• Παρακολουθήσατε στενά τις επαφές που είχε ο Αντώνης Σαμαράς στις Βρυξέλλες, αλλά και τη Σύνοδο του ΕΛΚ. Ποιό είναι τελικά το κλίμα για την Ελλάδα γιατί ακούμε διάφορα…
Νομίζω ότι υπάρχει πια ένας κοινός παρονομαστής στις δηλώσεις όλων των ευρωπαίων ηγετών. Αυτό το οποίο το οποίο λέγεται είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει και μία αναπτυξιακή διάσταση στις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμοι να δεχθούν ότι μπορεί να γίνει καταγγελία του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης χωρίς, στη συνέχεια, να υπάρχει καμία επίπτωση. Αυτό αποτύπωσε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι που είπε πως η καταγγελία της δανειακής σύμβασης δεν είναι ουτοπία, αλλά ψέμα. Αυτή η τοποθέτηση εναρμονίζεται και με αντίστοιχες τοποθετήσεις ευρωπαίων σοσιαλιστών. Η πολιτική που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια δεν ήταν μονόδρομος. Αλλά και η πολιτική που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δρόμος που οδηγεί σε αδιέξοδο. Ο δρόμος που οδηγεί σε λύσεις είναι εκείνος της προσπάθειας, της σοβαρότητας και των μεταρρυθμίσεων. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Υπο μία προϋπόθεση: ότι δε θα κάνουμε άλμα στο κενό.
• Πράγματι , ακούμε αυτές τις φωνές που ζητούν ανάπτυξη, όμως δεν έχω ακούσει κάτι το συγκεκριμένο από την πλευρά των ευρωπαίων, ούτε όσον αφορά τις αλλαγές στο Μνημόνιο, ούτε όσον αφορά την ανάπτυξη.
Στη Σύνοδο του ΕΛΚ οι εταίροι μας στήριξαν τις θέσεις που παρουσιάσαμε για την αλλαγή του μείγματος πολιτικής, που τόσο καιρό λέμε. Φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν όταν ακούν μια γλώσσα κατανοητή σε αυτούς και προτάσεις στα πλαίσια της λογικής. Οι προτάσεις μας στοχεύουν αφενός στην ανάπτυξη και αφετέρου στην άμβλυνση των κοινωνικών επιπτώσεων του Μνημονίου. Εμείς θεωρούμε θετική μια επιμήκυνση της προσαρμογής στην τήρηση των υποχρεώσεών μας. Παράλληλα, προτείναμε μια σειρά από μέτρα: τα Ομόλογα Έργων, που θα διευκολύνουν την εκτέλεση μεγάλων έργων. Ενεργότερη παρουσία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Ένα ειδικό εργαλείο ρευστότητας για την Ελλάδα. Ένα ταμείο άμβλυνσης των κοινωνικών επιπτώσεων του Μνημονίου με στήριξη από αδιάθετους κοινοτικούς πόρους. Ειδικές οικονομικές ζώνες με ειδικά φορολογικά κίνητρα, αλλά και με σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Και έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό εγγύησης των καταθέσεων που θα αποτρέψει την αιμορραγία καταθέσεων από το Νότο προς το Βορρά της Ευρώπης. Αυτές ήταν συγκεκριμένες απόψεις που θα δουλευτούν τον επόμενο μήνα. Ο Ιούνιος θα είναι κρίσιμος μήνας για το δρόμο που θα τραβήξει η Ελλάδα, αλλά φυσικά και η Ευρώπη.
• Ναι, αλλά ζητάτε από τους πολίτες να σας εμπιστευθούν για να προχωρήσετε σε αλλαγές στο Μνημόνιο και να προχωρήσετε στην ανάπτυξη, την ώρα που από μέρα σε μέρα μας έρχονται και άλλα χαράτσια και νέοι φόροι.
Μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει κατώτερο μισθό 1300 ευρώ. Μακάρι να γίνει και 1500 και 1800. Δεν τους πληρώνουμε, άλλωστε, εμείς από την τσέπη μας. Το θέμα, όμως, είναι τι μπορεί πράγματι να γίνει με ρεαλισμό και με σχέδιο. Το άλμα στο γκρεμό με την ελπίδα ότι κατά την πτώση θα βγάλουμε φτερά, δεν είναι λύση. Λύση είναι η απάλυνση των αρνητικών συνεπειών του Μνημονίου, αλλά και ένα πρόγραμμα που θα οδηγεί την Ελλάδα στην ανάπτυξη. Και γι’αυτό απαιτούνται τρεις προϋποθέσεις: Μια σταθερή, σοβαρή και αξιόπιστη κυβέρνηση. Στήριξη της ρευστότητας της οικονομίας για να μην πέσει η αγορά σε ακόμα βαθύτερο τέλμα. Και άνοιγμα στην επιχειρηματικότητα για να δημιουργηθούν νέες δουλειές. Οι διακηρύξεις για υπερφορολόγηση των επιχειρήσεων και για κύμα κρατικοποιήσεων θα διώξουν και τις επιχειρήσεις που έμειναν, αυξάνοντας περισσότερο την ανεργία. Γι’αυτό και εμείς επιμένουμε στο δρόμο της κοινής λογικής και χαρίζουμε στους άλλους τα καπέλα, που στο τέλος δε θα έχουν λαγούς, αλλά τέρατα…
• Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει τουλάχιστον δημοσκοπικά να αντέχει ,άρα είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο αμέσως μετά τις εκλογές να ξαναβρεθούμε σε μια κατάσταση όπου οι πολιτικοί αρχηγοί θα ψάχνονται για το πως και αν θα σχηματίσουν κυβέρνηση…
Η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί. Είναι πολύ κρίσιμες οι στιγμές και η ακυβερνησία επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Εμείς μετά τις περασμένες εκλογές δείξαμε μια εποικοδομητική και εθνικά υπεύθυνη στάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν ανυποχώρητος. Φαίνεται ότι τον βολεύει περισσότερο στην τακτική του η θέση του προπονητή της εξέδρας παρά του παίκτη στο γήπεδο. Με την ανεύθυνη στάση τους, όμως και τις δημαγωγικές τους υποσχέσεις, αν τυχόν έχουν κομβική θέση στις εξελίξεις, θα βάλουν μπελάδες στο κεφάλι τους. Εμείς είμαστε δύναμη υπευθυνότητας. Είμαστε το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Διατυπώνουμε μια σοβαρή και ρεαλιστική πρόταση για το δρόμο που έχουμε μπροστά μας, θεωρώντας ότι οι πολιτικάντικες λογικές αυτή την ώρα δεν είναι μόνο απαράδεκτες, αλλά είναι και επικίνδυνες. Και ο λαός θα πάρει τις αποφάσεις του. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα επιμείνουμε ακόμα μια φορά στη λογική του «λεφτά υπάρχουν».
“…Η πολιτική που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια δεν ήταν μονόδρομος. Αλλά και η πολιτική που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δρόμος που οδηγεί σε αδιέξοδο. Ο δρόμος που οδηγεί σε λύσεις είναι εκείνος της προσπάθειας, της σοβαρότητας και των μεταρρυθμίσεων. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Υπο μία προϋπόθεση: ότι δε θα κάνουμε άλμα στο κενό…”
Παρακολουθήσατε στενά τις επαφές που είχε ο Αντώνης Σαμαράς στις Βρυξέλλες, αλλά και τη Σύνοδο του ΕΛΚ. Ποιό είναι τελικά το κλίμα για την Ελλάδα γιατί ακούμε διάφορα…
Νομίζω ότι υπάρχει πια ένας κοινός παρονομαστής στις δηλώσεις όλων των ευρωπαίων ηγετών. Αυτό το οποίο το οποίο λέγεται είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει και μία αναπτυξιακή διάσταση στις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμοι να δεχθούν ότι μπορεί να γίνει καταγγελία του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης χωρίς, στη συνέχεια, να υπάρχει καμία επίπτωση. Αυτό αποτύπωσε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι που είπε πως η καταγγελία της δανειακής σύμβασης δεν είναι ουτοπία, αλλά ψέμα. Αυτή η τοποθέτηση εναρμονίζεται και με αντίστοιχες τοποθετήσεις ευρωπαίων σοσιαλιστών. Η πολιτική που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια δεν ήταν μονόδρομος. Αλλά και η πολιτική που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δρόμος που οδηγεί σε αδιέξοδο. Ο δρόμος που οδηγεί σε λύσεις είναι εκείνος της προσπάθειας, της σοβαρότητας και των μεταρρυθμίσεων. Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Υπο μία προϋπόθεση: ότι δε θα κάνουμε άλμα στο κενό.
