Ολο το σχέδιο για το νέο εργασιακό περιγράφει βήμα-βήμα στη Realnews ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης. «Το νομοσχέδιο Προστασίας της Εργασίας είναι μια καινοτόμα παρέμβαση, που δίνει στον εργαζόμενο νέα δικαιώματα, νέες ευκαιρίες και νέες επιλογές», υποστηρίζει ο Κ. Χατζηδάκης και τονίζει πως το 8ωρο δεν καταργείται. «Προσθέσαμε και νέα ρύθμιση που κατοχυρώνει το 8ωρο, παρότι δεν είναι αναγκαίο νομικά», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το νομοσχέδιο για το εργασιακό πράγματι δίνει δύναμη στον εργαζόμενο όπως υποστηρίζετε;
Το νομοσχέδιο Προστασίας της Εργασίας είναι μια καινοτόμα παρέμβαση που δίνει στον εργαζόμενο νέα δικαιώματα, νέες ευκαιρίες και νέες επιλογές: Εισάγουμε την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας που θα είναι βασικό εργαλείο πάταξης της «μαύρης» εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Αναβαθμίζουμε την Επιθεώρηση Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή. Θεσπίζουμε κανόνες για την τηλεργασία και το «δικαίωμα αποσύνδεσης». Ενισχύουμε την ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, με ρυθμίσεις όπως η άδεια πατρότητας 14 ημερών και η πληρωμή της γονικής άδειας για 2 μήνες από τον ΟΑΕΔ και για τους δύο γονείς. Εισάγουμε μέτρα κατά της βίας και της παρενόχλησης. Βελτιώνουμε τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων σε delivery και κούριερ και τερματίζουμε τις διακρίσεις στις αποζημιώσεις των εργατοτεχνιτών. Αλλά, θεσπίζουμε και την ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία σε κλάδους κοινής ωφέλειας (33%) κατά τη διάρκεια απεργιών, διότι πρέπει οι απεργίες να στρέφονται εναντίον της κυβέρνησης και της εργοδοσίας και όχι εναντίον της κοινωνίας!
Δεν καταργείται το 8ωρο;
Όσο ο ήλιος βγαίνει από τη Δύση! Είναι αδύνατον αυτά να συμβούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρόλα αυτά, προσθέσαμε ρύθμιση που κατοχυρώνει εκ νέου το 8ωρο. Παρότι δεν είναι νομικά αναγκαίο. Ώστε η συζήτηση να επιστρέψει επιτέλους στην πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Ότι θα εξακολουθήσει να ισχύει στην Ελλάδα ό,τι ισχύει δεκαετίες τώρα. Ότι με βάση πάντα το 8ωρο οι εργαζόμενοι έχουν δύο επιλογές. Η μία είναι οι υπερωρίες. Τις οποίες φέρνουμε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ακριβώς γιατί αναγνωρίζουμε ότι ενισχύουν το εισόδημα πολλών εργαζομένων. Η άλλη επιλογή είναι η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Η οποία ισχύει σε όλη την ΕΕ και ισχύει στην Ελλάδα από το 1990. Και επί ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόστηκε στον ΟΤΕ, στην Alpha Bank, στον Παπαστράτο, στην ΗΒΗ και στον τουρισμό. Επιλογή που δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους που το θέλουν να δουλεύουν λίγο παραπάνω για κάποιες μέρες και να παίρνουν ως αντάλλαγμα ελεύθερες τις Παρασκευές ή περισσότερα ρεπό ή μεγαλύτερη άδεια. Επιλογή που με την κοινοτική Οδηγία 1158 που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο του 2019 μπορεί να προχωρήσει με ατομικές συμβάσεις στις περιπτώσεις των εργαζόμενων γονέων και των φροντιστών. Ε, λοιπόν, εμείς το μόνο που προσθέτουμε σε όλο αυτό, είναι ότι δίνουμε την επιλογή αυτή και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων- μόνο μετά από αίτημά τους- όπως οι φοιτητές. Πού είναι το κακό; Είναι, άραγε, φιλεργατική πολιτική να λες σε έναν εργαζόμενο να μην «συμφιλιώσει» την επαγγελματική με την προσωπική του ζωή; Ή να δουλεύει οπωσδήποτε τις Παρασκευές και να μην βλέπει τα παιδιά του λίγο περισσότερο;
Ο εργαζόμενος όμως απέναντι στον εργοδότη θα έχει τη δυνατότητα να αντισταθεί, εάν τον υποχρεώσει σε ευέλικτη εργασία;
