιοριστεί το δημόσιο χρέος από τα έσοδα, αλλά και για να στείλουμε ένα αναπτυξιακό σινιάλο διεθνώς. Για να δείξουμε ότι κάτι αλλάζει σε αυτή τη χώρα. Για να προσελκύσουμε κεφάλαια που είναι απαραίτητα για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Το θλιβερό είναι ότι το 2010 ήταν η πρώτη χρονιά, μετά από πολλά χρόνια, με μηδενικά έσοδα στις αποκρατικοποιήσεις. Μπορούμε να βρούμε τις βέλτιστες πρακτικές για την προώθηση αυτών των προγραμμάτων από άλλες χώρες της Ευρώπης. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να γίνουμε Ευρώπη χωρίς ευρωπαϊκές λογικές.
8. Χιλιάδες είναι πλέον οι πολίτες που μαζεύονται ειρηνικά στις πλατείες για να διαμαρτυρηθούν…Βλέπετε να δημιουργείται ένα κίνημα που θα μπορέσει να εκφραστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο; Ανησυχείτε πως έρχεται το τέλος του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων όπως τα ξέρουμε σήμερα;
Πράγματι, το κλίμα είναι πιο βαρύ παρά ποτέ. Όλοι χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με πατριωτική ευθύνη και το πολιτικό σύστημα να ξεπεράσει τον εαυτό του. Είμαστε απέναντι στην ιστορία, τη συνείδησή μας και την πατρίδα μας. Στην ιστορία, για να επιχειρήσουμε να δείξουμε ότι δεν είμαστε άβουλοι, δειλοί και μοιραίοι. Στη συνείδησή μας για να πείσουμε ότι δεν τη χάσαμε. Και στην πατρίδα μας για να προσπαθήσουμε να τη σώσουμε. Χρειαζόμαστε υπευθυνότητα, σοβαρότητα και εθνική ενότητα. Χρειαζόμαστε όμως και Κυβέρνηση που να κυβερνά. Λυπούμαι να πω ότι η σημερινή Κυβέρνηση δείχνει σχεδόν λιπόθυμη.