Πράγματι , ακούμε αυτές τις φωνές που ζητούν ανάπτυξη, όμως δεν έχω ακούσει κάτι το συγκεκριμένο από την πλευρά των ευρωπαίων, ούτε όσον αφορά τις αλλαγές στο Μνημόνιο, ούτε όσον αφορά την ανάπτυξη.
Στη Σύνοδο του ΕΛΚ οι εταίροι μας στήριξαν τις θέσεις που παρουσιάσαμε για την αλλαγή του μείγματος πολιτικής, που τόσο καιρό λέμε. Φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν όταν ακούν μια γλώσσα κατανοητή σε αυτούς και προτάσεις στα πλαίσια της λογικής. Οι προτάσεις μας στοχεύουν αφενός στην ανάπτυξη και αφετέρου στην άμβλυνση των κοινωνικών επιπτώσεων του Μνημονίου. Εμείς θεωρούμε θετική μια επιμήκυνση της προσαρμογής στην τήρηση των υποχρεώσεών μας. Παράλληλα, προτείναμε μια σειρά από μέτρα: τα Ομόλογα Έργων, που θα διευκολύνουν την εκτέλεση μεγάλων έργων. Ενεργότερη παρουσία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Ένα ειδικό εργαλείο ρευστότητας για την Ελλάδα. Ένα ταμείο άμβλυνσης των κοινωνικών επιπτώσεων του Μνημονίου με στήριξη από αδιάθετους κοινοτικούς πόρους. Ειδικές οικονομικές ζώνες με ειδικά φορολογικά κίνητρα, αλλά και με σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Και έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό εγγύησης των καταθέσεων που θα αποτρέψει την αιμορραγία καταθέσεων από το Νότο προς το Βορρά της Ευρώπης. Αυτές ήταν συγκεκριμένες απόψεις που θα δουλευτούν τον επόμενο μήνα. Ο Ιούνιος θα είναι κρίσιμος μήνας για το δρόμο που θα τραβήξει η Ελλάδα, αλλά φυσικά και η Ευρώπη.
Ναι, αλλά ζητάτε από τους πολίτες να σας εμπιστευθούν για να προχωρήσετε σε αλλαγές στο Μνημόνιο και να προχωρήσετε στην ανάπτυξη, την ώρα που από μέρα σε μέρα μας έρχονται και άλλα χαράτσια και νέοι φόροι.
Μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει κατώτερο μισθό 1300 ευρώ. Μακάρι να γίνει και 1500 και 1800. Δεν τους πληρώνουμε, άλλωστε, εμείς από την τσέπη μας. Το θέμα, όμως, είναι τι μπορεί πράγματι να γίνει με ρεαλισμό και με σχέδιο. Το άλμα στο γκρεμό με την ελπίδα ότι κατά την πτώση θα βγάλουμε φτερά, δεν είναι λύση. Λύση είναι η απάλυνση των αρνητικών συνεπειών του Μνημονίου, αλλά και ένα πρόγραμμα που θα οδηγεί την Ελλάδα στην ανάπτυξη. Και γι’αυτό απαιτούνται τρεις προϋποθέσεις: Μια σταθερή, σοβαρή και αξιόπιστη κυβέρνηση. Στήριξη της ρευστότητας της οικονομίας για να μην πέσει η αγορά σε ακόμα βαθύτερο τέλμα. Και άνοιγμα στην επιχειρηματικότητα για να δημιουργηθούν νέες δουλειές. Οι διακηρύξεις για υπερφορολόγηση των επιχειρήσεων και για κύμα κρατικοποιήσεων θα διώξουν και τις επιχειρήσεις που έμειναν, αυξάνοντας περισσότερο την ανεργία. Γι’αυτό και εμείς επιμένουμε στο δρόμο της κοινής λογικής και χαρίζουμε στους άλλους τα καπέλα, που στο τέλος δε θα έχουν λαγούς, αλλά τέρατα…
Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει τουλάχιστον δημοσκοπικά να αντέχει ,άρα είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο αμέσως μετά τις εκλογές να ξαναβρεθούμε σε μια κατάσταση όπου οι πολιτικοί αρχηγοί θα ψάχνονται για το πως και αν θα σχηματίσουν κυβέρνηση…
Η Ελλάδα πρέπει να κυβερνηθεί. Είναι πολύ κρίσιμες οι στιγμές και η ακυβερνησία επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Εμείς μετά τις περασμένες εκλογές δείξαμε μια εποικοδομητική και εθνικά υπεύθυνη στάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν ανυποχώρητος. Φαίνεται ότι τον βολεύει περισσότερο στην τακτική του η θέση του προπονητή της εξέδρας παρά του παίκτη στο γήπεδο. Με την ανεύθυνη στάση τους, όμως και τις δημαγωγικές τους υποσχέσεις, αν τυχόν έχουν κομβική θέση στις εξελίξεις, θα βάλουν μπελάδες στο κεφάλι τους. Εμείς είμαστε δύναμη υπευθυνότητας. Είμαστε το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Διατυπώνουμε μια σοβαρή και ρεαλιστική πρόταση για το δρόμο που έχουμε μπροστά μας, θεωρώντας ότι οι πολιτικάντικες λογικές αυτή την ώρα δεν είναι μόνο απαράδεκτες, αλλά είναι και επικίνδυνες. Και ο λαός θα πάρει τις αποφάσεις του. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα επιμείνουμε ακόμα μια φορά στη λογική του «λεφτά υπάρχουν».
Ποιο δηλαδή θεωρείτε ότι είναι το δίλημμα των ερχόμενων εκλογών;
Για μένα το πραγματικό δίλημμα είναι αλλαγές στη χώρα για να προχωρήσουμε οι Έλληνες μπροστά ή άλμα στο κενό και εθνική καταστροφή. Οι περιστάσεις είναι πολύ κρίσιμες για να προτείνουν ορισμένοι πολιτικοί στους Έλληνες πειράματα με μηδενική πιθανότητα επιτυχίας. Όσοι τα προτείνουν παίρνουν μεγάλο ρίσκο για τον εαυτό τους, κυρίως, όμως, για την πατρίδα μας. Ο πραγματικός πατριωτισμός δεν είναι στην ώρα της μεγάλης κρίσης να μοιράζεις ροζ και τριανταφυλλί υποσχέσεις. Ο πραγματικός πατριωτισμός είναι να έχεις το κουράγιο να λες την αλήθεια στους πολίτες. Να πολιτεύεσαι, φυσικά, με δικαιοσύνη. Να δρας με αποτελεσματικότητα. Αλλά και να μένεις μακριά από το καρκίνωμα του λαϊκισμού.
Το άνοιγμα του Αντώνη Σαμαρά στην κεντροδεξιά για τη δημιουργία ενός ευρωπαικού μετώπου πως πάει? Γιατί μπορεί η κα Μπακογιάννη να είπε ναι, είχαμε όμως όχι και από τον κ. Καρατζαφέρη, και από τον κ. Μάνο…
Είχαμε θετικές εξελίξεις για την επανένωση της Κεντροδεξιάς. Πάντα ήμουν οπαδός αυτής της εξέλιξης. Ο κατακερματισμός αυτές τις ώρες δε βοηθάει. Στις κρίσιμες στιγμές μια από τις προϋποθέσεις επιτυχίας είναι η ενότητα. Κατά μείζονα λόγο αυτό ισχύει για τον ευρύτερο παραταξιακό μας χώρο. Απ’όλα τα κόμματα της κεντροδεξιάς υπήρξε, λιγότερο ή περισσότερο, θετική ανταπόκριση στο προσκλητήριο της Νέας Δημοκρατίας. Ανεξάρτητα από τις επιμέρους αρνήσεις το τελικό εξαγόμενο της προσπάθειας θα δώσει καινούργια δυναμική στην παράταξη. Με το πατριωτικό ευρωπαϊκό μέτωπο θα δώσουμε τη μάχη για να μείνει η Ελλάδα όρθια και δυνατή.
