«Είχε τεθεί και από πολλά ΜΜΕ δικαίως το ζήτημα του μεγάλου αριθμού των φορέων που εποπτεύονται από το δημόσιο για αυτό το λόγο η κυβέρνηση ανήγγειλε ότι περιορίζονται οι φορείς αυτοί κατά 255 και στο υπουργείο Ανάπτυξης στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής καταργούνται 3 φορείς, συγχωνεύονται άλλοι 19 σε 8, περιορίζονται τα ΔΣ από 22 σε 8 και μειώνεται ο αριθμός των μελών των ΔΣ από 192 σε 66. Αυτό στο σύνολο του υπουργείου.
Πιστεύω ότι είναι μια πολιτική κοντά στις φιλελεύθερες ιδέες της ΝΔ, μια πολιτική που υπακουει στους κανόνες της κοινής λογικής και που στοχεύει στο να περιορίσει τη σπατάλη. Ειδικότερο τμήμα αυτής της πολιτικής είναι και η αναδιάταξη, χωροταξική αναδιάταξη και γνωστική αναδιάταξη του ερευνητικού ιστού της χώρας.
Η αναδιάταξη αυτή προχώρησε αφού προΰπαρξαν αξιολογήσεις των ερευνητικών ινστιτούτων, αφού υπήρξε σχετική διαβούλευση με το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας και αφού βεβαίως ακολουθήθηκαν κανόνες της κοινής λογικής.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είπατε ότι αυτά αξιολογήθηκαν, ποιος τα αξιολόγησε;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Υπάρχουνε διαδικασίες αξιολόγησης που προβλέπονται από τους νόμους, από εξωτερικούς αξιολογητές κλπ που είχανε προηγηθεί, δεν έγιναν φέτος… Υπήρξε διαβούλευση στο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας εκτός αυτού, δε, μετά τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης που έγιναν το πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου υπήρξε ανακοίνωση της συνόδου των διευθυντών των Ερευνητικών Κέντρων. Οι διευθυντές λοιπόν αφού κάνουν σε κάποια σημεία μια κριτική στην κυβέρνηση λένε και το εξής «η σύνοδος των διευθυντών θεωρεί ότι η αναδιάρθρωση του ερευνητικού ιστού που αποφασίστηκε από την κυβέρνηση προσφέρει ένα ικανοποιητικό νέο πλαίσιο οργάνωσης του εθνικού χώρου έρευνας και εξυπηρετεί τον επαναπροσδιορισμό των ερευνητικών προτεραιοτήτων της χώρας, της οικονομίας κλίμακας σε ανθρώπινο δυναμικό και πόρους και τον εκσυγχρονισμό των πολιτικών και επενδύσεων στον νευραλγικό τομέα της επιστημονικής έρευνας και καινοτομίας». Αυτό λένε οι ίδιοι επομένως νομίζω ότι είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψη στο διάλογο που γίνεται.
Πέραν, δε, αυτού τα πράγματα για την Αθήνα είναι πάρα πολύ απλά,
είπαμε ότι θα πρέπει να έχουμε μια θεματοκεντρική προσέγγιση. Έχουμε δηλαδή στην Αθήνα πολλά και διαφορετικά ερευνητικά ινστιτούτα. Είπαμε λοιπόν ότι θα πρέπει να υπάρχει εξειδίκευση του κάθε ινστιτούτου σε ένα τομέα.