Μα ποιος σας είπε ότι το θέλουν όλοι οι εργοδότες; Οι εταιρείες πληροφορικής, χαλυβουργίας, μεταλλουργίας, δεν το θέλουν! Δεν τους εξυπηρετεί! Δεύτερον, ποιος σας είπε ότι δεν το θέλουν οι εργαζόμενοι; Στον Παπαστράτο έγινε μυστική ψηφοφορία και το 95% των εργαζομένων αποδέχτηκαν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας! Το ζητούμενο είναι να δώσουμε επιλογές, ευκαιρίες και δύναμη στον ίδιο τον εργαζόμενο. Και, προσέξτε: τα συνδικάτα υπάρχουν για να υπηρετούν τους εργαζόμενους. Δεν υπάρχουν οι εργαζόμενοι για να υπηρετούν τα συνδικάτα! Βεβαίως, αν ένας εργοδότης πάει να εκμεταλλευτεί είτε αυτή τη ρύθμιση ή άλλες ρυθμίσεις που ήδη υφίστανται ή εισάγονται για πρώτη φορά για να εκβιάσει κάτι από τον εργαζόμενο και στο τέλος να τον απειλήσει με απόλυση, οι απολύσεις αυτές κηρύσσονται άκυρες. Το νομοσχέδιο είναι σαφές. Εγγύηση επίσης θα αποτελεί η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας αλλά και η νέα ανεξάρτητη Επιθεώρηση Εργασίας. Αλλά, επιτέλους, ας αντιληφθούμε ότι το μέτρο της διευθέτησης παρέχεται από το 54% των επιχειρήσεων στην Ευρώπη. Θέλουμε, η Ελλάδα να είναι Ευρώπη; Ή θέλουμε, λόγω διαφόρων αραχνιασμένων δογμάτων να είμαστε εκτός ευρωπαϊκής πραγματικότητας και τελικά να ζημιώσουμε τον ίδιο τον εργαζόμενο, καθώς δεν θα είμαστε προσαρμοσμένοι στις ίδιες τις ανάγκες του;
Θεωρείτε ότι μπορεί πράγματι η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας να λύσει τα προβλήματα της αγοράς εργασίας;
Όχι μόνο θα λύσει προβλήματα, αλλά θα είναι και μια επανάσταση στην αγορά εργασίας! Πρόκειται για ένα πάγιο αίτημα της ΓΣΕΕ που πραγματοποιούμε. Ένα εργαλείο πάταξης της «μαύρης» εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Η Ψηφιακή Κάρτα θα είναι είτε εφαρμογή στο κινητό τηλέφωνο, ή η υφιστάμενη κάρτα εργασίας που ήδη χρησιμοποιούν πολλές επιχειρήσεις. Θα την «χτυπάει» ο εργαζόμενος κατά την είσοδο και έξοδό του από τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης, ώστε να καταγράφεται ο χρόνος εργασίας, ο χρόνος υπερωριών κλπ. Θα είναι συνδεδεμένη με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ του Υπουργείου, ώστε να ελέγχεται η διαδικασία σε πραγματικό χρόνο. Θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης και σε συνεργασία με το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης θα εφαρμοστεί το συντομότερο, ξεκινώντας από τις μεγάλες επιχειρήσεις (τράπεζες-βιομηχανίες), πριν επεκταθεί στην υπόλοιπη αγορά.
Γιατί μετατρέπετε το ΣΕΠΕ σε ανεξάρτητη Αρχή; Ο ΣΥΡΙΖΑ σας κατηγορεί ότι έτσι δεν θα γίνονται έλεγχοι. Τι απαντάτε;
Στο ΣΥΡΙΖΑ αξίζει Όσκαρ υποκρισίας! Αυτοί είναι που διατείνονται ότι το ΣΕΠΕ επηρεάζεται από την κυβέρνηση. Ε λοιπόν, ανταποκρινόμαστε και παίρνουμε το επιτυχημένο παράδειγμα της ΑΑΔΕ στα φορολογικά (πολιτική ΣΥΡΙΖΑ) και, κατ’ αναλογία, αναβαθμίζουμε το ΣΕΠΕ σε Ανεξάρτητη Αρχή. Έτσι ώστε να πάψει να επηρεάζεται από κυβερνήσεις και να εφαρμόζει χωρίς περίσπαση την εργατική νομοθεσία. Από τη μια με κατηγορούν ότι φέρνω «νεοφιλελεύθερους οδοστρωτήρες» και «γαλέρες» και από την άλλη εμπιστεύονται εμένα με τους οδοστρωτήρες, περισσότερο από μια ανεξάρτητη αρχή, όπως είναι π.χ. σήμερα η ΑΑΔΕ. Είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά στο ΣΥΡΙΖΑ!
Γιατί σε κάποιες περιπτώσεις με το νέο σχέδιο δεν επιτρέπεται η επαναπρόσληψη του εργαζομένου, αν δικαιωθεί στα δικαστήρια;
Μα, το νομοσχέδιο ενισχύει την προστασία από απολύσεις! Παίρνει τον υπάρχοντα κατάλογο των λόγων προστασίας από απόλυση και προσθέτει: Πρώτον, τους πατεράδες για 6 μήνες από τη γέννηση του κάθε παιδιού τους. Δεύτερον, τους τηλε-εργαζόμενους που ασκούν το δικαίωμα της αποσύνδεσης. Τρίτον, τους εργαζόμενους που αρνούνται τη διευθέτηση. Και, τέταρτον, την λεγόμενη «ενάσκηση δικαιώματος» του εργαζομένου, τη οποία μεταφέρουμε στην απόλυτη προστασία. Ενώ, αντιστρέφουμε και το βάρος της απόδειξης: Θα είναι, δηλαδή, ο εργοδότης πλέον που θα καλείται να αποδείξει ότι έχει δίκιο και όχι ο εργαζόμενος. Τέλος, στις βασικά 2 άλλες περιπτώσεις που απομένουν- όταν δηλαδή υπάρχει ένταση στις σχέσεις εργαζόμενου-εργοδότη ή όταν η επιχείρηση έχει οικονομικά προβλήματα- παίρνουμε τα ισπανικό και το γαλλικό δίκαιο. Αν, δηλαδή, ο εργαζόμενος καταφύγει σε δικαστήριο μετά από απόλυση, τα δύο μέρη επιμείνουν στις απόψεις τους, και υπάρξει απόφαση υπέρ του εργαζομένου, τότε εκείνος μπορεί να πάρει, εκτός από την κανονική, μέχρι και 24 μήνες επιπλέον αποζημίωση. Που μπορεί να φτάσει μέχρι και 3 φορές το ύψος της κανονικής! Και διερωτώμαι, εάν δύο άνθρωποι έχουν τσακωθεί, πώς θα τους βάλεις στον ίδιο χώρο να συνυπάρξουν; Είναι μήπως τρελοί οι Γάλλοι και οι Ισπανοί που νομοθέτησαν κάτι τέτοιο;