Ο πρωθυπουργός, την περασμένη Κυριακή, πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Κ. Παπούλια. Η επιλογή αυτή εντάσσεται στο λεγόμενο «κοινωνικό κέντρο», στο οποίο θέλει να διεισδύσει η ΝΔ;
Η επιλογή αυτή είχε ένα συναινετικό χρώμα. Η Νέα Δημοκρατία καίτοι θα μπορούσε να κερδίσει άνετα τις επόμενες εκλογές, θέλησε με αυτήν την επιλογή να δείξει την διάθεση της για υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών του παρελθόντος, για συνεννόηση και για ένα νέο πολιτικό πολιτισμό.
Είναι εφικτό κάτι τέτοιο; Δηλαδή το κυβερνών κόμμα πιστεύετε ότι μπορεί να συσπειρώσει δίπλα του ανθρώπους του κέντρου, που παραδοσιακά βρίσκονται κοντύτερα στο ΠΑΣΟΚ;
Ήδη στις τελευταίες εκλογές πάρα πολλοί άνθρωποι που αυτοτοποθετούνται στο χώρο του κέντρου ψήφισαν ΝΔ. Περισσότεροι από ότι ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα βέβαια κρίνονται καθημερινά, κρίνονται κυρίως από την ουσία των πολιτικών τους επιλογών και οι κυβερνήσεις από την αποτελεσματικότητα του έργου τους. Ωστόσο το ύφος και το ήθος της εξουσίας έχει πάντοτε σημασία.
Αν, όμως, αποτύχει αυτή η στρατηγική, η ΝΔ μπορεί να κινδυνεύσει να έχει διαρροές προς τα δεξιά της; Να πάει δηλαδή για μαλλί και να βγει κουρεμένη;
Επαναλαμβάνω. Για μένα είναι προφανής η σημασία του ύφους και του ήθους της εξουσίας. Η συναινετική διάθεση έχει ιδιαίτερη σημασία ιδίως για τους ψηφοφόρους που κινούνται στον χώρο του κέντρου. Δεν είμαι όμως το παν. Η κυβέρνηση της ΝΔ θα κριθεί από την αποτελεσματικότητα της. Αν είμαστε αποτελεσματικοί και εκπληρώσουμε τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις τότε δεν θα έχουμε φόβους απώλειας ψήφων, ούτε προς τα δεξιά, ούτε προς το κέντρο. Επομένως το μεγάλο στοίχημα για μας είναι να μη γίνουμε ΠΑΣΟΚ νο. 2. Χρειάζεται να κάνουμε τομές και ρήξεις που θα δώσουν απαντήσεις σε μεγάλα και μικρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία και ο πολίτης και που θα έχουν σαν αποτέλεσμα η χώρα μας να μεταφερθεί από την περιφέρεια, στην καρδιά της Ευρώπης.
Για να επιτευχθεί αυτό αρκεί η συναίνεση μόνο στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, που μπορεί να είναι σύμβολο ενότητας του ελληνικού λαού, ωστόσο εκ του Συντάγματος δεν έχει δυνατότητες πολιτικής παρέμβασης; Ή χρειάζεται τη συναίνεση να την αντιληφθεί ο πολίτης και σε άλλες ενότητες της πολιτικής ζωής του τόπου;
Η διάθεση για συνεννόηση και ήπιο πολιτικό κλίμα είναι χαρακτηριστικό όλων των πολιτισμένων κοινωνιών. Ωστόσο δεν είναι αυτοσκοπός ούτε εξαντλείται εκεί η ουσία της πολιτικής. Ασφαλώς σε ζητήματα όπως είναι η εξωτερική πολιτική ή η παιδεία πρέπει να επιδιωχθεί συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Ωστόσο η κυβέρνηση έχει εκλεγεί με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Εκείνο λοιπόν που πρέπει να κάνει, κατά βάση, είναι η εφαρμογή του προγράμματος της. Εάν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις συμφωνούν έχει καλώς. Εάν όχι τότε η κυβέρνηση θα προχωρήσει εμπρός και μέσα από τον πολιτικό διάλογο θα καταδειχθεί ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο.
