“Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Αύγουστος του 2011 δεν είναι ένας συνηθισμένος Αύγουστος. Είναι ένας Αύγουστος ο οποίος συνδέεται με τη βαθειά οικονομική, δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας, ένας Αύγουστος που συνδέεται με το τσουνάμι αμφισβήτησης του ευρώ. Είναι ένα τσουνάμι το οποίο συνεχίζεται, παρά τις πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής και πραγματικά, όλοι ανησυχούμε για τις εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη…“
Τοποθέτηση του Κωστή Χατζηδάκη κατά την συζήτηση επίκαιρης ερώτησης στη Βουλή για τη συγχώνευση φορέων
4 Αυγούστου 2011
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Αύγουστος του 2011 δεν είναι ένας συνηθισμένος Αύγουστος. Είναι ένας Αύγουστος ο οποίος συνδέεται με τη βαθειά οικονομική, δημοσιονομική κρίση της Ελλάδας, ένας Αύγουστος που συνδέεται με το τσουνάμι αμφισβήτησης του ευρώ. Είναι ένα τσουνάμι το οποίο συνεχίζεται, παρά τις πρόσφατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής και πραγματικά, όλοι ανησυχούμε για τις εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη.
Το τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έκανε περισσότερα, είναι αλήθεια, απ’ αυτά που φανταζόμασταν ότι θα έκανε λίγες μέρες πριν αυτό συγκληθεί, αλλά από την άλλη πλευρά έκανε λιγότερα απ’ όσα θα μπορούσε να κάνει.
Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά βλέπετε ότι τα δικά μας spreads επιμένουν να είναι πάρα πολύ ψηλά. Βλέπετε την επίθεση που γίνεται στην Ιταλία και στην Ισπανία και την ανησυχία που υπάρχει σ’ όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Θα είναι κρίσιμος μήνας ο Αύγουστος, θα είναι κρίσιμο το επόμενο χρονικό διάστημα και εν πάση περιπτώσει, για να μην πολυλογώ, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Απ’ αυτήν την κρίση, είτε θα οδηγηθούμε σε μία Ευρώπη και μια Ευρωζώνη ισχυρή, σε μία Ευρώπη αποτελεσματική, με πραγματικά κοινή δημοσιονομική πολιτική και σε μια Ευρώπη που θα μπορέσει να απαντήσει στην κρίση, χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα, συμπεριλαμβανομένων και των ευρωομολόγων είτε -λυπάμαι να το πω- θα πάμε, ενδεχομένως, σε μία διάλυση.
Είναι, λοιπόν, η ώρα της κρίσεως, όχι μόνο της οικονομικής κρίσεως, αλλά είναι η ώρα της κρίσεως και με την άλλη έννοια, ότι πρέπει όλοι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και κυρίως οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών. Αυτό σαν μια πρώτη γενική παρατήρηση.
Θέλω να μου επιτρέψετε να αναφερθώ απ’ αυτό το πολυνομοσχέδιο στο θέμα των συγχωνεύσεων, στο θέμα γενικότερα του μεγέθους του δημοσίου τομέα. Δεν μιλάω ως εκπρόσωπος του κόμματος των αλάθητων. Χωρίς καμμιά αμφιβολία, όταν ήμασταν στην κυβέρνηση, αντί να περιορίσουμε το μέγεθος του δημοσίου, το αυξήσαμε.
Κάναμε κάποιες προσπάθειες για αποκρατικοποιήσεις στην Ολυμπιακή, τον ΟΤΕ, κ.λπ.. Όλη η Αντιπολίτευση τότε σύσσωμη ήταν αντίθετη σ’ αυτήν την προσπάθεια. Κάναμε κυρίως μία προσπάθεια στο τέλος, το 2009, για καταργήσεις και συγχωνεύσεις διακοσίων πενήντα πέντε φορέων. Είναι πολύ συγκεκριμένη προσπάθεια και είχαν ανακοινωθεί και τα ονόματα των φορέων αυτών.
Θα μου επιτρέψετε, όμως, από εκεί και πέρα, να αναφερθώ στο πώς έχει εξελιχθεί το πράγμα, διότι έχουμε ενδιαφέροντα και κωμικοτραγικά επεισόδια. Κατ’αρχάς, το Μάιο του 2009 μέσα στην προσπάθεια που κάναμε, ήταν και τα ερευνητικά κέντρα. Έχω εδώ ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ από το Μάιο του 2009.
Προσπαθούσαμε τότε να ανασυνθέσουμε τον ερευνητικό ιστό, για να κάνουμε εξοικονόμηση πόρων. Τότε έλεγε το ΠΑΣΟΚ: «τέτοιου είδους πρακτικές αναμφίβολα οδηγούν σε μαρασμό και συρρίκνωση την κοινωνική έρευνα» κ.λπ. και τοποθετείτο αρνητικά.
