Η ζωή μας δεν είναι πρόβα, ούτε πλάκα. Χάσαμε 10 χρόνια με τον λαϊκισμό. Με την αερολογία. Με τον εμφύλιο πετροπόλεμο. Σήμερα, όμως, φαίνεται ότι ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τη χώρα μας. Ενώ πολλοί νόμιζαν το 2015 ότι η Ελλάδα πάει να γίνει η Κούβα και η Βενεζουέλα της Μεσογείου, αυτή τη στιγμή φαίνεται πως ο λαϊκισμός χάνει και οι δυνάμεις της κοινής λογικής κερδίζουν.
Το κόμμα που πάει να κερδίσει τις εκλογές, η Νέα Δημοκρατία, έχει ένα σοβαρό και εφαρμόσιμο πρόγραμμα. Και έχει ετοιμάσει, επίσης, μια εμπροσθοβαρή κυβερνητική δράση μέχρι τα Χριστούγεννα, προκειμένου να εκπλήξει ευχάριστα εντός και εκτός συνόρων. Σε πρώτη φάση, οι αγορές αντιδρούν με ενθουσιασμό στην προοπτική πολιτικής αλλαγής. Όμως το στοίχημα, φυσικά, δεν κερδήθηκε. Διότι υπάρχουν κρίσιμα ανοιχτά μέτωπα: Έχουμε το παγκόσμιο ρεκόρ στα κόκκινα δάνεια. Η ΔΕΗ βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Κατρακυλάμε στους δείκτες ανταγωνιστικότητας. Και βρισκόμαστε στον πάτο της Ευρώπης στις επενδύσεις.
Τι πρέπει να αποφύγει, λοιπόν, η επόμενη κυβέρνηση για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας; Οφείλω να καταθέσω την δική μου προσωπική εμπειρία:
Το πρώτο το οποίο πρέπει να αποφύγει είναι ο πειρασμός των δημοσίων σχέσεων και ο φόβος του πολιτικού κόστους. Μιλάω για την ανάγκη ορισμένων πολιτικών να κάνουν τους καλούς σε επί μέρους κοινωνικές ομάδες, οι οποίες με τη βοήθειά τους κερδίζουν τη δική τους μάχη ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι όλη η υπόλοιπη κοινωνία χάνει τον πόλεμο. Προσωπικά, αυτό που έχω να αφηγούμαι σήμερα είναι οι συγκρούσεις που έκανα: Για την Ολυμπιακή, για τον ΟΣΕ, για την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Συγκρούσεις που έγιναν για να υπηρετηθούν συγκεκριμένες αρχές: Η ελευθερία, η Ευρώπη, μια πορεία κοινής λογικής για τον τόπο. Εάν άκουγα τις συμβουλές τύπου «μην κάνεις αυτό ή το άλλο για να μην στενοχωρηθεί ο Α ή ο Β», σήμερα θα με είχε καταπιεί προσωπικά η κρίση. Το ίδιο ισχύει, κατά μείζονα λόγο, και για τη Νέα Δημοκρατία. Είναι ένα κόμμα που μπορεί να έκανε λάθη, ήταν όμως πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Και δύο φορές -μια φορά με την κυβέρνηση Παπαδήμου και μια φορά το αξέχαστο καλοκαίρι του 2015- έβαλε πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον για να μην γίνει η Ελλάδα Αλβανία νούμερο 2 ή Σκόπια νούμερο 2 στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για αυτό έμεινε όρθια και για αυτό οι πολίτες φαίνεται να την επιλέγουν ως την επόμενη κυβέρνηση.
Μακριά από τον φόβο του πολιτικού κόστους λοιπόν. Αλλά μακριά και από τις καθυστερήσεις. Οι αγορές, οι επενδυτές, και φυσικά οι Έλληνες πολίτες, δεν περιμένουν απλώς αλλαγή κυβέρνησης. Περιμένουν αλλαγή σελίδας στον τόπο. Και δεν θα υπάρχει μεγάλη ανοχή. Επομένως, θα πρέπει τα αποτελέσματα να γίνουν ορατά μέχρι τα Χριστούγεννα. Όχι τόσο στην οικονομία -καθώς και ένα περίπτερο να ανοίξεις χρειάζεσαι 2-3 μήνες-, όσο στη στάση μας απέναντι στους θεσμούς και σε θέματα καθημερινότητας που βρίσκονται στην κορυφή των προτεραιοτήτων των πολιτών. Ένα τέτοιο θέμα είναι η αστυνόμευση, όπου πρέπει να τρέξουμε μακριά από το δόγμα Τόσκα «να κάνετε ότι κοιμάστε».
Και κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό: Πολλές φορές οι κυβερνήσεις που κερδίζουν τις εκλογές -και μάλιστα με σημαντική διαφορά- καταλαμβάνονται από ένα αίσθημα υπεροψίας και αλαζονείας. Πράγμα που τις αποξενώνει από τους πολίτες και από τα προβλήματα της καθημερινής ζωής. Είναι πολύ σημαντικό το μήνυμα της σεμνότητας, της σοβαρότητας και της εθνικής ενότητας το οποίο εξέπεμψε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τόσο στην περίοδο πριν από τις ευρωεκλογές, όσο και τον τελευταίο μήνα. Ας αποτελέσουν αυτές οι αρχές και οι αξίες πυξίδα για κάθε στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας στη μεγάλη προσπάθεια που έχουμε μπροστά μας.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα βαθύτατα τραυματισμένη. Σε εμάς πέφτει ο κλήρος να βοηθήσουμε την πατρίδα μας να ανασάνει ξανά. Να γίνει μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Επομένως, δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες. Δεν υπάρχουν περιθώρια για καθυστερήσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για δημόσιες σχέσεις και κυβερνητική αλαζονεία. Η ευκαιρία για να γυρίσει σελίδα η Ελλάδα είναι τώρα. Και όπως έλεγε ο Περικλής, οι ευκαιρίες δεν περιμένουν.