Η κίνηση αυτή του κ. Καραμανλή πιστεύετε ότι μπορεί να αλλάξει την κακή εικόνα, κατά γενική ομολογία, που παρουσιάζει η κυβέρνηση στους εννέα πρώτους μήνες της θητείας της;
Η κοινή γνώμη όπως εκφράζεται τουλάχιστον στις δημοσκοπήσει έχει μία θετική εικόνα για την κυβέρνηση. Προηγούμαστε του ΠΑΣΟΚ τόσο στην πρόθεση ψήφου όσο και σε επί μέρους ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με αυταρέσκεια ή πολύ περισσότερο, με αλαζονεία. Χρειάζεται προσπάθεια, σοβαρότητα και σχεδιασμός. Χρειάζεται εφαρμογή του προγράμματος μας έτσι ώστε να ξεκινήσει η επίτευξη του νέου μεγάλου εθνικού στόχου. Που δεν είναι άλλος από την πραγματική σύγκλιση με τις πιο προηγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τόσο στον οικονομικό τομέα όσο και στην κοινωνία.
Είστε ένας ευρωβουλευτής με τεράστια πείρα. Γνωρίζετε πρόσωπα και πράγματα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής και να μου απαντήσετε με το χέρι στην καρδιά: Οι ευρωπαίοι πως βλέπουν τη χώρα μας μετά την απογραφή; Με χειρότερο ή με καλύτερο μάτι;
Πιστέψτε με: δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου. Επομένως μην έχετε, καταρχήν την εντύπωση ότι οι υπόλοιποι εταίροι μας κοιμούνται και ξυπνάνε σκεπτόμενοι εμάς. Εάν υπήρξε μία αρνητική εικόνα, υπήρξε για τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τους χειριστές των θεμάτων. Για αυτό άλλωστε και το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε. Τη χώρα μας αντίθετα η απογραφή την ωφελεί. Πρώτον γιατί έδειξε την διάθεση να σοβαρευτούμε και να ασχοληθούμε με την ουσία της οικονομίας και όχι με λογιστικά τρυκ και δεύτερον διότι έτσι όπως τα είχε μεθοδεύσει το ΠΑΣΟΚ με την μετάθεση ελλειμμάτων για το μέλλον, θα ήμασταν αναγκασμένοι να εφαρμόσουμε μία πολιτική «λογιστικής λιτότητας». Ελλείμματα που έπρεπε να καταγραφούν στο παρελθόν, με βάση τη μέθοδο ΠΑΣΟΚ όσο αφορά τις αμυντικές δαπάνες, θα έπρεπε να υπολογιστούν το 2005-6-7-8.Η μέθοδος που επέλεξε η κυβέρνηση, να μεταφέρει δηλαδή τις πιστώσεις αυτές στους προϋπολογισμούς των προηγούμενων ετών θα έχει σαν αποτέλεσμα να αποφευχθεί η άσκηση μιας “λογιστικής λιτότητας”, που ήταν το αποτέλεσμα των επιλογών του ΠΑΣΟΚ. Με αυτήν την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν ασκούνται κυρώσεις, διότι υπήρξε πολιτική συμφωνία στο επίπεδο του ΕΚΟΦΙΝ, αλλά το πολιτικό και οικονομικό κέρδος της Ελλάδας είναι προφανές. Από εδώ και πέρα η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με τα πραγματικά προβλήματα της οικονομία και η μεγάλη πρόκληση για εμάς είναι να εφαρμόσουμε μία φιλελεύθερη πολιτική που έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματική, επιταχύνει την ανάπτυξη και επιτρέπει την άσκηση ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής.