Στη συνέχεια γίνεται Κυβέρνηση. Ω, του θαύματος πάμε στο δεύτερο επεισόδιο και το ΠΑΣΟΚ, ως Κυβέρνηση πια, αλλάζει στρατόπεδο. Έρχεται στις απόψεις που πριν κατηγορούσε. Θυμάται πόσο χρήσιμο είναι να περιοριστεί ο δημόσιος τομέας. Δεν εφαρμόζει, όμως, το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας με τους διακόσιους πενήντα πέντε φορείς. Φέρνει ένα νόμο πομπωδώς, με τον οποίο καταργεί ή συγχωνεύει εβδομήντα οκτώ νομικά πρόσωπα και υπηρεσίες, στην πραγματικότητα μόνο είκοσι επτά, καθώς τα υπόλοιπα πενήντα ένα ήταν μία κατηγορία, τα Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης.
Εμείς στηρίξαμε αυτήν την πρωτοβουλία καλόπιστα, όμως το τέλος αυτού του επεισοδίου δείχνει ότι ο νόμος αυτός, ο ατελής έστω νόμος, δεν έχει εφαρμοστεί. Να σας πω ένα παράδειγμα: Προβλέπονταν διάφορες παρεμβάσεις στο ΕΛΚΕΔΕ, στο Ελληνικό Κέντρο Δέρματος, με συγχωνεύσεις με θυγατρικούς τους φορείς κ.λπ.. Πέρασαν επτά-οκτώ μήνες και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα. Άρα ακόμα ένα παράδειγμα ενός νόμου που ψηφίστηκε, αλλά δεν εφαρμόζεται, τουλάχιστον πλήρως.
Τρίτο επεισόδιο. Έλεγε η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου τότε ότι με τις παρεμβάσεις που θα γίνονταν απ’ αυτόν το νόμο, θα εξοικονομούσαμε 10 εκατομμύρια ευρώ, σταγόνα στον ωκεανό βεβαίως των δισεκατομμυρίων, αλλά εν πάση περιπτώσει, εγώ θα πω ότι καλό είναι που θα εξοικονομούσαμε, έστω και αυτά.
Τι συνέβη εν τω μεταξύ; Ιδρύθηκαν σαράντα μία γενικές και ειδικές γραμματείες, επτακόσια ένα συμβούλια και χίλιες τριακόσιες είκοσι έξι επιτροπές. Ψάξαμε, βρήκαμε τα στοιχεία και τα παρουσιάσαμε. Εξοικονομήσαμε από τη μια πλευρά 10 εκατομμύρια κι από την άλλη πλευρά ξοδέψαμε 115 εκατομμύρια. Δηλαδή πρόκειται για ζημιά 105 εκατομμυρίων, όσον αφορά τις καταργήσεις από τη μια πλευρά και την αύξηση του δημόσιου τομέα από την άλλη.
Προχωρώ στο τέταρτο επεισόδιο κι έρχομαι στο σήμερα. Αύγουστος του 2011. Επανέρχεται η Κυβέρνηση. Ακούγαμε τόσο καιρό και πάλι διακηρύξεις, υπήρχαν δημοσιεύματα, γίνονταν έκτακτες συσκέψεις. Μείζονος κλίμακος παρέμβαση θα γινόταν προκειμένου να περιοριστεί το δημόσιο. Και εγώ από τη φιλελεύθερη σκοπιά χαιρόμουν που η Κυβέρνηση θα είχε πάρει το μήνυμα και θα προχωρούσε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Στο τέλος όλοι οι μεγάλοι οργανισμοί οι οποίοι είχαν συζητηθεί έμειναν απ’ έξω. Περιοριστήκαμε σε κάποια νομικά πρόσωπα μικρής εμβέλειας, ορισμένα εκ των οποίων δεν λειτουργούν καν, όπως ο Εθνικός Οργανισμός για την Έρευνα και Τεχνολογία, και έψαξα να βρω και ποια θα ήταν κι η δημοσιονομική επίπτωση αυτού που συζητάμε σήμερα στο συγκεκριμένο του κομμάτι. Πήγα, λοιπόν, στην Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Τι λέει η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους στο τέλος; Λέει ότι «ο ακριβής υπολογισμός της ωφέλειας ανά φορέα δεν μπορεί να προσδιοριστεί λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων». Δεν το λέω εγώ. Το λέει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Με άλλα λόγια, δεν υπήρξε προετοιμασία, είναι «στο πόδι» όλη αυτή η διαδικασία, και γι’ αυτό το λόγο δεν μπορεί να υπολογιστεί από τις υπηρεσίες του κράτους, του Υπουργείου Οικονομικών, ποιο είναι το δημοσιονομικό όφελος.
