“…Ξέρω πως υπάρχει απελπισία σε πάρα πολλούς συμπολίτες μας, αλλά από το κακό υπάρχει πάντα το χειρότερο. Αλλά και το καλύτερο. Δεν καταλαβαίνω γιατί στην απελπισία μας να μην επιζητήσουμε κάτι σοβαρό και ρεαλιστικό, αλλά την απόλυτη καταστροφή…”
Συνέντευξη στην εφημερίδα “Αγγελιοφόρος” και στον Ν. Οικονόμου
1. Κύριε Χατζηδάκη, οι πολίτες ήθελαν κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά τελικά πηγαίνουμε εκ νέου σε εκλογές; Ποιος ευθύνεται γι΄ αυτό;
Aνήκω σ’αυτούς που θα ήθελαν να σχηματιστεί κυβέρνηση. Θα ήταν ένα κάλο μήνυμα τόσο για το εσωτερικό της χώρας όσο και για το εξωτερικό. Αυτή ήταν και η εντολή των πολιτών. Οι εξελίξεις δεν εξαρτήθηκαν μόνο από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία πάντως στο συγκεκριμένο ζήτημα επέδειξε μια εποικοδομητική και ευέλικτη στάση. Έτσι γίνεται και σ’όλες τις χώρες της Ευρώπης όπου τα κόμματα επιχειρούν να διαχειριστούν το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα κόβοντας τις γωνίες και επιδιώκοντας να βρουν κοινούς παρονομαστές. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν άκαμπτος. Τον βολεύει φαίνεται η εύκολη κριτική και όχι η ανάληψη ευθυνών.
2. Φοβάστε τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ; Και πως θα την ανακόψετε;
Δεν έχω κανένα άγχος σε σχέση με μια κομματική νίκη στις εκλογές. Το άγχος είναι για την πορεία της χώρας. Ξέρω ότι όποιος αναλάβει την κυβέρνηση θα έχει να χειριστεί αναμμένα κάρβουνα. Εμείς δεν έχουμε καμία διάθεση να ακολουθήσουμε το ΣΥΡΙΖΑ σε μια μαξιμαλιστική λογική με βάση την οποία θα μείνουμε μεν στο ευρώ, αλλά ταυτόχρονα δε θα χρειαστεί και καμία αλλαγή. Στη διάσταση δηλαδή του «και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος». Το επεσήμανε άλλωστε και από τη δική του πλευρά ο Αλέκος Αλαβάνος. Θεωρώ ότι όποιος δημαγωγήσει σ’αυτές τις εκλογές θα το βρει μπροστά του, όχι σε δύο χρόνια, όπως τα βρήκε ο Γ. Παπανδρέου, αλλά ενδεχομένως σε δύο μήνες ή και δύο εβδομάδες.
3. Μήπως υποτιμήσατε το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα;
Η συγκυρία που διανύουμε δεν είναι από τις συνηθισμένες. Η κρισιμότητα των στιγμών που διανύουμε είναι πρωτόγνωρη. Η Νέα Δημοκρατία έλαβε κάποιες αποφάσεις για το καλό τις χώρας και ξέραμε ότι θα έχουμε πολιτικό κόστος. Τα κόμματα δεν μπορεί να είναι φορείς διαμαρτυρίας, αλλά πρέπει να κυβερνούν. Η πορεία μας δε συναρτάται από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που θεωρώ είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποτιμά την ιστορικότητα των στιγμών και βάζει μεγάλο μπελά στο κεφάλι του. Η εμμονή στο «λεφτά υπάρχουν» είναι πλέον επικίνδυνη τόσο για αυτόν που το λέει, τόσο και για τη χώρα.
4. Ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου;
Για μένα είναι αν θα μείνει η Ελλάδα όρθια. Αν θ’ αποκτήσει μια βάση στήριξης. Αν θα προχωρήσει με ένα εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης. Ανάπτυξη που δε θα ‘ρθει από την υπερφορολόγηση και τις κρατικοποιήσεις. Επίσης, αν θα στηριχθεί η Ελλάδα σε πολιτικές κοινής λογικής, που με τη σειρά τους θα στηρίξουν τις ελληνικές οικογένειες που πλήττονται απ’ την κρίση, τους φτωχότερους και τους άνεργους. Αν θα παραμείνει τελικά στο χώρο του ρεαλισμού ή θ’ αναζητήσει ουτοπικές και δημαγωγικές λύσεις. Εάν θα αποφασίσει να προχωρήσει όπως προχωρούν κι άλλες χώρες της Ευρώπης που αντιμετωπίζουν προβλήματα – η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ισπανία – ή αν θα κάνει ένα άλμα στο γκρεμό, πιστεύοντας ότι πέφτοντας θα βγάλει φτερά για να πετάξει.