Δηλαδή το Αστεροσκοπείο Αθηνών , ερευνητικό κέντρο με δραστηριότητα των τομέα των κλιματικών αλλαγών, του περιβάλλοντος, του
διαστήματος, των φυσικών καταστροφών. Ο Δημόκριτος ερευνητικό κέντρο με δραστηριότητα στον τομέα των θετικών επιστημών και για αυτό το λόγο γίνονται και κάποιες ρυθμίσεις και στο Δημόκριτο. Ένα ερευνητικό κέντρο με δραστηριότητα στον τομέα των ανθρωπιστικών επιστημών, ένα νέο δηλαδή Εθνικό ‘Ίδρυμα Ερευνών όπου θα μείνουνε τα ινστιτούτα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών που είναι ανθρωπιστικής κατεύθυνσης μαζί με κάποια ινστιτούτα του Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών καθώς έχουμε μια ενοποίηση. Ο Αλ. Φλέμιγκ, το Εθνικό Κέντρο Βιοιατρικών Επιστημών που θα ασχολείται μόνο με αυτά και για αυτό παίρνει ινστιτούτα και από τον Δημόκριτο. Το Κέντρο Αθηνά που ασχολείται με τις τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών το οποίο θα πάρει και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών διότι όταν μιλάμε για Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης μιλάμε για κάτι το οποίο ασχολείται με θέματα που σχετίζονται άμεσα με την πληροφορική. Και συνεχίζουμε με το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με το Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών όπου τα ινστιτούτα εκεί περιορίζονται από πέντε σε τρία…
Επομένως είναι μια πολύ απλή φιλοσοφία που στηρίζεται από την ίδια την σύνοδο των διευθυντών. Είναι μια θεματοκεντρική προσέγγιση, αντί να έχουμε αυτό το χάρτη που υπήρχε μέχρι τώρα ο οποίος δεν ανταποκρινόταν ούτε στις ανάγκες της έρευνας ούτε στις ανάγκες της πολιτείας να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Κάθε ινστιτούτο να ασχολείται με ένα βασικό θέμα. Δεν θίγονται καθόλου οι ερευνητές, δεν θίγονται οι μισθοί τους, δεν θίγεται το καθεστώς τους απλώς μπορεί κάποιοι αντί να παρκάρουν το αυτοκίνητό τους στο Παγκράτι να χρειαστεί να το παρκάρουν στο Μαρούσι. Ε! τι να κάνουμε!
Ερωτηθείς αν υπάρχουν υποδομές για τις συγχωνεύσεις
«Όλα θα γίνουν με μελέτη. Το ζήτημα είναι γιατί να κρατήσουμε τη σημερινή εικόνα. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δω είναι ότι επειδή έτσι έχουμε μάθει να λειτουργούμε χρόνια.
Μου αντιπροτείνετε (απευθυνόμενος στον κ. Κυριακίδη) να κάνουμε διάλογο και να τα αποφασίσουμε όλα το 2012-2013. Εγώ απαντώ σε αυτό με το όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα χρόνια κοσκινίζει».
«Εμείς κανέναν δεν συνταξιοδοτούμε, από κανέναν δεν ζητάμε να φύγει. Οι ίδιοι λένε ότι επειδή θα αλλάξει η καθημερινή τους ρουτίνα μπορεί να συνταξιοδοτηθούν. Είναι σοβαρή αντιμετώπιση της έρευνας αυτό το πράγμα;»
«Έμεινα 13 χρόνια στις Βρυξέλλες, είδα από κοντά την στρατηγική της Λισσαβόνας της ΕΕ που θέτει σε πρώτη προτεραιότητα το ζήτημα της έρευνας, της τεχνολογίας και τη σύνδεσή της με την παραγωγή. Προσπαθούμε να κάνουμε και εδώ ότι μπορούμε για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Θέλω να σας πω ότι σε αυτό το επιχειρησιακό πρόγραμμα του υπουργείου, στο Δ΄ ΚΠΣ, διπλασιάσαμε τους πόρους για την έρευνα και την τεχνολογία. Και ακόμα επιβάλλαμε ουσιαστικά στα ερευνητικά ινστιτούτα, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν από το Δ΄ΚΠΣ, να συνεργάζονται σε μεγάλο βαθμό με επιχειρήσεις ιδιαίτερα μικρομεσαίες για να παρουσιάζουν από κοινού προγράμματα. Θέλουμε να αναβαθμίσουμε την έρευνα. Είπαμε στο ΣΕΒ να δει και αυτός τι μπορεί να κάνει ώστε να ανέβουν οι ιδιωτικές δαπάνες για την έρευνα στην Ελλάδα που είναι στον πάτο. Είναι πραγματικά ένα θέμα το οποίο με νοιάζει…
Πραγματικά καταβάλουμε προσπάθειες να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Η δε προσπάθεια για την αναδιάταξη του ερευνητικού ιστού ακριβώς στοχεύει προς αυτή την κατεύθυνση και πάμε στον δρόμο της Ευρώπης δεν πάμε πουθενά αλλού».
«Δεν μπορώ να μένω και ακίνητος και να παρακολουθώ μια κατάσταση και να λέω «δεν βαριέσαι θα κάνω διάλογο και το 2013»… Δεν είμαι αυτής της σχολής εγώ θέλω να είμαι πρακτικός, χρήσιμος, να δείξω κάποια αποτελέσματα».