Επεισόδιο πέμπτο. Τι γίνεται άραγε με τους μεγάλους οργανισμούς; Στην τέταρτη επικαιροποίηση του μνημονίου, όχι πολλούς μήνες πριν αλλά τον Ιούλιο του 2011, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προβλεπόταν ότι μέχρι τον Αύγουστο του 2011 θα είχαν ρυθμιστεί τα θέματα των συγχωνεύσεων και καταργήσεων σε φορείς όπως ο ΕΟΜΜΕΧ, το ΙΓΜΕ, η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας, η ΕΡΤ κ.λπ.. Περιμέναμε, λοιπόν, κι εμείς να δούμε πώς η Κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα και διαπιστώσαμε αυτό που διαπίστωσαν όλοι, ότι δηλαδή τα παραπέμπει στο μέλλον με το «μπορεί», με το «αν», με το «ίσως». Με αυτόν τον τρόπο πολιτεύεται η Κυβέρνηση σ’ αυτό το θέμα και με αυτό το θράσος έρχεται να ζητήσει έγκριση της Βουλής για οργανισμούς μεγάλης κλίμακος, πολυπρόσωπους, από πλευράς στελέχωσης. Δεν ρυθμίζεται η τύχη της περιουσίας τους, δεν ρυθμίζονται τα εργασιακά θέματα. Όλα παραπέμπονται σε υπουργικές αποφάσεις που θα εκδοθούν εντός εννέα μηνών.
Θέλω να κλείσω ανεκδοτολογικά, θα έλεγα, αν δεν ήταν πάρα πολύ σοβαρό το θέμα, με το ποια είναι η αντιμετώπιση της Κυβέρνησης σ’ ένα ζήτημα που είναι στο δικό μου τομέα, που παρακολουθώ από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, στον τομέα της ανάπτυξης. Να σας πω τι έχει κάνει με τον τομέα της ποιότητας ΕΛΟΤ, ΕΣΥΔ, ΕΙΜ: Τυποποίηση, διαπίστευση, μετρολογία. Εκεί, λοιπόν, εμείς από το 2009 είχαμε ορίσει κοινό πρόεδρο στους τρεις οργανισμούς, με σκοπό τη συγχώνευση. Είχε γίνει συνέλευση της ΕΒΕΤΑΜ, της Εταιρείας Τεχνολογικής Ανάπτυξης Μετάλλων, που είναι στο Βόλο, με απόφαση της οποίας μεταφέρονταν τα εργαστήρια και η δραστηριότητα πιστοποίησης του ΕΛΟΤ. Είχαν γίνει γενικές συνελεύσεις του ΕΣΥΔ και του ΕΛΟΤ, προκειμένου να προχωρήσει η συγχώνευση του οργανισμού. Όλα αυτά τα έγγραφα υπάρχουν, καθώς κι οι αποφάσεις στις συνελεύσεις των διοικητικών συμβουλίων, τα έγγραφα του Γενικού Λογιστηρίου και απέμενε μόνο ο ορισμός ορκωτών λογιστών, που θα αναλάμβαναν τον ενιαίο ισολογισμό.
Καινούργια Κυβέρνηση ανέλαβε. Δεν είπε ποτέ ότι διαφωνεί με αυτό. Αντιθέτως, διέρρεε ότι θα εκινείτο προς την ίδια κατεύθυνση. Όρισε κοινό πρόεδρο στους τρεις οργανισμούς. Στη συνέχεια, για κάποιο λόγο ο πρόεδρος αυτός παραιτήθηκε από τους δύο οργανισμούς και παραμένει πρόεδρος μόνο στο ΕΣΥΔ. Ο ΕΛΟΤ και το ΕΙΜ είναι ακέφαλα, δεν έχουν πρόεδρο για πάρα πολύ καιρό. Και από εκεί και πέρα, σήμερα η παρέμβαση της Κυβέρνησης σ’ αυτήν εδώ την τροπολογία σε τι συνίσταται; Πήρε τη δική μας ρύθμιση στο κομμάτι που αφορά μόνο την ΕΒΕΤΑΜ, δηλαδή τη μεταφορά των εργαστηρίων του ΕΛΟΤ στην ΕΒΕΤΑΜ, αυτό το νομοθετεί και κατά τα λοιπά υπάρχει απόλυτη σύγχυση.
Το λέω, λοιπόν, και κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με αυτήν τη φράση, για να δείξω πόσο «στο πόδι» αντιμετωπίζεται ένα τεράστιο θέμα. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε σοβαροί ούτε στην Ευρώπη με αυτές τις ρυθμίσεις ούτε φυσικά απέναντι στους Έλληνες πολίτες. Ξεκινήσαμε με καλή διάθεση να ψηφίσουμε αυτήν την τροπολογία, ακριβώς διότι θεωρητικά περιορίζεται το μέγεθος του δημοσίου, αλλά πρόκειται για τραγέλαφο. Και νομίζω, κύριε Υπουργέ, πρέπει να τα δείτε γιατί θα τα βρείτε μπροστά σας.Σας ευχαριστώ.