5. Αλήθεια, τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή;
Αναμφίβολα θα ήταν ένα καταστροφικό σενάριο. Θα ήταν μια εθνική ήττα. Ορισμένοι που άμεσα ή έμμεσα σκέπτονται την επιστροφή στη δραχμή ξεχνούν πως κάτι τέτοιο, πέρα από τις αρνητικές επιπτώσεις στην εικόνα της χώρας διεθνώς, θα σήμαινε επιστροφή σε ένα νόμισμα που αμέσως θα υποτιμηθεί δραματικά. Αυτό με τη σειρά του θα σήμαινε τεράστια επιβάρυνση στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, τρομακτική αύξηση τιμών σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα, εκτόξευση των επιτοκίων των δανείων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, αποσταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος, τσάκισμα της οικονομίας και των οικογενειακών προϋπολογισμών. Ξέρω πως υπάρχει απελπισία σε πάρα πολλούς συμπολίτες μας, αλλά από το κακό υπάρχει πάντα το χειρότερο. Αλλά και το καλύτερο. Δεν καταλαβαίνω γιατί στην απελπισία μας να μην επιζητήσουμε κάτι σοβαρό και ρεαλιστικό, αλλά την απόλυτη καταστροφή.
6. Στις 6 Μαΐου η ΝΔ υπέστη κατά πολλούς μια πρωτοφανή ήττα. Ποιο νομίζετε ότι ήταν οι λόγοι για το 18,85%;
Είναι άκαιρο να μπούμε στη διαδικασία αποτίμησης του αποτελέσματος αυτή την ώρα, καθώς βρισκόμαστε ενόψει της νέας εκλογικής αναμέτρησης. Αυτό που αποδέχομαι είναι ότι μπήκαμε και εμείς στο κάδρο. Όχι στον ίδιο βαθμό με το ΠΑΣΟΚ, αλλά μπήκαμε. Τώρα το προέχον είναι το θετικό εκλογικό αποτέλεσμα. Όχι για την παράταξη, διότι ούτως ή άλλως θα έχουμε δυσκολίες μπροστά μας, αλλά για την Ελλάδα.
7. Ποια πρέπει να είναι η στρατηγική της ΝΔ ενόψει της νέας προεκλογικής περιόδου;
Επιμένουμε στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας που θα διασφαλιστεί με ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα, μακριά από την καταστροφική πορεία των δύο τελευταίων ετών, που δεν ήταν σίγουρα μονόδρομος, αλλά μακριά και από μαγικές συνταγές και τεχνητούς παραδείσους. Δε βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο και μιλάμε σταθερά για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν νέες δουλειές. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα επιμένει να μοιράσει χρήματα που δεν υπάρχουν. Να κρατικοποιήσει επιχειρήσεις και να υπερφορολογήσει άλλες, κλείνοντας δηλαδή και αυτές που έμειναν. Άλλες χώρες που δεν έχουν προβλήματα, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία, δεν ακολουθούν τέτοιου είδους λαϊκίστικες αριστερές πολιτικές. Αλλά μια πολιτική στήριξης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και εξυγίανσης των δημοσιονομικών μεγεθών που εμείς δεν είχαμε το κουράγιο να την ακολουθήσουμε στο βαθμό που θα έπρεπε.
8. Πολύ κουβέντα και για τη συνένωση της κεντροδεξιάς. Μήπως αργήσατε; Και τι προσδοκάτε από τους αρραβώνες;
Πάντοτε ήμουν υπέρ της μεγάλης Κεντροδεξιάς, εύχομαι τώρα να πραγματωθεί αυτός ο στόχος. Βεβαίως, πρέπει να προχωρήσουμε με ταχύτητα. Αλλά και με πολιτικούς όρους έτσι ώστε να υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στην προσπάθεια αυτή. Διότι δεν μιλάμε για ένα πολιτικό σούπερ μάρκετ που θα συστεγάζει αντιτιθέμενες μεταξύ τους απόψεις, αλλά για μια δημιουργική σύνθεση απόψεων και μια ανασύνταξη του χώρου. Νομίζω ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και κοινός τόπος. Και ελπίζω ότι θα έχουμε θετικά αποτελέσματα