Την ημέρα που η «Α» θα βρίσκεται στα χέρια των αναγνωστών της θα έχει ληφθεί η απόφαση για την έναρξη ή μη ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το καλύτερο αποτέλεσμα για την Ελλάδα;
Αν είμαστε υπέρ της ενταξιακής προοπτικής της Τουρκίας δεν είναι γιατί μας έχει πιάσει ξαφνικός έρωτας για τους γείτονες μας. Χρησιμοποιούμε την φιλοδοξία της Τουρκίας να γίνει Ευρωπαϊκή χώρα προκειμένου να πάρουμε συγκεκριμένα ανταλλάγματα για την Κύπρο και το Αιγαίο. Θέλουμε λοιπόν συγκεκριμένη ενταξιακή προοπτική για να έχουμε συγκεκριμένες παραχωρήσεις από την μεριά της Τουρκίας. Εάν η Ευρώπη είναι «φλου» απέναντι στους Τούρκους, οι απαντήσεις των Τούρκων θα είναι επίσης «φλου». Θέλουμε λοιπόν η πορεία του Τουρκικού τρένου προς τις Βρυξέλλες να έχει στη διαδρομή του φωτεινούς σηματοδότες, των οποίων το φως να γίνεται από κόκκινο πράσινο ανάλογα με την εκπλήρωση επί μέρους όρων και προϋποθέσεων από την μεριά της Τουρκίας. Με αυτήν την ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας μπορούμε να γίνουμε μία «κανονική« ευρωπαϊκή χώρα χωρίς υπέρμετρες αμυντικές δαπάνες. Αντίθετα μία Τουρκία εκτός ελέγχου θα μπορούσε να γίνει ένα «τρελό φορτηγό» στην περιοχή με ευνόητες αρνητικές συνέπειες για τη χώρα μας. Επομένως κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας μας συμφέρει.
Ακόμη και αν στο επόμενο 24ωρο (σ.σ. η συνέντευξη ελήφθη την Πέμπτη το μεσημέρι) η Τουρκία δεν έχει προχωρήσει στην αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας;
Αρχίζει να γίνεται σαφές ότι θα υπάρξει μία δήλωση εκ μέρους της Τουρκίας ότι θα επεκτείνει την συμφωνία της Άγκυρας και στις νέες χώρες μέλη της Ε.Ε. Αυτό είναι μία έμμεση αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και η εξέλιξη αυτή ακριβώς, έρχεται να υπογραμμίσει τη νέα δυναμική που δημιουργεί η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας.
Πάντως, κύριε Χατζηδάκη, ακόμη και αν πάρει ημερομηνία η Τουρκία, ο δρόμος που έχει να διανύσει μέχρι την ένταξή της στην ευρωπαϊκή οικογένεια θα είναι μακρύς και ανηφορικός. Πιστεύετε, με δεδομένες τις ηχηρές φωνές εντός της Ένωσης, που δεν συμφωνούν με την ευρωπαϊκή προοπτική –έπαψαν να κρύβονται πίσω από την Ελλάδα- ότι η Τουρκία θα ενταχθεί κάποια στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Θα σας έλεγα ότι καταρχήν εξαρτάται από την ίδια. Τώρα το μπαλάκι πάει στην Άγκυρα. Αν η Τουρκία ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Ε.Ε τόσο το καλύτερο για την ίδια, τους πολίτες της και ασφαλώς εμάς. Η Τουρκία έχει ασφαλώς να δώσει μία δύσκολη μάχη. Κυρίως με τον εαυτό της, την κεμαλική της παράδοση και τον φονταμενταλισμό. Εάν κατορθώσει να ξεπεράσει τα εμπόδια που θέτει πρωτίστως η ίδια στον εαυτό της, τότε θα μπορέσει να ολοκληρώσει τις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις. Μου φαίνεται δύσκολο, εάν όντως η Τουρκία συμπεριφερθεί πολύ σοβαρά, κάποια ευρωπαϊκή κυβέρνηση να έρθει βιαίως και να διακόψει τις διαπραγματεύσεις. Εάν οι γείτονες μας συμπεριφερθούν όντως «ευρωπαϊκά» θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις διαπραγματεύσεις αυτές. Από εκεί και πέρα κρατάω μία επιφύλαξη. Επιφύλαξη που σχετίζεται με την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες και ιδίως στη Γαλλία. Και αυτό γιατί, λόγω των προκαταλήψεων που υπάρχου, κανείς δε ξέρει πως θα τοποθετηθούν μετά το τέλος των διαπραγματεύσεων οι πολίτες. Αλλά όλα αυτά θα συμβούν μετά από 10 με 15 χρόνια. Και είναι πολύ νωρίς να μιλάμε κατηγορηματικά για αυτήν την περίοδο.